కుక్క తోక.... భర్తల మార్పిడి --5

​

మధ్య తరగతి లోంచి , ఆర్థికంగా పైపైకెదగడానికి సేఫ్ సెక్స్ రూటు ని ఎంచుకున్న వికాస్ - సంధ్య ; మధు - వకుళ ల కధ ఇది... సంధ్య: ....ఓ డిల్లీ గర్ల్స్ కాలేజీలో జెనిటిక్స్ లెక్చరర్ .... డాక్టరేటు ... అందం కన్నా ఆకర్షణ ఎక్కువ ...సహజంగా కామం పాలు ఎక్కువున్న ఈవిడకి ఇద్దరు మగపిల్లలు ... మొగుడి ప్రోద్బలంవల్లే వైఫ్ స్వాప్ కి సిధ్ధమయ్యాననే తెలుగు మొహమాటస్థురాలు...వికాస్:. సంధ్య మొగుడు... డబ్బు సంపోదించాలనే కోరికతో పబ్లిక్ సెక్టర్ ఉద్యోగం ఒదులుకుని కార్పరేట్ సెక్టర్ లో చేరిన ఓ తెలుగు ఇంజనీరు, మాంఛి పర్సనాలిటీ స్వంతదారు ... ఈ సమాజంలో పైకెదగడానికి , బ్లూ ఫిలింస్ చూపించీ , ఓ కుఱ్ఱ పోటుగాడ్ని ( వెంకట్ ని ) లంచం పెట్టీ , గోడమీద పిల్లిలా ఉన్న భార్య ని ముగ్గులోకి లాగిన మహానుభావుడు .వకుళ:-బెంగాలీ...డిగ్రీ వరకూ సంధ్య క్లాస్ మేటు , అందగత్తె... ...సైకాలజీలో డాక్టరేటున్న కొలీగ్... ఇద్దరు పిల్లలు ... ఈవిడ ఆలోచనలుకూడా సంధ్య లాంటివే!... కాకపోతే ఇంకాస్త డేరింగు...మధు: - వకుళ పంజాబీ మొగుడు...ఇంజనీయరు... దిట్టమైన మనిషి ...వికాస్ బాపతే
మదన్ : వికాస్ పనిచేసే కంపెనీ సి యి ఓ ...యాభై ఏళ్ళు...డబ్బున్న పార్టీ... లస్టీ థర్టీస్ లో ఉన్న మరదళ్లమీద మోజెక్కువ ... వాళ్ళ పొందుకోసం ఏమైనా చేస్తాడు...మాధురి: మదన్ భార్య , ముగ్గురు ఎదిగిన పిల్లల తల్లి...నలభైల్లో పడినా ఫిగర్ మెయిన్టైన్ చేసే అందగత్తె... వికాస్ ఇమీడియట్ బాస్...గుట్టు చప్పుడుగా రంకు కోరుకునే ఆడది
ప్రొఫెసర్బిమల్ ( - బెంగాలీ సంధ్య , వకుళ , పని చేసే కాలేజీ ప్రిన్సిపాలు / ...మీడియం బిల్డ్ ఉన్న యాభై పైబడ్డ వ్యక్తి... వీళ్ళిద్దర్నీ దొంగచూపులు చూసే సరసుడు...
దీపా మేడం : - బిమల్ భార్య... పిల్లలు లేరు ...మొగుడి చెవులు మెలేసే బాపతు...అదే కాలేజి వైస్ ప్రిన్సిపాల్... దిట్టమైన మగాళ్ళంటే మోజావిడకి...
సుజాత: :- సంధ్య పెద్దమ్మ కూతురు...ఇద్దరు కవల ఆడపిల్లల తల్లి...బిడియస్థురాలు కానీ కుతి కి తక్కువేం కాదు....
కుమార్: - సుజాత మొగుడు , ఈ మధ్యే డిల్లీకి ట్రాన్స్ఫర్ మీదొచ్చిన మధు బాస్... కొత్త పిట్టలంటే మోజు...
పై ఐదు జంటలూ ప్రస్తుతం గ్రూప్ స్వాప్ లో పాల్గొంటున్నాయి...
మళ్ళీ తారసపడే మరికొన్నిపాత్రలు...
వెంకట్ :- వికాస్ జూనియర్ , తమిళియన్ కుఱ్ఱ పోటుగాడు...సంధ్యని ఆవిడ మొగుడిముందే వాడుకున్న అదృష్టవంతుడు...
సరళ : :- వెంకట్ భార్య , రెండేళ్ల కొడుకు వాళ్ళకి , స్కిన్ టు స్కిన్ , నో సిన్... అనుకునే బాపతు...తన , తన మొగుడి అభివృధ్ధులకోసం అన్నింటికీ సిధ్ధమే!
మిళింద్ :- మరాఠీ , సంధ్య - వికాస్ ; వకుళ - మధు లకి హాలిడే రిసార్ట్ లో పరిచయమైన కుఱ్ఱ గుఱ్ఱం...
రాధ : మిళింద్ తల్లి , నలభైఐదేళ్ళావిడకి ... మాంచి ఫిగరూ , బిగువూ , కుతీ ఉన్న విడో...కొడుకుకి జాగ్రత్తగా చదువు చెప్పిస్తూనే గుట్టుచప్పుడుగా కోరికలు తీర్చుకునే ప్రౌఢ...
సుధ : మళయాళీ , మిళింద్ కి కాబోయే భార్య...పెద్దగా పట్టింపులు లేని యవ్వనవతి...
వాసు : సుధ తండ్రి. , భార్యా విహీనుడు (విడోవర్.) ..కూతురి బాగుకోసం మళ్ళీ పెళ్ళి చేసుకోకపోయినా , దొరికిన ఆడదాన్ని విదిలిపెట్టని , యాభై ఏళ్లు పైబడిన సరసుడు
మిళింద్ , సుధలు అమెరికాకి వెళ్లబోయే యువ ఇంజనీర్లు... వెళ్ళేలోగా ప్రస్తుతం ఒంటరివాళ్లైన తమ తల్లితండ్రులని జంట గా చెయ్యాలని వాళ్లకోరిక...
ఫోర్ సమ్ కోసం హాలిడే రిసార్ట్ కి వెళ్ళిన సంధ్య - వికాస్ ; వకుళ - మధు జంటలకి అక్కడ పరిచయమౌతారు...
అక్కడ , రాధ , సుధ లని వికాస్ మధూ లు వాయిస్తే సంధ్య , వకుళ లని మిళింద్ , వాసూలు వాడుకుంటారు...
*****************************************************************************************************

​

​

-​

​

అవును...మధ్య లో దివాన్ ఉందిగా!..., అన్నాడు కుమార్ బావ... ‘...నిజమే! ట్రై చేద్దామా!?...’ అని సపోర్ట్ చేశాడు బిమల్ బాబు...
‘... ఆ ప్రయత్నం చేశారో , మేమందరం ఓ గదిలోకెళ్ళిపోయి తాళం వేసుకుంటాం!...’ అని గర్జించింది మాధురీ దీదీ... అందరూ సైలెంటైపోయారు దాంతో...
... ‘...ఎందుకు మధూ అంత కోపం!...మీకిష్టం లేనిదేదీ చెయ్యంలే!...’ అని భార్యని బుజ్జగించి ‘...వికాస్ , ఇంతకీ నైట్ గౌన్స్ తెచ్చుకోమని ఎందుకు చెప్పావ్?...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ టాపిక్ మారుస్తూ...
‘...భలే గుర్తు చేశారు సర్... గదుల్లోకెళ్ళేముందు ఎవ్వరికీ బట్టలుండవుగా! అప్పుడు అవసరమౌతాయి... వకూ, సంధ్యా! ...పూర్తిగా చెప్పండి మీ ప్లాన్...’ అన్నాడు వికాస్...
...కాసేపు నువ్వంటే నువ్వనుకుని ‘...ఆడైనా , మగైనా ,మూడే బట్టలుండాలని అనుకున్నాం కదా!...’ అని మొదలెట్టానో లేదో ‘...అది మాగ్జిమం నంబర్...’ అంటూ అడ్డు తగిలాడు మధు...
‘...మాకు చెప్పలేదలా!...’ అంది సుజాతక్క... ...‘...పోన్లే...ఎక్కువగా ఉన్నవి ఇప్పుడిప్పేసుకుందామా సుజా!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ... ఏమీ మాట్లాడకుండా బావని కొరకొరా చూసింది తను...
‘...అమ్మో!...భయమేస్తుంది సంధ్యా మీ అక్కని చూస్తూంటే!...అన్నాడు బావ ...దొంగ భయం నటిస్తూ...అందరూ నవ్వారు...
‘...నిజంగా భయపడేవాడికి కూడా చెల్లదు బావా నీ నటన!...’ అని అక్కని సపోర్టుచేసి, ...‘...ఈ డబ్బాలు చూశారుగా, నీలం దాంట్లో మగాళ్ల పేర్లూ, పింక్ బాక్స్ లో ఆడాళ్ళ పేర్లూ ఉంటాయి...సీనియర్ మోస్ట్ జంట తో మొదలవుతుంది ఈ ఆట...ఆ పైన కంటిన్యూ చేయవే వకూ!...’ అంటూ దానిమీదికి నెట్టాను...
‘...తప్పించుకున్నానని అనుకుంటున్నావుకదూ!...చెప్తానాగు నీపని!...’ అంటూ నా తొడ గిల్లి...‘... ముందు మగాళ్ళు బ్లూ బాక్స్ లోంచీ ఒక స్లిప్ తీసి పేరు చదవాలి , ఆ తరవాత ఆడాళ్ళు... పేరొచ్చిన వ్యక్తి మధ్యలోకి వచ్చి ... అంటూ ఆపేసి ...సంధ్య చెప్తూంది వాళ్లు చెయ్య వలిసిన పని...’ అంటూ నా మీదికి నెట్టి పగతీర్చుకున్నానులే!...అన్నట్లుగా చూపుడువేలాడించింది కొంటెగా!...
‘...ఛీ!...నా వల్ల కాదు ఆ మాట చెప్పడం...’ అన్నాను తల దించుకుని... ‘...పోనీ! చేసి చూపిస్తావేంటీ!...’ అన్నాడు మధు కొంటెగా నవ్వుతూ... కోపంగా మధుకి ...ఛీ... కొట్టాను...
‘...పేరొచ్చినవాళ్ళు మధ్యకొచ్చి ఒక బట్ట విప్పేయాలి...అంతేగా!...ఇది పాత మోడల్ ...ఏదైనా కొత్త పధ్ధతి చెప్పండి...’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు...
‘...ఓ పని చేద్దామా!...ఇది లేడీస్ రౌండ్ కనుక ఆడాళ్ళే బ్లూ డబ్బాలోంచి ఓ స్లిప్ తీసి పక్కనే ఉన్న మొగుడికిస్తారు...అతగాడు స్లిప్ లో పేరున్న మగాడిదగ్గరకి తన భార్యని తీసుకెళ్ళి , దగ్గరుండి ఓ బట్టని విప్పించి , బదులుగా ఓ ముద్దిప్పించి వెనక్కి తెచ్చుకుంటాడు...ఆ తరవాత రెండో జంట కి బాక్స్ పాస్ అవుతుంది...ఎలా ఉందీ పధ్ధతి!!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...బాగుంది...కానీ బాక్స్ లో ఐదే స్లిప్స్ ఉన్నాయనుకుంటా...మరి మిగిలిన బట్టల సంగతో!?...’ అన్నాడు మధు...
‘...దానికేం భాగ్యం!...ప్రతీ మగాడిపేరూ మరో రెండుసార్లు రాసి, డబ్బాలో పడేద్దాం !.... ’ అన్నాడు వికాస్... మిగిలిన జంటల వైపు చూస్తూ...
...సరే నన్నట్లు తలలూపారు మగాళ్ళు... ఛీ...కొడుతూ ఎఱ్ఱబడ్డ మొహాలని దించుకున్నారు ఆడాళ్ళు
‘...ఐతే మగాళ్లకెందుకూ...నైట్ గౌన్స్!?...’ అని గొణిగింది సుజాతక్క...తల దించుకునే...
‘...భలే గుర్తు చేశావ్ సుజా!...ఫ్రెండ్స్... బట్టిప్పించుకున్న తర్వాత వాడి ఒక బట్టని మీరిప్పుతారూ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
‘...బ్రహ్మాండం...’ అంటూ అందరూ చప్పట్లు కొడుతూంటే...
