மாத்தூர் மாமி - பகுதி 3

மாமியுடன் ஒரு அரை மணி நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்தேன். அவளுடன் இருந்தபோது நான் அக்கம்பக்கம் திரும்பவில்லை.

அவளையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். அவளது அழகில் நான் மெய்மறந்திருந்தேன்.

"ஏம்ப்பா நம்ம வீட்டுக்கு நீ வர்றதில்லை லீவுக்கு?" என்று கேட்டாள்.

"எங்கே மாமி? நெருங்கிய சொந்தக்காரங்க வீட்டுக்குப் போய்வர்றதே சரிய்யா இருக்கு. இந்த வருஷம்கூட மாத்தூர் போகலாம் மாமி வீட்டுக்குன்னு அம்மா கிட்டே சொன்னேன். ஆனா அம்மா தன் அண்ணன் வீட்டுக்குத்தான் போகணும்னு அடம் பிடிச்சாங்க" என்று சொன்னேன்.

"சரிப்பா. இந்த வருஷம் நம்ம ஊட்டுக்கு வந்துடு" என்றாள் மாமி.

"சரி மாமி" என்று சொன்னேன்.

ஒரு அரை மணி நேரம் பேசியிருப்போம். அதற்குள் மாமியைத் தேடிக்கொண்டு யாரோ வந்துவிட்டதால் "சரிப்பா அப்புறம் பேசலாம்" என்று மாமி போய்விட்டாள்.

எனக்கு வானத்தில் பறப்பது போலிருந்தது. நான் மனமார காதலிக்கும் மாமியுடன் அரை மணி நேரம் பேசிவிட்டேனே!

மாமியுடன் உக்காந்து பேசிக்கிட்டிருந்தபோது மாமியின் வாயையே பாத்துக்கிட்டிருந்தேன் நான். குறிப்பாக அவளது உதடுகள்.

மாமியின் உதடுகள் இயல்பாகவே அழகானவை. அதற்கு லிப்ஸ்டிக் போட்டால் இன்னும் அழகாக இருக்கும் என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.

அவளது உதட்டில் முத்தமிட வேண்டும் போலிருந்தது எனக்கு.

அக்கம்பக்கத்தில் ஆட்கள் மட்டும் இல்லாதிருந்தால் நிச்சயம் மாமியை நான் கிஸ்ஸடிச்சிருப்பேன்.

அந்த அளவுக்கு மாமியின் உதடுகள் எனக்குள் உணர்ச்சியைத் தூண்டிவிட்டன. பலமான செக்ஸ் உணர்ச்சி.

மாமியின் புருஷன், அதான் என்னோட மாமா மிகவும் கொடுத்து வைத்தவர்.

மாமி போல ஒரு அழகியை ஓப்பதற்கு அவர் கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டும்!

அதுக்கப்புறம் கல்யாண மண்டபத்தில் ராத்திரி சாப்பாட்டின்போது மாமியை மீண்டும் சந்தித்தேன்.

"என்னப்பா சாப்பிட்டுட்டியா?" என்று கேட்டாள் மாமி.

"இன்னும் இல்லை மாமி. இனிமேல்தான்" என்றேன். "அப்படின்னா வா, சாப்பிடலாம்" என்று என் கையைப் பிடித்து அழைத்துப் போனாள்.

மாமிகூட ஒண்ணாக உக்காந்து சாப்பிட கசக்குமா எனக்கு? அவளுடன் போனேன்.

இருவரும் அருகருகில் உக்காந்துகிட்டோம். இலை போட்டு முதலில் ஸ்வீட்டும் போண்டாவும் பரிமாறினார்கள்.

லட்டுதான் ஸ்வீட். மாமி தன் இலையில் இருந்த லட்டை எடுத்து கொஞம் கடித்தவள் மீதியை தன் இலையில் வைத்தாள்.

பிறகு என்ன நினைத்தாளோ அந்த மீதி லட்டை எடுத்து என் இலையில் வைத்தாள்.

"என்னடா இது, மாமி தான் எச்சில்படுத்திய லட்டை என் இலையில் வைக்கிறாளே" என்று பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.

"தப்பா நினைச்சிக்காதே. நான் அதிகம் இனிப்பு சாப்பிட மாட்டேன். அதான் உன் இலையில் வச்சிட்டேன்" என்றாள்.

நான் ஒன்றும் சொல்லாமல் அவளையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.

