வாடா பங்காளி. 02 tamil sex story

//krot-group.ru வாடா பங்காளி. 02 tamil sex story

[embed][/embed]

​

இன்றோடு குமாருக்கு நான்கு மாதங்கள் முடிந்திருந்தது. இன்றைக்கும் 9.00 மணிக்குமேல் தான் அலுவலகத்திலிருந்து புறப்பட்டு தன்னுடைய வாடகை வீட்டிற்கு சென்றான். வீட்டிற்கு சென்றதும் நல்ல ஓர் குளியலை போட்டு சாப்பிட்டு படுக்க மணி பதினொன்றாகி இருந்தது. அலுத்து சலித்து நல்ல ஆழ்ந்த உறக்கத்திலிருந்தவனுக்கு நள்ளிரவு 2:00 மணியளவில் அவனது செல் ஃபோன் ஒலித்தது. ஃபோனை எடுத்து பார்த்தவன், திடுக்கிட்டான் !

"ஹலோ சார்" என்றான்.

"ஏன்டா மயிரு புடிங்கிட்டா இருக்கே ?"

'என்னடா இந்தாளு இப்படி எல்லாம் பேசுறானே'ன்னு ரொம்பவும் சுனக்கமுற்றவனாக,

"என்னாச்சுங்க சார் ?"

"என்னாச்சா ? உனக்கு எத்தன தடவ சூப்பர்வைஸ்சர் கால் பண்ணான். ஃபோனையே எடுக்கமாட்டீங்கிறியாம்மா ? நீ அவ்வளவு பெரிய ஆளாயிட்டியா ?"

"சார் தெரியலைங்க சார் நல்லா துங்கிட்டேன்"

"என்ன தெரியலைங்க சார் நொல்ல சார். நல்லவேலை சூப்பர்வைஸ்சர் எனக்கு ஃபோன் பண்ணினான். இதே நம்ம பாஸ்சுக்கு அடிச்சிருந்தானா நான் இல்ல அப்புறம் அவர்கிட்டே மண்டி போட்டு ஊம்பனும்"

"சார் நான் உடனடியா இப்போ பார்த்திடுறேனுங்க சார்"

"டி.சில சிஸ்டம் டவுன் ஆகி அரை மணி நேரமாகுது. நாளைக்கு டி.சிகாரனுங்களுக்கு யாரு உங்கப்பனா பதில் சொல்லுவான் ? ரிமோட்ல ட்ரை பண்ணி பாரு, முடியலைனா சீக்கிரம் ஒரு ஆட்டோவையோ டாக்ஸ்சியோ புடிச்சி என்ன ப்ராப்ளம்னு பார்த்து சரி பண்ணிட்டு நீ எனக்கு ஃபோன் பண்ணுறே. பார்க்கிறேன், நீ எவ்வளவு சீக்கிரம் சரி பண்ணிட்டு கால் பண்ணுறேன்னு"

தொடர்பு துண்டிக்கப்பட்டது. குமாருக்கு ஆத்திரமோ அப்படி ஒரு ஆத்திரம். உள்ளமெல்லாம் குமுறிக்கொண்டு வந்தது. அவனுக்கு என்ன பண்ணுவதென்றே புரியாமல், சற்று நேரம் ஆத்திரம் தனியும் வரை சொல்வதறியாது அப்படியே உட்கார்ந்திருந்தான். கொஞ்ச நேரம் அமைதிக்குப் பின் தன் செல்ஃபோனை எடுத்து பார்த்தான். அதில் டி.சி சூப்பர்வைசரிடமிருந்து நான்கு மிஸ்டு கால் இருந்ததைக் கண்டு அதிர்ச்சியுற்றான். எப்படி இத்தனை கால் வந்ததுகூட தெரியாமல் தூங்கிப்போனேன் என தன்னையும் நொந்துக்கொண்டான் குமார். உடனடியாக சூப்பர்வைசர் செல்ஃபோனுக்கு தொடர்பு கொண்டான்.

"ஹலோ"

"குமார், க்ரேன் 7 கன்வையரில் பிக்கிங் பேலட் நிக்குது ஆனா கன்வையரில் மூவ் ஆகாம அங்கேயே நிக்குது"

"பேலட் நம்பர் என்ன ?"

"pl0991"

"சரி நான் பார்க்கிறேன்"

என சொல்லியவன் ஃபோனை துண்டித்துவிட்டு, தனது மடி கணினியை ஆன் செய்து விபிஎன் (vpn) நெட்வொர்க் மூலமாக டெல்நெட்டில் (telnet) டி.சியின் ஆர்.எஸ்.6000 ஈ.ஆர்.பி சர்வரை கனெக்ட் செய்து கொஞ்ச நேர தடுமாற்றத்திற்குப்பின் ஏதோ செய்ய, இந்த ஒரு பேலட்டினால் நின்று போயிருந்த மொத்த டி.சி ஆப்பரே ஷனும் மீண்டும் அங்கே டி.சியில் ஒய்ய்ய்ய்ங்ங்ங்ங். க்ரீரீரீரீச்ச்ச்ச்.. க்ரீரீரீரீரீச்ச்ச்ச்.என்ற சத்தத்துடன் கன்வயர்கள் ஓட ஆரம்பித்தன. க்ரேன் 7 கன்வையரில் இருந்த பேலட்டும் நகர்ந்து ஊர்ந்து சென்றுக்கொண்டிருந்தது. குமாருக்கோ 'என்ன ஆச்சு ?' என தெரியாமல், சூப்பர்வைஸ்சர் மீண்டும் கால் பண்ணுவான் என பார்த்தால் கால் வரவில்லை.

'ஒரு வேலை ஆப்பரே ஷன் இன்னமும் சரியாகவில்லையோ'

என நினைத்தவன், லாக் (log) ஃபைல்ஸை திறந்துப்பார்த்தான், அதில் 1:30க்கு கடைசியாக பதிவாகி இருந்த டேட்டாஸ் இப்பொழுது 2:30க்கு மீண்டு லாக் ஃபைல்ஸ்சில் டேட்டாஸ் பதிவாகி இருந்ததை கண்டு மகிழ்ச்சியுற்றான். அதில், அவன் இப்பொழுது சரி செய்த பேலட் pl0991 இன்ஃபர்மேஷ்ன்களும் பதிவாகி இருந்தது. இப்பொழுது அவனே நைட் ஷிஃப்ட் சூப்பர்வைஸ்சருக்கு கால் பண்ணி,

"ஹலோ என்னாச்சுங்க ? ஆப்பரே ஷன் ரெஸ்யூமாச்சா ?"

"ஆங். எஸ் குமார், எல்லாம் இப்போ நல்லா ஃபங்ஷனாகுது. தேங்க்ஸ் குமார்" என சொல்லிவிட்டு ஃபோனை துண்டித்தான் சூப்பர்வைஸ்சர்.

