କୁନା ନିଜ ଘରେ ମଜା ନେଇ ଗଲା

//krot-group.ru କୁନା ଜାଣି ନ ଥିଲା ଯେ ଏହି ରାତିଟା ତା ଜୀବନରେ ଏପରି ଏକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଣି ଦେବ ବୋଲି୤ ଘରର ସବୁ କାମ ଶେଷ କରିବା ବେଳକୁ ସେ ବହୁତ ଥକି ଯାଇଥିଲା୤ ପିଲାମାନଙ୍କ ବେଡ଼ରୁମକୁ ସେ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଗଲା୤ ସେଦିନ ଘରକୁ ଗେଷ୍ଟମାନେ ଆସିଥିବାରୁ ସେମାନଙ୍କର ରହିବାର ବନ୍ଦୋବସ୍ତ କୁନା ରୁମରେ କରାଯାଇ ଥିଲା୤ ଶଶୁର ଓ ଶାଶୂ ବି ଡ୍ରଇଂରୁମରେ ଶୋଇଲେ୤ ମାତ୍ର ଦିନ କେଇଟାର କଥା୤ ଗେଷ୍ଟମାନେ ଯିବା ପରେ ପୁଣି ସ୍ବଭାବିକ ଭାବରେ ଯିଏ ଯାହା ରୁମରେ ଶୋଇବେ୤

​

କୁନା ଯାଇ ଦେଖିଲା ଝିଅ ତା ସାନ ଭାଇ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ସହିତ ଚଟାଣ ଉପରେ ଶୋଇଛି୤ ବଡ଼ପୁଅ ବିନୋଦ ଏକୁଟିଆ ବେଡ଼ ଉପରେ ଶୋଇଛି୤ ଅନ୍ୟ ଦିନ ରାତି ପରି ସେ ଶାଢ଼ୀକୁ ଖୋଲିଦେଇ କେବଳ ସାୟା ଓ ବ୍ଲାଉଜ ପିନ୍ଧି ବେଡ଼ ଉପରେ ବଡ଼ପୁଅ ପାଖରେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲା୤ ବଡ଼ପୁଅ ବିନୋଦକୁ ଏବେ ୧୪ ପୁରି ୧୫ବର୍ଷ ଚାଲିଛି୤ ଅନ୍ୟ ତିନିଟା ପିଲା ଦୁଇ ଦୁଇ ବର୍ଷ ବ୍ୟବଧାନରେ ଜନ୍ମ ହୋଇଛନ୍ତି୤ କୁନାର ବୟସ ଏବେ ମାତ୍ର ୩୨ ବର୍ଷ୤ ସେ ଦେଖିବା ପାଇଁ ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ଆଉ ସେକ୍ସି୤ ତା'ର ୩୪-୨୬-୩୬ ଫିଗର ବହୁତ ଆକର୍ଷଣୀୟ୤
ବେଡ଼ରେ ଶୋଉ ଶୋଉ କୁନାକୁ ନିଦ ହୋଇଗଲା୤ ରାତି ସେତେବେଳକୁ କେତେ ହେବ କେଜାଣି, ହଠାତ‌୍‍ ଛାତି ଉପରେ ଚାପ ଅନୁଭବ କରି କୁନାର ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା୤ ଆଖି ଖୋଲି ଚାହିଁ ଦେଖିଲା ପୁଅ ବିନୋଦ ଶାଢ଼ୀ ଓ ବ୍ଲାଉଜ ମିଶା ତା ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଚିପୁଚି୤ ବିନୋଦର ହାତ ଉପରେ ନିଜ ହାତକୁ ରଖି କୁନା ଫୁସ‌୍‍ ଫୁସ‌୍‍ ସ୍ବରରେ କହିଲା - ବିନୁ, ମୁଁ ବହୁତ ଥକ୍କି ଯାଇଚି୤ ମତେ ଟିକିଏ ଶାନ୍ତିରେ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଦେଏ୤
: ପ୍ଲିଜ ବୋଉ, ମୁଁ ଟିକିଏ ଚିପିବି୤ ତୁ ମତେ ମନା କରନି୤
- ପରେ ଚିପିବୁ ବାବା, ଏବେ ଖାଲି ଦୁଧକୁ ସେମିତି ଧରି ଶୋଇପଡ଼, ଚିପା ଚିପି କରନା୤
କୁନା କଡ଼ ଲେଉଟାଇଲା୤ ବିନୋଦର ଗୋଟାଏ ହାତକୁ ନେଇ ତା ଦୁଧ ଉପରେ ରଖିଲା୤
- ପ୍ଲିଜ ବୁନୁ, ସୁନା ପୁଅଟା ମୋର; ମୁଁ ଭାରି ଥକି ଯାଇଛି୤ ତୁ ଖାଲି ଦୁଧ ଧରି ଶୋଇପଡ଼୤
ବିନୋଦ ବୋଉ ପାଖକୁ ଲାଗି ଯାଇ ତା ଗୋଟାଏ ଗୋଡ଼ ଉଠେଇ ବୋଉର ପିଚା ଉପରେ ରଖିଲା୤ ବୋଉ କଥା ମାନି ଗୋଟାଏ ଦୁଧ ଉପରେ ହାତ ରଖି ଶୋଇଲା୤ ସେତେବେଳେ ଅବଶ୍ୟ ବୋଉକୁ ଗେହିଁବା ଉଦେଶ୍ୟ ତା'ର ନ ଥିଲା୤ କୌଣସି ମାଇକିନିଆ ବା ଟୋକିକି ଗେହିଁବା ପାଇଁ ସେ ସକ୍ଷମ ହେଲାଣି କି ନାହିଁ ବୋଲି ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଜାଣି ନ ଥିଲା ୤ ପ୍ରାୟ ୪ କି ୫ ମାସ ତଳେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ସେ ତା ବୋଉ ଦୁଧକୁ ଚିପିଥିଲା୤ କୁନାର ଇଚ୍ଛା ନ ଥିଲେ ବି ବ୍ଲାଉଜ ଉପରୁ ତା ଦୁଧକୁ ଧରିବା ପାଇଁ ସେ ପୁଅ ବିନୋଦକୁ ସୁଯୋଗ ଦେଇଥିଲା୤
