అమ్మ మొగుడు (Mother’s husband)

డిగ్రీ పూర్తి అవ్వటానికి ఇంకా సరిగ్గా ఒక నెల రోజులుందనగా జరిగింది ఆ సంఘటన. చాలా రోజుల్నించి భయపడుతూనే ఉన్నాను. అమ్మకి నాన్నకి కొంచెం సంఘర్షణ జరిగింది. మర్నాడు ఉదయం వాళ్ళు మాట్లాడుకుంటుంటే విన్నాను.
‘నాకు దుబాయి లో deputation వచ్చింది. నాలుగేళ్ళు అక్కడే ఉంటాను.’ అన్నాడు సీరియస్ గా.
అమ్మ షాక్ అయ్యింది.
‘అయ్యో మీరక్కడికి వెళ్లిపోతే మా గతి ఏం కాను? మేం ఎలా బతికేది? పోనీ మమ్మల్ని కూడా తీసుకెళ్ళండి’ అని బ్రతిమాలింది.
‘అక్కడ కూడా ఎందుకు నాకు ఈ శని? కుదరదు.’ అన్నాడు. ‘ఉన్నాడు గా నీ సుపుత్రుడు. వాడు చూసుకుంటాడు బాగా’ అన్నాడు వెటకారంగా.
కొంచెం సేపు వివాదం జరిగిన తర్వాత ఇక తప్పదులే అన్నట్టు వదిలేసింది అమ్మ.
ఆ రోజే పెట్టె సద్దుకుని వెళ్లిపోయాడు నాన్న.
ఆ రోజు, మర్నాడు కూడా అమ్మ మొహం దిగాలు పడిపోయి ఉంది. లోపల ఏడుస్తూనే ఉంది.
నాన్న వెళ్ళిపోయినందుకు కన్నా అమ్మని ఏడిపించినందుకు కోపం వచ్చింది.
మర్నాడు రాత్రి భోజనం దగ్గర అడిగాను. ‘ఎందుకు జరిగిందమ్మా ఇది?’ అని.
‘నీకు అర్థం కావు లేరా ఇవి పెద్ద వాళ్ళ సమస్యలు.’ అంది క్లుప్తం గా.
‘నువ్వు దిగులు పడకమ్మా. నేనున్నాను కదా’ అన్నాను.
‘నువ్వు బాగా చదువుకుని పైకి రా. చాలు.’ అని నిట్టూర్చింది.
వెంటనే నాకు పరీక్షలు మొదలయ్యాయి. చదువు లో మునిగిపోయాను. రాత్రి లేటు గా ఉండి చదువుతుంటే అమ్మ కూడా మెళుకువ గా ఉండి పాలో ఏవో ఒకటి ఇస్తూ ఉండేది.
‘ఎందుకమ్మా ఇంత కష్టం నీకు. వెళ్ళి పడుకో’ అన్నాను ఒక సారి.
‘ఇంకా నీ కోసమే కదా నేను ఏం చేసినా. ఇది నా బాధ్యత.’ అంది.
ఈ పరీక్షలు బాగా రాసి మంచి ఉద్యోగం తెచ్చుకుని అమ్మని నిజం గా సుఖపెట్టాలి అనిపించింది.
పొద్దున్న లేపి బ్రేక్ఫాస్ట్ పెట్టడం దగ్గరి నించి రాత్రి పడుకునే వరకు కనిపెట్టుకునే ఉండేది.
Ooooooooooooooo
రోజులు గిర్రుమని తిరిగి పరీక్షలు రావటం రాయటం కూడా అయిపోయాయి.
ఎక్కువ కష్టపడకుండానే ఒక పెద్ద MNC లో ఉద్యోగం వచ్చింది. ఆ రోజు నా జీవితం లో మర్చిపోలేని రోజు.
ఇంటికి వచ్చి వెంటనే అమ్మని ఎట్టి గిరా గిరా తిప్పేశాను.
‘అమ్మా ఈ రోజు నుంచి మనకి కష్టాలు ఉండవు’ అన్నాను గర్వంగా.
‘అవును రా. నా బంగారు కొండ ఉండగా నాకెందుకు కష్టాలు’ అని బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టింది.
