அன்புள்ள அண்ணி - பகுதி 1

எங்க அப்பா அம்மாவுக்கு ரெண்டு குழந்தைகள். நானும் என் அண்ணனும். அண்ணன் என்னைவிட பத்து வயது மூத்தவர்.

எங்க அப்பா எனக்கு ரெண்டு வயதாகும்போதே இறந்துவிட்டார். எங்களை வளர்த்து ஆளாக்கியது எங்க அம்மாதான்.

அண்ணனுக்குத் திருமணம் ஆகி அண்ணி வீட்டுக்கு வந்த பிறகு குடும்பப் பொறுப்பை அம்மா அண்ணிகிட்டே ஒப்படைச்சிட்டாங்க.

அதனாலே வீட்டு நிர்வாகம் முழுக்க அண்ணி கையிலேதான்.

அண்ணி ரொம்ப நல்ல மாதிரி. வீட்டுலே இருக்கிற யார் மனமும் கோணாமல் நடந்துக்கிட்டாங்க.

அண்ணனுக்குத் திருமணம் ஆகி அம்மா சில வருஷங்கள்தான் இருந்தாங்க. உடல்நலம் சரியில்லாமல் போய் திடீர்னு இறந்துட்டாங்க.

அதனாலே அதிகம் கவலைப்பட்டது நாந்தான்.

ஏன்னா அம்மா இருக்கிறவரை நானும் அவங்க கூட இந்த வீட்டில் இருந்தேன்.

இப்போ அண்ணனோ அண்ணியோ திடீர்னு என்னை வீட்டை விட்டுப் போகச் சொல்லிவிட்டால்? என் கதி அதோகதிதான்.

நான் இன்னும் படிப்பைக் கூட முடிக்கவில்லை. ஆனால் நான் கவலைப்பட்டது அனாவசியம் என்பது கொஞ்ச நாளிலேயே தெரிஞ்சிகிட்டேன்.

ஒரு நாள் என் ரூமிலே உக்காந்து படிச்சிக்கிட்டிருந்தேன்.

அண்ணி திடீர்னு என் அறைக்குள் வந்தாங்க.

நான் கட்டிலில் உக்காந்திருந்தேன். அண்ணி பக்கத்தில் இருந்த நாற்காலியில் உக்காந்துகிட்டாங்க.

"என்ன அண்ணி வீட்டு வேலை எல்லாம் முடிச்சிட்டீங்களா?"ன்னு கேட்டேன்.

"வீட்டு வேலை என்னிக்கு முடிஞ்சிருக்கு? ஒரு வேலை முடிஞ்சிதுன்னா இன்னொரு வேலை ஆரம்பமாயிடும். அது கிடக்கட்டும். உன்கிட்டே ஒரு விஷயமா பேசணும்னுதான் வந்தேன்"னு சொன்னாங்க.

எனக்கு உடனே பதற்றமாக இருந்தது. அண்ணி என்ன சொல்வாங்களோன்னுதான் பதற்றம்.

"ஏம்ப்பா அம்மா போனதிலேர்ந்து நீ முன்னே மாதிரி இல்லியே. எப்பவும் சோகமா இருக்கிறே. அப்படி எல்லாம் இருக்கக் கூடாதுப்பா. அம்மா போயிட்டா என்ன? நாங்க எல்லாம் இல்லையா உன்னைப் பாத்துக்கிறதுக்கு?" அப்படின்னு அண்ணி கேட்டாங்க.

"அப்படி எல்லாம் எதுவும் இல்லே அண்ணி. நான் சாதாரணமாத்தான் இருக்கேன்"னு சொன்னேன்.

"உனக்கு என்ன தேவைன்னாலும் என்கிட்டே கேளுப்பா. உன் தேவையை நான் நிறைவேத்தி வைக்கிறேன்"னு சொன்னாங்க.

நான் ஒண்ணும் சொல்லலை. மௌனமாக இருந்தேன்.

கொஞ்ச நேரம் என்கூட பேசிக்கிட்டிருந்துட்டு பிறகு வீட்டு வேலையைப் பாக்கக் கிளம்பிப் போனாங்க.

போறதுக்கு முன்னாடி என் தலைமுடியை தன் கையால் கோதிவிட்டுட்டு போனாங்க. எனக்கு அவங்க அப்படி செய்திருந்தது பிடிச்சிருந்தது.