କୁନାର ମନେ ଅଛି, ସେଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟାବେଳେ ବାଥରୁମ ଯିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ଲୁଗା ବଦଳିଲା୤ ପିଠି ପଟରୁ ବ୍ରାର ହୁକ‌୍‍ ଖୋଲି ନ ପାରି ପୁଅ ବିନୋଦକୁ ହୁକ ଖୋଲି ଦେବାକୁ କହିଲା୤ ବ୍ରାର ହୁକ ଖୋଲି ସାରିବା ପରେ ଦୁଧକୁ ଟିକିଏ ଧରିବା ପାଇଁ ବିନୋଦ ଗେହ୍ଲେଇ ହୋଇ ବୋଉକୁ କହିଲା୤ କୁନା ମନା କରିବାରୁ ବିନୋଦ ଜିଦି କଲା୤ ଗେହ୍ଲା ପୁଅର ଜିଦି ଆଗରେ ମୁଣ୍ଡ ନୁଆଁଇ କୁନା ତାକୁ ତା ଦୁଧ ଧରିବା ପାଇଁ ଦେଲା୤ ବିନୋଦ କୁନାର ପଛ ପଟରୁ ତା କାଖ ତଳେ ହାତ ପୁରେଇ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ମୁଠେଇ ବହୁତ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚିପିଥିଲା୤ ହେଲେ ଦୁଧ ଚିପିଲେ ମଧ୍ୟ ବୋଉର ଖୋଲା ଦୁଧକୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ବିନୋଦ ସେତେବେଳେ ଚାହିଁ ନ ଥିଲା୤
କୁନା ଶୋଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲା୤ ଆଖିକୁ ନିଦ ଆସିବା ବେଳକୁ ତା ଦୁଇ ପିଚା ମଝିରେ ଗୋଟାଏ ଶକ୍ତ ରଡ଼ ଭଳି ଜିନିଷ ଜୋର ଦାବିହେବା ଭଳି ସେ ଅନୁଭବ କଲା୤ ତା ପିଚା ସନ୍ଧିରେ ଦାବି ହେଉଥିବା ସେ ଜିନିଷଟା କ'ଣ, ସେ କଥା ସେ ଠିକ ବୁଝି ପାରିଲା୤ ସେ ଜିନିଷଟା ଯେ ବିନୋଦର ଶକ୍ତ ହୋଇ ଉଠିଥିବା ବାଣ୍ଡ ତାହା ସେ ସେକଥା ତାକୁ ଅଛପା ରହିଲା ନାହିଁ୤ କୁନା ମନେ ପକାଉଥିଲା, ଦୁଇ ବର୍ଷ ଭିତରେ ପ୍ରଥମ ଥର ବିନୋଦ ରାତିରେ ତା ପାଖରେ ଶୋଇ ତା ଦୁଧକୁ ଚିପି ଆଦର କରୁଛି୤ ନ ହେଲେ ତ ଦିନର ଆଲୁଅରେ ସୁଯୋଗ ମିଳିଲେ ଠିଆ ଠିଆ ସେ ତା ଦୁଧ ଚିପିବା ହେଉଛି ନିତି ଦିନିଆ ଘଟଣା୤
କୁନା ପୁଅ ପାଖରୁ ଘୁଞ୍ଚି ଶୋଇବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଥିଲେ ବି ଘୁଞ୍ଚି ପାରିଲା ନାହିଁ୤ ତା ପିଚା ସନ୍ଧିରେ ଦାବି ହେଉଥିବା ମୋଟା ଗରମ ରଡ଼ ଭଳି ଜିନିଷଟାର ସ୍ପର୍ଶ ତାକୁ ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା୤ ତାହାର ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ସେ ତା ପିଚାକୁ ପୁଅର ବାଣ୍ଡ ଉପରକୁ ପଛୁଆ ଦାବିଲା ଏବଂ ତା ଦୁଧ ଉପରେ ଥିବା ପୁଅ ହାତକୁ ଧରି ଚିପିଲା୤ ତାପରେ ଦୁଧ ଉପରୁ ପୁଅର ହାତକୁ କାଢ଼ି ଦେଲା ଏବଂ ନିଜେ ନିଜ ହାତରେ ଦୁଧକୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ଚିପିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ପିଚା ସନ୍ଧିରେ ବାଣ୍ଡର ଚାପ ବଢ଼ୁଥିବା ସେ ଅନୁଭବ କଲା୤ ସେ ତା ହାତ ନେଇ ପୁଅ ବିନୋଦରର ଜଙ୍ଘରେ ବୁଲେଇଲା୤ ଏବଂ ସେ ପାଇଜାମା ପିନ୍ଧିଚି ବୋଲି ନିଶ୍ଚିତ ହେଲା୤ କୁନା କଡ଼ ଲେଉଟାଇ ପୁଅ ଆଡ଼କୁ ମୁହଁ କରି ଶୋଇଲା୤
: ବୋଉ, ତତେ ନିଦ ହେଉନି କି?