'ஆப்பரே ஷன் நின்னுபோயிட்டுனு ஃபோன் அடிக்கிறவன், ஓட ஆரம்பிச்சதும் நம்மல மறந்துட்டான் பாரு. இதான் உலகம். ஹூம்ம்ம் அவனுக்கு என்ன ? ஆப்பரே ஷ்ன் நடந்தா என்ன நடக்காட்டி என்ன ? ஆப்பரே ஷன் நடக்காமலே போனாலும் டி.சி மேனஜர் கேட்டா ஒரே வார்த்தை 'சிஸ்டம் டவுன்'. நாளைக்கு நம்மல இல்ல எல்லா பயலும் சேந்துகிட்டு சுளுக்கெடுப்பானுங்க. மணியை பார்த்தான், 2:45 ஆகியிருந்தது. 'ம்ம்ம். எப்படி இருந்தாலும் நாளைக்கு நமக்கு சுளுக்கு இருக்கு. ஒரு மணி நேரம் சூப்பர்வைஸ்சர் டவுன்டைம் எழுதிடுவான். ஆனாலும் இந்த ஒரு மணி நேரத்திற்கு நாம தூக்கத்தையும் துறந்து வேலை செஞ்சிருக்கோமே இதுக்கெல்லாம் நமக்கென்ன சம்பளத்திலே நம்ம முதலாளி சேர்த்தா தருவாரு ? ஆனா, நைட் ஷிஃப்ட்டுக்கும் சேர்த்து நான் தான் சப்போர்ட் பண்ணனும் ! இதிலே வேற இந்த ப்ரசாத் கூட தலைவலி வேற. ஏன் அவரு ரிமோட்ல கனெக்ட் பண்ணி சரிபார்க்கமாட்டாராம்மா ? இந்த அநியாயத்த எல்லாம் எங்கே போய் சொல்லுறது' என தன்னைத் தானே கடிந்துக்கொண்டு மீண்டும் படுக்கையில் உறங்கிப்போனான் குமார்.

நாட்கள் நகர்ந்துக்கொண்டே இருந்தது. தினம் தினம் குமாருக்கோ ப்ரசாத்துடனான மனப்போராட்டம் எரிமலையென வெடித்துவிடும் நிலைக்கு தள்ளப்பட்டுக்கொண்டிருந்தான். அவனையறியாமலே பல நேரம் வெகுண்டு எழும் சூழலுக்கு ஆளாகி இருந்தான் குமார். ஆனால் எல்லாவற்றையும் அடக்கு அடக்கு என தன் ப்ரொபே ஷன் பீரியட் முடிந்து கம்பெனியில் நிரந்தர ஊழியனாக தனக்கென ஓர் ஸ்திரத்தன்மையை பெறும் நாளுக்காக ரொம்பவும் அடங்கியே போயிருந்தான். இதற்கிடையில் சர்வர் ப்ராசஸ்சிலும் சரி, ஆப்பரே ஷன் ஸ்டே ஷன்களில் இயங்கும் மேஜைக் கணினியில் உள்ள க்ளையண்ட் அப்ளிகே ஷனிலும் சரி, டேட்டாபேஸ்சில் உள்ள பல குறைபாடுகளை நிவர்த்தி செய்வதிலும் சரி, எத்தனை எத்தனை ஏராளமான பக்ஸ்களை அவன் சரி செய்திருந்தான் என்பது ப்ரசாத்திற்கும் தெரியும். அவ்வப்பொழுது ஆப்பரே ஷன் ஊழியர்கள் வந்து சொல்லும் குறைபாடுகள் அனைத்தையும் உடனுக்குடன் சரி செய்து கொடுத்து ஆப்பரே ஷன் எந்த வகையிலும் தடை படாமல் சீராக இயங்க அரும்பாடுபட்டான் குமார். ஆனாலும் பெயருக்கேனும் ப்ரசாத் ஒரு வார்த்தைக்கூட அவனை தட்டிக்கொடுத்து பாராட்டவே இல்லை. குமாரோ, தான் எல்லா வேலையையும் மிக சரியாக குறித்த நேரத்தில் பல நூறு பக்கம் பக்கமாக உள்ள 'C' ப்ரோக்ராமை எல்லாம் அலசி அக்குவேறாக ஆராய்ந்து, அதில் உள்ள பக்ஸ் எல்லாத்தையும் சரி பண்ணுவதை தனக்கு தானே பெருமையாக கருதினாலும், இவை எல்லாம் ப்ராசாத்திற்கு குமார் மீதான சினத்தை தான் உண்டு பண்ணியது.

இன்றோடு குமார் காண்ட்ராக்டர் கம்பெனியில் சேர்ந்து, அதே சமயம் இந்த டி.சியில் காலடி எடுத்து வைத்தும் ஆறு மாதம் ஆகிவிட்டிருந்தது. ப்ரசாத் குமாருக்கு இன்று பலவிதமான டெஸ்ட்டுகளை வைத்திருந்தான்.

"குமார் இந்த டி.சிக்கு வர்ற ஆர்டர்ஸ் எல்லாம் எங்கே இருந்து எப்படி வருது ?"

"சார், உலகம் பூராவிலும் உள்ள இந்த மெக்டாலின் AS400 போன்ற மெயின்ஃப்ரேம் கணினிகளில் இருந்து நம்ம ஈ.ஆர்.பி சர்வரான ஆர்.எஸ்.6000க்கு வருது.

ரொம்பநாளாக ப்ரசாத்திற்கு தெரியாத ஓன்றை தனக்கு தெரிந்ததைப்போன்று காட்டிக்கொண்டு கேட்டான்.

"சரி ப்ரசாத், AS400ன் ஆர்க்கிடெக்சர் & ஃபைல் சிஸ்டமெல்லாம் (filesystem) வேற, இந்த டி.சியில ரன் ஆகுற ஆர்.எஸ்.6000 ஆர்க்கிடெக்சர் & ஃபைல்சிஸ்டம் வேற, எப்படி இந்த இரண்டு மெஷினும் பேசிக்குது ? how they are communicating each other ?"

"ரொம்ப சிம்பிள்ங்க சார். Through a text file (த்ரூ எ டெக்ஸ்ட் ஃபைல்)".