தாய்க்குப் பின் தாரம்னு சொல்வாங்க. ஆனா என் விஷயத்தில் அதை "அம்மாவுக்குப் பின் அண்ணி"ன்னு சொல்லணும்.

ஒரு தாய் காட்டக்கூடிய பாசம், ஒரு அக்கா காட்டக்கூடிய சகோதர பாசம், ஒரு அண்ணி தன் கொழுந்தனிடம் காட்டக்கூடிய பிரியம் இந்த மூணையும் அண்ணி என்கிட்டே காட்டினாங்க.

அப்படிப்பட்ட அண்ணியைத்தான் நான் தப்பா நினைச்சிட்டேன்.

அம்மா இறந்ததும் அண்ணி என்னைச் சரியாகக் கவனிக்க மாட்டாங்கன்னு நினைச்சிட்டேன்.

அப்படி எல்லாம் இல்லைன்னு கொஞ்ச நாளிலேயே தெரிஞ்சிது.

இப்படிப்பட்ட ஒரு அண்ணி கிடைக்க நான் கொடுத்து வச்சிருக்கணும்னு அப்பப்ப நினைச்சிக்குவேன்.

அண்ணி என்னைவிட ஆறேழு வயசுதான் மூத்தவங்க.

அண்ணனுக்குப் பொண்ணு பாக்கப் போயிருந்தப்போ முதமுதலா அண்ணியைப் பாத்தப்பவே எனக்கு அவங்களைப் பிடிச்சுப்போச்சு. அண்ணி நல்ல அழகு.

அண்ணி ஒல்லியும் இல்லை, குண்டும் இல்லை. பூசினாற்போல என்று சொல்வாங்களே அப்படியான உடம்பு அண்ணிக்கு.

செம கட்டை. "இவளுடன் நாம் படுத்துக்கொள்ள மாட்டோமா?" என்று ஆண்களை ஏங்க வைக்கும் உடம்பு.

அண்ணி திருமணம் ஆகி எங்க வீட்டுக்கு வந்தபோது நான் சின்னப் பையன் என்பதால் அண்ணி மீது எனக்கு ஆசை வரவில்லை.

அது மட்டுமல்ல, அண்ணியுடன் பேசுவதற்கு, பழகுவதற்குக் கூட நான் கூச்சப்பட்டேன்.

"ஏம்ப்பா என்கிட்டே பேசுறதுக்குக் கூச்சப்படறே. நான் உன் அண்ணிப்பா"ன்னு சொல்லுவாங்க. இருந்தாலும் அவங்களுடன் சகஜமாகப் பழக முடியவில்லை என்னால்.

திருமணம் முடிந்தவுடன் அண்ணனுக்கும் அண்ணிக்கும் முதல் இரவு அண்ணி வீட்டில் நடந்தது. அப்போது நானும் அங்கு இருந்தேன்.

முதல் இரவுக்காக அண்ணியை நன்றாக அலங்கரித்து கையில் பால் சொம்பும் டம்ளரும் கொடுத்து முதல் இரவு அறைக்குள் தள்ளினார்கள்.

அண்ணி மிகவும் கூச்சத்துடன் முதல் இரவு அறைக்குள் நுழைஞ்சாங்க.

நான் சின்னப் பையன் என்பதால் எனக்கு எல்லாமே புதிராக இருந்தது.

அது என்ன முதல் இரவு? முதல் இரவில் புருஷனும் பொண்டாட்டியும் என்னதான் செய்வாங்க?

இது பத்தி யாரிடமும் கேட்க தயக்கமாகவும் இருந்தது.

நான் தங்குவதற்காக ஒரு அறை கொடுத்திருந்தாங்க. அதில் படுத்துக்கொண்டு இப்படி எல்லாம் யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன்.

ரொம்ப நேரம் தூக்கம் வரவில்லை. அப்புறம் எப்படியோ தூங்கிவிட்டேன்.

மறுநாள் காலையில் எழுந்திருந்ததும் பல் விளக்குவதற்காக அறையை விட்டு வெளியே வந்தேன்.

அப்போது அண்ணனும் அண்ணியும் இருந்த படுக்கையறைக் கதவை திறந்துகொண்டு அண்ணி வெளியே வந்தாங்க.

தூக்கக் கலக்கத்தில் இருந்தாங்க. ராத்திரி எல்லாம் சரியா தூங்கலை போலிருக்கு. அவங்க தலைமுடி கலைஞ்சிருந்தது.