‘ఉండు. నీకు ఇష్టమైన పాయసం చేస్తాను.’ అని పాయసం, స్పెషల్ డిన్నర్ చేసి పెట్టింది.
తీరిగ్గా రిలాక్స్ అయ్యి భోజనం చేశాము. ఇన్ని రోజుల నించి కూడగట్టుకున్న టెన్షన్ అంతా తగ్గినట్టు అనిపించింది.
ఇంకా నాన్న వదిలేసి వెళ్లాడన్న బాధ కళ్ళల్లో కనిపిస్తూనే ఉంది. కానీ ఇంతకు ముందు కన్నా బెటర్.
నేను ఉద్యోగానికి వెళ్ళటం మొదలు పెట్టాను. రోజూ పొద్దున్నే లేచి టిఫిన్ చేసేది. కూర్చుని టిఫిన్ తినేవాళ్లం.
ఆఫీసు కి వెళ్ళటానికి డ్రస్, షూస్, రెడీ చేసి పెట్టేది. వెళ్ళే ముందు తలుపు దగ్గరకి వచ్చి టాటా చెప్పేది.
చిన్నప్పుడు స్కూల్ కి వెళ్ళేటప్పుడు ఎంత అటెన్షన్ చూపించేదో అంత కన్నా ఎక్కువ అనిపించింది నాకు.
ఎంతో సంతోషం గా అనిపించేది అమ్మ చూపిస్తున్న ప్రేమకి.
ఒక రోజు అలా కొంచెం దూరం వెళ్ళి ఎందుకనిపించిందో వెనక్కి తిరిగి చూశాను.
ఇంకా తలుపు దగ్గరే ఉండి చూస్తోంది అమ్మ. సగం తలుపు వెనకాల ఉండి తొంగి చూస్తున్నట్టు ఉంది.
ఒక నవ్వు నవ్వాను. అమ్మ కూడా నవ్వింది. మళ్ళీ చెయ్యి ఊపి బై చెప్పాను.
మర్నాడు కూడా ఆలాగే వెనక్కి చూశాను. అలా రోజూ చూడడం నవ్వడం మాకు అలవాటయిపోయింది.
ఒక రోజు అనుకోకుండా నోటితో flying kiss వదిలాను.
అమ్మ నవ్వింది. కొంచెం సిగ్గు పడినట్టు.
మర్నాడు తలుపు లోంచి బయటకు వెళ్ళేముందు బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టాను ఆలోచించకుండా.
మళ్ళీ కొంచెం సిగ్గు గా నవ్వింది. మా ఇంట్లో ఎక్కువ గా relatives ని ముద్దు పెట్టుకోవడం, కావలించుకోవడం ఇలాంటివి తక్కువ. మా నాన్న కి అమ్మ కి కూడా ఫిజికల్ టచ్ ఎప్పుడు కనిపించేది కాదు.
‘వస్తానమ్మా’ అని చెప్పి వెళ్లిపోయాను.
దాంతో రోజూ వెళ్ళే ముందు ముద్దు పెట్టటం అలవాటు అయిపోయింది.
అమ్మ మొహం లో నవ్వు, సిగ్గు చూడడం భలే అనిపించేది.
ఓ రోజు ఆఫీసు కెళ్ళే టైమ్ కి అమ్మ ఇంకా వంటింట్లోనే ఏదో పని చేస్తూ ఉండిపోయింది. నేను అంతా రెడీ అయిపోయి ‘వెళ్లొస్తానమ్మా, బై’ అన్నాను. ‘సరే, బై’ అంది క్లుప్తం గా అక్కడినించే.
వెళ్ళబుద్ధి కాలేదు. ఎలా చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. అక్కడే తటపటాయిస్తూ ఉన్నాను.
‘ఆ? దగ్గరకొచ్చి సాగనంపాలా దొరగారిని?’ అని నవ్వుకుంటూ వచ్చింది పైట కొంగు సద్దుకుంటూ.
‘అంతే కాదు. నా మామూలు?’ అని పెదవులు ముడిచి ముందుకు పెట్టాను.