- ହଁ ବେଟା, ଆଜି ଭାରି ଗରମ ପଡ଼ିଛି୤ ମନ ହେଉଛି ଲୁଗାପଟା ସବୁ ଖୋଲି ପକାନ୍ତି୤
ସେ ବିନୋଦକୁ ପାଖକୁ ଟାଣି ଆଣି ତା ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ଗୋଡ଼ ପକେଇଲା୤ ବିନୋଦ ବୋଉର ସାୟା ଉପରୁ ତା ଜଙ୍ଘକୁ ଆଦର କଲା୤
: ବୋଉ, ତତେ ବହୁତ କାମ କରିବା ପାଇଁ ପଡ଼ୁଛିନା?
ବିନୋଦ କୁନା ଗାଲରେ ହାତ ବୁଲେଇଲା୤
: ବୋଉ, ମୋର ଭାରି ରାଗ ହେଉଚି୤ ତୁ ଏକା କାମ କରୁଚୁ ଆଉ ଦୁଇ ଜଣଯାକ ଖୁଡ଼ି ଖାଲି ଗପ ମାରୁଛନ୍ତି୤ ଖୁଡ଼ି ବି କାମ କରି ପାରନ୍ତେ୤
କୁନାକୁ ଖୁସି ଲାଗିଲା, ତା ପୁଅର ତା ପ୍ରତି ବହୁତ ଦରଦ ଅଛି୤ ସେ ନିଜେ ପୁଅ ଆଡ଼କୁ ଘୁଂଚି ଗଲା୤
- ଏଇଟାକୁ ଚିପିବୁନି୤ ଖାଲି ସେଇ ଗୋଟାଏ ଦୁଧ ଚିପୁଥିବୁ୤ ଆଜି ମନ ଭରି ଚିପ, ମୁଁ ମନା କରିବି ନାହିଁ୤
କୁନା ବିନୋଦର ହାତକୁ ତା ଆର ଦୁଧ ଉପରକୁ ଟାଣି ନେଲା ଏବଂ ଚୁମା ଦେଲା୤
- ତୁ ହେଉଚୁ ମୋର ଗେହ୍ଲା ପୁଅ.ତୁ ମତେ କେତେ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଚୁ୤
ବିନୋଦ ବୋଉର ଦୁଧକୁ ୩-୪ ଥର ଚିପିଲା ଓ ଆଦର କରିବାକୁ ଲାଗିଲା୤
ତା ସାନ ଭାଇ ଅଜିତ ତାଠାରୁ ୬ ବର୍ଷ ସାନ୤ ଏବେ ବୋଉ ତାକୁ କ୍ଷୀର ଖୁଆଇବା ସେ ଦେଖୁନି୤ ପ୍ରାୟ ବର୍ଷେ ତଳେ ସେ ଯେତେବେଳେ ବୋଉ ଦୁଧକୁ ଚିପୁଥିଲା, ବୋଉ ସେତେ ବେଳେ ସାନ ପୁଅକୁ କ୍ଷୀର ଖୁଆଇବା ସେ ଦେଖିଥିଲା୤ ତା'ର ମନେ ପଡ଼ୁଚି, ବୋଉ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ କ୍ଷୀର ପିଆଉ ଥିଲା୤ ସେ ବୋଉର ଦୁଧକୁ ଚିପି ଆଦର କଲା୤
: ବୋଉ, ତୁ ଏବେ ଛୋଟୁକୁ ଦୁଧ ଖାଇବା ପାଇଁ ଦେଉନୁ କି?
କୁନା ତା ଦେହକୁ ବିନୋଦ ପାଖରେ ଏମିତି ବାଗେଇ ରଖି ଶୋଇଲା ଯେ ବିନୋଦର ବାଣ୍ଡ ଠିକ‌୍‍ ତା ବିଆକୁ ଛୁଇଁଲା୤ ସେ ଜାଣିଥିଲା ଯେ ତା ପୁଅକୁ ତା ଲଙ୍ଗଳା ଦେହ ଦେଖାଇବା ହେଉଛି ବଡ଼ ପାପ୤ ତେଣୁ ସେ ନିଜକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରି ଘଟଣାର ମୋଡ଼କୁ ଅପେକ୍ଷା କଲା୤ କୁନା ବିନୋଦ ଉପରକୁ ପେଲି ହୋଇଗଲା୤
- ନାହଁିରେ, ଛୋଟୁ ଏବେ ବଡ଼ ହେଇ ଗଲାଣି୤ ୪-୫ ଦିନ ପୂର୍ବେ ଉପର ବେଳା ମୁଁ ତାକୁ ଦୁଧ ଖୁଆଇବାକୁ ଚାହିଁଲି୤ ଥରେ ସେ ଦୁଧକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇଲା, ତାପରେ ଉଠି ଚାଲିଗଲା୤ କହିଲା ସେ ଆଉ ମୋ ଦୁଧ ଖାଇବ ନାହିଁ୤
: ତୁ ତାହେଲେ କାହାକୁ ଦୁଧ ଖୁଆଇବୁ୤
ବିନୋଦ ବ୍ଲାଉଜ ଉପରୁ କୁନାର ଦୁଧଭୁଣ୍ଡି ସହିତ ଖେଳୁଥିଲା୤
- ତୋ ବାପା ସବୁ ଦିନେ ଦୁଧ ଚୋଷୁଛନ୍ତି୤ ତୁମେ ପିଲାମାନେ ଯଦି ଦୁଧ ନ ଖାଇବ, ତାହେଲେ ଦୁଧ ଖାଇବା ପାଇଁ ତମ ବାପା ତ ଅଛନ୍ତି୤
: ବାପା କେମିତି ଦୁଧ ଖାଉଛନ୍ତି? ବ୍ଲାଉଜ ଉପରୁ୤
- ତୁ ପାଗଳ ନା କ'ଣ୤ ବ୍ଲାଉଜ ଉପରୁ କିଏ କେମିତି ଖାଇବ୤ ତୁ ଦେଖିନୁ, ଛୋଟୁ କେମିତି ଦୁଧ ଖାଉଥିଲା୤
କୁନା ବିନୋଦର ପିଚାକୁ ନିଜ ଆଡ଼କୁ ଭିଡ଼ି ଆଣି ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ତା ବିଆକୁ ବିନୋଦ ଉପରେ ଦାବିଲା୤
- ମୁଁ ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲି ଦୁଧ ଖୁଆଉ ଥିଲି୤ ତୋ ବାପା ତ ମତେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା କରି ଦିଅନ୍ତି ଆଉ ଦୁଧ ଖାଇବାର ମଜା ନିଅନ୍ତି୤
: ଛି.ବାପା ତତେ ଲଙ୍ଗଳା କରନ୍ତି.ତାଙ୍କୁ ସରମ ଲାଗେନି୤
- ଏଥିରେ ସରମ ଲାଗିବାର କ'ଣ ଅଛି୤ ତୁ ବି ବାହାହେଲା ପରେ ତୋ ସ୍ତ୍ରୀକି ଲଙ୍ଗଳା କରିବୁ.ତୁ ବି ଲଙ୍ଗଳା ହେଇ ତୋ ସ୍ତ୍ରୀ ମାଲ ଚୋଷିବୁ୤
: ବୋଉ, ମୁଁ ବାହା ହେବି ନାହିଁ୤
- କାହିଁକି, ତୁ କ'ଣ ଏକୁଟିଆ ରହିବୁ?