நெத்தியில் இருந்த பொட்டைக் காணோம். கையில் இருந்த கண்ணாடி வளையல்களையும் காணோம்.

புடவை சற்று விலகி ஜாக்கெட்டின் உள்ளே இருந்த மார்பைக் காண்பித்தது.

அண்ணி அவசரம் அவசரமாக புடவையை உடுத்தியிருந்தாங்க என்பது அவங்க உடுத்தியிருந்த விதத்திலேயே தெரிந்தது.

ரொம்ப சந்தோஷமாக இருந்தாங்க. அண்ணி என் கண்களுக்கு ரொம்ப அழகாத் தெரிஞ்சாங்க.

அண்ணியிடமே கேட்டுவிடலாமா "முதல் இரவுன்னா என்ன அண்ணி?"ன்னு. இப்படி யோசித்தேன். நல்ல வேளையாக அப்படி கேட்கவில்லை.

அறையிலிருந்து வெளியே வந்த அண்ணிக்கு என்னைப் பார்த்ததும் வெட்கம்.

இருந்தாலும் சமாளித்துக்கொண்டு "என்னப்பா இவ்வளவு சீக்கிரம் எழுந்துட்டே? இன்னும் கொஞ்ச நேரம் தூங்க வேண்டியதுதானே"ன்னு சொன்னாங்க.

இதற்கு என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியாததால் நான் ஒன்றும் சொல்லவில்லை.

அண்ணியை அவங்க அம்மா தனியே கூட்டிக்கிட்டு போனாங்க. அவங்க அண்ணி கிட்டே ஏதோ கேட்டாங்க.

என் காதில் சரியாக விழவில்லை. "என்னம்மா ராத்திரி சந்தோஷமா இருந்தியா?"ன்னு கேட்டது போல இருந்தது.

சந்தோஷமா இருக்கிறது அப்படின்னா என்ன? ராத்திரி முழுக்க பேசிக்கிட்டு இருந்திருப்பாங்களா? நிறைய ஸ்வீட், காரம் சாப்பிட்டு சந்தோஷமா இருந்திருப்பாங்களா?

எனக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. ஒன்று மட்டும் தெரிந்தது. எனக்குன்னு கல்யாணம் ஆகும்போதுதான் முதல் இரவு அப்படின்னா என்னன்னு தெரியவரும் போல.

அண்ணி வீட்டில் மூன்று நாள் தங்கியிருந்தோம் நானும் என் அண்ணனும். பிறகு அண்ணியையும் அழைத்துக்கொண்டு எங்கள் வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தோம்.

அன்றிலிருந்து அண்ணியும் எங்கள் வீட்டு உறுப்பினர் ஆனாள். வீட்டு வேலைகள் எல்லாத்தையும் அண்ணிதான் செய்தாள்.

அம்மாவை எந்த வேலையையும் தொட விடவில்லை. அம்மா மனம் கோணாமல் நடந்துகொண்டாள்.

அம்மா மனசு மட்டும் இல்லை, என் மனசு, என் அண்ணன் மனசும் கோணாமல் நடந்துகொண்டாள்.

சாப்பிடும்போது பக்கத்தில் இருந்து பரிமாறுவாள். அவள் பரிமாறும் அழகே வயிற்றை நிறைத்துவிடும். அப்படிப் பரிமாறுவாள்.

இன்னும் கொஞ்சம் இன்னும் கொஞ்சம் என்று நிறைய சாப்பிடும்படி செய்துவிடுவாள்.

எனக்கு நிறைய பாக்கெட் மணி தருவாள். வேண்டாம் அண்ணின்னு சொன்னாலும் கேக்க மாட்டாள்.

"இருக்கட்டும்பா. இந்த வயசிலே செலவு பண்ணாம வேறே எப்ப செலவு பண்ணப் போறே?" என்பாள்.

சனிக்கிழமை ஆனால் எண்ணெய்க் குளியலுக்காக தலையில் எண்ணெய் தேய்த்துவிடுவாள். சில நாட்களில் முதுகுகூட தேய்த்துவிட்டிருக்கிருக்கிறாள். எனக்கு கூச்சமாக இருக்கும்.

இந்தக் கூச்சம் எல்லாம் நான் பெரிய பையன் ஆகும்வரைதான்.

ஒன்பதாவது படிக்கும்போதோ, அல்லது பத்தாவது படிக்கும்போதோ எனக்கு முதல் முறையாக செக்ஸ் ஃபீலிங்க்ஸ் ஏற்பட்டுது.