నవ్వుకుంటూ దగ్గరకొచ్చి బుగ్గ అందించింది.
భుజాల చుట్టూ చేతులు వేసి దగ్గరకి తీసుకున్నాను. ముద్దు పెట్టుకోవడానికి ముందుకి వొంగాను.
ఆ తొందర లో బుగ్గ మీద వాలడానికి బదులు నా పెదవులు తన బుగ్గ, పెదవులు కలిసే చోట చివర్లో తగిలాయి.
తగిలీ తగలనట్టు గా తగిలాయి ఆ పెదవుల కొనలు. డిఫరెంట్ గా అనిపించింది.
‘థాంక్స్ అమ్మా’ అని చెప్పి బయలుదేరాను.ఆ తర్వాత మళ్ళీ ఉదయం అమ్మని చూసినప్పుడు సిగ్గు, దానితో పాటు కామం చెలరేగాయి.
ఎం మాట్లాడాలో తెలియక కంగారు పడుతుంటే అమ్మే కలగ జేసుకుని ఎప్పటిలా మామూలు గానే మాట్లాడి నా కంగారు పోగొట్టింది.
ఏమీ జరగనట్టే మాట్లాడింది. నిన్న అంత పని జరిగాక ఇలా ఎలా ఉండగలిగింది అని నాకు అర్థం కావటం లేదు.
సరే, ఇదీ మంచిదేలే అని నేనూ ఏమీ అనలేదు. లోపల ఫీలింగ్స్ ని అణచి వేస్తోంది అనిపించింది.
ఇక ఆఫీసుకి వెళ్ళబోతూ తన రియాక్షన్ టెస్ట్డె చేద్దామని సడన్ గా తను ఊహించని టైం లో నడుము మీద చెయ్యి వేసి స్వల్పం గా నా వైపుకి లాగాను.
నేను లాగిన దానికన్నా వేగం గా నా మీదకి వాలిపోయింది, అదను కోసం చూస్తున్న దాని లాగా. సినిమాల్లో చూపించినట్టు తన బరువైన పాలిండ్లు నా గుండెల్లోకి చొచ్చుకుపోయాయి. పెదవులు విచ్చుకుని, కళ్ళు సగం మూసుకుని ట్రాన్స్ లో ఉన్నట్టు ఉంది.
తన పెదవుల్ని నోట్లోకి తీసుకుని కింద పెదవిని కసిగా కొరికాను.
చేతిని పైట లోపల దూర్చి డైరెక్ట్ గా చన్ను మీద పెట్టి నొక్కాను.
‘ఊ’ అని మూల్గింది.
పెదవిని కొరుకుతూ ‘దొంగ ముండా’ అన్నాను ముద్దుగా.
అనేసి వెళ్ళిపోయాను. గాల్లో తేలుతున్నట్టు ఉంది.

ఆ రోజంతా పరధ్యానం లోనే ఉన్నాను. అమ్మ మొహంలోని ఎక్స్ ప్రెషన్ గుర్తుకొస్తూనే ఉంది.
పండిన మామిడి పండు ముట్టుకుంటే చేతిలోకి వచ్చేటట్టు పక్వం చెంది ఉంది.
ఇప్పుడే కోసేయ్యచ్చు, కాని ఇది జీవితం లో ఒకే ఒక్క ఛాన్సు. పర్ఫెక్ట్ టైం అనిపించినప్పుడే ఆ ప్రయత్నం చెయ్యాలి.
ఏమన్నా అయ్యిందంటే ప్రాణం లాంటి అమ్మ దృష్టి లో నీచుడిగా మిగిలిపోతాను.
అందుకే మనస్ఫూర్తి గా వొళ్లోకి వాలడానికి రెడీ గా ఉంది అన్నప్పుడే ఆ ఆఖరి అడుగు వేస్తాను.
అంత వరకు దూరం నుంచే ఆస్వాదిస్తూ ఉంటాను.
ఇంటికి వెళ్ళేటప్పుడు ఏదో ఒకటి కొనటం నాకు అలవాటు. అలాగే ఆ సాయంత్రం జిలేబీ కొనటం జరిగింది.