ப்ரசாத் ஸ்டன் ஆகிவிட்டான். 'அட இவ்ளோ தானா மேட்டர் ! என மனதிற்குள் நினைத்துக்கொண்டவன்,

"ம்ம்ம். சரி ப்ரீஃபா இந்த டி.சி ஆப்பரே ஷன் பத்தி மேலோட்டமா சொல்லு குமார்"

"சார் உலகெங்கிலும் உள்ள மெக்டால் நிறுவனத்திலுள்ள AS400 மெயின்ஃப்ரேமிலிருந்து வரும் ஸ்டோர்-இன் & ரெட்ரிவல் டேட்டாஸ் எல்லாமே இந்த டி.சியில் உள்ள RS600ல் உள்ள டெக்ஸ்ட் ஃபைலில் எழுதப்படுகிறது. இந்த டெக்ஸ்ட் ஃபைலில் உள்ள ஒவ்வொரு ரெக்கார்ட்ஸ்சையும் RS600ல் இயங்கும் நம்முடைய வேர்ஹவுஸ் ஸ்டோரேஜ் & ரெட்ரிவல் அப்ளிகே ஷன் அந்த ரிக்கார்ட்ஸ்சை எல்லாம் பார்ஸ் பண்ணி ஸ்டோர்-இன் ரெக்கார்ட்ஸ்சை டேட்டாபேசில் உள்ள ஸ்டோர்-இன் டேபிலிளும், ரெட்ரிவல் ரிக்கார்ட்ஸ்சை பிக்கிங் டேபிலிளும் இன்சர்ட் செய்து விடுகிறது".

"இதன் அடிப்படையில் நாம் வெளியிலிருந்து வரும் சரக்குகளை ஸ்டோரின்-ஸ்டே ஷனில் வைத்து ஸ்கேன் செய்து க்ரேனின் உதவியோடு ரேக்குக்கு அனுப்பிவிடுகிறோம்".

"அதேப்போல் பிக்கிங் டேபிலில் உள்ள ரெக்கார்ட்ஸ் படி ரேக்குகளில் உள்ள சரக்குகளை அதன் பார்ட்-நம்பர் அடிப்படையில் என்றைக்கு பிக்கிங்க் பண்ணவேண்டுமோ அந்த தேதியை சிஸ்டம் ஆட்டோமேட்டிக்கா டேட்டாபேஸ்சிலிருந்து டிடெக்ட் பண்ணி அதற்கு பிக்கிங் கமாண்டுகளை க்ரேனுக்கு அனுப்பிவிடும். க்ரேனும் அந்தந்த பிக்கிங் பேலட்டுகளை ரேக்குகளிலிருந்து பிக் பண்ணி பிக்கிங் ஸ்டே ஷனுக்கு அனுப்பிவிடுகிறது. பின்பு அவற்றை பிக்கிங் ஸ்டே ஷனில் ஸ்கேன் பண்ணப்பட்டு சரக்குகளை வெளியே எடுத்து பேக்கிங் செய்து கண்டெய்னர்களில் லோடு பண்ணி வெளியே அனுப்பிவிடுகிறார்கள்".

"இங்கு நடக்கும் ஒவ்வொரு செயல்பாடுகளையும் சிஸ்டம் அந்தந்த மெக்டாலின் AS400 சிஸ்டத்திற்கு அக்னாலட்ஜ்மெண்டு பாஸ் பண்ணிவிடுகிறது".

"சரக்குகள், அதாவது கன்வையர் இயங்குவதற்கும் பேலட்டுகள் கன்வையரில் மூவ் ஆகவும் கன்வையரில் உள்ள ப்ரொஃபைலர் மற்றும் க்ரேன்களை கண்ட்ரோல் பண்ணவும் மற்றொரு சர்வரான 'மெட்டீரியல் ஹாண்ட்லிங் க்ரேன் & கன்வையர் சிஸ்டம் (Material handling crane & conveyor system) இந்த பணிகளை மேற்கொள்கிறது".

என கிடுகிடுவென மூச்சு விடாமல் குமார் ஒட்டுமொத்த வேர்ஹவுஸ் ஆப்பரே ஷனையும் சொல்லி முடித்தான்.

ப்ரசாத்திற்கு ஏதாவது க்ராஸ் கேள்வி கேட்கலாமென்றால், கேட்டு நாம ஏன் வம்பிலே மாட்டிப்பானே என கொஞ்சம் தயக்கமும் இருந்தது. நாம இந்த வேர்ஹவுஸ் ஆப்பரே ஷனை ஐந்து வருடமாக இங்கு இருந்து கற்றுக்கொண்டதை இவன் ஆறே மாதத்தில் யார் உதவியுமில்லாமல் கத்துக்கொண்டுள்ளானே என ப்ரசாத்திற்கு பொறாமையாகவும் இருந்தது. அவனுக்கு முன்பு இங்கு வேலை செய்து, இந்த சிஸ்டத்தை டெவலப் செய்தவர்களிடம் எப்படி எல்லாம் ஒவ்வொன்றாக கேட்டு தெரிந்துக்கொண்டனர், அவர்களும் ப்ரசாத்திற்கு எப்படி எல்லாம் கிளிப்பிள்ளைக்கு சொல்லிக்கொடுப்பதைப்போல் சொல்லியும் கொடுத்தார்கள் என்பதெல்லாம் ப்ரசாத்திற்கு கடந்த கால நினைவுகள் எல்லாம் மனதில் நிழலாடியது. அதே சமயம் ப்ரசாத் எப்படி எல்லாம் அவர்களுக்கு வேட்டு வைத்து டி.சியிலிருந்தும் காண்ட்ராக்ட் கம்பெனியிலிருந்தும் துரத்தி தான் இந்த பொசிஷனுக்கு வந்தோம் என்பதையும் அவன் எண்ணிப்பார்க்காமல் இல்லை. ப்ரசாத ஒரு கணம் ரொம்பவும் டேலண்ட்டாக தெரியும் இவனை நம்முடன் வைத்துக்கொண்டால் நாளைக்கு நமக்கே வில்லங்கமாகிவிடுமோ என ஓர் பயமும் இருந்தது. அந்த நேரம்,

கிணிங் கிணிங். கிணிங் கிணிங்.
கிணிங் கிணிங். கிணிங் கிணிங்.

ப்ரசாத்தின் செல்ஃபோன் ஒலித்தது. எடுத்துப் பார்த்தான், காண்ட்ராக்டர் கம்பெனியின் பாஸ் டிடிராஜேஷ்.

"எஸ் சார்"

""

"எஸ் சார். ஐயம் டூயிங் தி ஸ்க்ரீனிங் டெஸ்ட் ஃபார் ஹிம்"

""

"ஹி வாஸ் நாட் அப் ட்டு தி லெவல் சார்" (குமாருக்கு பகீர் என தூக்கி வாரிப்போட்டது)

""

"எஸ் சார். பட் ஐ பிலீவ் ஸ்டில் ஐ கேன் கைடு ஹிம்"

""

"ஷ்யூர். ஐ வில் பி தேர் ஆஃப்டர் லஞ்ச். தேங்க்ஸ் !"

தொடர்பு துண்டிக்கப்பட்டது.