அதிலிருந்து அண்ணி என்னைத் தொட மாட்டாளா என்று ஏங்கினேன். அண்ணி என்னிடம் எப்போதும் போலத்தான் பழகினாள்.

செக்ஸ் உணர்ச்சிகள் எனக்கு ஏற்பட்டவுடன் நான் அதிகமாக விரும்பியது என் அண்ணியைத்தான்.

"ஓத்தா அண்ணியைத்தான் ஓக்கணும்" இப்படி அடிக்கடி மனசுக்குள் சொல்லிக்கொள்வேன்.

ஆனால் என் ஆசை நிறைவேறக்கூடிய வாய்ப்பு இருக்கிறதா?

என்னதான் அண்ணி என்னிடம் சகஜமாகப் பழகினாலும் என்னுடைய இந்த ஆசை நிறைவேறுவதற்கு என்னுடன் ஒத்துழைப்பாளா?

அண்ணி என்னுடன் பிரியமாகப் பழகுகிறாள். அவள் மீது ஆசைப்பட்டு அந்தப் பிரியத்தைக் கெடுத்துக்கொள்ளலாமா?

இப்படி எல்லாம் பலவாறாக யோசித்தேன். கொஞ்ச நாள் பொறுத்திருந்து பார்ப்போம் என்று முடிவு செய்தேன்.

அண்ணி என்னுடன் சகஜமாகப் பழகினாள் என்று சொன்னேன் இல்லையா?

எந்த அளவுக்கு என்றால் என் தலை முடியைக் கலைத்துவிடுவது, கோதிவிடுவது, அவளுக்கு நான் ஏதாவது உதவி செய்தால் அதற்காக என்னைப் பாராட்டும் விதத்தில் முதுகைத் தட்டிக்கொடுப்பது என்று அவள் என்னைத் தொட்டுப் பழகினாள்.

அவள்தான் என்னைத் தொட்டாளே ஒழிய அவளை நான் என்றுமே தொட்டதில்லை.

ஆனால் அப்படியும் அண்ணியே எனக்கு சில வாய்ப்புகளை ஏற்படுத்திக் கொடுப்பாள்.

உதாரணமாக அவளுக்கு உடல் நலம் சரியில்லை, காய்ச்சல் என்றால் "தொட்டுப் பாரேன் எப்படி சுடுதுன்னு" என்பாள்.

நான் அவள் கன்னத்திலும் கழுத்திலும் கையை வைத்து தொட்டுப் பார்ப்பேன்.

எப்பவாவது அண்ணி தன் கைகளுக்கு மருதாணி வச்சிக்குவா.

மருதாணி வச்சிக்கிட்டா கைகள்லாம் சிவந்துபோகும் இல்லே. அந்த நேரத்தில் "என்ன அண்ணி கைக்கு மருதாணி வச்சிக்கிட்டீங்களே, நல்லா சிவந்திருக்கா?"ன்னு கேப்பேன்.

"நீயே பாரேன்"னு கைகளை நீட்டுவா. அந்த சாக்கில் அவளது கைகளை என் கைகளால் தொட்டுப் பார்ப்பேன்.

அண்ணியின் கைகள் மிகவும் மென்மையாக பட்டுப் போல் இருக்கும்.

ஒரு தடவை அவள் கைவிரலில் இருக்கும் மோதிரம் டிசைன் நல்லா இருக்குன்னு பாராட்டினேன்.

அப்போ அண்ணி மோதிரத்தைக் கழற்றி நான் பார்ப்பதற்காக என்னிடம் கொடுத்தாள்.

மோதிரம் மிகவும் அழகாக இருந்தது. பிரமாதமான டிசைன்.

திருப்பிக் கொடுக்கும்போது நானே அவள் கைவிரலில் மாட்டிவிட்டேன். அப்போதும் அண்ணியின் கைகளைத் தொடவேண்டி வந்தது.

இப்படி அண்ணியை தொடும் சந்தர்ப்பங்கள் அவ்வப்போது கிடைத்துவந்தது. அதே நேரத்தில் அண்ணி என்னைத் தினந்தோறும் தொட்டாள்.

அப்படி அவள் என்னைத் தொடாமல் இருந்த நாட்கள் அபூர்வம்.

வீட்டில் யாருடனாவது அவள் அதிகமாகப் பேசினாள் என்றால் அது என்னுடந்தான். அம்மாவிடமும் தன் புருஷனிடமும் குறைவாகத்தான் பேசுவாள்.