: ମୁଁ ଏକୁଟିଆ କାହିଁକି ରହିବି୤ ମୁଁ ସବୁବେଳେ ମୋ ବୋଉ ପାଖରେ ରହିବି୤
ବିନୋଦ କୁନାର ଦୁଧକୁ ଚିପି ଚୁମା ଦେଲା୤
: ବୋଉ, ତତେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଗରେ ଲଙ୍ଗଳା ହେବାକୁ ସରମ ଲାଗେନି? ମୁୁଁ ତ ତୋତେ କେବେ ଲଙ୍ଗଳା ଦେଖିନି୤
- ଆରେ, ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଗରେ ନୁହଁ.ଡୋର ଓ ଝରକା ବନ୍ଦ କରିବା ପରେ ଯାଇ ମୁଁ ଲଙ୍ଗଳା ହୁଏ୤
କୁନା ସାୟାକୁ ତା ଜଙ୍ଘ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ଦେଲା୤ ଯାହା ଫଳରେ ସେ ପୁଅର ଦେହକୁ ତା ଜଙ୍ଘ ଭିତରେ ଦୃଢ଼ ଭାବରେ ଧରି ପାରିବ୤ ବିନୋଦର ବାଣ୍ଡ ତା ବିଆରେ ଦାବି ହେଉ ଥିବାରୁ କୁନାକୁ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା୤ କୁନା ଭାବୁଥିଲା, ସ୍ତ୍ରୀ ପୁରୁଷ ଗିହାଁଗେହିଁ ହେବା ବିଷୟରେ ତା ପୁଅର ବୋଧେ ଧାରଣା ନାହିଁ୤ ତା'ର ଧାରଣା ଥିଲେ ତ ସେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇ ସାରନ୍ତାଣି୤ ଏଥିପାଇଁ ତାକୁ ଉତେଜିତ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ୤
- ତୋର ମନେ ନ ଥିବ, ତୁ ଯେତେବେଳେ ଛୋଟ ଥିଲୁ ମୁଁ ସେତେବେଳେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ତୋତେ ଦୁଧ ଖୁଆଉ ଥିଲି୤ ଯଦି କେବେ ତୋ ବାପା କୁଆଡେ଼ ବାହାରକୁ ଯାଉଥିଲେ, ତାହେଲେ ମୁଁ ରାତିସାରା ତୋ ସହିତ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଉଥିଲି୤ ସେତେବେଳେ ତୋ ନୁନି ଆଙ୍ଗୁଠି ଭଳି ହୋଇଥିଲା୤
କୁନା ପୁଣି ଥରେ ବିନୋଦ ଦେହ ଉପରେ ଦାବି ହେଲା୤ ନିଜକୁ ବାଲାନ‌୍‍ସ କରିବା ପାଇଁ ବିନୋଦ ତା ହାତକୁ ବୋଉର ଲଙ୍ଗଳା ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ରଖିଲା୤

​

- ମୁଁ ଜାଣିନି ତୋ ନୁନି ଏହା ଭିତରେ କେତେ ବଡ଼ ହୋଇ ଗଲାଣି୤
ଏ କଥା ଶୁଣି ବିନୋଦ ଲାଜେଇ ଗଲା ଏବଂ ତା ମୁହଁକୁ କୁନାର ଦୁଇ ଦୁଧ ମଝିରେ ଦାବି ଦେଲା୤
- ଆରେ ଆରେ ଦେଖ ମୋ ପୁଅ କେମିତି ସରମ କରୁଚି୤
କୁନା ଅନୁଭବ କଲା ବିନୋଦ ତା ମୁହଁକୁ ତା ଦୁଇ ଦୁଧ ମଝିରେ ଘଷୁଚି୤ ସେ ଅପେକ୍ଷା କଲା୤ ବିନୋଦ ତା ମୁହଁକୁ କୁନାର ବ୍ଲାଉଜ ଉପରକୁ ପିଚିକି ପଡ଼ୁଥିବା ଦୁଧ ଉପରେ ଘଷୁଥିଲା୤ କିଛି ସମୟ ଘଷିବା ପରେ ସେ କୁନାକୁ ଚାହିଁଲା୤
: ବୋଉ, ତୁ ମତେ ଦୁଧ ଖୁଆଇବୁ?