"என்னப்பா யோசிக்கிறே? இவ எச்சில்படுத்திய லட்டை நாம சாப்பிடணுமான்னு யோசிக்கிறியா?" என்று கேட்டாள்.

"இல்லை மாமி" என்று சொல்லிவிட்டு அந்த லட்டை எடுத்து சாப்பிட்டேன்.

மாமி எச்சில்படுத்திய லட்டைச் சாப்பிட கசக்குமா எனக்கு?

மாமியையே ஒரு நாள் எச்சில்பண்ணப் போகிறேன் நான். அப்படி ஒரு ஆசையை நெஞ்சுக்குள் வளர்த்துக்கொண்டிருக்கிறேன்.

அப்படியிருக்க கேவலம் எச்சில் லட்டைத் தின்பதா பெரிய விஷயம்?

மாமி நிதானமாகச் சாப்பிட்டாள். நாங்கள் சாப்பிட்டு முடிப்பதற்கு அரை மணி நேரம் ஆகிவிட்டது.

பேசிக்கொண்டே சாப்பிட்டதால்தான் அப்படி ஆனது. நாங்கள்தான் பந்தியிலிருந்து கடைசியாக எழுந்தோம்.

பிறகு ஹாலில் உட்கார்ந்து பேசிக்கிட்டிருந்தோம். மாமி வெத்திலை போட்டாள்.

வெத்திலைச் சிவப்பால் மாமியின் உதடுகள் சிவந்தன. சிவப்பான உதடுகள் மாமியின் அழகுக்கு அழகு சேர்த்தன.

மாமியின் அந்த சிவந்த உதடுகளில் முத்தமிட வேண்டும் போலிருந்தது எனக்கு.

எனக்குள் செக்ஸ் உணர்ச்சி அதிகரித்துக்கொண்டே போனது.

அப்படியே மாமியைத் தள்ளிக்கொண்டுபோய் மண்டபத்திலிருந்த அறைகள் ஒன்றில் வைத்து அவளை ஆசைதீர ஓத்தால் என்ன என்று யோசித்தேன்.

"என்னப்பா மறுபடியும் யோசனை?" என்று கேட்டாள்.

"ஒண்ணும் இல்லை மாமி. ராத்திரிக்கு எங்கே படுக்கிறதுன்னு யோசிச்சிக்கிட்டு இருந்தேன்" என்றேன்.

"அதுக்கு ஏம்ப்பா யோசிக்கிறே? நான் கல்யாணப் பொண்ணுக்கு ஒதுக்கி இருக்கிற ரூமில் படுக்கப் போறேன். நீயும் வா. என் கூட படுத்துக்கோ" என்றாள்.

"என்ன இவள், நான் என்ன சின்ன பையனா இவளுடன் படுத்துக்கொள்ள? பெரிய பையன் ஆகிவிட்டேனே. இவளுடன் போய் படுத்துக்கொண்டால் பார்க்கிறவர்கள் என்ன நினைப்பார்கள்? இப்படி விவஸ்தை இல்லாமல் என்னை தன்னுடன் படுத்துக்கொள்ள கூப்பிடுகிறாளே" என்று நினைத்தேன்.

ஆனால் உண்மையில் மாமி வெள்ளந்தியானவள். வெள்ளை மனசு அவளுக்கு.

நான் வளர்ந்துவிட்டிருந்தாலும், உதட்டில் மீசை முளைத்திருந்தாலும் என்னை இன்னும் அவள் தன்னுடன் ஆற்றங்கரைக்கு வந்த சின்ன பையனாகத்தான் நினைக்கிறாள்.

இப்படி அவள் வெள்ளந்தியாக தன்னுடன் என்னை படுத்துக்கொள்ள அழைத்ததனால் மாமி மீதான் என் பிரியம் கூடியதே தவிர குறையவில்லை.

"இல்லை மாமி. அது சரிப்பட்டு வராது. கல்யாணப் பொண்ணு ரூமில் உன்கூட நிறைய பொண்ணுங்க இருப்பாங்க. அதனால் எனக்கு கூச்சமா இருக்கும். நான் இந்த ஹாலிலேயே படுத்துக்குறேன். நீ போய் படுத்துக்க மாமி" என்றேன்.

"சரிப்பா. அப்ப காலையில் பார்க்கலாம்" என்று சேரிலிருந்து எழுந்தவள் என் கன்னத்தில் தன் கையால் செல்லமாகத் தட்டிவிட்டு கல்யாணப் பெண்ணின் அறைக்குச் சென்றாள்.