...’ కట్టుకున్న మొగుడి ముందు నే చెయ్యలేను బాబూ ఆ సిగ్గుమాలిన పనీ!...’ అంటూ దీర్ఘం తీసింది సుజాతక్క...
‘...అంటే చాటుమాటుగా చేస్తావన్నమాట...’ అని రెచ్చగొట్టాడు బావ...‘...ఛీ!...అటువంటి తప్పుడు మాటలు మాట్లాడితే నే వెళ్ళిపోతా!...’ అంటూ లేచిందది...
‘...ఎందుకు వదినా అంత కోపం!...’ అంటూ దాని చెయ్యట్టుకుని కూర్చోబెట్టి...‘...కొత్త మొగుడితో భార్యల బెరుకులూ, సిగ్గులూ చూద్దామని ముచ్చట పడ్డాం ...ఏవంటారూ ...’ అంటూ అందరి ఆడాళ్ళవైపూ చూశాడు వికాస్... తలలెత్తకుండానే వాటిని అడ్డంగా ఊపారందరూ...
‘...కమాన్ లేడీస్...ఇది బాగానే ఉంది కదా...అ...స...లు... పని కాక పోయినా ఒకళ్ళనొకళ్ళు ఇక్కడే సిధ్ధం చేసుకుంటాం ...ఆ పైది ...గదుల్లో! ...ఓకే!!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...
...వెంటనే మాధురీ దీదీ లేచి , ఆడాళ్ళందరికీ సైగ చేసింది...తనతో రమ్మన్నట్లుగా ...మేమందరం వెనకే నడిచి ఆవిడ చుట్టూ గుమిగూడాం , ...మగాళ్లకి దూరంగా...
‘...ఏమంటారూ!?...’అందావిడ ,చర్చని మొదలెడుతూ...
‘...ఒకళ్ళనొకళ్ళు ఇక్కడే సిధ్ధం చేసుకుందాం... అంటున్నాడు దీపా నీ మొగుడూ!...ఏంటా మాటకర్థం!?...’ అని వేడిగా అంది సుజాతక్క...
‘...ఏముందీ!...మన బట్టలు మగాళ్ళిప్పుతారు...వాళ్లవి మనమిప్పాలి...’ అంది దీపా మేడం...
‘...ఆ వంకన మొగుడిముందే మన ఒళ్లంతా తడుముతారు బాబూ!...నే ఓర్చుకోలేను...’ అంది సుజాతక్క , ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో మెలికలు తిరిగిపోతూ ... ‘...అంతేనా! మనచేత తడిమించు కుంటారు కూడానూ ...’ అంది వకుళ...‘...ఎంతసేపూ!...’ అందది ,ఇంకాస్త టెన్షన్ తో... ‘...వాళ్ల ముచ్చట తీరేదాకా!...’ అంది వకుళ , దాన్ని మరింత ఆట పట్టిస్తూ...
‘... ఊరుకో వకుళా!...అదీ ఆలోచించవలసిన విషయమే!...’ ఏం చేద్దాం!?... అంది మాధురీదీదీ... ‘... టైమ్ లిమిట్ పెడదాం...’ అన్నాను...
‘...అదే!...ఎంత!?...’అంది సుజాతక్క... ‘...ఎందుకంత కంగారు?...వీలైనంత తక్కువ ఫిక్స్ చేద్దాంలే సుజా!...’ అంటూ దాని వీపు నిమిరింది మాధురీదీదీ...
‘...అందరి బట్టలూ ఊడింతర్వాత మనని రెచ్చగొట్టి , అక్కడే...అ...స...లు...పని మొదలెట్టేస్తారేమో అని!...’ అంది సుజాతక్క... ‘...అవును, మధ్య లో ఆ దిక్కుమాలిన దివాన్ ఉంటే ఏమైనా జరగచ్చు...’ అంది దీపా మేడం...
‘...దివాన్ తీయించేద్దాంలే!...దీనికంతకీ కారణం నువ్వు...బుధ్ధిలేదుటే అక్కా!...మగాళ్ళ నైట్ గౌన్స్ సంగతెందుకెత్తావ్!?...’ అంటూ విరుచుకుపడింది వకుళ...‘...నోరు జారిందమ్మా!...’ అంటూ సణిగింది సుజాతక్క ...
‘...అదలా ఉండనీ వకూ...ఇంతకీ ఒప్పుకుందామా వద్దా!?...’ అన్నాను
‘...డిమ్ లైట్స్ లో జరిగితే ఇదీ తమాషాగా ఉంటుందేమోకదా!...’ అంది మాధురీ దీదీ...
...అవునంటే అవునన్నారు ...అందరూ...‘...ఆ తరవాత పార్ట్నర్ ఎంపిక...కదా!’ అంది దీపా మేడం...
‘...ఫలానా వాడిని ఎందుకెంచుకున్నావో చెప్పమంటే!?...’ అంది సుజాతక్క...
‘...చేసిన ఉపకారం చాలు తల్లీ!...మగాళ్ల బుర్రల్లో తప్పుడు ఆలోచనల్ని రేపకు...’ అంటూదాన్ని కూకలేశాం...నేనూ, వకుళా...
‘...అడిగితే అదీ చెప్పేద్దాం!...మన మొగుళ్ళ మొహాల్లో రంగులెలా మారుతాయో చూడచ్చు...’ అంది మాధురీ దీదీ...
‘...సరే...మన నిర్ణయం మీరే చెప్పండి మాధురీ!...అన్నారు అందరూ ...వెనక్కి తిరిగొస్తూ...

............. .......... ............ ............. .......... ......... ............ ..............


...‘... ఒప్పుకున్నట్లేనా!...’ ఒక్కగొంతుకతో అన్నారు, మాకోసం ఆత్రంగా ఎదురు చూస్తున్న మగాళ్లందరూ...
‘...చెప్తాం ఆగండి...’ అంటూ నెమ్మదిగా ఎవరి మొగుళ్ళ పక్కన వాళ్ళు చేరాం...
‘...చెప్పు మధూ...నువ్వేగా లీడర్ వి...’ అంటూ తన భార్యని ఉబ్బేశాడు ,మదన్ జీజూ...మా అందరి మొహాల వైపూ మరో సారి చూసి , .‘..సరే...కానీ , కొన్ని షరతులు...అంటూ మేం అనుకున్నవన్నీ చెప్పేసింది మాధురీ దీదీ ...
...టైం లిమిట్ మూడు నిముషాలకి కుదిరింది... ఓ అర నిముషం గ్రేస్ పిరియడ్ , ...‘...బాగానే ఉందికానీ చూసేదెవరూ?...’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు...
‘...విప్పించుకునేదాని మొగుడూ...విప్పేవాడి భార్యా...’ అని మదన్ జీజూ సమాధానం... , ...సరే! నెక్స్ట్ పాయెంట్!...’ అన్నారెవరో...
‘...మీ అందాల్ని కళ్ళారా చూడనీకుండా డిమ్ లైట్స్ ఏంటీ!...’ అంటూ అభ్యంతరం చెప్పారు మగాళ్లు... ‘...లేకపోతే... వాడికలా ...అ...వి...ఇచ్చావ్!...వీడి చేతుల్లో ఇలా నలిగావ్!!...’ అంటూ దెప్పరూ మీ మగాళ్ళూ!... ’ అంటూ విరుచుకు పడ్డాం...ఆడాళ్ళం... ‘...ఛస్తే అనం...మీమీదొట్టు...’ అని ప్రామిస్ చేశారు మగాళ్ళు...ఆడాళ్లందరం మొహాలు చూసుకుని , ఒప్పుకున్నాం...
...చకచకా దివాన్ ని పక్కకి మోసేసి ,సోఫాల్నీ, సైడ్ టేబుల్స్ నీ వీలైనంత దగ్గరగా, గుండ్రంగా , సర్దారు మగాళ్ళు..., వీలైనంతవరకూ ఆడాళ్ళు దగ్గర్లో ఉండేట్టుగా జంటలుగా కూర్చున్నారందరూ...
.నా కుడివైపు సుజాతక్క - కుమార్ బావ ; వాళ్ళ పక్కన మధు, వకుళ ; ఆ పక్కన దీపామేడం - బిమల్ బాబు ; ఆ పైన మదన్ జీజూ - మాధురీదీదీ....
‘...ఎవరితో మొదలెడదాం!?...అన్న ప్రశ్న లేవనెత్తారెవరో ...పెళ్ళి జరిగిన డేటు బట్టి సీనియారిటీ నిర్ణయిద్దాం...అన్నారు మగాళ్ళు...అప్పటికప్పుడు తయారైంది , సీనియారిటీ లిస్టు ... మదన్ - మాధురి , ప్రొఫెసరు - దీప , కుమార్ - సుజాత , మధు - వకుళ , వికాస్ - నేను...మొదటి మూడు జంటలకీ ఒకే సంవత్సరంలో పెళ్ళిళ్ళైనా , నెలల తేడా బట్టి నిర్ణయించాల్సొచ్చింది...
‘...మొదలెట్టండి భాబీ!...’ అంటూ మాధురీ దీదీకి బ్లూ బాక్స్ ని గిలకరించి అందించాడు వికాస్... అంతవరకూ ధైర్యంగా ఆడాళ్ళ తరఫున వకాల్తా పుచ్చుకున్న మాధురి ఒక్కసారిగా సిగ్గులమొగ్గైపోయింది...నా వల్ల కాదంటూ...
‘...కానీ మధూ!...’ అంటూ భార్యని ప్రోత్సహించాడు మదన్ జీజూ... దాంతో ధైర్యం తెచ్చుకుని , ఒక స్లిప్ తీసి , పేరు చదువుకుని , దాన్ని మొగుడికందించి రెండు చేతుల్తోనూ మొహాన్ని కప్పేసుకుంది మాధురీ దీదీ...
...‘...గ్రేట్... నీ మొదటి సరసుడ్నే ఎన్నుకున్నావ్!...లే!...’ అంటూ దీదీని లేవదీసి , మధ్యలో ఉన్న దివాన్ వైపు నడిచాడు మదన్ జీజూ...కందిపోయిన మొహంతో అడుగులో అడుగు కలిపింది మాధురీ దీదీ...ఎఱ్ఱబడ్ద మొహంతో బిమల్ బాబూ లేచాడు...
...అది చూసి ‘...ఒహ్ ...ఇవాల్టి విషయం కాదు ప్రొఫెసర్ , లైఫ్ లో మొదటి సరసుడని నా ఉద్దేశ్యం...నాకు తెలిసినంతవరకూ... ఇతడే అనుకుంటా!...’ అంటూ ఓ పక్క వికాస్ ని పిలుస్తూనే...‘...తప్పైతే చెప్పు మధూ!...’ అని చిన్నగా నవ్వాడు మదన్ జీజూ... మరుక్షణం‘...అబ్బ ... తోలూడి పోయేలా గిల్లావ్!...’ అంటూ చెయ్యి విదుల్చుకుంటూన్న అతడి మొహం చూసి ఫక్కుమని నవ్వారందరూ...
‘...తప్పా!...తప్పున్నరా!!...పబ్లిక్ గా అడిగితే ఎలాచెప్తూందీ!...కదూ భాభీ!...’ అని కవ్వించాడు మధు... ...నీ పని చెప్తాలే!...అన్నట్లుగా మధుని కొరకొరా చూస్తూ దివాన్ దాకా ధైర్యంగా నడిచినా , తనవైపొస్తూన్న వికాస్ ని చూసింతర్వాత చటుక్కున మొగుడి వెనక దాక్కుంది మాధురీ దీదీ...
‘...ఏయ్ , కమాన్ మధూ!...ఏదిప్పించుకుంటావో చెప్పు!...’ అంటూ తన భార్య చెయ్యుచ్చుకుని ముందుకు లాగాడు జీజూ...ఆవిడేం మాట్లాడకుండా తలదించుకుంది.
‘...అంత మొహమాటమైతే ఎలా?...చెప్పకపోతే తనిష్టమొచ్చింది విప్పీగల్డు జాగ్రత్త!...’ అని జీజూ బెదిరించేసరికి , ఒకసారి తలెత్తి , అప్పటికే అక్కడికి చేరిన వికాస్ వైపొకసారి చూసి, చిన్నగా పెదాలు కదిపి మళ్ళీ తల దించుకుంది...