- ତତେ ମୋ ଦୁଧ ଭଲ ଲାଗିବ! ତୋ ଭାଇକି ତ ଦୁଧର ସ୍ବାଦ ଭଲ ଲାଗୁନି୤
ବିନୋଦ କୁନାର ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଚିପିଲା୤
: ବାପା ସବୁ ଦିନେ ତୋ ଦୁଧ ଚୋଷୁଛନ୍ତି ମାନେ ଦୁଧର ସ୍ବାଦ ନିଶ୍ଚୟ ଭଲ ହୋଇଥିବ୤
- କିନ୍ତୁ ତୋ ବାପା ଯେମିତି ଦୁଧ ଚୋଷନ୍ତି ତତେ ବି ସେମିତି କରିବାକୁ ହେବ୤
କୁନା ତା ହାତକୁ ବିଆ ଉପରକୁ ନେଇ ଯାଇ ବିଆକୁ ଚିପିଲା୤
: ବାପା କ'ଣ କରନ୍ତି?
- କହିଲିନା, ସେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଦୁଧ ଚୋଷନ୍ତି୤ ସେମିତି କଲେ ତାଙ୍କୁ ମଜା ମିଳେ୤ ତୁ ବି ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ପଡ଼୤
କୁନା ବିନୋଦକୁ ତା ଦେହ ଉପରକୁ ଟାଣି ନେଲା ତା ପିଚାକୁ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘରେ ଗୁଡେ଼ଇ ଧରିଲା୤
: ବୋଉ, ତୁ ବି ଲଙ୍ଗଳା ହେଇ ଯାଆ୤
କୁନା ତା ହାତ ନେଇ ତା ବିଆ ଆଉ ପୁଅର ବାଣ୍ଡ ମଝିରେ ପୁରେଇ ଦେଇ ବିଆ ଉପରେ ରଖିଲା୤ ପାପୁଲିର ପଛ ପାଖଟା ବିଆ ଉପରେ ରହିଲା୤ କୁନା ପ୍ରଥମେ ପୁଅ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ହାତରେ ଅନୁଭବ କଲା୤ ସେ ବାଣ୍ଡକୁ ଚିପିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା, କିନ୍ତୁ ବାଣ୍ଡ ତା ପାପୁଲିରେ ଦାବି ହେଲା୤ ସେ ଜାଣିଛି ତାକୁ ଆଉ ପଛକୁ ଫେରିବାର ନାହିଁ୤ ଖୁବ‌୍‍ ଶୀଘ୍ର ସେ ତା ୧୫ ବର୍ଷ ପୁଅର କୁଆଁରା ବାଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆ ଭିତରକୁ ନେବ୤ ସେ ଭୁଲି ଯାଇଥିଲା ଯେ ନିଜ ପୁଅ ଆଗରେ ଲଙ୍ଗଳା ହେବା ପାପ ବୋଲି୤
: ଛି ବୋଉ, କ'ଣ କହୁଚୁ .ମୁଁ ଏତେ ବଡ଼ ହୋଇ ଗଲେଣି.ତୋ ଆଗରେ କେମିତି ଲଙ୍ଗଳା ହେବି୤
- ଚୁପ‌୍‍ ଶଳା, ସରମ କରୁଚି୤ ବୋଉ ଦୁଧ ଚୋଷିବାକୁ ଏମିତିକା ସୁଯୋଗ ଆଉ କେବେ ମିଳିବ ନାହିଁ୤ ତୁ ଲଙ୍ଗଳା ନ ହେଲେ ମୁଁ ଦୁଧ ଖୋଲିବି ନାହିଁ୤
କୁନା ଦୁଇ ହାତରେ ତା ଦୁଧକୁ ଘୋଡେ଼ଇ ରଖି କହିଲା - ତୋ ବାପା ତ ତୋ ଠାରୁ କେତେ ବଡ଼, ସିଏ ଲଙ୍ଗଳା ହେଉଚନ୍ତି୤ ତୁ କାହିଁକି ହବୁନି୤ ଆଉ ଆଗରୁ ଆମେ ଦୁହେଁ ତ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇଚେ୤
କୁନା ଦୁଧ ଉପରୁ ହାତ କାଢ଼ି ଦେଲା୤
- ଯଦି ଲଙ୍ଗଳା ହେଇ ଦୁଧ ଚୋଷିବା ମଜା ନେବୁ ନେଏ, ନହେଲେ ତଳକୁ ଯାଇ ଭଉଣୀ ପାଖରେ ଶୋଇ ଯାଆ୤ ମୁଁ ଛୋଟୁକୁ ଦୁଧ ପିଆଇବି୤
କୁନା ବିନୋଦକୁ ପେଲି ଦେଲା୤ ବିନୋଦ ଉଠିପଡ଼ିଲା୤
: ତୁ କାହାରି ଆଗରେ କହିବୁ ନାହିଁ ତ୤
- ନା.ମୋ ରାଣ ଖାଉଚି, କାହାରି ଆଗରେ କହିବି ନାହଁି ଯେ ତୁ ମୋ ଆଗରେ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଥିଲୁ୤
କୁନା ଦେଖିଲା ତା ପୁଅ ତା ପାଇଜାମାକୁ ତଳକୁ ଖସାଉଛି୤ ସେ ବି ପୁଅର ଟ୍ରାଉଜରକୁ ଟାଣି ଖୋଲିଦେଲା୤ ବିନୋଦ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ପଡ଼ିଲା୤ କୁନା ଆଉ ଅପେକ୍ଷା କଲା ନାହିଁ୤ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଚିପିବାକୁ ଲାଗିଲା୤
- ଆରେ ବାଃ.ତୋ ବାଣ୍ଡଟା ତ ତୋ ବାପା ବାଣ୍ଡ ଠାରୁ ମୋଟା ଆଉ ଲମ୍ବା ହେଇ ଗଲାଣି୤ କୁନା ବିନୋଦର ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଟାଣିଲା୤