ఇంటికెళ్ళే సరికి అమ్మ వంట పని లో నిమగ్నమై ఉంది.
‘అమ్మా జిలేబీ తెచ్చాను, రావే తిందాం’ అన్నాను.
‘నా చేతులు ఖాళీ లేవు రా, నువ్వు తినులే’ అంది.
‘కాదు, నువ్వు తినకుండా నేను తినను’ అన్నాను గోముగా.
కానీ తన పని ఇప్పుడే అయ్యేటట్టుగా లేదు. ఇప్పుడే మొదలు పెట్టినట్టు ఉంది, చపాతీ పిండి కలుపుతోంది.
ఐడియా వచ్చింది. ‘సరే నేను నోట్లో పెట్టనా?’ అనడిగాను.
‘ఊ’ అని వెంటనే నోరు తెరిచింది.
స్వీట్ డబ్బా తీసుకుని కిచెన్ లోకి నడిచాను. నేను కొంచెం నోట్లో పెట్టుకుని ఊరించాను అమ్మకి పెట్టకుండా.
కాసేపు చూసి, ‘ఆ’ అని మారాం చేసింది.
తన వెనక నుంచుని నోట్లోకి అందించాను.
‘ఆ బావుంది, ఇంకా పెట్టు’ అంది.
ఒక సగం తన నోట్లో పెట్టి ఇంకో సగం నా నోట్లో పెట్టుకుని ఎంజాయ్ చేస్తూ ఆఫీసు కబుర్లు అవీ ఇవీ చెప్పసాగాను.
అమ్మ కూడా కబుర్లు చెప్తోంది, నేను అక్కడ తచ్చాడడం నచ్చినట్టు ఉంది.
చపాతీ పిండి పిసుకుతోంది నీళ్ళు పోసి. గాజుల గల గల ఇంకా అందాన్ని పెంచింది.
ఆ కదలికలకి చీర కొంగు అటు ఇటు కదులుతూ సన్నగా అయ్యి పాలిండ్లకి రెండు వైపులా ఓపెనింగ్ వచ్చింది.
స్వీట్ నోట్లో పెడుతూ గుండెల మీద తగిలేలా చెయ్యి ఆన్చి,
‘నేను పిసకనా’ అనడిగాను.
‘ఆ?’ అంది ఖంగు తిన్నట్టు. కాని ఏమీ మాట్లాడలేదు.
మళ్ళీ తన కబుర్లు తను చెప్పడం మొదలు పెట్టింది.
ఈ సారి పెద్ద జిలేబీ చుట్ట తీసి నోట్లో పెట్టాను. దానికి ఉన్న జ్యూస్ మూతికి అంతా అంటుకుంది.
‘ఇంత పెద్దది పెట్టావేరా’ అంది ఫుల్ గా ఉన్న నోటితోనే.
‘అయ్యో అవునా’ అని వెనక నుంచి ఒడిసి పట్టుకుని తన పెదవుల్ని పూర్తిగా నాకేసి చప్పరించాను.
ఏదో అనబోయింది గాని నేను పట్టించుకోకుండా నా పని నేను చేసుకున్నాను.
కాని ఆ ఒడిసి పట్టుకోవడం తన నడుముని, బొడ్డు మీద పట్టుకున్నాను కాబట్టి నా చేతులకి ఉన్న పాకం అంతా తన ఉదర భాగానికి అంటుకుంది.
నా పెదవుల నుంచి ఎలాగో విడిపించుకుని అంది ‘చూడు, ఒంటి నిండా అంటించావు ఇది’ అంది తన పై భాగం కేసి చూపిస్తూ.
అప్పటికే తన కొంగు దాదాపు పక్కకి జారిపోయి అంతా ఓపెన్ గా కనిపిస్తోంది గాని దాని కన్నా ఆ జిగురు గురించి ఎక్కువ వర్రీ అవుతున్నట్టుంది అమ్మ.
‘ఓ అంతేగా, నేను క్లీన్ చేస్తాను లే’ అని మారు మాటాడడానికి చాన్సు ఇవ్వకుండా తన పై భాగాన్ని చేతులతో పట్టుకుని వెనక్కి వంచి వంగి తన నాభి ప్రదేశాన్ని, నడుముని నాలుక తో నాకడం మొదలు పెట్టాను.