‘...నాకు వినిపించలేదు సర్!...చీరనుకుంటా!!...’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెగా...‘,,,నాకూ వినిపించలేదు...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...వికాస్ ని నవిలేసేట్టు చూస్తూ మొగుడి చెవిలో ఏదో గొణిగింది మాధురీదీదీ...
‘...బ్లౌజ్ అంటుందే మాధురి !... మాటలూ , చేతలూ అందరికీ స్పష్టంగా వినిపించి , కనిపిస్తాయన్నమాట!...ఎలాగే! ’ అని నా చెవిలో సుజాతక్క గొణుగుతూంటే... ‘....నేనూ విన్నానులేమ్మా!...’ అంటూ దూరాన్ని అంచనా వేశాను... ఆరేడడుగులు ఉంటుంది...‘...తప్పదే అక్కా!...’ అన్నాను చిన్నగా...
‘...బ్లౌజ్ విప్పించుకుంటూందిటయ్యా మా ఆవిడ...కానీ!...’ అని గట్టిగా అంటూనే...ఉఫ్ఫ్...అని చెయ్యి రాసుకుంటూ , టైమర్ ని స్టార్ట్ చేసి , ...సంధ్యా...అంటూ నన్ను హెచ్చరించి...దీదీని వికాస్ వైపు తోశాడు జీజూ...నేనూ స్టాప్ వాచ్ ని ఆన్ చేశాను...
‘...మై ప్లెజర్ సర్...నా షర్ట్ కి ఐదు బటన్స్ ఉన్నాయి...మరి భాభీ బ్లౌజ్ కి హుక్స్ ఎన్నో!?...’ అని అడుగుతూ ఆవిడ పైట కొంగు లాగాడు వికాస్...
...ఛీ... కొడ్తూ దాన్ని వెనక్కి లాక్కుని భుజాలచుట్టూ కప్పుకుంది దీదీ...
‘...నాటకాలు...కోరికతో ఆవిడ ఒళ్ళెలా పొంగుతుందో చూడు...’ అంటూ మళ్ళీ చెవిలో గొణిగింది ... ‘...నీవీ పొంగుతున్నాయి...ముందు పవిట సర్దుకో!...’ అన్నాను...‘...పోనీ... ఇలా లెక్కెట్టుకోనా?...’ అంటూ చటుక్కున దీదీ పైటలోకి చేతులు దూర్చేస్తూన్న నా మొగుడ్ని చూస్తూ...
‘...ఛీ!...తీసీ చేతులు...నావీ ఐదే!...’ అంది మాధురీ దీదీ మెలికలు తిరిగిపోతూ ... ‘...ఎక్కడపడితే అక్కడ తడుముతున్నట్లున్నాడు!...’ అని పళ్ళు నూరుకున్నాను...
‘...మరింకేం!...లెక్క సరిపోయిందీ , లేడీస్ ఫస్ట్ అంటారుగా!...మీరే మొదలెట్టండి భాభీ!...’ అంటూ ఆవిడకి దగ్గరగా జరిగాడు... ‘...ఇటువంటి దిక్కుమాలిన పనుల్లో కాదు...’ అంటూ ఓ అడుగు వెనక్కేసిందావిడ..
‘...సరే నేనే మొదలెడతాను...’ అంటూ మళ్ళీ ఆవిడ పైట లోకి చేతులు దూర్చేశాడు వికాస్...ఓ అర క్షణం తర్వాత , ఛీ కొట్టి , అతగాడి చేతుల్ని పట్టుకుని మునికాళ్ళమీద పైకి లేచి చెవిలో ఏదో గొణిగింది దీదీ...
‘...ఏవిటా గుసగుసలూ!?...’ అన్నాడు జీజూ...మొగుడ్ని కొరకొరా చూసి చూపు తిప్పుకుంది దీదీ... ‘...నువ్వు చెప్పకపోతే నాకు తెలీదనుకున్నావా! ...నువ్వు చెప్పు వికాస్ ఏవంటుంది మా ఆవిడ!?...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ , కొంటె నవ్వుతో...
‘...తొందరగా ఉందేమో సర్!... పై హుక్ మీదికి నా వేళ్ళు తీసుకెళ్ళి తొందరగా విప్పీ!... అన్నారు...అదీ నా చేతుల్ని తోలూడిపోయేలా గిల్లేసింతరవాత... ’ అని వికాస్ జవాబు...
‘...ఏం పాపం!?...’ అని జీజూ సానుభూతి... ‘...చెయ్యవలసిన పని మానేసి వేళ్ళనక్కడా ,ఇక్కడా తారట్లాడిస్తూంటే ముద్దెట్టుకుంటారేంటీ!!...’ అని ఘాటు జవాబిచ్చినా , అందరూ గొల్లుమని నవ్వుతూంటే , నాలిక కరచుకుని , చటుక్కున వికాస్ షర్ట్ పై రెండు బటన్సూ చక చకా విప్పేసి తల దించుకుంది దీదీ...
...ఇంకావిడని ఇబ్బంది పెట్టకుండా చకచకా మరో రెండు హుక్స్ విప్పేసి... ‘...భాభీ...మీదే ఆలస్యం...’ అంటూ అడుగు వెనక్కి వేసి , నడుం మీద చేతులేసుకుని నిలబడ్డాడు వికాస్...దాంతో షర్ట్ బిగుతై బటన్స్ విడలేదు...వికాస్ వెనక్కి జరుగుతూ తన పవిటని సుతారంగా గుబ్బల మధ్యకి సర్దడం గమనించకుండా దీదీ ముందుకి వంగింది. అప్పటికే పై మూడు బ్లౌజ్ హుక్సూ విడిపోయున్నాయేమో , ఆవిడ పచ్చటి స్థనాలు కొట్టొచ్చినట్లుగా కనిపిస్తున్నాయి , చుట్టూ ఉన్న మగాళ్ళందరికీ...
‘...అబ్బ...పండిన దోస పళ్ళు సంధ్యా నీ దీదీ చళ్ళు...’ అన్నాడు మధు , నిగిడిన తన మడ్డని కిందికొత్తుకుంటూ...ఎఱ్ఱగా కందిపోయిన మొహంతో ...ఛీ... కొట్టింది వకుళ...
‘...నువ్వేం బాధ పడకు వకూ!...పక్కనున్న దోర దబ్బపళ్ళు కనిపించవుగానీ దూరాన్నున్న దోసపళ్ళు ఆనుతాయి ఈ పాడు మగాళ్ళ కళ్ళకి...’ అన్నాను దాన్ని ఓదార్చుతూ... భళ్ళున నవ్వారు మొగుళ్ళందరూ...
...దాంతో విడదీసే ప్రయత్నం మాని, మిగిలిన వికాస్ షర్ట్ బటన్స్ టపటపా తెంపేసి , కందగడ్డలా మొహం చేసుకుని , పైట సవిరించు కుంటూ, బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ నిలబడిపోయింది మాధురీ దీదీ...
‘...అబ్బ !...ఏం పొంగులు భాభీ మీవి... పున్నమినాటి ఆ సముద్రకెరటాలని దాచడం ఆ పైట వల్ల కావటం లేదంటే నమ్మండి!...కదూ బ్రదర్స్!?...’ అన్నాడు వికాస్ ...అవును ,అవును ...అన్నారు మగాళ్ళు...ఛీ... కొట్టింది దీదీ...
‘...ఈ కనువిందు కోసమే కదా మధూ ఈ ప్రోగ్రామ్! ...వికాస్...ఆ మిగిలిన హుక్స్ ని కూడా విడదీసి , మా ఆవిడ కుండలకి బంధవిముక్తి కలిగించవూ!...’ అని నాటకీయంగా అన్నాడు మదన్ జీజూ...
...హియర్, హియర్... అని చప్పట్లు కొట్టారు మగాళ్ళు...
‘...ఛీ...సిగ్గుమాలిన సరుకు...సిగ్గులేని మొగుడు...’ అంటూ కింది పెదవిని కొరుక్కుంది మాధురీదీదీ...
‘...మై ప్లెజర్ సర్!...మీ పళ్లకంత శ్రమెందుకు భాభీ , నాకివ్వచ్చుగా!...మెత్తగా కొరికిపెడతాను...’ అంటూ ఆవిడ మీదికి వంగాడు వికాస్...
...సిగ్గు ముసురుకొస్తూంటే , తప్పించుకునే ప్రయత్నంలో ఆవిడ కళ్ళు మూసుకుని మొహం పక్కకి తిప్పడంతో రొమ్ములు ముందుకి తోసుకొచ్చాయి...
‘...పోన్లేండి భాభీ , అవొద్దంటే ...వీ...టి...ని... కొరికి పెడతాను...’ అంటూ చేతులు చాపుతూ ముందుకొంగాడు వికాస్. ఉద్దేశ్యం గ్రహించి ‘...ఉహూఁ! ...’ అంటూ వెనక్కి జరిగింది దీదీ...కానీ స్పీడు తక్కువకావడంతో కుదుళ్లకి కొంచెం పైకి అతగాడి చేతులు పడి , రూపాయ కాసు మేర , ముదురు గులాబిరంగులో ఉన్న చను మచ్చలు బ్లౌజ్ లోంచి బయటకి తొంగి చూశాయి...
...ఇక ఆగలేక , కుడి మచ్చని కొననాలిక తో కెలికి, చనుమొనని బైటికి లాగి , పెదాల మధ్య ఇరికించుకుని , చప్పరించడం మొదలెట్టాడు వికాస్ ... మెలికలు తిరిగిపోయింది దీదీ...అలాగే కాసేపు ఎడమ స్థనం మీది మచ్చతో కూడా ఆడుకుని అడుగు హుక్స్ ని కూడా విప్పేసి , బ్లౌజ్ ని చేతులమీదినుంచి జార్చేసి , పూర్తిగా బట్టబయలైన స్థనాలకి మొహం రుద్దుకోడం మొదలెట్టాడు ...అతగాడి తలని గుబ్బల కొత్తేసుకుని మైకంగా కళ్ళు మూసేసుకుందావిడ...
‘...వికాస్ తనపని పూర్తి చేశాడు మాధురీ...’ అంటూ జీజూ గుర్తు చేశేదాకా ఒంటిమీద సోయి రాలేదావిడకి...ఆమాట చెవినడగానే వికాస్ తలని తోసేసి చటుక్కున వెనకకి తిరిగి, పైట భుజాలచుట్టూ కప్పుకుంటూ, తల దించుకుని సోఫా వైపు కదిలింది దీదీ...
‘...ఇది అన్యాయం సర్...’ అంటూ మదన్ జీజూ కి కంప్లైంట్ చేశాడు వికాస్ , తన షర్ట్ ని చూపిస్తూ... అతగాడివైపోసారి చూసి ‘...అవును మాధురీ!...నీ బ్లవుజ్ విప్పించుకుంటే అయిపోయిందా! తన షర్ట్ విప్పకర్లే!...పని పూర్తి చేసి , థాంక్స్ చెప్పేసి రా!...’ అంటూ భార్యని వెనక్కి పంపాడు జీజూ...
... సిగ్గుగా తలదించుకుని , అడుగులో అడుగేసుకుంటూ వికాస్ దగ్గరకి చేరి , షర్ట్ విప్పబోయింది .అది భుజాలమీదుండిపోవడంతో రాలేదు...దాంతో మునికాళ్లమీద పైకి లేచి, చేతులు పైకి జాపి , షర్ట్ ని కిందికి లాగక తప్పలేదు దీదీకి...
...ఆ పని చేశేటప్పుడు వికాస్ చాతీకి రుద్దుకుంటూన్న ఆవిడ స్థనాల్ని కన్నార్పకుండా చూస్తూ ‘...ఉఫ్ఫ్...బ్రహ్మాండమైన సైజులు గురూ మీ ఆవిడ గుబ్బలు...’ అని జీజూకి ఓ కాంప్లిమెంట్ పడేశాడు కుమార్ బావ...
‘... అవును 38D...మా ఆవిడవి...మీ ఆవిడవీ చిన్నవేంకాదు...సైజెంతేంటీ!?...’ అన్నాడు జీజూ...ముందుకొంగిన సుజాతక్క గుబ్బల్ని నవిలేశేలా చూస్తూ...