- ଆସି ଯାଆ.ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲି ପକେଇ ଦୁଧରୁ ମଜା ନେଏ୤
କୁନା ତା ଦୁଇ ଗୋଡ଼କୁ ମେଲାକରି ସାୟାକୁ ଉପରକୁ ଟେକି ଦେଲା୤ ତା ବୋଉର ଜଙ୍ଘ ପ୍ରତି ବିନୋଦର ଆକର୍ଷଣ ନ ଥିଲା୤ ସେ କେବଳ ଦୁଧକୁ ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା୤ କୁନା ତାକୁ ତା ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ମଝିକୁ ପେଲିଦେଲା୤ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ସାଉଁଳି ସାୟା ଉପରେ ବିଆରେ ଛୁଆଁଇଲା୤ ଏବେ ବାଣ୍ଡ ଆଉ ବିଆ ମଝିରେ କେବଳ ଗୋଟିଏ ପରସ୍ତ କପଡ଼ା ରହିଲା୤ କୁନା ଜାଣିଥିଲା ଖୁବ‌୍‍ ଶୀଘ୍ର ସେଇଟା ହଟି ଯିବ୤ କୁନା ବିନୋଦର ହାତକୁ ତା ଦୁଧ ଉପରକୁ ଟାଣି ନେଲା୤
- ଏବେ କ'ଣ ଭାବୁଚୁ୤ ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲି ଦେଏ୤
କିଛି ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ବୋଉ କହିଥିବା କଥା ବିନୋଦର ମନେ ପଡ଼ିଲା୤ ସେ ବ୍ଲାଉଜର ବୋତାମ ଖୋଲିଲା୤
: ବୋଉ, ତୁ ତ କହୁଥିଲୁ ବାପା ତୋତେ ବି ଲଙ୍ଗଳା କରନ୍ତି.ମୁଁ.
- ତୁ ବି ମତେ ଲଙ୍ଗଳା କରି ଦେଏ୤ ମୁଁ କେତେବେଳେ ମନା କଲି.ହେଲେ ମତେ ଡର ଲାଗୁଚି୤
କୁନା ବିନୋଦର ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ଦଳିଲା୤
: ଡର କାହିଁକି ଲାଗୁଚି, ବୋଉ୤
ବିନୋଦ କୁନାର ଛାତିକୁ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା କରି ଦୁଧକୁ ଚିପିଲା୤
- ମତେ ଡର ଲାଗୁଚି, ତୁ କାଳେ ତୋ ସବୁ ସାଙ୍ଗଙ୍କ ଆଗରେ କହିଦେବୁ ଯେ ତୁ ରାତିରେ ତୋ ବୋଉକୁ ଲଙ୍ଗଳା କରି ଖୁବ‌୍‍ ମଜା କରୁଚୁ୤
କୁନା ବିନୋଦକୁ ଚୁମାଦେଲା୤
-ତୁ ଚିନ୍ତା କର, ଏହା ହେଲେ ମୁଁ କେତେ ବଦନାମ ହେବି୤ ମତେ ମରିବା ପାଇଁ ହେବ୤
ବିନୋଦ ବୋଉକୁ ଚୁମା ଦେଲା୤
: ନାହିଁ ବୋଉ, ତୁ ଡରନି୤ ମୁଁ ମରିଯିବି ପଛେ କେବେ କାହାରିକୁ କହିବି ନାହିଁ କି ମୁଁ ତତେ ଲଙ୍ଗଳା ଦେଖିଚି.ତୋ ଦୁଧର ମଜା ନେଇଚି ଆଉ ତୋ ସହିତ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇଚି୤ ତୁ ବିଶ୍ବାସ କର ବୋଉ, ତୁ କେବେ ବଦନାମ ହେବୁ ନାହିଁ୤
କୁନା ପୁଅର ବାଣ୍ଡକୁ ହଲେଇଲା୤
- ଠିକ‌୍‍ ଅଛି୤ ତୁ କହୁଚୁ ତ ମୁଁ ମାନୁଛି୤ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯଦି କେବେ ଜାଣିଲି ଯେ ତୁ ମୋ ବିଷୟରେ କାହାରିକି କିଛି କହିଚୁ, ତାହେଲେ ମୁଁ ତମ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଯିବି୤ ତୁ ଆଉ ତୋ ବୋଉର ଦୁଧ କି ବିଆ କେବେ ଦେଖି ପାରିବୁ ନାହିଁ୤ ଏବେ ଆଉ କ'ଣ ଭାବୁଚୁ୤ ଏବେ ତୁ ମୋ ସାୟା ଖୋଲି ବାହାର କରି ଦେଏ୤
ବିନୋଦ ମିନିଟିଏ ବି ଡେରି ନ କରି କୁନାର ସାୟାକୁ ଖୋଲି ପକେଇଲା୤ କୁନା ତା ଗୋଡକୁ ଭଲକରି ମେଲେଇ ଦେଲା୤ ଗତ କାଲି ସେ ତା ବିଆ ବାଳ ଶେଭିଂକରି ଚିକଣା କରି ଦେଇ ଥିବାରୁ ସେ ଖୁସି ହେଲା୤ କୁନା ଦେଖିଲା ବିନୋଦ ତା ବିଆକୁ ନିରେଖି ଚାହୁଁଚି୤