ஹாலில் இரண்டு மூன்று சேர்களை ஒன்றாக இழுத்துப் போட்டு நான் அதில் படுத்துக்கொண்டு தூங்கினேன்.

உடனே தூக்கம் வரவில்லை. மாமியின் கட்டழகு மேனிதான் என் மனக்கண் முன்னால் வந்து நின்றது.

எப்படியாவது மாத்தூர் மாமியை ஓக்கணுமே, அதற்கு என்ன செய்யலாம் என்று யோசித்தேன்.

என் ஜட்டிக்குள் பூல் அதிகபட்ச விறைப்பை அடைந்திருந்தது மாமியின் நினைப்பால்.

மாமி, மாமி, என் செல்ல மாமி என்று மாமியை மனசுக்குள் கொஞ்சினேன்.

மாமி இன்னேரம் கல்யாணப் பெண்ணின் அறையில் பொம்பளைங்களோடு பொம்பளையா படுத்துக்கிட்டு தூங்கிக்கிட்டிருப்பா.

நான் அவளை நினைச்சிக்கிற மாதிரி அவளும் என்னை நினைச்சிப்பாளா? நிச்சயம் நினைச்சிப்பா.

அவள் என்னோடு அன்று ஒன்றரை மணி நேரம் பேசியிருக்காளே. எப்படி என் நினைப்பு வராமல் இருக்கும்?

இப்படியே என் மனதில் எண்ணங்கள் ஓடின. பிறகு எப்போது தூங்கினேன் என்று தெரியவில்லை. அப்படியே கண்ணசந்துவிட்டேன்.

விடிகாலையில் யாரோ என்னை எழுப்பினார்கள். எழுந்து உக்காந்து சோம்பல் முறித்தேன்.

எனக்கு உடனே மாமியைப் பார்க்க வேண்டும் போலிருந்தது.

ஹாலில் இருந்த பெண்மணிகள் பக்கம் என் பார்வையைத் திருப்பினேன். அந்தக் கும்பலில் மாமி இல்லை.

ஒருவேளை இன்னமும் தூங்கிக்கிட்டிருக்காளோ என்னவோ? மாமி தூங்கும் அழகைப் பார்க்க வேண்டும் போலிருந்தது.

யாரோ என் முதுகில் திடீரென்று மென்மையாகத் தட்டினார்கள். யார் என்று திரும்பிப் பார்த்தால், மாத்தூர் மாமி.

"என்ன மாமி நல்லா தூங்கினீங்களா?" என்று கேட்டேன்.

"எனக்கு வசதியான இடம் கிடைச்சிதுப்பா. நல்லா தூங்கினேன். ஆமாம் நீ எங்கே தூங்கினே?" என்று கேட்டாள்.

"இதே இடத்திலேயே மூணு சேரை சேந்தாப்பிலே போட்டு அதில் படுத்துக்கிட்டேன். நானும் நல்லா தூங்கினேன்" என்றேன். "ஓ அப்படியா?" என்றாள்.

மாமி இன்னும் முகம் கழுவவில்லை போல. தூக்கக் கலக்கம் அவள் முகத்தில் தெரிந்தது. தூக்கக் கலக்கத்திலும் மாமி அழகாக இருந்தாள்.

எப்போதுதான் மாமி அழகில்லை? எப்போதுமே, எந்த சந்தர்ப்பத்திலும் மாமி அழகுதான்.

"என்ன மாமி, இன்னும் குளிக்கலையா?" என்று கேட்டேன். "ஆமாம்பா, இன்னும் குளிக்கலை. வெந்நீருக்காகக் காத்திருக்கேன்" என்றாள்.

கொஞ்ச நேரம் பேசிக்கிட்டிருந்தோம். பிறகு மாமி குளிப்பதற்குப் போனாள்.

சற்று நேரம் கழித்து வந்தாள். புதுப் புடவை கட்டிக்கொண்டு, முகத்துக்குப் பவுடர் போட்டுக்கொண்டு, நகைகளை மாட்டிக்கொண்டு, மாமி புத்தம்புது ரோஜாப்பூ போல மிகவும் அழகாக இருந்தாள்.

என் கண்ணே பட்டுவிடும் போலிருந்தது. மாமிக்கு சுற்றிப் போட வேண்டும் என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.

குளித்த பிறகு மாமியின் அழகு பன்மடங்கு கூடியிருந்தது. "நானும் குளிச்சிட்டு வந்துடுறேன் மாமி" என்று கிளம்பிப் போனேன்.