‘...40పైమాటే!!...కదూ సుజా!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ.... కందిపోయిన మొహంతో ఛీ కొట్టి , పైటని భుజాల చుట్టూ కప్పుకుంది సుజాతక్క...
‘...చెప్పటం లేదు గురూ మా ఆవిడ...’ అన్నాడు బావ...
‘...పర్లేదులే బ్రదర్...నాకెలాగూ ఛాన్స్ వస్తుందిగా!...అప్పుడు చూసుకుంటాలే!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ ...అక్కకి కొంటెగా కన్ను గీటుతూ... గుబ్బలు కదిలేలా వణుకుతూ అతగాడి వైపు ఓ కోరచూపు చూపు విసిరి , ఏదో గొణుక్కుంటూ తలొంచుకుంది...
‘...నే ఛస్తే జాకెట్ విప్పించుకోను ఇతగాడిచేత... అనుకుంటూందే అక్క...’ చిన్నగా అంది వకుళ!...‘...ఆపు తల్లీ నీ పాడు లిప్ రీడింగు...’ అని నేనంటూంటే ...‘మరింకేం విప్పించుకుంటూందిట!...’ అన్నాడు మధు...‘...ఏమో!...చూద్దాం...’ అని నేనంటూండగానే నా మొగుడి షర్ట్ విప్పేసి వెనక్కి తిరిగింది మాధురీ దీదీ...
‘...థాంక్స్ చెప్పకుండానే వెళ్ళిపోతావా భాభీ!...’ అంటూ ఆవిడ చెయ్యట్టుకుని తటాల్న మీదికి లాక్కున్నాడు...రెడీగాలేదేమో, కొబ్బరి బోండాల్లాంటి తన స్థనాలు అప్పడాల్లా నా మొగుడి చాతీకి అణిగిపోయేలా , చేతుల్ని తన మెడకి చుట్టేస్తూ , మొహం పైకెత్తి మీదడిపోయింది దీదీ...
...అందిన అవకాశాన్ని వదులుకోకుండా ఓ పక్క తనపెదాలతో ఆవిడ పెదాల్ని చటుక్కున అందుకుంటూనే , రెండు చేతుల్లో ఆవిడ పిరుదుల్ని ఇముడ్చుకుని తన మొత్తకి గాఠ్ఠిగా ఒత్తుకున్నాడు నామొగుడు... ‘...ఇష్ష్...అఁ!...ఉఁమ్మ్...’ అంటూ ఓ పావుక్షణం పెనుగులాడి తన మొత్తని కొంచెం వెనక్కి జరుపుకోగలిగినా , నా మొగుడు మరో జెర్క్ ఇచ్చేసరికి మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుంటూ తనకి అతుక్కు పోయింది మాధురీ దీదీ...
...మధ్య మధ్యలో ...ఉఁ..ఊఁ...ఊఁమ్మ్మ్... అనే ఆడ మూల్గులూ ,ఎనిమిది బరువైన ఉఛ్వాస, నిస్వాసాలూ తప్ప హాలంలా సైలెంటైపోయింది ...టైం మూడు నిముషాలైనా నా నోరు పెకల్లేదు వాళ్లని చూస్తూంటే... అర...ముప్పావు నిముషాలు గడిచిపోయినా వాళ్ళు విడిపోయే సూచనలు ఎక్కడా కనిపించలేదు...
...పెదాలకి పెదాలూ...ఛాతీకి , ఛాతీ , తొడలకి తొడలూ అతుక్కుపోయున్న ఆ దృశ్యాన్ని అందరూ కళ్ళప్పగించి చూస్తున్నారు‘...అబ్బ్...బ్బ్బ...రెండు శరీరాలు ఒకటైపోడమంటే ఇదేకదూ దీపా!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ , మరో అరనిముషం తరవాత...
‘...నన్ను మరో మగాడు ఇలాగే నలిపేస్తూన్నపుడను ఆ మాట!...’ అని మొగుడ్ని కసిరింది దీపా మేడం...
‘...తప్పకుండా!...నువ్వో మగాడిని ఎన్నుకో... నెక్స్ట్ నీ టర్నే!...ఆ బాక్స్ ఇలా ఇయ్యి మదన్...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ ...దాంతో తేరుకుని , ...టైం దాటిపోయింది...అంటూ బ్లూ బాక్స్ ని దీపామేడం కి అందించాడు జీజూ...
...ఆ మాటలకి తెలివొచ్చి...వికాస్ ని దూరంగా తోసేసి , కందిపోయిన మొహాన్ని దించుకుని , తడితో మెరుస్తూన్న పెదాల్ని పైట తో తుడుచుకుంటూ, తొడలమధ్య అరచేతుల్నొత్తుకుంటూ , కింద పడ్డ జాకెట్ ని అందుకుంటూ , తన మొగుడి దగ్గరకి పరిగెత్తింది మాధురీ దీదీ...
...ఓ రెండడుగులు ఎదురొచ్చి ఆవిడని అక్కున చేర్చుకుని సోఫా వైపు నడిపించుకెళ్తూ పెదాలందుకోబోయినట్లున్నాడు మదన్ జీజూ...‘...ఛీ...మీరేంటీ!?...’ అన్న దీదీ మెత్తటి అభ్యంతరాలూ , ‘...అసలైన హక్కుదారుడ్ని నేనే!...నా తరవాతే అందరూ!...’ అంటూ ఆవిడని వాటేసుకుని పెదాలని జుర్రుకుంటూ నడిపించుకొస్తూన్న జీజూని అభిమానంగా చూస్తూంటే...
‘...అబ్బ...ముక్కు తాడోసిన ఆబోతులా ఎలా ఒళ్ళువిరుచుకుంటున్నాడో చూడవే నీ మొగుడు...తన ఒంటిని తినేశేలా ఎలా చూస్తూందో ఆ దీప!...దిష్టి తగులుతుందేమో వెళ్ళి తెచ్చుకో!...నే వెళ్తే నీ బావేమైనా అనుకుంటాడమ్మా! ’ అంటూన్న సుజాతక్క నస భరించలేక వికాస్ వైపు చూపు తిప్పాను...
...ఇసకతిన్నెల్లాంటి మాధురీ దీదీ పిరుదుల్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ ,రెండు చేతులూ పైకెత్తి , ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ అక్కడే నిలబడి పోయున్నాడతగాడు . చెమటతో గోధుమ రంగు చర్మం నిగనిగా మెరుస్తూంది... పొత్తికడుపుమీద ఆరు కండలూ , దండల మెలికలూ కొట్టొచ్చేలా కనిపిస్తున్నాయి...నిగిడిపోయున్న ...మ...డ్డ...ఏక్షణమైనా బైటికి తోసుకొచ్చేస్తుందా!...అనిపించేట్లుగా ఒంటిమీదున్న పాంటు బొడ్డుకిందికి జారిపోయుంది...
...ఓరగా దీపా మేడం వైపు చూశాను... తన మొగుడు మరోవైపు చూస్తూన్నపుడు , నా మొగుడ్నితినేసేలా చూస్తూందావిడ... అక్క చెప్పింది నిజమే!...అనుకుని , ...‘...చేసిందీ, చూసిందీ చాల్లే!...ఇంక రా!...’ అంటూ నా మొగుడ్ని వెనక్కి తెచ్చుకున్నానేగానీ...గీసిన ఎద్దులా ఉన్న తనపక్కన కూర్చుంటూంటే నా రెమ్మలు తడిబారాయి...
... ఇంతలో ‘...కానీ దీపా!...’ అంటూ ఆవిడకి బ్లూ బాక్స్ అందించాడు బిమల్ బాబు... సిగ్గ్తులొలకబోస్తూ ఓ స్లిప్ తీసి, మొగుడికి అందించింది దీపా మేడం... . ‘...గుడ్!...ఏమిప్పించుకుంటావ్?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు కొంటె నవ్వుతో...ఎఱ్ఱబడ్డ మొహం తో మొగుడి చెవిలో ఏదో గొణిగిందావిడ...
‘...మా ఆవిడకి వెరైటీ అంటే మహా మక్కువ...’ అంటూ చెయ్యుచ్చుకుని ఆవిడని లేవదీసి , దివాన్ దగ్గరకి తీసుకొచ్చి...‘...కుమార్ బాబూ , ఇటు రండి...మా ఆవిడ పాంటీ విప్పి పుణ్యం కట్టుకోండి...’ అని గట్టిగా అన్నాడు...అందరి నవ్వుల్నీ అధిగమించే స్వరంతో ఛీ కొట్టిందావిడ... బెరుగ్గా ఆ దంపతుల మధ్య చేరాడు కుమార్ బావ ...
...గో ఎహెడ్...అన్నట్లుగా చేతుల్తో భార్యని చూపిస్తూ పక్కకి జరిగి టైమర్ స్టార్ట్ చేశాడు ప్రొఫెసరు...సిగ్గుపడుతూనే, రమ్మన్నట్లుగా కళ్ళార్పి, కందిపోయిన బుగ్గల్తో చూపు తిప్పుకుంది దీపా మేడం...
...‘...పాంటీయా!...అదెక్కడుంటూందీ?...’ అని గొణుక్కుంటూ మగతనాన్ని సవాల్ చెస్తూన్నట్లుగా పొంగుతూన్న ఆవిడ స్థనాలవైపు కొద్దిగా వణుకుతూన్న తన చేతుల్ని చాపుతూ అడుగు ముందుకేశాడు కుమార్ బావ...
...వాటి డైరెక్షన్ గమనించి పక్కకి తప్పుకుని , అతగాడి ఎడం చెయ్యట్టుకుని అలవోకగా తన కుడిపిర్ర మీదికి జరుపుకుంటూ...‘...అక్కడ కాదిక్కడ...’ అంది దీపా మేడం...
‘...బ్రాసియర్ అనుకున్నాను...అయినా అది వేసుకున్నట్లు లేదే!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ , పైట తొలగడంతో నల్లటి బ్లౌజ్ లోంచి ఊరిస్తూన్న ఆవిడ స్థనాల్ని నవిలేసేలా చూస్తూ...
‘...లేనిదాని ఊసెందుకూ!...చేయవలసిన పనిని చేసుకోవచ్చుగా!...’ అందావిడ , కందిపోయిన మొహంతో పైట సర్దుకుంటూ...
‘...మరైతే దీన్ని విప్పాల్సిందే!...’ అన్నాడు ఆవిడ బొడ్డు దగ్గర అరచేతిని దూరుస్తూ...
‘...ఏమక్కర్లే!...’ అంటూ బావ భుజాల్నట్టుకుని కిందికి నొక్కింది దీపా మేడం...ఆవిడ నడుం పట్టుకుంటూ మోకాళ్లమీద ఆగిపోయి, అందుబాటులోకొచ్చిన స్థనాలకి ఆబగా మొహం రుద్దుకుని , వాటి మధ్యలో ఉన్న డైమండ్ కట్ లోపలికి నాలిక జొనిపి కెలికాడు కుమార్ బావ... దాంతో , ఆవిడ చనుమొనలు పొటకరించాయి ...జాకెట్ మీదినుంచే కాసేపొకదాన్నీ , ఇంకాసేపు తరవాత మరోదాన్నీ పెదాలతో నొక్కడం మొదలెట్టాడు ...
...కాసేపు మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుని అతగాడి పెదాల దాడిని అనుభవించి , ఆ పైన గుచ్చి,గుచ్చి చూస్తూన్న మొగుడి చూపుల్ని గమనించి , ‘...ఆపు కుమార్!...అందరూ చూస్తున్నారు బాబూ!...’ అని గునుస్తూ , పైట కొంగుని బావ తలచుట్టూ కప్పి , భుజాల్ని అటూ,ఇటూ తిప్పుతూ చనుమొనల్ని వంతుల వారీగా అతగాడి పెదాలకందిస్తూనే ‘...ఏయ్ పిచ్చీ!... వీ..టి ...మీ...ద ...ఎందుకంత యావ? సుజాతవేం తక్కువనీ!...’ అని గోమూగా గొణిగింది, దీపా మేడం...
‘...పొరుగింటి పుల్లకూర!...’ కసిగా అంది సుజాతక్క...