- ବିନୁ.ତୁ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ବୋଧେ ବିଆ ଦେଖୁଚୁ୤ ତୁ ମୋ ଦୁଇ ଗୋଡ଼ ମଝିରେ ବସି ଆରାମରେ ଦେଖ୤ ବିଆକୁ ହାତରେ ଦଳ.ଭିତରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରା୤ ତୁ ଏହି ବିଆ ଦେଇ ବାହାରକୁ ଆସିଛୁ୤
କୁନା ତା ବିଆକୁ ଉପରକୁ ଟେକିଲା୤
- ବିନୁ, ତୁ ଆଗରୁ କେବେ ବିଆ ଦେଖି ଥିଲୁ୤
: ନାହିଁ ବୋଉ୤ ତୋ ବିଆ ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ହେଇଚି୤
ବିନୋଦ କେତେବେଳେ ବିଆକୁ ଦଳିଲା ତ.କେତେବେଳେ ଖୁବ‌୍‍ ଚିପିଲା୤ ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ବିଆକୁ ମେଲେଇ ଚୁମା ଦେଲା.ଜିଭରେ ବିଆର ଫାଟକୁ ରଗଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ କୁନାକୁ ବହୁତ ମଜା ଲାଗୁଥିଲା୤ ବିନୋଦ ଦୁଇଟା ଆଙ୍ଗୁଳିକୁ ବିଆ ଭିତରରେ ପୁରେଇ ଜୋର ଜୋର ଭିତର ବାହାର କଲା୤ ଉତେଜନାରେ କୁନା ପୁରା ଗରମ ହୋଇ ଉଠିଲା୤ ତାକୁ ଜଣାଗଲା ଯେମିତି ତା ପୁଅ ତାକୁ ଏବେ ଗେହୁଁଛି୤
- ଆ ବୁନୁ.ଦୁଧର ମଜା ନେଏ୤
କୁନା ବିନୋଦକୁ ତା ଦେହ ଉପରକୁ ଟାଣିନେଲା୤ ତା'ର ଗୋଟିଏ ଦୁଧଭୁଣ୍ଡି ବିନୋଦ ପାଟି ଭିତରେ ପୁରେଇ ଦେଲା୤ ବିନୋଦ ଅନ୍ୟ ହାତରେ ଆର ଦୁଧକୁ ଦଳି ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ତଳ ପଟେ କୁନା ବିନୋଦର ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ତା ବିଆ ଫାଟରେ ଲଗେଇଲା ଏବଂ ତା ପିଚାକୁ ନଚେଇଲା୤ ଦୁଇ ହାତରେ ବିନୋଦର ପିଚାକୁ ଧରି ତଳକୁ ଦାବିଲା୤ ବିନୋଦର ବାଣ୍ଡ ତା ବିଆ ଭିତରେ ପଶିଗଲା୤
- ବିନୁ, ତୋ ପିଚାକୁ ଉଠେଇ ମୋ ଉପରେ ଧକ୍କା ମାର୤
କୁନା ବିନୋଦ ବାଣ୍ଡର ମୂଳକୁ ଧରି ଥିଲା୤ ବିନୋଦ ଗୋଟାଏ ଜୋର ଠେସ ମାରିଲା୤
ତାପରେ ଦ୍ବିତୀୟ.ତାପରେ ତୃତୀୟ ଠେସ୤ ପୁରା ୭ ଇଂଚ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡଟା ତା ବୋଉ ବିଆ ଭିତରେ ହଜିଗଲା୤
- ବେଟା, ଦୁଧର ବି ମଜା ନେଏ ଆଉ ଏମିତି ଜୋର ଧକା ମାରି ଚାଲେ୤
କୁନା ତା ବିଆ ଉପରେ ବାଣ୍ଡର ଆଘାତକୁ ସହି ନେବା ପାଇଁ ବି ତା ପିଚାକୁ ଟେକି ଚାଲିଥିଲା୤ ବିନୋଦ ଜୋର ଜୋର ବାଣ୍ଡକୁ ଦାବି ଗେହିଁ ଚାଲିଲା୤
: ବୋଉ, ଭାରି ମଜା ଲାଗୁଚି୤ ଆଗରୁ କୌଣସି କାମରେ ଏମିତି ମଜା ମିଳି ନ ଥିଲା୤
- ହଁ, ଗେହିଁବା ଠାରୁ ଅଧିକ ମଜା ଆଉ କେଉଁଥିରେ ନାହିଁ୤ ପୁଅ,ତୁ ତୋ ବୋଉକୁ ଗେହେଁ..ଜୋର ଜୋର ଧକା ମାରିକି ଗେହେଁ୤ ତୋ ଗେହିଁବା ତୋ ବାପାଙ୍କ ଗେହିଁବା ଠାରୁ ବେଶୀ ମଜା ମିଳୁଚି.ଗେହିଁ ଗେହିଁ ତୋ ବୋଉ ବିଆକୁ ଫଟେଇ ଦେଏ.ଆଃ ବେଟା. ତୁ ତ ପୁରା ମରଦ ହେଇ ଗଲୁଣି୤ ଯେ କୌଣସି ମାଇକିନିଆ କି ଟୋକିଙ୍କି ଗେହିଁ ପାରିବୁ. ଗେହେଁ ମୋ ରାଜା.ଜମେଇ କରି ଗେହେଁ୤
ବିନୋଦ ଲମ୍ବା ଲମ୍ବା ଷ୍ଟ୍ରୋକ ମାରି ଗେହିଁ ଚାଲିଲା୤
- ତୁ ତୋ ବୋଉକୁ ଗେହିଁଚୁ ବୋଲି କାହାରି ଆଗରେ କହିବୁ ନାହିଁତ୤
: ନାହିଁ ବୋଉ.କେବେ ନୁହେଁ୤
ବିନୋଦ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଜୋରରେ ଦାବିଲା୤ କୁନା ଗେହିଁବା ସୁଖ ଉପଭୋଗ କରି ଚାଲିଲା୤ ତା ପାଟିରୁ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଶିତ୍କାର ବାହାରିବାକୁ ଲାଗିଲା୤
- ଆଃ.ବହୁତ ଭଲ.