கிணிங் கிணிங். கிணிங் கிணிங்.
கிணிங் கிணிங். கிணிங் கிணிங்.

ஒலித்தது மீண்டும் ப்ரசாத்தின் செல் !

"சொல்லு செல்லம்"

""

"வாரேன்டா செல்லம்"

""

"காருகிட்டே வெயிட் பண்ணு, லஞ்சுக்கு வெளியே போகலாம்"

""

"சரிடா செல்லம்"

தொடர்பு துண்டிக்கப்பட்டது. ப்ரசாத், கையை பிசைந்துக்கொண்டு நின்றுக்கொண்டிருந்த குமாரைப்பார்த்து,

"ஹூ ஹூம்ம்ம். குமார் நீ தேறமாட்டேன்னு நினைக்கிறேன். நான் கேட்டக்கேள்விக்கு இப்படி மொட்ட சாத்தான் குட்டையில விழுந்த கதையா சொன்னீனா என்ன அர்த்தம் குமார் ? இப்போ நீ சொன்னதை எல்லாம் கன்வையர் ஃபீல்டில் நின்னு வேலை செய்யும் ஆப்பரே ஷன் லேபர்ஸ் சொல்லுவாங்க"

"சார் டெக்னிக்கலாவும் சொல்லுறேனுங்க சார். நீங்க எந்த ஆப்பரே ஷன் பத்தி வேணாலும் டெக்னிக்கலா கேளுங்க சார். நான் பதில் சொல்லுறேன்"

"ஹூஹூம்ம்ம். எனக்கு உன் மேல நம்பிக்கை இல்லை குமார். நீ இன்னும் கத்துக்கவேண்டியது ஏராளமா இருக்கு. வேஸ்ட்டா நான் வேற என் டையத்தை உன் கூட ஸ்பென்ட் பண்ணிக்கிட்டு இருக்கிறேன்."

"" (குமார் அமைதியாக கையை முறுக்கிக்கொண்டு நெளிந்துக்கொண்டிருந்தான்)

"ஓகே. நான் நம்ம கம்பெனி வரைக்கும் போறேன். நம்ம பாஸ் என்னை அங்கே வரசொல்லியிருக்கார். இப்போ உன் விஷயமாத் தான் பேசினார். உன்னை அப்பாயின்ட் பண்ணலாமா வேண்டாமான்னு ? டிஸ்கஸ் பண்ணத்தான் கூப்பிடுறார். எனக்கென்னமோ உனக்கு இன்றையோடு கடைசி நாளாக இருக்கும்னு நினைக்கிறேன். எதற்கும் சாமிய வேண்டிக்கோ !" என கூலாக சொல்லிவிட்டு பேகை எடுத்துக்கொண்டு விருட்டென வெளியேறினான் ப்ரசாத்.

--------

குமார் அன்றைய தினம் முழுவதும் ரொம்பவும் சுனக்கமாகவே காணப்பட்டான். எப்பொழுதும் போல அன்றைய தினமும் லேட்டாக கிளம்பி வீட்டிற்கு சென்றான். இரவு முழுக்க தூக்கமே பிடிக்கவில்லை. படுக்கையில் புரண்டு கொடுத்தவன், மறுநாளும் காலையில் எப்போழுதும் போல ரொம்பவும் கவலையோடு டி.சிக்கு சென்றான். சோகமே உருவாக கன்னத்தில் கை வைத்துக்கொண்டு தன் இருக்கையில் எதையோ பறிகொடுத்தவனாக உட்கார்ந்திருந்தான். 'இதை விட எப்படி சிறப்பாக வேலை செய்வது ? எல்லா வேலையும் தான் நான் மிக சரியாக செய்கிறேனே, பின்பு ஏன் இந்த ப்ரசாத் நம்மை ஒரு பொருட்டாவே மதிக்கமாட்டீங்கிறான்' என உள்ளுக்குள் அவனுக்கு பலவிதமான சிந்தனைகள்.

அந்த நேரம், கணினி கட்டுப்பாட்டு அறைக்குள் வெடுக்கென கதவை திறந்துக்கொண்டு உள்ளே வந்த ப்ரசாத்,

"ஹே என்ன மேன் பண்ணுறே ?" என குமாரை அதட்டினான்.

"ஒன்னுமில்லைங்க சார்"

"இங்கே வேலை செய்ய வந்தியா இல்ல, கனவு காண வந்தியா மேன் ?"

"இல்லைங்க சார், கொஞ்சம் தலைவலியா இருந்துச்சு அதான்." என பார்க்கவே ரொம்பவும் பரிதாபமாக பதில் கூறினான் குமார்.

"திடீர்னு இந்த டி.சியோட மேனேஜரோ இல்ல டைரக்டரோ ரூம் உள்ளே பூந்திருந்தாங்கனா என்ன நினைப்பாங்க ? காண்ட்ராக்டர்ஸ்க்கு இங்கே செய்யறதுக்கு ஒன்னும் வேலை இல்லையோன்னு நினைப்பாங்களா இல்லையா ? சும்மா உட்கார்ந்திருக்கிறவங்களுக்கு எதுக்கு நாம காண்ட்ராக்ட் ரினிவல் பண்ணனும் ? மாச மாசம் பேமெண்ட் பண்ணனும்னு நினைப்பாங்களா இல்லையா ?"

"சாரிங்க சார், நான் என் ஒர்க்க பார்க்கிறேன் சார்"

"உனக்கு இங்கே முதல்ல வேலை இருக்கா இல்லையான்னு தெரியாம நீ ஒர்க் பண்ணுறேன்னு சொன்னா என்ன மேன் அர்த்தம் ?"

'என்ன இந்தாளு எல்லாத்துக்கும் எடக்கு முடக்காவே பேசுறான் !' என குமார் மனதில் சிறிது பயத்துடன் தவிக்கும் பொழுதே, பேக் உள்ளே இருந்து ஓர் கவரை எடுத்து குமார் முகத்துக்கு நேரே வீசிவிட்டு தன் இருக்கையில் அமர்ந்தான் ப்ரசாத்.

"நம்ம பாஸ் உன்னை வேலையிலிருந்தே தூக்க சொன்னாரு. நான் தான் போனாபோவுது, இன்னொரு இரண்டு மாதம் ப்ரொபே ஷன் பீரியட் எக்ஸ்டன்டு பண்ணி பார்க்கலாம்னு சொல்லி ரெக்கமெண்ட் பண்ணியிருக்கேன். இனியாவது நல்லா உன்னை இம்ப்ரூவ் பண்ணிக்கப்பாரு, சரியா !"

"சரிங்க சார்" என தலையை ஆட்டிக்கொண்டே சொன்னான் குமார்.