அண்ணி குனிந்து நிமிர்ந்து வீட்டு வேலை செய்யும்போது அவளுடைய சேலை விலகி, அவள் மார்பகங்கள் பளீர்ன்னு தெரியும்.

அவளது மார்பகங்களை நான் வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்திருக்கிறேன்.

நான் பார்ப்பதை அவள் சில சமயம் பார்த்துவிடுவாள். ஏதாவது சொல்லிவிடுவாளோ என்று பயப்படுவேன்.

ஆனால் அண்ணி ஒன்றும் சொல்ல மாட்டாள். தன் சேலையைத் திருத்திக்கொள்வாள்.

அண்ணி என்னிடம் எந்த அளவுக்கு அன்பு காட்டினாள் என்பதற்கு ஒரு விஷயத்தைச் சொல்ல வேண்டும்.

ஒருமுறை என் கையில் அடிபட்டுவிட்டது. வலது கையில்.

இடது கையால்தான் சாப்பிட வேண்டும். எப்படிச் சாப்பிடுவது என்று முழித்தேன்.

அண்ணியே ஒரு வழி சொன்னாள். அதாவது தான் ஊட்டிவிடுவதாகச் சொன்னாள்.

அப்போது வீட்டில் யாரும் இல்லை. நானும் அண்ணியும் மட்டும்தான் இருந்தோம்.

எனக்குத் தயக்கமாக இருந்தது. "ஒரு தாய் தன் மகனுக்கு ஊட்டிவிடுவதில்லையா. அதுபோல நினைச்சிக்கயேன்" என்று என் தயக்கத்தைப் போக்குவதற்காக சொன்னாள்.

எனக்கு அதைக் கேட்டு ஒருமாதிரி இருந்தது.

வேறு ஒன்றும் இல்லை. அண்ணியை என்றாவது ஒரு நாள் அனுபவித்துவிட வேண்டும் என்று நான் நினைத்துக்கொண்டிருந்தேன்.

அண்ணியோ இப்போது ஒரு தாயைப் போல தான் எனக்கு சோறு ஊட்டுவதாகச் சொல்கிறாள். எனக்கு எப்படி இருக்கும் பாருங்கள்.

"பரவாயில்லை அண்ணி. நானே சாப்பிட்டுக்கிறேன். அதான் இடது கை இருக்கு இல்லே" என்று சொன்னேன்.

"அட சும்மா இருப்பா. இங்கேதான் யாரும் இல்லியே. நீயும் நானும் மட்டும்தானே இருக்கோம். கூச்சப்படாதே" என்று சொன்னாள்.

ஒரு தட்டில் சோறு போட்டு, குழம்பை ஊற்றி பிசைந்து எனக்கு ஊட்டிவிடத் தொடங்கினாள். அதற்கு மேல் நான் தயக்கம் காட்டவில்லை.

ஏதோ குழந்தைக்கு ஊட்டிவிடுவது போல்தான் எனக்கு ஊட்டிவிட்டாள். எனக்குத்தான் கூச்சமாக இருந்தது.

கொஞ்சம் பயமாகவும் இருந்தது. திடீரென்று யாராவது வந்துவிட்டால்? எங்களைப் பார்த்து என்ன நினைத்துக்கொள்வார்கள்?

ஆனால் நல்ல வேளையாக யாரும் வரவில்லை. ஒரு வழியாகச் சாப்பிட்டு முடித்தேன்.

அண்ணிக்கு கல்யாணம்தான் ஆகிவிட்டதே ஒழிய, அவள் ஒரு சுதந்திரப் பறவையாகத்தான் இருந்தாள்.

அவள் யாருடைய பேச்சுக்கும் கட்டுப்பட மாட்டாள். தனக்குத் தோன்றியதைத்தான் செய்வாள்.

தன் புருஷனோ தன் மாமியாரோ தனக்குப் பிடிக்காத ஒன்றைச் செய்யச் சொன்னால் அதைச் செய்ய மாட்டாள். தன் முடிவில் மிக்கவும் உறுதியாக இருப்பாள்.

ஆனால் அதே நேரத்தில் வீட்டில் இருந்த எல்லோரிடமும் மிகவும் பிரியமாக இருந்தாள்.

அவள் காட்டும் பிரியத்திற்காக அவளது மற்ற செய்கைகளை நாங்கள் பொறுத்துக்கொண்டோம்.