చక్కలి గింతలు పుట్టి ఒకటే నవ్వసాగింది అమ్మ.
నా చెయ్యి ఒకటి చన్ను మీద పడి నొక్కుతూ ఇంకో డైమెన్షన్ ఇచ్చింది ఆ ప్లెజర్ కి.
పొత్తి కడుపు కింద స్లోప్ మొదలయ్యే భాగం లో కూడా నాకేసాను గాని అప్పుడే విడిపించుకుని,
‘ఉండు, నీ పని చెప్తాను’ అని అక్కడే ఉన్న చపాతీ కర్ర తియ్యబోయింది.
కాని ఆ హడావిడి లో ఆ పళ్ళెం బోర్ల పడి అందులో ఉన్న పిండి మొత్తం నా నెత్తి మీద, తన వొంటి మీద పడిపోయింది.
నా వేషం చూసి పగల బడి నవ్వింది.
‘చూడు ఎంత పని చేశావో? నేనిప్పుడు వెళ్లి ఇదంతా కడుక్కోవాలి’ అని బాత్ రూం వైపు నడిచాను. తను ఇంకా నవ్వుతూనే ఉంది.
తల కడుక్కొడానికే కాదు ఇందాక రేగిన వేడిని చల్లార్చుకోడానికి అవసరం బాత్ రూం బ్రేక్.బట్టలు ఇప్పేసి, కట్ డ్రాయర్ మాత్రం ఉంచి షవర్ అన్ చేసాను.
కాని వొళ్ళు చల్లారడం లేదు.
వొళ్ళంతా అమృతం దాచుకున్నట్టు తియ్యగా ఉంది తను. ఆ ప్యాంటీ లోపల త్రికోణం ఎప్పుడు నాకగాలుగుతానో కదా!
అక్కడ ఎంత తీపి ఉందో!
అవును, ఇవాళ అమ్మ బ్రా వేసుకోవడం మర్చిపోయిందో ఏమో! ఇందాక చన్ను నొక్కుతుంటే మెత్తగా తగిలింది.
ఇంకా సేపు నొక్కి ఉంటే ఎంత బావుండేది!
ఈ ఆలోచనలతో మడ్డ నిలబడే ఉంది గాని అది మాత్రం చల్లారడం లేదు.
మళ్ళీ అమ్మని చూడాలి అనిపించి,
‘అమ్మా, ఇది పోవడం లేదు తల లోంచి’ అని అరిచాను.
‘సరే ఉండు, వస్తున్నా’ అని బదులిచ్చింది కిచెన్ లోంచి.
నా పాచిక పారింది అని సంబరపడ్డాను.
కొన్ని యుగాలు గడిచాక బాత్రూం దగ్గరకి వచ్చింది అమ్మ.
లోపలి వచ్చి, ‘ఏం ఆ మాత్రం కడుక్కోలేవా? చంటి పిల్లాడివా?’ అనడిగింది.
‘ఊ’ అని చేతులు కట్టుకున్నాను.
‘సర్లే’ అని నవ్వుతూ, ‘నేను కడుగుతాను లే’ అని షాంపూ తీసుకుని దగ్గరకి వచ్చింది.
అప్పుడు గమనించింది నా అండర్ వేర్. అందులో నిటారుగా ఉన్న అంగం మీద కన్ను పడి ఒక్క క్షణం కన్ను చెదిరి మళ్ళీ తేరుకుంది.
‘మరీ ఇంత పొడుగు ఉంటే ఎలా పట్టుకోను? కూర్చో’ అంది.
మరి కావాలని అందో లేక నేనే అలా అర్థం చేసుకున్నానో గాని ఆ డైలాగు కి మడ్డ ఒక సారి జివ్వుమంది.
పక్కన ఉన్న స్టూల్ లాక్కుని కూర్చున్నాను ఇబ్బంది గా.
‘కళ్ళు మూసుకో’ అని షాంపూ తల మీద పెట్టి రుద్దడం మొదలు పెట్టింది.
మూసుకున్నాను.
‘నీకు ...for more click