...భార్య మాటల్నీ, దీపా మేడం అభ్యంతరాల్ని పట్టించుకోకుండా, కొండల్లాంటి ఆవిడ గుబ్బల్ని రెండు చేతుల్లో ఇముడ్చుకునే పనిలో ములిగిపోయాడు కుమార్ బావ... మరుక్షణం ...టప...టపా...చప్పుడ్లతో నిశ్శబ్దంగా ఉన్న హాలు ప్రతిధ్వనించింది...
...‘...అబ్బ్...బ్బ...పెద్దపట్టే!...’ అని గొణుక్కుంది దీపా మేడం , కందిపోయిన బుగ్గల్తో... ‘...కుమార్ బాబూ!...నువ్విప్పాల్సింది మా ఆవిడ పాంటీ...బ్లౌజ్ కాదు...’ ... అన్నాడు ప్రొఫెసరు , కంగారుగా...
‘...బిమల్ భయ్యా! , కుమార్ సర్ మేడం ...వా...టి...ని...ఒత్తారేమోగానీ, బ్లౌజ్ విప్పలే!...అంతేకదా సర్...’ అంటూ తన బాస్ కి ఒత్తాసు పలికాడు మధు... జరిగిందేంటో తెలీక మాట్లాడలేదు కుమార్ బావ...
‘...మరి ఆ...ఫట...ఫట...చప్పుడ్లేమిటో!?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు ...ఈర్ష్య తొంగిచూస్తూన్న గొంతుతో ...
‘...అవా!...ప్రెస్ బటన్స్ చప్పుళ్ళు...బ్లౌజ్ హుక్స్ కి అదనపు సపోర్టులు...అవి విడిపోయినా బ్లౌజ్ ఏమీ ఊడిపోదు...నన్నలాగే ఫూల్ చేసింది మేడమ్ ...’ అన్నాడు మధు ...
‘...నాకెందుకు చెప్పలేదు దీపా!?...’ అన్నాడతగాడు, , విదలకుండా ...
‘...టైమెక్కడుందీ...మధు ఫోన్ చేసిన తరవాత ఐడియా తడితే అప్పటికప్పుడు షీలా...అదే, మన కొత్త హెల్ప్...దాని చేత కుట్టించానూ...’ అని సాగదీసింది దీపామేడం...
‘...ఇప్పుడాగోలెందుకు?...పని కానీండి!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ పెద్దరికంగా... ‘...ఇంకా ఎవరూ , ఏదీ విప్పందే!?...’ అన్నాడు బావ...
‘...ఇందాకా అడగడం మర్చిపోయాను కుమార్ బాబూ...నువ్వేం విప్పించుకుంటావ్!?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు...
‘...ట్రౌజర్...’ అని, చేతులు పైకెత్తుతూ ...రమ్మన్నట్లుగా దీపా మేడం వైపు చూశాడు కుమార్ బావ...
‘...బెరుకు, బెరుకుగా మొగుడివైపు చూస్తూ , కుమార్ బావవైపోఅడుగేసి , బెల్ట్ బకల్ విప్పి , చివాల్న బెల్ట్ ఊడలాగేసి ...నడుం మీదినుంచి జారి, మొల దగ్గిర ఆగిపోయిన ట్రౌజర్ ని చూస్తూ ఉండిపోయింది దీపా మేడం...
‘...ఊఁ...’ అన్నాడు బావ...పూర్తిగా కిందికి లాగేయమని సైగ చేస్తూ... ‘...ఛీ!...అది నువ్వుచేసుకో!...’ అందావిడ కోపంగా...‘...రూల్ ఒప్పుకోదు...’ అన్నాడు కొంటెగా కన్ను గీటుతూ...
‘...సందేహంగా మొగుడివైపు చూసిందావిడ...‘...కానీ!...’ అన్నట్లుగా తలూపాడు బిమల్ బాబు... ‘...తప్పదురా భగవంతుడా!...’ అన్నట్లుగా మొహం పెట్టి
అతడి నడుం మీద చేతులేసి, ట్రౌజర్ ని కిందికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది కానీ అది రాలేదు...
...ట్రౌజర్ లోపలికి చేతులు దూరుద్దామా ఒద్దా...అని మేడం పడే గుంజాటన ఆవిడ మొహం లో కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తూంటే , అందరూ ఊపిరి ఉగ్గబట్టి ఉండిపోయారు....
...ఏమనుకుందో, ఓ క్షణం తరవాత ఆవిడ కుమార్ బావ ముందు మోకాళ్ళమీద నిలబడి , అతగాడి పిర్రలమీంచి ట్రౌజర్ ని కిందికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది...
...నిగిడిపోయిన అతగాడి ...దా...ని...కి తట్టుకునుండడంతో ట్రౌజర్ రాలేదు...ఎలాగైనా దాన్ని కిందికి లాగేయాలనే పట్టుదలతో, పైట జారిపోతున్నా పట్టించుకోకుండా, బ్లౌజ్ లోంచి ఉబుకుతూన్న స్థనాల్ని , కుమార్ బావతో సహా చుట్టూ ఉన్న మగాళ్ళు కళ్లప్పగించి చూస్తున్నా సోయిలేకుండా , ముందుకొంగి బలమంతా ఉపయోగించి , ట్రౌజర్ పైభాగాన్నికవ్వం తాడు తిప్పినట్లు తిప్పింది...
...దాంతో మూడొంతులు జారినా, ..బావ ....దా...ని... కొనకి ... మేకుకి తగిలించినట్టుగా ఉండిపోయింది ...అతగాడేసుకున్న ట్రౌజర్...
...ఒళ్ళుమండడంతో ఆవిడ , చటుక్కున బావ ట్రౌజర్ లోకి వేళ్లు దూర్చి...అతగాడి ...మ...డ్డ... కొనమీంచి దాన్ని తప్పించి , పూర్తిగా కిందికి లాగేసింది...
... కుమార్ బావ చటుక్కున ఆవిడమీదికొంగి , చెవిలో ఏదో చెప్పాడు... దాంతో జారిన పైటని భుజాలచుట్టూ కప్పుకుని చలిజ్వరమొచ్చినదాన్లా వణికిపోతూ నిలబడిపోయింది దీపా మేడం...
...అతగాడి పెదాల కదలికని చదివిన సుజాతక్క మొహం కోపంతో జేవురించింది ...‘...ఏమంటున్నాడు వదినా అన్నయ్య!?...’ అని అడిగాడు వికాస్...
‘...చెప్పడం నా వల్ల కాదు బాబూ!...’ అంది సుజాతక్క జీరగా...
‘...ఆ గుండ్రాళ్ళమధ్య ...దీ...ని...కి... కాస్త చోటివ్వరూ!.. అని కదా వదినా అన్నయ్య అంట!...’ ...అన్నాడు వికాస్ , తన మ...డ్డ... వైపూ , ఆవిడ స్థనాల వైపూ కొంటెగా మార్చి , మార్చి చూస్తూ...
... కందగడ్డలా అయిపోయిన మొహంతో తనగుబ్బల్ని తడుముకుంటూ ...ఛీ... కొట్టింది సుజాతక్క ... ‘...ఛీ !... ఊరుకో వికాస్ ’ అని కూకలేశాను , అక్కకి మద్దత్తుగా... అందరి దృష్టీ మా వైపు తిరగడంతో చటుక్కున వెనక్కి తిరిగింది దీపా మేడం ...
‘...ఏయ్ దీపా!...పాంటీ విప్పించుకోకుండా వెళ్ళిపోతే ఎలా!?...’ అంటూ మోకాళ్లమీద నిలబడి ,ఆవిడ చెయ్యిపట్టుకుని వెనక్కి లాగాడు కుమార్ బావ...
...ఎదురుచూడని ఆపనితో అతగాడి మీద తూలిపడి , ‘...చేసేపనేదో గుంభనగా చెయ్యచ్చుగా!...అరవాలేంటీ!...’ అని గొణుగుతూ , తన మొత్త అతడి మొహం ముందుకొచ్చేలా నిలబడింది...
...‘...అలాగే!...’ అంటూ కిందినుంచి ఆవిడ చీరలోకి చేతులు దూర్చేసి ...బిజీ... ఐపోయాడు కుమార్ బావ... కాసేపు తరవాత ‘...ఏ...ఏయ్! ...ఛీ!! ...దేని ...కో...సం...ఆ ...వె... తు...కు...లా...ట!...’ అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయింది దీపా మేడం...
‘... ఇందాకా పబ్లిగ్గా పైఅందాల్ని సవిరించాడు...ఇప్పుడు అడుగు అందాల్ని చాటు మాటుగా తడుముతున్నాడేమో!...’ అని కొంటెగా అన్నాడు మదన్ జీజూ... ‘...ఊరుకో!...నీకవకాశం దొరికితే నువ్వంతకన్నా ఎక్కువే చేస్తావు...’ అంటూ మొగుడ్ని గదిమింది మాధురీ దీదీ...
‘...బొందైనా , జిప్ ఐనా ఉంటుందని వెతుకుతున్నాను దీపా!...దొరకటం లేదు...తల లోపలికి దూర్చేదా!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ, తెచ్చిపెట్టుకున్న అమాయకత్వంతో...
‘...ఛీ!...సిగ్గులేకపోతేసరి!!...అవసరం లేదు!!!...’ అని బావని గదుముతూ...తన తెల్లటి తొడలు బహిర్గతమౌతున్నా లెక్క చేయకుండా అతగాడి చేతివేళ్ళని పట్టుకుని, వాటిని... సర్దవలసిన ...చో...ట... సర్ది ‘...పెట్టీ కోటుకీ , పాంటీకీ తేడాతెలీనీకుండా కాపురం చేయిస్తున్నావా తల్లీ!...’ అంది దీపా మేడం...సుజాతక్కని చూస్తూ...
‘.... పెట్టీకోట్ల , పావడాల , పైజామాల బొందులే తప్ప పాంటీలూ , స్విమ్మింగ్ డ్రెస్సులూ తెలీవులేమ్మా, నా మొగుడికి!...’ అని కాస్త కోపంగా అంది సుజాతక్క...
‘...ఒహ్!...భలే ఉన్నాయి బిమల్ భయ్యా , దీపా భాభీ తొడలు...సుపర్బ్...’ అని కైపుగా అన్నాడు, ...వాటి మీంచి కిందికి జారుతూన్న ఆవిడ పాంటీని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూన్న వికాస్...
‘...థాంక్స్ ...’ అంటూ వికాస్ వైపోఅరక్షణం చూసి , ‘...నీ మాట నిజం సంధ్యా!...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు , నాకు కన్ను గీటుతూ...
‘...ఏంటన్నావ్ అతగాడితో!?...’ అంటూ నన్ను నిలదీశాడు వికాస్...నే మాట్లాడలేదు ... ‘...చెప్పూ!!...’ అంటూ రెట్టించాడు తను... ...ఏం చెప్పనా!...అని ఆలోచిస్తూంటే , హాలు మధ్యలోంచి ... థప...థప...చప్పుడ్లు వినిపించడంతో అందరి దృష్టీ అటువైపు తిరిగింది...
‘... ఏయ్...ఛీ!...తీసీ వేళ్ళక్కడ్నుంచి!...’ అని గిజగిజలాడుతూ, తొడల్ని విదిలిస్తూ, మడమల దగ్గరున్న తన పాంటీని తన్నేసిందేతప్ప ...కుమార్ బావని దూరం తోసేయలేదు దీపామేడం... అది గమనించి... ‘...సందిచ్చిందికదా!... అని , ఏ ...కా...ని... వేళ్ళు దోపేస్తు న్నాడో! ...వెళ్ళి బావని తీసుకురా!...’ అంటూ సుజాతక్కని తరిమాను...
...అక్క రాకని గమనించి ‘...ఇక చాల్లే!...’ అని గోమూ అంటూ కుమార్ బావని మెత్తగా వెనక్కి తోసి , దాని చెవిలో ఏదో గొణిగింది దీపా మేడం... ...అవునన్నట్లుగా తల ఊపి , మొగుడి కుడి చేయి మణికట్టట్టుకుని ,... అప్పటిదాకా అతగాడు మైమరచి చీకుతూన్న రెండు వేళ్ళూ బైటికొచ్చేలా ఒక్క గుంజుతో లేవదీసి , వాటిని పైట కొంగుతో తుడుస్తూ చెవిలో ఏదో గొణుగుతూ గబగబా సోఫా వైపు లాక్కొస్తూంటే ... ‘...వదినేమంటూందో నే చెప్తానంటే నేచెప్తా... ,నని బెట్లు కట్టుకున్నారు మధు, వికాస్...ఇంతలో వాళ్లు దగ్గరకొచ్చారు...