"அப்புறம் செய்யறதுக்கு ஒரு வேலையுமில்லைனாலும், ஏதாவது கீபோர்டுல டைப் பண்ணுற மாதிரி பாவ்லாவது பண்ணிக்கிட்டு இருக்கனும் புரியுதா ?

"சரிங்க சார்"

"'பாக்குற கண்ணுக்கு ஓக்குற மாதிரியே இருக்கனும்' இல்லைனா டி.சி காரனுங்க நம்மலுக்கு வேலை இல்லைனு சொல்லி கண்ட்ராக்ட்டையே கேன்சல் பண்ணிடுவானுங்க. என்ன புரியுதா ?"

'என்ன இப்படி எல்லாம் பேசுறானே' என எண்ணிய குமார், மீண்டும் தலையசைத்து "சரிங்க சார்" என சொன்ன குமாரிடம், அதன் பின்பு ஏதோ தேவை இல்லாத சில வேலைகளை எல்லாம் சொல்லி வேலை வாங்கினான். குமாரும் ஏதோ அடிமை போல் அந்த டி.சியில் ப்ரசாத்தின் கீழ் ரொம்பவும் கஷ்டப்பட்டு நாட்களை ஒட்டிக்கொண்டிருந்தான். எண்ணிலடங்கா துயரத்திற்கும் ஆளாகினான். ஆனால் இடையிடையே அவன் க்ளியர் செய்த பக்ஸ் எல்லாம் மீண்டும் தலைகாட்டியது.

கன்வையர் ஃபீல்டில் இருந்து ஆப்பரே ஷன் ஊழியர்கள் ஆளாலுக்கு வந்து, 'சார், பேலட் மூவ் ஆகலை, ஸ்டோரின் பண்ணமுடியலை, பிக்கிங் பண்ணமுடியலை, ஷிப்-அவுட் பண்ணமுடியலை, க்ரேனில் லொக்கே ஷன் ப்ராப்ளம்' என என்னனவோ பற்பலவிதமான கம்ப்ளையின்ட்டெல்லாம் கொடுக்க, குமார் கன்வையர் ஃபீல்டின் மூலை முடுக்கில் உள்ள ஒவ்வொரு ஸ்டே ஷனுக்கும் அலைகழிக்கப்பட்டான். குமாருக்கு ரொம்பவும் ஆச்சர்யமாக இருந்தது.

'இந்த பக்ஸ்சை எல்லாம் நான் எப்போவோ க்ளியர் செய்துவிட்டேனே, எப்படி திரும்ப திரும்ப வருகிறது !' என குமாருக்கு தலையே வெடித்துவிடும் போல் இருந்தது. சிஸ்டத்தில் லாக் (log) ஃபைல்ஸ் எல்லாம் திறந்து பார்த்தால் லாக் ஃபைல்ஸ் எல்லாமே எந்த எவிடன்ஸ்சும் இல்லாமல் சுத்தமாக டெலிட் செய்யப்பட்டிருந்தது. ஆப்பரே ஷன் இயங்குவதும் பின்பு மீண்டும் கொஞ்சநேரம் நிற்ப்பதுமாக நன்றாக செயல்பட்டுக்கொண்டிருந்த டி.சி ஆப்பரே ஷன் எல்லாமே முன்பு போல் பழங்கதையாகிப்போனது. குமாருக்கு மேலும் இரண்டு மாதங்களும் ஓடிவிட்டிருந்தது. இன்றோடு காண்ட்ராக்ட்டரின் ஊழியராக டி.சியில் பணிபுரிந்து எட்டு மாதங்களாகி இருந்தது. இன்று மீண்டும் குமாருக்கு வாழ்வா சாவா போராட்டம். வேலை நிரந்தரமாகுமா ? அல்லது இத்தோடு பொட்டியை கட்டிக்கொண்டு கிராமத்திற்கு சென்றுவிடுவது தானா ? என இரண்டாவது ப்ரொபே ஷன் பீரியடும் முடிந்து தனக்கு என்ன ஆகப்போகிறதோ என தெரிந்துக்கொள்ள காத்திருந்தான்.

கிணிங் கிணிங். கிணிங் கிணிங்.
கிணிங் கிணிங். கிணிங் கிணிங்.

டி.சியின் காண்ட்ராக்டரும் பல வர்த்தகம் புரியும் பெரும் தொழிலதிபரான 'டிடிராஜேஷ்'சின் செல்ஃபோன் ஒலித்தது.

"ஹாய் டியர் ஹவ் ஆர் யூ"

""

"வாவ்வ்வ். யூ சோ ஸ்வீட் மை டார்லிங். கேட்கவே ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு !"

""

"நீ இல்லாம இதெல்லாம் முடியுமா ? ஐ நோ நீ எப்படியும் செய்து முடிப்பேன்னு"

""

"நீ ப்ரையன் கூட போனதெல்லாம் எனக்கு தெரியும்"

""

"ஓ. பாண்டேவையும் கவனிச்சியா. யூ ஆர் சோ ஸ்வீட் மை டார்லிங்"

""

"அப்போ என்னை எப்போ கவனிக்கப்போறே ?"

""

"திஸ் வீக்கென்டு வீ வில் மீட் இன் லீ-மெரீடியன் ஓகே"

""

"ஐ வில் செட்டில் யூ த அமவுண்ட் தட் டைம்"

""

"ஓகே டியர் சோ ஸ்வீட் ஆஃப் யூ"

தொடர்பு துண்டிக்கப்பட்டது.

மறுநாள் காலையிலேயே, குமார் இன்றைக்கு நம் ரிசல்ட் என்னவாக இருக்கும் ? என்ற ஓர் வித கலக்கத்துடனேயே டி.சிக்குள் வந்து தன் பணிகளை கவனிக்க தொடங்கினான். அன்று ப்ரசாத் பதினோரு மணிக்கு மேல தான் உள்ளே நுழைந்தான். (ப்ரசாத் எப்போ வேணாலும் வருவார் போவார் அது அவர் இஷ்டம் போலத் தான்). உள்ளே வந்தவன், பேக்கில் இருந்து ஓர் கவரை எடுத்து குமாரின் மேஜை மீது விசிறிவிட்டு ஏதும் சொல்லாமல் தன் இருக்கையில் அமர்ந்தான்.

'என்னவோ ஏதோ' என அவசரமாக அந்த கவரை பிரித்து படித்த குமாருக்கு ரொம்ப சந்தோஷமாகவும் இருந்தது. 'வேலை நிரந்தரம்' பண்ணியதற்க்கான வாசகங்கள் அதில் அச்சிடப்பட்டு, அதில் டிடிராஜேஷ்சின் கையெழுத்தும் அக்கம்பெனியின் முத்திரையும் போடப்பட்டிருந்தது. மேலும் சம்பளமும் இருமடங்காக்கி மாதம் அறுபதாயிரமாக்கப்பட்டிருப்பதைக் கண்டு மிகவும் உற்சாகமடைந்தான் குமார்.