: ତୁ ଯଦି ଆଉ ଥରେ ଲଙ୍ଗଳା ନ ହେବୁ ତାହେଲେ ମୁଁ କାହାରି ଆଗରେ କେବେବି କିଛି କହିବି ନାହିଁ୤
- କାହାରିକୁ ଯଦି ନ କହିବୁ ତେବେ ମୁଁ ତତେ ପ୍ରତିଦିନ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଦେବି.ମୋ ବିଆ ଚାଟିବାକୁ ଦେବି.ମୁଁ ତୋର ରାଣ୍ଡୀ.ତୁ ମୋତେ ସବୁଦିନେ ଗେହିବୁଁ୤ ପୁଣି ତୋର ଏଇ ମସ୍ତ ବାଣ୍ଡ ପାଇଁ ମୁଁ ନୂଆ ନୂଆ ବିଆ ଯୋଗାଡ଼ କରି ତତେ ଦେବି.ଆଃ.ଗେହେଁ.ଗେହେଁ.
ମାଆ ପୁଅ ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲେ୤
: ବୋଉ ମୋର କ'ଣ ହଉଚି.
କୁନା ଜାଣିଲା ବିନୋଦର ବୀର୍ଯ ବାହାରିବା ବେଳ ହେଇ ଗଲାଣି୤ କୁନା ଠିକ‌୍‍ କଲା ଯେ, ଯେହେତୁ ତା ପୁଅର ଏଇଟା ପ୍ରଥମ ଗେହିଁବା ତେଣୁ ସେ ତାକୁ ତା ବିଆ ଭିତରେ ବୀର୍ଯ ଛାଡ଼ିବା ପାଇଁ ଦେବ୤ ସେ ତ ଅପରେସନ ହୋଇଛି୤ ତେଣୁ ଭିତରେ ବୀର୍ଯ ଛାଡ଼ିବାଲେ କିଛି ଅସୁବିଧା ହେବନାହିଁ୤ ସେ ବିନୋଦର ପିଚାକୁ ତା ଜଙ୍ଘରେ ଗୁଡେ଼ଇ ରଖିଲା୤ ବିନୋଦକୁ ତା ବିଆକୁ ଅନୁଭବ କରିବା ପାଇଁ ଦେଲା୤ ସେ ବି ଚରମ ଅବସ୍ଥାରେ ପହଂଚି ଯାଇଥିଲା୤ ପୁଅକୁ ଜୋରରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ଘନ ଘନ ଚୁମା ଦେଲା୤
: ବୋଉ,ଏହା ହେଉଛି ମୋ ଜୀବନର ସବୁ ଠାରୁ ଭଲ ସୁଖ ଓ ଆନନ୍ଦ ଦାୟକ କାମ୤
- ହଁ ବେଟା୤ ତୁ ତୋ ବାପା ଠାରୁ ଭଲ ଗେହୁଁଚୁ୤ ଆମେ ଏକା ଥିବା ବେଳେ ଯେ କୌଣସି ସମୟରେ ତୁ ମତେ ଗେହିଁ ପାରିବୁ୤
କୁନା ବିନେଦକୁ ତା ଦୁଇ ବାହୁରେ କୁଂଢ଼େଇ ଧରିଲା୤
- ହନି, ତୋ ବାଣ୍ଡ ଯେତେବେଳେ ପୁଣି ଟାଣ ହୋଇ ଯିବ ସେତେବେଳେ ତୁ ଆଉ ଥରେ ଗେହିଁବୁ୤
ସେଦିନ ରାତିରେ ସେହି ରୁମରେ କୁନା ର ଅନ୍ୟ ତିନିଟା ପିଲା ଶୋଇଲେ ବି ସେ ତା ୧୫ ବର୍ଷର ପୁଅ ବିନୋଦ ପାଖରୁ ଗେହିଁବାର ମଜା ଚାଖିଲା୤ ଏତେ ଛୋଟ ବେଳୁ ବି ବିନୋଦର ବାଣ୍ଡଟା ତା ବାପା ବାଣ୍ଡ ଠାରୁ ଆହୁରି ମୋଟା ଆଉ ଆହୁରି ଲମ୍ବା ଥିଲା୤ ସେଦିନ ରାତିରେ ବିନୋଦ ତା ବୋଉକୁ ପୁଣି ଥରେ ପୁରା ୪୫ ମିନିଟ‌୍‍ କାଳ ଜୋର ଜୋର ଗେହିଁଲା୤ ତା ବିଆ ଭିତରେ ବୀର୍ଯ ଛାଡ଼ିବା ପରେ କୁନା ଏତେ ଖୁସି ହୋଇ ଗଲାଯେ ପୁରା ୫ ମିନିଟ‌୍‍ ପର୍ଯନ୍ତ ସେ ବିନୋଦକୁ କୁେ‹ଇ ଧରି ଚୁମା ଦେଲା୤
ବିନୋଦ ପଚାରିଲା - ବୋଉ, ତତେ ଭଲ ଲାଗିଲା ତ?
କୁନା ବିନୋଦ ଛାତରେ ତା ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧକୁ ଦାବି ତା ଓଠରେ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଇ ଗୋଟାଏ ହାତରେ ନରମ ହୋଇ ଯାଇଥିବା ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଆଦର କରୁ କରୁ କହିଲା - ତୁ ତ ପୁରା କମାଲ କରି ଦେଲୁ୤ ତୁ ତ ବୋ ବାପାଙ୍କ ଠାରୁ ଶହେ ଗୁଣ ଭଲ ଗେହୁଁଚୁ୤