குளிக்கும்போது என் பூல் மாமியின் நினைப்பால் அதிகபட்சமாக விறைத்துக்கொண்டது. பூலுக்கு சோப்பு போடுவது மிகவும் சுகமாக இருந்தது.

மாமியின் கூதிக்குள் நுழையும் வாய்ப்பு என் பூலுக்கு என்னிக்குக் கிடைக்குமோ என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.

நான் குளித்துமுடித்து வந்த பிறகு காலை டிபன் தயாராகியிருந்தது.

"வாப்பா, டிபன் சாப்பிடலாம்" என்று மாமி கூப்பிட்டாள். அவளுடன் ஜோடியாக டைனிங் ஹாலுக்குப் போனேன்.

அப்போது உறவினர் ஒருவர் என்னைத் தனியாகக் கூப்பிட்டார். "என்ன விஷயம்" என்று கேட்டேன்.

"என்னப்பா எப்போது பாத்தாலும் மாமி கூடவே ஜோடியா சுத்திக்கிட்டிருக்கியே, என்ன விஷயம்? நீ கொடுத்து வச்சவன்பா" என்றார் அவர்.

"அட நீங்க ஒண்ணு. அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லே. மாமிக்கு என் மேல் அன்பு அதிகம். அவ்வளவுதான்" என்றேன்.

என் பதிலைக் கேட்ட பிறகு அவர் போய்விட்டார். அவருக்குப் பொறாமை. அதான் இப்படி கமெண்ட் அடிக்கிறார் என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.

பந்தியில் மாமி பக்கத்தில் போய் உட்கார்ந்துகொண்டேன். "என்னப்பா, அவர் என்ன சொன்னாரு?" என்று விசாரித்தாள்.

நடந்ததை அப்படியே சொன்னால் மாமிக்கு ஒரு மாதிரி ஆகிவிடும் என்பதால் நான் உண்மையைச் சொல்லவில்லை.

"ஒண்ணும் இல்லே மாமி. ரயில் டைம் பத்தி விசாரிச்சார்" என்றேன். "ஓ அப்படியா" என்றாள் மாமி.

இருவரும் எதுவும் பேசிக்கொள்ளாமல் அமைதியாகச் சாப்பிட்டோம்.

சாப்பிட்டு முடித்த பிறகு மாமி "டிபன் நல்லா இருந்தது இல்லே?" என்று கேட்டாள்.

"ஆமாம் மாமி. ரொம்ப நல்லா இருந்தது. ராத்திரி சாப்பாடுகூட பிரமாதமா இருந்தது" என்றேன்.

"உன் கல்யாணத்திலேயும் இப்படி சூப்பரா சாப்பாடு போடணும்" என்றாள் மாமி.

"என் கல்யாணத்தில் உனக்கு சாப்பாடு போடறதுக்கு முன்னாடி நான் உன்னைப் போடணும்" என்று மனதிற்குள் சொல்லிக்கொண்டேன்.

"என்ன மாமி, இப்படி கேக்கறிங்க? எனக்கு இன்னும் இருபது வயசு கூட ஆகலை. அதுக்குள்ளே கல்யாணம் பத்தி பேசினா எப்படி?" என்று கேட்டேன்.

"கோச்சுக்காதேடா. சும்மா தமாஷுக்காகத்தான் அப்படிச் சொன்னேன்" என்றாள்.

பிறகு மாமி மணமகளைப் பார்க்கப் போய்விட்டாள். நான் ஹாலில் போய் உட்கார்ந்துகொண்டேன்.

கல்யாணப் பெண், மாமி அளவுக்கு அழகாக இல்லாவிட்டாலும் ஓரளவுக்கு அழகாக இருந்தாள்.

ஆனால் மாமிக்கு இருப்பதைப் போலவே கல்யாணப் பெண்ணுக்கும் பெரிய மார்பகங்கள்.

அதனால் முன்வரிசை சேரில் உட்கார்ந்துகொண்டு கல்யாணப் பெண்ணின் முலைகளையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.

கல்யாணப் பெண்ணும் எனக்குள் செக்ஸ் உணர்ச்சிகளை உசுப்பிவிட்டாள்.

"இன்று இரவு இவளை மணமகன் ஆசைதீர ஓப்பான்" என்ற நினைப்பு என் மனதிற்குள் ஓடியது.

எனக்கு மணமகன் மீது பொறாமை ஏற்பட்டது. கொடுத்து வைத்தவன்.

எனக்கு திருமணம் ஆவதற்கு எப்படியும் ஐந்தாறு வருஷம் போக வேண்டும்.