"ஹே குமார். ரொம்ப சந்தோஷப்பட்டுக்காதே. உன்னை நான் நினைச்சா எப்போ வேணாலும் தூக்கமுடியும். இப்போ உன்னை இங்கே பெர்மணன்ட் பண்ணியது நான் தான்"

"ரொம்ப தேங்க்ஸ் சார் என உள்ளபூரிப்போடு சொன்னான் குமார்"

"இன்னும் உன்னுடைய பெர்ஃபார்மன்ஸ் பத்தாது. பீ கேர்ஃபுல்" என ப்ரசாத் குமாரிடம் அதே கடுகடுப்புடனே பேசினான்.

"நான் உங்களுக்கு ரொம்ப நன்றியுடையவனா இருப்பேன் சார்"

".ம்ம்ம் எந்த காரணத்தை முன்னிட்டும் டி.சி ஆப்பரே ஷன் சம்பந்தமா எனக்கு யாரும் கால் பண்ணக்கூடாது !" என சொல்லிவிட்டு கணினியில் எப்பொழுதும் போல் எவள் கூடவோ சாட்டிங்கை ஆரம்பித்தான்.

குமாருக்கு எப்படி மீண்டும் மீண்டும் பக்ஸ் வந்துக்கொண்டிருக்கிறது என்பது மட்டும் புரியவில்லை. குமார் எல்லா பக்ஸ்சையும் நிதானமாக ஒவ்வொரு நாளும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சரி செய்து மீண்டும் ஆப்பரே ஷனை பழைய படி ஸ்மூத்தாக ஓட வைக்க அரும்பாடு பட்டுக்கொண்டிருந்தான். இதற்க்கிடையில் எப்பொழுதும் போல ப்ரசாத்திடமிருந்து கடுஞ்சொற்கள் அவனது இதயத்தையே பிளந்துவிடுவதாக இருந்தது. ப்ரசாத்திடமிருந்து அது இன்றளவும் தொடர்கதையாகவே இருந்தது குமாருக்கு. குமார் நரக வேதனைக்கு ஆளாகினான்.

--------
இன்று வெள்ளிக்கிழமை ! ப்ரசாத், கீழே கேன்ட்டீனில் ஒரு மூலையில் ஜெனீஃபருடன் கடலை வருத்துக்கொண்டிருந்தான்.

"ஹே. ஜெனி எவ்வளவு நாள் டியர் நான் வெயிட் பண்ணுறது, எப்போ நான் டி.சி எம்ப்ளாயி ஆவேன் ?"

"வெயிட் ப்ரசாத், இப்போ தான் நான் உங்க கம்பெனி காண்ட்ராக்ட்டை ஒரு வழியா ரினீவல் பண்ண வச்சிருக்கேன். கொஞ்சம் பொறு, ஒன்னொன்னாத்தானே பண்ணனும் டியர்"

"ஹே போ ஜெனி. ஒவ்வொரு டைம் கேட்கும் பொழுதெல்லாம் இப்படித் தான் ஏதோ ஒரு ரீசன் சொல்லுறே. மை ட்ரீம் ஜாப் கோயிங் ட்டு பீ ட்ரீம் ஃபார் எவர் ?"

"புரிஞ்சிக்கோ ப்ரசாத். நான் உனக்கு பண்ணாம வேற யாருக்கு பண்ணப்போறேன் ? மேனேஜ்மெண்ட்ல என் மீது எந்த சந்தேகமும் வராம எல்லாத்தையும் ஹாண்டில் பண்ணனுமில்லையா ப்ரசாத். எண்ணி ஆறு மாதத்துக்குள்ள நான் உன்னை எப்படியும் மெக்டால் உள்ளே இழுத்துப்போட்டுடுறேன் போதுமா ப்ரசாத்".

"ங்ஹ்ஹ்ஹாஹா." என ஏக்கமுற்றவனாக, "இன்னும் ஆறு மாதம் வெயிட் பண்ணனுமா ஜெனி?"

"ஆறு மாசத்துக்குள்ளேன்னு சொன்னேன், அதுக்குள்ளே எப்போ வேணாலும் இருக்கலாம் இல்லையா ?"

"உன்னை நம்பிதான் இருக்கேன். நான் இந்த டி.சி எம்ப்ளாயி ஆகி, இந்த டி.சியோட 'சிஸ்டம் அனாலிஸ்ட்'டா ஆகனும், அப்புறம் டிடிராஜேஷ் என்னை தொங்கிகிட்டு இருக்கனும்"

"கூடிய சீக்கிரம் ஆகும் ப்ரசாத் டோன்ட் வரி"

"என்னுடைய அடுத்த வெட்டிங் டேக்குள்ள இந்த டைம் எப்படியும் நீ செய்திடுவேன்னு இருந்தேன் தெரியுமா"

"எப்போ உன்னுடைய அடுத்த வெட்டிங் டே ?"

"நாளை மறுநாள்"

"வாவ். இப்போ தான் நீயும் உன் ஒய்ஃபும் டி.சிக்கு வந்துட்டு போன மாதிரி இருந்தது. அதுக்காட்டியும் ஒரு வருஷம் ஓடிட்டா ?!"

"பின்னே"

"சரி அதுக்கு முன்னாடி இப்போ எனக்கு ட்ரைவ் பண்ணனும் போல இருக்குடா ! உன்கூட ட்ரைவ் பண்ணி எவ்வளவு நாள் ஆச்சு !" என சொன்ன ஜெனிஃபரின் முலைகள் இரண்டும் அவளது ஸ்லிம் ஸ்யூட்டில் வெடித்துவிடுவது போல இருந்த்து.

"அதுக்கென்ன ஸ்வீட்டி, இப்பவே போகலாம், சிட்ரஸ் போவோமா இல்ல சத்யம் போவோமா ?"

"சிட்ரஸ்க்கே போகலாம் அங்கே வச்சு உன்னை ட்ரைவ் பண்ணுறது தான் எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு"

"ஒகே டியர் லெட்ஸ் ஸ்டார்ட்"

இருவரும் கிளம்பி காரில் பயணிக்க, இங்கே டி.சியில்,

"ஒய்ய்ய்ய்ங்ங்ங்ங். க்ரீரீரீரீச்ச்ச்ச்.. க்ரீரீரீரீரீச்ச்ச்ச்." என கன்வையர்களிலுருந்தும் க்ரேனிலிருந்தும் மாறி மாறி கேட்டுக்கொண்டிருந்த சத்தம் திடீர் என வேகமாக ஓடிக்கொண்டிருந்த கூட்ஸ் ரயில் தூரத்தில் உள்ள சிக்னல் போஸ்ட்டிலிருந்து சிக்னல் கிடைக்காமல், "க்கீகீகீங்ங்ங். க்கீகீகீங்ங்ங். க்ரீரீரீரீச்ச்ச்ச்.. க்ரீரீரீரீரீச்ச்ச்ச். அஜக்க்க். ஜக்க்க். க்ளீங்ங்ங்.. க்ரீரீரீரீரீச்ச்ச்ச்." என ரயிலின் இரும்பு சக்கரங்கள் ப்ரேக் பிடிக்க தண்டவாளத்தில் தேய்த்துக்கொண்டு ஓடி நிற்ப்பதைப்போன்று வேர்ஹவுஸ்சிலிருந்து சத்தம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அப்படியே முழுவதுமாக நின்று போனது.