‘...కళ్లకి కనిపిస్తూన్న దానికి బెట్లుకూడానూ!...’ అంటూ మగాళ్లనందరినీ దూరంగా తోసి , ‘...ఏమంటూందే మా మేడం!?...’ అంటూ దానికి చెరో వైపూ చేరాం , నేనూ, వకుళా...
‘... తొడలమీంచి ధారలు కట్టేలా కార్పించాడమ్మా నీ మొగుడు...సిల్కు చీరకి తడి ఇంకక ఛస్తున్నాననుకో! ...అంటుందే సిగ్గు, బిడియాలు విదిలేసి!...అంది సుజాతక్క కోపంగా...
...‘...బావ ప్రతాపానికి గర్వ పడాలిగానీ కోపం ఎందుకక్కా!...అంది వకుళ...దాన్ని చురచురా చూసి ఏదో అనబోతూంటే ...‘...ఏమోయ్ , మాటలు చాలుగానీ ఒక స్లిప్ తియ్యి...ఇప్పుడు నీ టర్న్ ’ అంటూ బ్లూబాక్స్ అందించాడు కుమార్ బావ...
...దాంతో కోపం స్థానాన్ని బెరుకు ఆక్రమించుకుంటూంటే , నెమ్మదిగా ఓ స్లిప్ తీసి , పేరు చదివి, ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో మొగుడికి అందించింది సుజాతక్క...
...ఓరగా దీపా మేడం వైపు చూశాను... తన మొగుడు మరోవైపు చూస్తూన్నపుడు , నా మొగుడ్నితినేసేలా చూస్తూందావిడ... అక్క చెప్పింది నిజమే!...అనుకుని , ...‘...చేసిందీ, చూసిందీ చాల్లే!...ఇంక రా!...’ అంటూ నా మొగుడ్ని వెనక్కి తెచ్చుకున్నానేగానీ...గీసిన ఎద్దులా ఉన్న తనపక్కన కూర్చుంటూంటే నా రెమ్మలు తడిబారాయి...
... ఇంతలో ‘...కానీ దీపా!...’ అంటూ ఆవిడకి బ్లూ బాక్స్ అందించాడు బిమల్ బాబు... సిగ్గ్తులొలకబోస్తూ ఓ స్లిప్ తీసి, మొగుడికి అందించింది దీపా మేడం... . ‘...గుడ్!...ఏమిప్పించుకుంటావ్?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు కొంటె నవ్వుతో...ఎఱ్ఱబడ్డ మొహం తో మొగుడి చెవిలో ఏదో గొణిగిందావిడ...
‘...మా ఆవిడకి వెరైటీ అంటే మహా మక్కువ...’ అంటూ చెయ్యుచ్చుకుని ఆవిడని లేవదీసి , దివాన్ దగ్గరకి తీసుకొచ్చి...‘...కుమార్ బాబూ , ఇటు రండి...మా ఆవిడ పాంటీ విప్పి పుణ్యం కట్టుకోండి...’ అని గట్టిగా అన్నాడు...అందరి నవ్వుల్నీ అధిగమించే స్వరంతో ఛీ కొట్టిందావిడ... బెరుగ్గా ఆ దంపతుల మధ్య చేరాడు కుమార్ బావ ...
...గో ఎహెడ్...అన్నట్లుగా చేతుల్తో భార్యని చూపిస్తూ పక్కకి జరిగి టైమర్ స్టార్ట్ చేశాడు ప్రొఫెసరు...సిగ్గుపడుతూనే, రమ్మన్నట్లుగా కళ్ళార్పి, కందిపోయిన బుగ్గల్తో చూపు తిప్పుకుంది దీపా మేడం...
...‘...పాంటీయా!...అదెక్కడుంటూందీ?...’ అని గొణుక్కుంటూ మగతనాన్ని సవాల్ చెస్తూన్నట్లుగా పొంగుతూన్న ఆవిడ స్థనాలవైపు కొద్దిగా వణుకుతూన్న తన చేతుల్ని చాపుతూ అడుగు ముందుకేశాడు కుమార్ బావ...
...వాటి డైరెక్షన్ గమనించి పక్కకి తప్పుకుని , అతగాడి ఎడం చెయ్యట్టుకుని అలవోకగా తన కుడిపిర్ర మీదికి జరుపుకుంటూ...‘...అక్కడ కాదిక్కడ...’ అంది దీపా మేడం...
‘...బ్రాసియర్ అనుకున్నాను...అయినా అది వేసుకున్నట్లు లేదే!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ , పైట తొలగడంతో నల్లటి బ్లౌజ్ లోంచి ఊరిస్తూన్న ఆవిడ స్థనాల్ని నవిలేసేలా చూస్తూ...
‘...లేనిదాని ఊసెందుకూ!...చేయవలసిన పనిని చేసుకోవచ్చుగా!...’ అందావిడ , కందిపోయిన మొహంతో పైట సర్దుకుంటూ...
‘...మరైతే దీన్ని విప్పాల్సిందే!...’ అన్నాడు ఆవిడ బొడ్డు దగ్గర అరచేతిని దూరుస్తూ...
‘...ఏమక్కర్లే!...’ అంటూ బావ భుజాల్నట్టుకుని కిందికి నొక్కింది దీపా మేడం...ఆవిడ నడుం పట్టుకుంటూ మోకాళ్లమీద ఆగిపోయి, అందుబాటులోకొచ్చిన స్థనాలకి ఆబగా మొహం రుద్దుకుని , వాటి మధ్యలో ఉన్న డైమండ్ కట్ లోపలికి నాలిక జొనిపి కెలికాడు కుమార్ బావ... దాంతో , ఆవిడ చనుమొనలు పొటకరించాయి ...జాకెట్ మీదినుంచే కాసేపొకదాన్నీ , ఇంకాసేపు తరవాత మరోదాన్నీ పెదాలతో నొక్కడం మొదలెట్టాడు ...
...కాసేపు మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుని అతగాడి పెదాల దాడిని అనుభవించి , ఆ పైన గుచ్చి,గుచ్చి చూస్తూన్న మొగుడి చూపుల్ని గమనించి , ‘...ఆపు కుమార్!...అందరూ చూస్తున్నారు బాబూ!...’ అని గునుస్తూ , పైట కొంగుని బావ తలచుట్టూ కప్పి , భుజాల్ని అటూ,ఇటూ తిప్పుతూ చనుమొనల్ని వంతుల వారీగా అతగాడి పెదాలకందిస్తూనే ‘...ఏయ్ పిచ్చీ!... వీ..టి ...మీ...ద ...ఎందుకంత యావ? సుజాతవేం తక్కువనీ!...’ అని గోమూగా గొణిగింది, దీపా మేడం...
‘...పొరుగింటి పుల్లకూర!...’ కసిగా అంది సుజాతక్క...
...భార్య మాటల్నీ, దీపా మేడం అభ్యంతరాల్ని పట్టించుకోకుండా, కొండల్లాంటి ఆవిడ గుబ్బల్ని రెండు చేతుల్లో ఇముడ్చుకునే పనిలో ములిగిపోయాడు కుమార్ బావ... మరుక్షణం ...టప...టపా...చప్పుడ్లతో నిశ్శబ్దంగా ఉన్న హాలు ప్రతిధ్వనించింది...
...‘...అబ్బ్...బ్బ...పెద్దపట్టే!...’ అని గొణుక్కుంది దీపా మేడం , కందిపోయిన బుగ్గల్తో... ‘...కుమార్ బాబూ!...నువ్విప్పాల్సింది మా ఆవిడ పాంటీ...బ్లౌజ్ కాదు...’ ... అన్నాడు ప్రొఫెసరు , కంగారుగా...
‘...బిమల్ భయ్యా! , కుమార్ సర్ మేడం ...వా...టి...ని...ఒత్తారేమోగానీ, బ్లౌజ్ విప్పలే!...అంతేకదా సర్...’ అంటూ తన బాస్ కి ఒత్తాసు పలికాడు మధు... జరిగిందేంటో తెలీక మాట్లాడలేదు కుమార్ బావ...
‘...మరి ఆ...ఫట...ఫట...చప్పుడ్లేమిటో!?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు ...ఈర్ష్య తొంగిచూస్తూన్న గొంతుతో ...
‘...అవా!...ప్రెస్ బటన్స్ చప్పుళ్ళు...బ్లౌజ్ హుక్స్ కి అదనపు సపోర్టులు...అవి విడిపోయినా బ్లౌజ్ ఏమీ ఊడిపోదు...నన్నలాగే ఫూల్ చేసింది మేడమ్ ...’ అన్నాడు మధు ...
‘...నాకెందుకు చెప్పలేదు దీపా!?...’ అన్నాడతగాడు, , విదలకుండా ...
‘...టైమెక్కడుందీ...మధు ఫోన్ చేసిన తరవాత ఐడియా తడితే అప్పటికప్పుడు షీలా...అదే, మన కొత్త హెల్ప్...దాని చేత కుట్టించానూ...’ అని సాగదీసింది దీపామేడం...
‘...ఇప్పుడాగోలెందుకు?...పని కానీండి!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ పెద్దరికంగా... ‘...ఇంకా ఎవరూ , ఏదీ విప్పందే!?...’ అన్నాడు బావ...
‘...ఇందాకా అడగడం మర్చిపోయాను కుమార్ బాబూ...నువ్వేం విప్పించుకుంటావ్!?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు...
‘...ట్రౌజర్...’ అని, చేతులు పైకెత్తుతూ ...రమ్మన్నట్లుగా దీపా మేడం వైపు చూశాడు కుమార్ బావ...
‘...బెరుకు, బెరుకుగా మొగుడివైపు చూస్తూ , కుమార్ బావవైపోఅడుగేసి , బెల్ట్ బకల్ విప్పి , చివాల్న బెల్ట్ ఊడలాగేసి ...నడుం మీదినుంచి జారి, మొల దగ్గిర ఆగిపోయిన ట్రౌజర్ ని చూస్తూ ఉండిపోయింది దీపా మేడం...
‘...ఊఁ...’ అన్నాడు బావ...పూర్తిగా కిందికి లాగేయమని సైగ చేస్తూ... ‘...ఛీ!...అది నువ్వుచేసుకో!...’ అందావిడ కోపంగా...‘...రూల్ ఒప్పుకోదు...’ అన్నాడు కొంటెగా కన్ను గీటుతూ...
‘...సందేహంగా మొగుడివైపు చూసిందావిడ...‘...కానీ!...’ అన్నట్లుగా తలూపాడు బిమల్ బాబు... ‘...తప్పదురా భగవంతుడా!...’ అన్నట్లుగా మొహం పెట్టి
అతడి నడుం మీద చేతులేసి, ట్రౌజర్ ని కిందికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది కానీ అది రాలేదు...
...ట్రౌజర్ లోపలికి చేతులు దూరుద్దామా ఒద్దా...అని మేడం పడే గుంజాటన ఆవిడ మొహం లో కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తూంటే , అందరూ ఊపిరి ఉగ్గబట్టి ఉండిపోయారు....
...ఏమనుకుందో, ఓ క్షణం తరవాత ఆవిడ కుమార్ బావ ముందు మోకాళ్ళమీద నిలబడి , అతగాడి పిర్రలమీంచి ట్రౌజర్ ని కిందికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది...
...నిగిడిపోయిన అతగాడి ...దా...ని...కి తట్టుకునుండడంతో ట్రౌజర్ రాలేదు...ఎలాగైనా దాన్ని కిందికి లాగేయాలనే పట్టుదలతో, పైట జారిపోతున్నా పట్టించుకోకుండా, బ్లౌజ్ లోంచి ఉబుకుతూన్న స్థనాల్ని , కుమార్ బావతో సహా చుట్టూ ఉన్న మగాళ్ళు కళ్లప్పగించి చూస్తున్నా సోయిలేకుండా , ముందుకొంగి బలమంతా ఉపయోగించి , ట్రౌజర్ పైభాగాన్నికవ్వం తాడు తిప్పినట్లు తిప్పింది...
...దాంతో మూడొంతులు జారినా, ..బావ ....దా...ని... కొనకి ... మేకుకి తగిలించినట్టుగా ఉండిపోయింది ...అతగాడేసుకున్న ట్రౌజర్...