எங்கள் வீட்டில் என் மீதுதான் அவள் அதிகம் பிரியம் வைத்திருந்தாள்.

அவள் அப்பா அம்மாவுக்கு ஒரே குழந்தை. கூடப் பிறந்தவர்கள் என்று யாரும் இல்லை.

என்னைத் தன் தம்பியாகத்தான் நடத்தினாள். ஆனால் அவளை நான் என் அண்ணியாகத்தான் பார்த்தேன், அக்காவாகப் பார்க்கவில்லை.

அதற்குக் காரணம் இருந்தது. அவள் மீது நான் வைத்திருந்த ஆசைதான். என்றாவது ஒரு நாள் அண்ணி என் இச்சையை பூர்த்திசெய்ய ஒத்துக்கொள்வாள் என்று நான் மனப்பால் குடித்துக்கொண்டிருந்தேன்.

அண்ணியிடம் பல திறமைகள் குடிகொண்டிருந்தன. அவற்றில் ஒன்று பிரமாதமாகச் சமைப்பது.

வகைவகையாகச் சமைப்பாள். அவளது சமைக்கும் திறமை ஒன்றுக்காகவே அவளைக் கல்யாணம் செய்துகொள்ளலாம். அந்த அளவுக்கு நன்றாக சமைப்பாள்.

நான் கேட்ட ஐட்டங்களை எல்லாம் எனக்காகச் சமைத்திருக்கிறாள். மூக்கு பிடிக்க சாப்பிட்டிருக்கிறேன்.

பிரமாதமாக சமைப்பது மட்டும் அல்ல, விதம்விதமாக தன்னை அலங்காரம் செய்துகொள்வதிலும் கெட்டிக்காரி.

ஒரு நாள் கட்டிய புடவையை மறு நாள் கட்ட மாட்டாள். தலையலங்காரமும் ஒவ்வொரு நாள் ஒவ்வொரு தினுசாக இருக்கும்.

ஒரு நாள் உலர்த்திய கூந்தலை பின்னாமல் அப்படியே லூசாக விட்டிருப்பாள். ஒரு நாள் பின்னல் போட்டிருப்பாள். ஒரு நாள் கொண்டை போட்டிருப்பாள். ஒரு நாள் பின்னலை எடுத்து முன்னால் விட்டுக்கொண்டிருப்பாள்.

எல்லாவற்றையும் நான் உள்ளூர ரசித்துக்கொண்டிருப்பேன்.

என் அண்ணன் இடத்தில் நான் இருந்தால், அதாவது அவளது புருஷனாக இருந்திருந்தால் தினம்தினம் அவளைப் பாராட்டிக்கொண்டிருந்திருப்பேன்.

ஆனால் கொழுந்தன் ஆச்சே. அதனால் சும்மா இருப்பேன்.

சில நாட்கள் பாராட்டியதுண்டு. "அண்ணி உங்க கொண்டை சூப்பரா இருக்கு" என்பேன்.

பதிலுக்கு "ஓ அப்படியா?" என்பாள். வேறு எதுவும் சொல்லமாட்டாள். என்னைப் பார்த்துப் புன்னகைப்பாள்.

வீட்டில் பாத்ரூம் இருந்தாலும் அண்ணி பாத்ரூமில் குளிக்க மாட்டாள். திறந்தவெளியில் கிணற்றடியில்தான் குளிப்பாள். அதுவும் எப்படி?

உடம்பில் பொட்டுத் துணி இல்லாமல், முழுவதும் அம்மணமாக.

அண்ணி நிர்வாணமாகக் குளிப்பதை எங்க அம்மா எத்தனையோ முறை கண்டிச்சிருக்காங்க.

"ஏண்டி ஆம்பளைங்க இருக்கிற வீட்டில் இப்படி அம்மணமா குளிக்கிறியே. பாவாடையாச்சும் கட்டிக்கிட்டு குளிக்க வேண்டியதுதானே?" அப்படின்னு அம்மா கேப்பாங்க.

"இல்லே அத்தை. எங்க வீட்டில் நான் அப்படித்தான் குளிப்பேன். எல்லாத் துணியும் அவுத்துப் போட்டுட்டு குளிச்சாத்தான் எனக்கு குளிச்சா மாதிரி இருக்கு" என்பாள்.