நான்கு தளங்களிலும் ஓடிக்கொண்டிருந்த கன்வையர் எல்லாமே அப்படியே நின்றுப்போனது. பிக்கின் பேலட்டுகள், ஸ்டோர்-இன் பேலட்டுகள் என எல்லா பேலட்டுகளும் சரக்கு பெட்டிகளுடன் வரிசையாக கன்வையர் முழுக்க நிரம்பி வழிந்தது. இரு ரேக்குகளின் சந்துகளில் இங்கும் அங்குமாக ஓடிக்கொண்டிருந்த பத்து க்ரேன்களும் எல்லாமே அப்படி அப்படியே நின்றுப்போனது. சற்று நேரத்திற்க்கெல்லாம், சூப்பர்வைஸ்சர் கணினி கட்டுப்பாட்டு அறையை திறந்துக்கொண்டு உள்ளே நுழைந்தான்.

"குமார். க்ரேன், கன்வையர் எல்லாமே ஸ்டாப் ஆச்சு, என்னன்னு பார்த்து சீக்கிரம் ரெக்ட்டிஃபை பண்ணுங்க என்றான்"

இப்படி ஆப்பரே ஷன் டவுன் ஆவது ஒன்றும் புதிதல்ல. ஆனாலும், சமீப நாட்களாக சரி செய்யும் பக்ஸ் எல்லாமே மீண்டும் மீண்டும் வந்துக்கொண்டிருப்பது தான் அவனுக்கு இன்னமும் புரியாத புதிராகவே இருந்தது. இருப்பினும் எப்பவும் உள்ள பக்ஸ்சாகத் தான் ஏதாவது இருக்கும் என குமார் ஒன்றும் பதட்டபடவே இல்லை.

"ஓகே, நான் சரி பண்ணிவிடுகிறேன்"

என குமார் சொல்ல, சூப்பர்வைஸ்சரும் இந்த கேப்பில் ஒரு டீ அடித்துவிட்டு வந்துவிடலாம் என கேன்ட்டீனுக்கு நடையை கட்டினான். நான்கு தளங்களிலும் உள்ள ஆப்பரே ஷன் ஆட்களும் ஏதோ சிஸ்டம் கோளாறு என தெரிந்துக்கொண்டு, இந்த ஆப்பரே ஷன் டவுன்டைம் கேப்பில் அவர்களும் ஆளாளுக்கு டீ, தம்முக்கு கூட்டம் கூட்டமாக நடையை கட்டினர்.

குமார் ரொம்பவும் சின்சியராக கணினியில் ஆராய தொடங்கினான். முதலில் ஆர்.எஸ் 6000னை ஆராய்ந்தான். ஏற்க்கனவே எந்த இடத்தில் பிரச்சனைகள் வந்தது என ஒவ்வொன்றாக டேட்டாபேஸ்சிலும், பின்பு ப்ராசஸ் ப்ரோக்ராம் கோடிங் எல்லாத்தையும் ஆராய்ந்துப்பார்த்தவன் முன்பு வந்த பக்ஸ்களைப்போன்று அவனுக்கு எதுவும் தென்படவில்லை. பெரும்பாலும் கோடிங்கில் பக்ஸ் வர வாய்ப்பில்லை என்பதை அவனும் அறிவான். அதனால் மீண்டும் டேட்டாபேஸ்சில் ஏதேனும் கார்பேஜ் டேட்டாஸ் ரைட் ஆகிவுள்ளதா என டேட்டாபேஸ்சின் முக்கியமான டேபில்ஸ் மற்றும் ட்ரிகர் பாயின்ட்ஸ் எல்லாத்தையுமே ஆராய அவனுக்கு எதுவும் புலப்படவில்லை. இதை எல்லாம் அவசர கோணத்தில் மேலோட்டமாக பார்த்ததில் இதற்க்கே அவனுக்கு ஒரு மணி நேரம் ஆகிவிட்டது. ஒரு மணி நேரம் ஆகிவிட்டால், சிஸ்டம் தானாக டி.சியின் முக்கிய மேனேஜ்மெண்ட் பிரமுகர்களுக்கும், ப்ரசாத்திற்கும், சூப்பர்வைஸ்சருக்கும் எஸ்.எம்.எஸ் தகவல் அனுப்பிவிடும். அதேப்போன்று கோளாறுகள் சரி செய்யப்பட்டு சிஸ்டம் இயங்க ஆரம்பித்தவுடன் 'சிஸ்டம் நார்மல் ஆப்பரே ஷன் ஸ்டார்ட்டட்' என மறு எஸ்.எம்.எஸ் எல்லோருக்கும் அனுப்பிவிடும். அதன் மூலம் மேல் மட்ட நிர்வாகிகள் ஆப்பரே ஷனை எந்நேரமும் கண்காணித்துக்கொண்டிருப்பதற்க்கான வசதியாக இந்த ஆட்டோமேட்டிக் எஸ்.எம்.எஸ் ப்ரோக்ராமை செட் பண்ணி வைத்திருந்தனர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. இதன் அப்ளிகே ஷன் பாஸ்வேர்டை ப்ரசாத் மட்டுமே வைத்திருந்தான். ஆனால், இதில் எந்த காரணத்தை முன்னிட்டும் டி.சியின் முக்கிய நிர்வாகிகளின் எண்களை நீக்கக்கூடாது என்பது டி.சி நிர்வாகம் காண்ட்ராக்ட்டில் போட்டு வைத்துள்ள சட்ட திட்டங்களுள் ஒன்றாகும்.

நேரம் ஆகிக்கொண்டே இருந்தது, ப்ரசாத் தனக்கு வந்த எஸ்.எம்.எஸ்சை கவனியாமல் ஸ்ரீபெரும்புதூரில் உள்ள 5 நட்சத்திர ஹோட்டல் சிட்ரஸ்சில் ஜெனீஃபருடன் கொஞ்சிக்குழாவிக்கொண்டிருந்தான்.