...ఒళ్ళుమండడంతో ఆవిడ , చటుక్కున బావ ట్రౌజర్ లోకి వేళ్లు దూర్చి...అతగాడి ...మ...డ్డ... కొనమీంచి దాన్ని తప్పించి , పూర్తిగా కిందికి లాగేసింది...
... కుమార్ బావ చటుక్కున ఆవిడమీదికొంగి , చెవిలో ఏదో చెప్పాడు... దాంతో జారిన పైటని భుజాలచుట్టూ కప్పుకుని చలిజ్వరమొచ్చినదాన్లా వణికిపోతూ నిలబడిపోయింది దీపా మేడం...
...అతగాడి పెదాల కదలికని చదివిన సుజాతక్క మొహం కోపంతో జేవురించింది ...‘...ఏమంటున్నాడు వదినా అన్నయ్య!?...’ అని అడిగాడు వికాస్...
‘...చెప్పడం నా వల్ల కాదు బాబూ!...’ అంది సుజాతక్క జీరగా...
‘...ఆ గుండ్రాళ్ళమధ్య ...దీ...ని...కి... కాస్త చోటివ్వరూ!.. అని కదా వదినా అన్నయ్య అంట!...’ ...అన్నాడు వికాస్ , తన మ...డ్డ... వైపూ , ఆవిడ స్థనాల వైపూ కొంటెగా మార్చి , మార్చి చూస్తూ...
... కందగడ్డలా అయిపోయిన మొహంతో తనగుబ్బల్ని తడుముకుంటూ ...ఛీ... కొట్టింది సుజాతక్క ... ‘...ఛీ !... ఊరుకో వికాస్ ’ అని కూకలేశాను , అక్కకి మద్దత్తుగా... అందరి దృష్టీ మా వైపు తిరగడంతో చటుక్కున వెనక్కి తిరిగింది దీపా మేడం ...
‘...ఏయ్ దీపా!...పాంటీ విప్పించుకోకుండా వెళ్ళిపోతే ఎలా!?...’ అంటూ మోకాళ్లమీద నిలబడి ,ఆవిడ చెయ్యిపట్టుకుని వెనక్కి లాగాడు కుమార్ బావ...
...ఎదురుచూడని ఆపనితో అతగాడి మీద తూలిపడి , ‘...చేసేపనేదో గుంభనగా చెయ్యచ్చుగా!...అరవాలేంటీ!...’ అని గొణుగుతూ , తన మొత్త అతడి మొహం ముందుకొచ్చేలా నిలబడింది...
...‘...అలాగే!...’ అంటూ కిందినుంచి ఆవిడ చీరలోకి చేతులు దూర్చేసి ...బిజీ... ఐపోయాడు కుమార్ బావ... కాసేపు తరవాత ‘...ఏ...ఏయ్! ...ఛీ!! ...దేని ...కో...సం...ఆ ...వె... తు...కు...లా...ట!...’ అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయింది దీపా మేడం...
‘... ఇందాకా పబ్లిగ్గా పైఅందాల్ని సవిరించాడు...ఇప్పుడు అడుగు అందాల్ని చాటు మాటుగా తడుముతున్నాడేమో!...’ అని కొంటెగా అన్నాడు మదన్ జీజూ... ‘...ఊరుకో!...నీకవకాశం దొరికితే నువ్వంతకన్నా ఎక్కువే చేస్తావు...’ అంటూ మొగుడ్ని గదిమింది మాధురీ దీదీ...
‘...బొందైనా , జిప్ ఐనా ఉంటుందని వెతుకుతున్నాను దీపా!...దొరకటం లేదు...తల లోపలికి దూర్చేదా!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ, తెచ్చిపెట్టుకున్న అమాయకత్వంతో...
‘...ఛీ!...సిగ్గులేకపోతేసరి!!...అవసరం లేదు!!!...’ అని బావని గదుముతూ...తన తెల్లటి తొడలు బహిర్గతమౌతున్నా లెక్క చేయకుండా అతగాడి చేతివేళ్ళని పట్టుకుని, వాటిని... సర్దవలసిన ...చో...ట... సర్ది ‘...పెట్టీ కోటుకీ , పాంటీకీ తేడాతెలీనీకుండా కాపురం చేయిస్తున్నావా తల్లీ!...’ అంది దీపా మేడం...సుజాతక్కని చూస్తూ...
‘.... పెట్టీకోట్ల , పావడాల , పైజామాల బొందులే తప్ప పాంటీలూ , స్విమ్మింగ్ డ్రెస్సులూ తెలీవులేమ్మా, నా మొగుడికి!...’ అని కాస్త కోపంగా అంది సుజాతక్క...
‘...ఒహ్!...భలే ఉన్నాయి బిమల్ భయ్యా , దీపా భాభీ తొడలు...సుపర్బ్...’ అని కైపుగా అన్నాడు, ...వాటి మీంచి కిందికి జారుతూన్న ఆవిడ పాంటీని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూన్న వికాస్...
‘...థాంక్స్ ...’ అంటూ వికాస్ వైపోఅరక్షణం చూసి , ‘...నీ మాట నిజం సంధ్యా!...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు , నాకు కన్ను గీటుతూ...
‘...ఏంటన్నావ్ అతగాడితో!?...’ అంటూ నన్ను నిలదీశాడు వికాస్...నే మాట్లాడలేదు ... ‘...చెప్పూ!!...’ అంటూ రెట్టించాడు తను... ...ఏం చెప్పనా!...అని ఆలోచిస్తూంటే , హాలు మధ్యలోంచి ... థప...థప...చప్పుడ్లు వినిపించడంతో అందరి దృష్టీ అటువైపు తిరిగింది...
‘... ఏయ్...ఛీ!...తీసీ వేళ్ళక్కడ్నుంచి!...’ అని గిజగిజలాడుతూ, తొడల్ని విదిలిస్తూ, మడమల దగ్గరున్న తన పాంటీని తన్నేసిందేతప్ప ...కుమార్ బావని దూరం తోసేయలేదు దీపామేడం... అది గమనించి... ‘...సందిచ్చిందికదా!... అని , ఏ ...కా...ని... వేళ్ళు దోపేస్తు న్నాడో! ...వెళ్ళి బావని తీసుకురా!...’ అంటూ సుజాతక్కని తరిమాను...
...అక్క రాకని గమనించి ‘...ఇక చాల్లే!...’ అని గోమూ అంటూ కుమార్ బావని మెత్తగా వెనక్కి తోసి , దాని చెవిలో ఏదో గొణిగింది దీపా మేడం... ...అవునన్నట్లుగా తల ఊపి , మొగుడి కుడి చేయి మణికట్టట్టుకుని ,... అప్పటిదాకా అతగాడు మైమరచి చీకుతూన్న రెండు వేళ్ళూ బైటికొచ్చేలా ఒక్క గుంజుతో లేవదీసి , వాటిని పైట కొంగుతో తుడుస్తూ చెవిలో ఏదో గొణుగుతూ గబగబా సోఫా వైపు లాక్కొస్తూంటే ... ‘...వదినేమంటూందో నే చెప్తానంటే నేచెప్తా... ,నని బెట్లు కట్టుకున్నారు మధు, వికాస్...ఇంతలో వాళ్లు దగ్గరకొచ్చారు...
‘...కళ్లకి కనిపిస్తూన్న దానికి బెట్లుకూడానూ!...’ అంటూ మగాళ్లనందరినీ దూరంగా తోసి , ‘...ఏమంటూందే మా మేడం!?...’ అంటూ దానికి చెరో వైపూ చేరాం , నేనూ, వకుళా...
‘... తొడలమీంచి ధారలు కట్టేలా కార్పించాడమ్మా నీ మొగుడు...సిల్కు చీరకి తడి ఇంకక ఛస్తున్నాననుకో! ...అంటుందే సిగ్గు, బిడియాలు విదిలేసి!...అంది సుజాతక్క కోపంగా...
...‘...బావ ప్రతాపానికి గర్వ పడాలిగానీ కోపం ఎందుకక్కా!...అంది వకుళ...దాన్ని చురచురా చూసి ఏదో అనబోతూంటే ...‘...ఏమోయ్ , మాటలు చాలుగానీ ఒక స్లిప్ తియ్యి...ఇప్పుడు నీ టర్న్ ’ అంటూ బ్లూబాక్స్ అందించాడు కుమార్ బావ...
...దాంతో కోపం స్థానాన్ని బెరుకు ఆక్రమించుకుంటూంటే , నెమ్మదిగా ఓ స్లిప్ తీసి , పేరు చదివి, ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో మొగుడికి అందించింది సుజాతక్క...
‘...భయపడే మగాళ్లంటే మీ ఆడాళ్ళకిష్టం!...’ అంటూ నా చెవిలో గొణిగాడు వికాస్...‘...వకుళకికి చెప్పు...నీ పుచ్చు సైకాలజీ సిధ్ధాంతం!...’ అన్నాను చురచురా చూస్తూ...
...ఇంతలో, ‘...బెదరగొట్టకు!...ఏం విప్పమంటాడో అడుగు!...’ అన్నాడు మధు , కొంటె నవ్వుతో...‘... బజారు దాన్లా కనిపిస్తున్నానా ?... నువ్వే కనుక్కో! ’ అంటూ బుస కొట్టింది వకుళ...
‘...ఫర్ ఎ చేంజ్...ఈ సారి లేడీస్ ఫస్ట్!...చెప్పండి బిమల్ బాబూ! ఏం విప్పించుకుంటారూ!?...’ అన్నాడు మధు ... ‘..అఁ...టీ షర్ట్!...’ అని సణిగాడు ప్రొఫెసర్...కళ్ళతోనే అతడ్ని ఆహ్వానించింది వకుళ...బెరుకుగానే దగ్గరకి చేరాడు అతగాడు...
...అది ఓ అడుగు ముందుకేసి , అతడి బెల్ట్ మీద చెయ్యేస్తూంటే ...‘...నువ్విప్పవలసింది టీ షర్ట్...జీన్ కాదు!...’ అంటూ వకుళని రెచ్చ గొట్టాడు మధు... ‘...నాకు తెలుసు...’ అంటూ ,ఓ అడుగు ముందరకేసి , గుబ్బలు అతగాడి ఛాతీకి కి తగిలీ తగలనట్లుగా వంకర్లు తిరుగుతూ , సుతారంగా టీ షర్ట్ బటన్స్ విప్పి, అడుగునుంచి అరచేతులు జొనిపింది... కాసేపు అతగాడి పొత్తికడుపుని నిమిరిందేమో! దాని మొహంలో రంగులు మారాయి...
‘...నువ్వనుకున్నంత మెత్తగా లేదా అతడి ఒళ్ళు!?...’ అన్నాడు మధు , దాని కళ్ళల్లోకి కొంటెగా చూస్తూ! ‘...ఛీ!...ఊరుకో!... ’ అని విసుక్కుంటూ , ప్రొఫెసర్ టీషర్ట్ ని అమాంతం పైకెత్తేయబోయింది... అతగాడు రెడీగా లేకపోవడంతో చేతులు ఆలస్యంగా పైకెత్తాడు...దాంతో అది అతగాడి మోచేతుల దగ్గర చిక్కుకుపోయింది...ఒడుపుగా బిమల్ బాబు ఛాతీ దగ్గరా , దండల దగ్గరా వదులు చేస్తూ , మెల్లిగా షర్టుని తలమీంచి లాగేసి, చూసీ చూడనట్లుగా అతగాడి ఒంటిని పరిశీలిస్తూంటే ...‘...అలా చూస్తావేం!?...ప్రొఫెసర్ నీకు కొత్త కాదుగా!...’ అన్నాడు మధు‘...ఆ రోజు గదిలో చీకటి...’ అని సణుగుతూ , వకుళ చెదిరిన అతగాడి జుత్తుని వేళ్లతో దువ్వుతూంటే దాని మొహంలో ఇంతకుముందున్న చులకన భావం స్థానంలో మెచ్చికోలు చోటుచేసుకుంది. ‘...సర్లే!...ఇంక మీ పని కానివ్వండి !...’అంటూ మొహమాట పడుతూ వకుళ స్థనాల్ని చూస్తూన్న బిమల్ బాబుని ఎగదోశాడు మధు...