அதுவரை நான் ராத்திரியில் மாமியை அல்லது யாராவது சினிமா நடிகையை அல்லது இதோ இந்த கல்யாணப் பெண்ணை நினைத்து என் பூலைக் கசக்கி சுய இன்பம் அனுபவித்துக்கொண்டிருக்க வேண்டியதுதான்.

என் நிலைமையை நினைத்து எனக்கு துக்கமாக இருந்தது.

முகூர்த்த நேரத்தில் மணமகன் கெட்டி மேளம் முழங்க மணமகள் கழுத்தில் தாலி கட்டினான்.

நாங்கள் எல்லோரும் இருந்த இடத்திலிருந்தே அட்சதைகளைத் தூவினோம்.

அது மணமக்கள் தலையில் விழுவதற்குப் பதிலாக முன்னால் இருந்தவர்கள் தலைகளில் விழுந்தது.

தாலி கட்டியதற்குப் பிறகு மற்ற சடங்குகள் நடந்தன.

இடையில் மாமி என்னிடம் வந்து "கல்யாணம் முடிஞ்சதுன்னு கிளம்பிப் போயிடாதே. மதியம் சாப்பாட்டுக்கு ஏற்பாடு பண்ணியிருக்காங்க. அதனால சாப்பிட்டுட்டுதான் போகணும். என்ன? ஆங். அப்புறம் நீதான் வந்து என்னை பஸ் ஏத்தி அனுப்பணும்" என்றாள். "

அதுக்கென்ன மாமி, தாராளமா பஸ் ஏத்தறேன்" என்றேன்.

"சமத்து" என்று என் கன்னத்தில் மாமி செல்லமாகத் தட்டிவிட்டுப் போனாள்.

மதியம் சாப்பாட்டின்போதும் இருவரும் சேர்ந்தே சாப்பிட்டோம்.

இப்படி மாமியும் நானும் திருமணத்தின்போது இணைபிரியாமல் இருந்தோம்.

சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தபோது மாமி என்னிடம் கல்யாணப் பெண் பற்றிப் பேசினாள். "பொண்ணு நல்ல அழகு இல்லே?" என்றாள்.

"ஆமாமி மாமி. பொண்ணு ஒரு சூப்பர் ஃபிகர் உன்னைப் போலவே. அவளுக்கும் உன்னைப் போலவே காய் பெரிசா இருக்கு" என்று சொல்லத்தான் ஆசைப்பட்டேன்.

ஆனால் அப்படிச் சொல்லவில்லை. அதற்குப் பதிலாக "பொண்ணு அழகுதான். ஆனால் உன்னோட ஒப்பிடும்போது அழகில்லை. நீதான் மாமி அவளைவிட அழகா இருக்கே" என்றேன்.

நான் இப்படிச் சொல்லும்போது மாமி மிகவும் வெட்கப்பட்டாள்.

"சீ போடா. உன்கிட்டே கல்யாணப் பொண்ணு அழகைப் பத்திச் சொன்னா, நீ என் அழகைப் பத்திப் பேசறே" என்று மாமி கோபித்துக்கொண்டாள்.

நிஜக் கோபம் இல்லை. செல்லக் கோபம்.

கல்யாணம் இனிதே முடிந்தது. மதியம் சாப்பாட்டுக்குப் பிறகு நானும் மாமியும் உறவினர்களிடம் விடைபெற்றுக்கொண்டோம்.

இருவரும் பஸ் ஸ்டாண்டை நோக்கி நடந்தோம்.

"கல்யாணம் நல்லா நடந்தது இல்லே?" என்று மாமி கேட்டாள். "ஆமாம். சும்மா சொல்லக் கூடாது. சூப்பரா நடத்தினாங்க" என்றேன்.

எனக்கு மாமியை எங்காவது தள்ளிக்கொண்டு போக வேண்டும் என்று எண்ணம். மெதுவாக பேச்சு கொடுத்தேன்.

"என்ன மாமி, உடனே ஊருக்குப் போகணுமா?" என்று கேட்டேன்.

"எதுக்குடா கேக்கறே?" என்று கேட்டாள்.

"இந்த ஊரில் நாலு தியேட்டர் இருக்கு. நாலிலேயும் புதுப் படம் ஓடுது. மேட்னி ஷோ பார்த்துட்டு, அப்புறம் ஊருக்குப் போகலாமே" என்றேன்.