"அது சரி. ஆனால் நீ குளிக்கிறத வீட்டில் இருக்கிற ஆம்பளைங்க பாத்துட்டா?"ன்னு அம்மா கேப்பாங்க.

"வீட்டிலே ஆம்பளைங்கன்னு இருக்கிறது யார்? என் புருஷன் இருக்கார். அவர் என்னை நிர்வாணமா பாக்காமலா இருக்கார். அதான் தினம்தினம் பாத்துக்கிட்டுதானே இருக்கார். அதுவும் இல்லாம அவருக்கு அதுக்கு உரிமை இருக்கு. என் கொழுந்தன் சின்னப் பையன். அவன் என்னை அம்மணமா பாத்தாலும் வித்தியாசமா ஒண்ணும் நினைக்க மாட்டான். அப்புறம் என்ன?"ன்னு அண்ணி கேட்டா.

அம்மா ஒன்றும் சொல்லவில்லை. "நீ எப்படியாவது போ"ன்னு தண்ணி தெளிச்சி விட்டுட்டாங்க.

அண்ணியின் அம்மண உடம்பை அவள் குளிக்கும்போது எத்தனையோ தடவை பார்த்திருக்கிறேன்.

அவள் குளிக்கும்போதுதான் எனக்கு மூத்திரம் முட்டிக்கொண்டு வரும்.

டாய்லெட் கிணற்றடியில்தான் இருந்தது என்பதால் அண்ணியின் அம்மண உடம்பைப் பார்ப்பதைத் தவிர்க்க முடியாது.

ஆனால் செக்ஸ் உணர்வுகள் ஏற்படாத வயது என்பதால் அண்ணியின் நிர்வாண உடலைப் பார்த்து நான் கிளர்ச்சி அடையவில்லை சின்ன வயதில்.

ஆனால் முதல் முறையாக அண்ணியை அம்மணமாகப் பார்த்தபோது எனக்கு கொஞ்சம் அதிர்ச்சியாக இருந்தது.

"இந்த அண்ணிக்கு கொஞ்சம் கூட விவஸ்தையே இல்லை. கொஞ்சம் கூட லஜ்ஜையே இல்லாமல் இப்படி எல்லா துணியையும் அவுத்துப் போட்டுவிட்டு குளிக்கிறாளே ச்சீ" என்று மனசுக்குள் நினைத்தேன்.

ஆனால் அண்ணியின் நிர்வாண உடலைப் பார்த்து பார்த்து எனக்குப் பழகிவிட்டது.

சில நாள் அபூர்வமாக பாவாடை கட்டிக்கொண்டும் குளிப்பாள்.

பாவாடை கட்டியிருந்தாலும் முலைகளின் மேற்பகுதியும், தொடைகளும், முழங்கால்களும் பளீரென்று தெரியும். அதற்கு அவள் நிர்வாணமாகவே குளிக்கலாம்.

திருமணம் ஆகி சில வருஷங்கள் கழிந்திருந்தாலும் அண்ணிக்குக் குழந்தை இல்லை.

என்னைத்தான் அவள் குழந்தையைப் போல் பார்த்துக்கொண்டாள்.

ஒரு குழந்தையிடம் அதன் தாய் எப்படி செல்லம் கொஞ்சுவாளோ அதுபோல அண்ணி என்னிடம் செல்லம் கொஞ்சினாள். சில சமயங்களில் எனக்கு கூச்சமாகக்கூட இருக்கும்.

அண்ணியிடம் அவள் என்னைக் குழந்தையைப் போல நடத்துவதைப் பற்றி ஆட்சேபம் தெரிவித்திருக்கிறேன்.

அவள் என் ஆட்சேபத்தைப் பொருட்படுத்தவே மாட்டாள். எனக்கு செல்லம் கொடுப்பாள்.

நான் ஸ்கூல் படிக்கும்போதும் காலேஜ் படிக்கும்போதும் எனக்கு நிறைய காசு கொடுப்பாள். செலவழிப்பதற்கு.

"எனக்கு எதுக்கு அண்ணி இவ்வளவு பணம்?" என்று கேப்பேன்.

"சும்மா வச்சிக்கப்பா. இந்த வயசில் செலவு செய்யாமல் எந்த வயசில் செலவு செய்யப் போறே?" என்று கேட்பாள்.

"ஃப்ரண்ட்ஸ் கூட ஓட்டலுக்குப் போய் சாப்பிடு. ஏதாவது சினிமா போய்ப் பாரு" என்று சொல்வாள்.