இரண்டு மணி நேரம் ஆகிவிட்டது, இன்னமும் குமாரினால் டி.சி ஆப்பரே ஷனை சரி பண்ண இயலவில்லை. சூப்பர்வைஸ்சர் குமாரிடம் லபதிபோ என கத்திக்கொண்டிருந்தான். சூப்பர்வைஸ்சரின் செல்ஃபோனும் அலறிய வண்ணம் இருக்க,

"ஹே குமார். இன்னும் என்ன பண்ணுற ? மேனேஜ்மெண்ட்ல இருந்து ஃபோன் மேல ஃபோனா வந்துகிட்டிருக்கு"

வந்த காலை பார்த்தான், மேனேஜர் உமாநாத் ! செல்லை ஆன் செய்து,

"எஸ் சார்"

""

"ஆப்பரே ஷன் இன்னும் ரெஸ்யூம் ஆகலிங்க சார், குமார் தான் இங்கே பார்த்துகிட்டிருக்காரு"

""

"ப்ரசாத் தெரியலைங்க சார். அவர் இங்கே ஆளை காணும்"

""

"சரிங்க சார்"

இணைப்பு துண்டிக்கப்பட்டது.

"ஹே குமார், எங்கே உன்னோட பாஸ் ப்ரசாத் ?"

"தெரியலைங்களே. காலையிலே இருந்தாரு அப்புறம் ஆளைக்காணும்"

"இரண்டு மணி நேரமாச்சு என்னைய்யா பண்ணுறே, சீக்கிரம் சிஸ்டத்தை ஓட விடு. உனக்கு தெரியலைனா உன்னோட பாஸ் ப்ரசாத்துக்கு ஃபோன் அடிச்சி அவரை சரி பண்ண சொல்லலாம்ல ?"

"இதோ பார்த்திடுறேன் சார்" என சொல்லிய குமாருக்கு உதறல் எடுக்க தொடங்கியது.

மீண்டும் சூப்பர்வைஸ்சரின் ஃபோன் அலறியது, இப்பொழுது டைரக்டர் பாண்டே !

"எஸ் சார்"

""

"ஸ்டில் ஹெவன் (still have n't)"

""

"ப்ரசாத் டோன்ட் நோ சார். ஹீ வாஸ் நாட் இன் டி.சி"

""

"ஒகே சார்"

இரண்டு மணி நேரம் டவுன்டைம் இப்பொழுது நான்கு மணி நேரமாகியது. மற்ற ஆப்பரே ஷன் ஊழியர்கள் எல்லோரும் மதிய உணவிற்கு சென்று விட, குமாருக்கு நாக்கெல்லாம் வறண்டு போனது. குமார் இப்பொழுது 'மெட்டீரியல் ஹாண்ட்லிங் க்ரேன் & கன்வையர் அப்ளிகே ஷன்' ரன் ஆகும் மற்றொரு சர்வரை திறந்து அதில் உள்ள ப்ரோகிராம்ஸ் எல்லாவற்றையும் ஒவ்வொன்றாக ஆராய்ந்துக்கொண்டு இருந்தான். குமார் சிஸ்ட்டமில் எது செய்தும் ஒன்றும் ஆனபாடில்லை. சாப்பிடப்போனவர்கள் எல்லோரும் சாப்பிட்டும் வந்துவிட்டனர். சூப்பர்வைஸ்சர் குமாரை நச்சரித்த வண்ணம் இருந்துக்கொண்டே இருந்தான்.

"உன் பாஸ் ப்ரசாத் எங்கேய்யா ? அவருக்கு ஃபோன் அடிச்சி அவரை பார்க்க சொன்னா, நீயே லொட்டு லொட்டு லொட்டுனு தட்டிகிட்டு இருக்கே, ஆனா ஒன்னும் ஆனபாடில்லை. மேனேஜ்மெண்ட்ல இருந்து ஆள் மாத்தி ஆள் எல்லோரும் எனக்கு ஃபோன் அடிச்சிகிட்டு இருக்காங்க" என மிகுந்த கடுப்போடு பொறிந்து தள்ளினான் சூப்பர்வைஸ்சர்.

இனியும் வேறு வழியில்லை என உணர்ந்த குமார், ப்ரசாத்திற்கு செல் ஃபோன் மூலம் தொடர்பு கொண்டான். ஆனால் ப்ரசாத்தின் செல்ஃபோனோ அணைக்கப்பட்டு இருந்தது.

"ஷிட் ஃபோனை ஸ்விட்ச் ஆஃப் பண்ணிட்டு எங்கே போய் தொலைஞ்சான் இந்தாளு" என குமாருக்கு தொடை எல்லாம் நடுங்கியது.

ப்ரசாத்தும் ஜெனீஃபரும் ஹோட்டலில் மெய் மறந்து ஓழ் போட்டுக்கொண்டிருப்பது குமாருக்கு தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை தானே !

சற்று நேரத்திற்க்கெல்லாம் மேனேஜர் உமாநாத் கணினி கட்டுப்பாட்டு அறைக்குள் நுழைந்தார். குமாரை பார்த்து,

"ஹே ப்ரசாத் எங்கே மேன் ?"

"தெரியலைங்க சார், ஃபோன் பண்ணா ஃபோன் சுவிட்ச் ஆஃப்ல இருக்குங்க சார்"

"எப்போ தான்ய்யா ஆப்பரே ஷனை ரெஸ்யூம் பண்ணுவீங்க ?"

"" குமார் சொல்வதறியாது மேனேஜரை பார்ப்பதும், கணினியை பார்ப்பதுமாக ரொம்பவும் வெலவெலத்து போனான்.

மேனேஜர் உமாநாத், தன் செல்ஃபோனை எடுத்து, காண்ட்ராக்ட்டர் டிடிராஜேஷ்க்கு ஃபோன் செய்தார்.

""

"ஹலோ ராஜேஷ், ஆப்பரே ஷன் டவுன் ஆகி, சிக்ஸ் ஹவர்ஸ் ஆகுது, இன்னும் உங்க ஆளு சரிபண்ணிய பாடில்ல"

""

"ப்ரசாத் இங்கே இல்லையே, உங்க ஆஃபிஸ்ல இருக்காரா ?"

""

"நீங்க என்ன பண்ணுவீங்களோ ஏது பண்ணுவீங்களோ தெரியாது எனக்கு உடனடியா ஆப்பரே ஷன் ஸ்டார்ட் ஆகனும்"

என சொல்லிவிட்டு ஃபோனை துண்டித்தார் மேனேஜர் உமாநாத். அடுத்த சில வினாடிகளில், குமாரின் செல்ஃபோன் அலறியது, ஃபோனை எடுத்து பார்த்தான் பாஸ் டிடிராஜேஷ் ! உடலெங்கும் அவனுக்கு நடுநடுங்கியது. நடுக்கத்துடன் ஃபோனை ஆன் செய்து காதில் வைத்தான்.