"வேணாம்பா. நான் சாயந்திரம் வீட்டுக்கு வந்துடுவேன்னு மாமா கிட்டே சொல்லியிருக்கேன். நேரத்துக்குப் போய்ச் சேரலேன்னா மாமா கோச்சுக்குவார்" என்றாள்.

எனக்கு ஏமாற்றம்தான். இருந்தாலும் மாமியை வற்புறுத்தவில்லை.

இருவரும் பஸ் ஸ்டாண்ட் வந்தடைந்தோம்.

மாமி ஊருக்குப் போகும் பஸ் காத்திருந்தது. அதில் ஏறி ஒரு சீட்டில் உட்கார்ந்துகொண்டோம்.

இருவருக்கும் இடைவெளி இல்லாமல் நெருக்கமாக உட்கார்ந்துகொண்டோம்.

மாமி என் மேல் உரசுகிறாற்போல் நெருங்கி உட்கார்ந்திருந்தாள். எனக்கு மிகவும் கிளுகிளுப்பாக இருந்தது.

பஸ்ஸில் எங்களைத் தவிர மூணு, நாலு பேர்தான் இருந்தனர்.

மாமியிடம் கொஞ்ச நேரம் பேசிக்கிட்டிருந்தேன்.

"மாமி, ஏதாவது கலர் சாப்பிடறீங்களா?" என்று கேட்டேன்.

"கலர் வேண்டாம்பா. பன்னீர் சோடா இருந்தா வாங்கி வாயேன். குடிக்கிறேன்" என்று சொன்னாள்.

பக்கத்தில் இருந்த ஒரு கடையிலிருந்து பன்னீர் சோடா வாங்கி வந்தேன்.

மாமிக்கு பன்னீர் சோடா என்றால் ரொம்ப பிடிக்கும் போலிருக்கிறது. விரும்பிக் குடித்தாள் ஒரு சொட்டுகூட மிச்சம் வைக்காமல்.

"நீ குடிக்கலையாப்பா?" என்று கேட்டாள். "உன்னை பஸ் ஏத்தி அனுப்பினப்புறம் குடிப்பேன்" என்றேன்.

"உனக்கு காலேஜ் எப்பப்பா முடியும்?" என்று கேட்டாள்.

"இப்ப ரெண்டாவது வருஷம் படிச்சிக்கிட்டிருக்கேன் மாமி. அடுத்த வருஷம் முடிஞ்சிரும்" என்றேன்.

மாமி என் கையோடு தன் கையைக் கோர்த்துக்கொண்டாள். அவள் அப்படிச் செய்தது எனக்குப் பிடித்திருந்தது.

அவளது கைகள் மிகவும் மென்மையாக இருந்தன.

இதற்குள் பஸ்ஸில் மேலும் அஞ்சாறு பேர் ஏறியிருந்தனர்.

கண்டக்டர் வந்து எல்லாருக்கும் டிக்கெட் கொடுக்க ஆரம்பித்தார்.

மாமியுடன் பேசிக்கொண்டேயிருக்க வேண்டும் போலிருந்தது. அந்த அளவுக்கு மாமியிடம் நான் ஆசை வைத்திருந்தேன்.

திடீரென்று எனக்குள் ஒரு கவலை வந்தது. மாமி நல்லபடி ஊர் போய்ச் சேர்வாளா?

பேசாமல் நாமே மாமியைக் கொண்டுபோய் அவள் ஊரில் விட்டு வந்தால் என்ன என்று நினைத்தேன்.

நினைத்ததை மாமியிடமும் சொன்னேன். மாமி சிரித்தாள்.

"ஏம்பா, வரும்போது நான் தனியாகத்தான் வந்தேன். இப்போ போகும்போது என்னால தனியா போக முடியாதா?" என்று கேட்டாள்.

"அப்படியா, சரி மாமி" என்றேன். டிரைவர் வந்து பஸ்ஸைக் கிளப்பினார்.

நான் பஸ்ஸிலிருந்து இறங்கி, மாமியின் சீட்டை ஒட்டி இருந்த ஜன்னல் பக்கம் போய் நின்றுகொண்டு. "சரி மாமி, நல்லபடி போய் வா. ஊருக்குப் போனதும் எனக்கு போன் பண்ணுங்க" என்றேன்.

"சரிப்பா. நீயும் நல்லபடி ஊருக்குப் போ" என்றாள் மாமி. பஸ் கிளம்பி போய்விட்டது.

மாமி சிரித்துக்கொண்டே என்னிடம் விடைபெற்றுக்கொண்டாள்.