என் அண்ணன் ஒரு பிசினஸ்மேன். அவர் பாதி நாள்தான் வீட்டில் இருப்பார். பாதி நாள் பிஸினஸ் விஷயமாக டூரிலேயே இருப்பார்.

அதனால் எப்போதும் வீட்டில் இருந்தது நான், அண்ணி, அம்மா என்று நாங்கள் மூன்று பேர்தான்.

அம்மா அதிகம் பேச மாட்டாங்க. நானும் அண்ணியும்தான் அதிகம் பேசுவோம்.

ஊர்க் கதை, சினிமா, அரசியல் என்று பல விஷயங்கள் பற்றிப் பேசுவோம். அண்ணி எனக்கு நல்ல தோழியாக இருந்தாள்.

அவளுடன் நான் பல்லாங்குழி, தாயம், பரமபதம் என்று விளையாடுவேன்.

அப்புறம் எனக்குத் தெரிந்த செஸ்ஸை அவளுக்குக் கற்றுக்கொடுத்தேன். இருந்தும் செஸ் அவளுக்குப் பிடிபடாததால் என்னிடம் தோற்றுக்கொண்டே இருந்தாள்.

என்னிடம் தோற்பதைப் பற்றி அவள் புலம்புவாள். அவள் புலம்பலைச் சகித்துக்கொள்ள முடியாமல் ஒரு கேரம் போர்டு வாங்கினேன்.

இருவரும் கேரம் ஆடினோம். அதில் அவள் நிறைய ஜெயித்தாள். தான் நிறைய ஜெயிப்பது குறித்து அவள் சந்தோஷப்பட்டாள், பெருமிதம் அடைந்தாள்.

அண்ணிக்கு சினிமா என்றால் உயிர். அவளும் நானும் சேர்ந்து எத்தனையோ படம் பார்த்திருக்கிறோம்.

டி.வி.யில் சினிமா பார்க்கலாம் என்றாலும் அண்ணிக்கு தியேட்டரில் படம் பார்த்தால்தான் படம் பார்த்த மாதிரி.

அதனால் அவள் வற்புறுத்தல் தாங்காமல் அவள் கூப்பிடும்போதெல்லாம் அவளுடன் சென்று படம் பார்த்தேன்.

அண்ணன் வீட்டில் இருந்தால் அவரையும் எங்களுடம் படம் பார்க்க வரும்படி கூப்பிடுவோம்.

படம் பார்க்கும் ஆவல் இல்லை என்று சொல்லிவிடுவார். நாங்கள் இருவர் மட்டுமே சென்று பார்ப்போம்.

நான் வளர்ந்து பெரியவன் ஆனபிறகும் இந்த வழக்கம் தொடர்ந்தது.

அண்ணியிடன் சென்று வருவதற்கு அண்ணன் எப்போதும் ஆட்சேபம் தெரிவித்ததில்லை. எங்கள் மேல் அவர் சந்தேகப்பட்டதில்லை. சி

னிமாவுக்கு மட்டுமல்ல, நல்லது கெட்டதுக்கு கூட நாங்கள் சேர்ந்து போய் வந்தோம்.

மிகவும் நெருங்கிய சொந்தம், அண்ணன் வந்தே ஆக வேண்டும் என்பது போன்ற விசேஷங்களுக்கு மட்டும் அண்ணன் வருவார்.

மற்ற விசேஷங்களுக்கு எங்கள் இருவரையும்தான் அனுப்பி வைத்தார்.

அண்ணியும் நானும் ஏதோ புருஷன் பொண்டாட்டி போல விசேஷங்களுக்கு ஜோடியாகப் போய் வந்தோம்.

அதிலும் வெளியூரில் நடக்கும் விசேஷங்கள் என்றால் பஸ்ஸிலோ அல்லது ரயிலிலோ நீண்ட தூரம் பயணம் செய்ய வேண்டியதிருக்கும்.

அண்ணியும் நானும் பக்கத்தில் பக்கத்தில் நெருக்கமாக உட்கார்ந்துகொண்டு பயணம் செய்வோம்.

அப்போது அவளது உடலில் இருந்து வீசும் மணத்தை நான் நுகர்வேன்.

அண்ணியின் உடம்புக்கு என்று ஒரு விசேஷமான மணம் இருந்தது. ஒவ்வொரு பொம்பளைக்கும் ஒரு விசேஷமான மணம் இருக்கும் போல.

- தொடரும்