... సరే నన్నట్లు తలూపి , సన్నగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో దాని పైటని పక్కకి తప్పించబోయాడు ప్రొఫెసర్...అది కాస్తా అతడి చేతుల్లో కొచ్చింది... వకుళ అతగాడ్ని ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో ఓరగా చూసి , కనురెప్పలు వాల్చుకుందే తప్ప , తన పైటని పైకి లాక్కోలేదు...దాంతో కాస్త ధైర్యం పుంజుకుని... పైటని పూర్తిగా కిందికి లాగేసి, ఓ అడుగు ముందుకేసి దాని రెండు గుబ్బల్నీ తన రెండు చేతుల్లోకి తీసుకుని మెత్తగా నిమిరాడు బిమల్ బాబు...
...దాంతో వకుళ పిల్ల ఊపిరివేగం పెరిగింది...లో కట్ బ్లౌజ్ లోంచి దాని పచ్చటి స్థనాలు ఎప్పుడు బైట పడదామా!...అన్నట్లుగా పొంగాయి..
...ఇక ఆగలేక తలముందుకొంచి చెరోదానిమీదా చెరో ముద్దూ పెట్టుకుని , అరచేతుల ఒత్తిడిని పెంచాడు ప్రొఫెసర్...
‘...ఇష్ష్...తర...వాత...’ అని గొణుగుతూ అతగాడి చేతుల్నట్టుకుని , గుబ్బల మధ్యున్న హుక్స్ వైపు జరిపింది...అతగాడు బిగుతుగా ఉండే అడుగు దాంతో కుస్తీ మొదలెట్టాడు...ఓ అరక్షణం అయినా అది రాకపోవడంతో , కొద్దిగా లూజ్ చేద్దామని వకుళ ఊపిరి బిగబట్టిందేమో! ...దాని బంగారపు గుబ్బలు మరింత పొంగాయి...
...మెరిసే కళ్ళతో వాటిమీద పడి మొహం రుద్దుకోడం మొదలెట్టాడు బిమల్ బాబు...‘...ఒద్దు...’ అంటూనే మైకంగా కళ్ళు మూసుకుందది ...హాల్లో అందరూ రెప్పార్పకుండా చూస్తూంటే ...‘...అదృష్టవంతుడు బిమల్ బాబు...’ అంటూ బరువుగా నిష్టూర్చాడు కుమార్ బావ...
...దాంతో ఒంటిమీద తెలివొచ్చిన వకుళ ‘...ప...ని... మానేసి ఏం...టి...దీ!...’ అని సణుగుతూ బిమల్ బాబు మొహాన్ని పైకి లేవదీసింది...‘...అడుగు హుక్ రావటంలేదు...’ అమాయకంగా అన్నాడు బిమల్ బాబు...‘...పోనీ!...పైనించి ట్రై చెయ్యండి!...’ అంది వకుళ సన్నగా!
‘...అలాగే!...’ అంటూ దాని బ్లౌజ్ లోకి కుడి చేతి చూపుడు వేలిని దూర్చాడు...
... దాని గుబ్బల్లోయలో దిగబడిందేమో అది!...‘... ఏయ్...ఛీ!...తీసీ అదీ!...’ అంటూ విలవిల్లాడింది వకుళ ...
‘...అదేంటీ!...నువ్వేగా పైనీంచి దూర్చమంట!...’ అంటూ దాన్ని బైటికి లాగబోయాడు...ఓ పట్టాన రాలేదు...కాసేపు తంటాలు పడి ఎలాగో బైటికి లాక్కున్నాడు... ఈ సందడిలో పై రెండు హుక్సూ ...ఫఠ్...ఫఠ్...మంటూ తెగిపోయాయి...ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో స్థనాలకి చేతులడ్డం పెట్టుకుంది వకుళ...
‘... మా ఆవిడ ...లో...య...లోంచి కనుక లాక్కోగల్గారు...ఇదే సంధ్య ది ఐతేనా!...వేలు పచ్చడైపోయుండేది!!...’ అని మధు అంటూంటే ...అవును , అవును...అని మదన్ జీజూ, కుమార్ బావ వంత పాడుతూంటే , వికాస్ తన కుడి చేతి చూపుడు వేలిమీద కాయ ని చూపిస్తూంటే ...మిగిలిన ఆడాళ్ళు మొహం గంటు పెట్టుకుంటూంటే... ‘...ఛీ!...సిగ్గు లేక పోతే సరి!...’ అంటూ మగాళ్లమీద విరుచుకు పడ్డాను...
‘...విషయం అర్థంకాని బిమల్ బాబు ‘...నా గోరు గీరుకుందా!...సారీ బకూ!... సారీ మధూ!...’ అంటూ క్షమార్పణ చెప్పుకున్నాడు , దంపతులిద్దరికీ!...
‘...పర్లేదులేండి ప్రొఫెసర్! ...రంకుమొగుడి గోటి గీర్లూ , పంటి గాట్లూ , మొగుడి కంటపడకుండా జాగ్రత్తగా దాచుకుంటారు ఆడాళ్ళు...’ అన్నాడు వికాస్...అదో జోక్ అయినట్లు బిగ్గరగా నవ్వారు మిగిలిన మగాళ్ళు ...ఛీ ...కొట్టాం ఆడాళ్ళందరం...
...‘...ఊఁ...కానీండి...’ అని కసిరింది వకుళ , బిత్తరపోయి ఓ అడుగు వెనక్కి జరిగి నిలబడ్డ బిమల్ బాబుని కొరకొరా చూస్తూ ...
‘...అదేంటి వకుళా!...వద్దనీ నువ్వే అంటావ్, చెయ్యమనీ నువ్వే అంటావ్!!...ఇంతకీ ఏంచెయ్యనూ!?...’ అంటూ సందేహంగా నిలబడిపోయా డతగాడు...
‘...ఈ ఆడాళ్ళంతే గురూ!...మనం చెయ్యదల్చుకున్నది చేసేయ్యడమే!...మిగిలిన హుక్స్ కూడా తెంపీసీ!...’ అని ప్రోత్సహించాడు కుమార్ బావ...
‘...మీ లాంటి దుష్టులైతే అదే చేస్తారు...కానీ ప్రొఫెసర్ మెత్తటి మనిషి...’ అంటూ అతడి వైపు ప్రేమగా చూసింది మాధురీ దీదీ...
...ఆవిడ ఒత్తాసుతో వకుళ కళ్లల్లోకి సూటిగా చూశాడు బిమల్ బాబు...అది అందంగా కనురెప్పలార్పి అతగాడ్ని ఆహ్వానించింది...
...వెంటనే దాని దగ్గరకి చేరి ...ఏం చెయ్యమంటావ్!?...అన్నట్లుగా కనుబొమలు ఎగరేశాడు...
...అతగాడిని దగ్గరకి లాక్కుని , చేతి వేళ్లని మూడో హుక్ మీదకి చేర్చుకుని నెమ్మదిగా దాన్ని విప్పిస్తూ...‘...ఇలా...విడదీయమన్నాను గానీ...అలా ...లోపలికి వేళ్ళు దూర్చీమన్నానా!?...’ అంటూ తన గుబ్బల లోయ వైపు కనురెప్పల్ని ఓ లిప్త వాల్చి , ప్రొఫెసర్ తరవాతి హుక్ జాగ్రత్తగా విడదీస్తున్నాడని నమ్మకం కలిగింతరవాత... దీపా మేడం వైపు ఓ కోర చూపు విసిరింది వకుళ...బ్లౌజ్ హుక్స్ విప్పడం కూడా నేరించలేదా!?...అన్నట్లుగా!...
‘... నేను జిప్ ఉన్న నైటీల్నే వేసుకుంటా...’ అంటూ సన్నగా సణిగిందావిడ...
...ఈలోగా మూడవ హుక్ విడదీసి అట్టడుగుదాంతో తంటాలు పడుతున్నాడు బిమల్... ఎఱ్ఱటి కింది పెదవిని ముని పంటితో నొక్కిపట్టి , నవ్వాపుకుంటూ అతడి వైపు చూసింది...
...దాని చూపులో అవహేళన కనిపించిందేమో!...ఆ హుక్ ని ఫటుక్కున తెంపి , ఎడం చేత్తో దాని నడుంని చుట్టేసి మీదికి లాక్కుంటూనే , కుడిచేత్తో దాని ఎడం స్థనాన్ని అంకించుకుని , కసిగా మర్దిస్తూ దాని పెదాల్ని ఆక్రమించుకున్నాడు బిమల్ బాబు...‘...ఉఁ...ఊఁ...ఊఁమ్మ్...మ్మ్...’ అంటూ ఓ అరక్షణం పెనుగులాడి , ఎలాగో విడిపించుకుని...ఓ అడుగు వెనక్కేసి , స్థనాల్ని అరచేతుల్తోనూ , కింది పెదవిని కొన నాలికతోనూ రుద్దుకుంటూ , ‘...రాక్షసుడ్లా ఏంటి బాబూ ఈ గీరడం, కొరకడమూనూ !...’ అంది వకుళ ...మొహాన్ని ముటముట లాడిస్తూ...
‘...గోరు తగిలిందేమో గానీ నే కొరకందే!!...వెరీ...వెరీ... సారీ! ...ఐనా ఎక్కడా! చూడనీ...క్రీమ్ రాస్తా!!.’ అంటూ దాని చేతుల్ని పట్టుకో బోయాడు బిమల్ బాబు...
...ఛీ!...అదోటి తక్కువైంది!...’ అంటూ వాటిని పిరుదుల వెనక దాచుకుంటూ మరో అడుగు వెనక్కేసింది వకుళ‘...మా ఆవిడ పెదాలమీద ఎన్ని గాట్లో , ...వా...టి...మీద ...’ అంటూ అరచేతుల్తో తన ఛాతీమీద లేని ఎత్తుల్ని చూపించుకుంటూ...‘ ఎన్ని గీరుడ్లో!...గుర్తుపట్టడం మీవల్లకాదుగానీ , ...ప...ని... చూడండి...’ అన్నాడు మధు...
...వెంటనే బిమల్ బాబు ముందుకి వంగి , దాని బ్లౌజ్ ని మోచేతుల కిందిదాకా లాగేసి , దానిముందు మోకాళ్లమీద నిలబడిపోయి ...కొట్టొచ్చినట్లు తోసుకొచ్చిన గుబ్బల్ని కన్నార్పకుండా చూస్తూ ఉండిపోయాడు ...
‘...ఏంటా చూపూ!...ప...ని...కానీక!!?...’ అని సణిగింది వకుళ , కందిపోయిన బుగ్గల్తో భుజాల్ని ముడుచుకుంటూ... ‘...నా గోరెక్కడ గీసుకుందో చూస్తున్నా!...’ అంటూ , చూపుడు వేళ్ళతో ఒరుసుకుంటూన్న దాని గుబ్బల్ని సున్నితంగా విడదీశాడు ... ‘...పెట్టి పుట్టాడు...’ అని మంద్రంగా గొణిగిందో మగగొంతు...
...‘...ఏయ్ బకూ!...వీ...టి...చుట్టూ ఈ గాట్లేంటీ?!...పళ్లవా!...గోళ్లవా!!...’ అని స్వగతంగా ప్రశ్నేసుకుని... ‘...పళ్ల గుర్తులు కావులే!...నోట్లో పట్టేవా ఇవీ!!...గోటి గుర్తులే!!!...’ అంటూ లాజికల్ గా సమాధానం చెప్పుకున్నాడు బిమల్ బాబు...
...వెంటనే ‘...ముద్దాయి నేరం ఒప్పుకుంటున్నాడు...’ అంటూ మదన్ జీజూ నిలబడి...‘...చేతుల్లో పట్టించుకో చూద్దాం!...అంటూ వకుళ ఛాలెంజ్ చేస్తే...’ అంటూ వివరించబోతూంటే... ‘...ఛీ!...నేనలా ఏమీ అన్లేదు!...’ అంది వకుళ మొహం కందగడ్డలా చేసుకుని...
‘...ఛీ...కూర్చో!...చేసిన సిగ్గుమాలిన పనికి ఓ సంజాయషీ కూడానూ!...’ అంటూ మొగుడ్ని చెయ్యుచ్చుకులాగి కూర్చో బెట్టింది మాధురీ దీదీ...
...ఇంతలో...‘...ఆఁ...అ...దీ!... అంటూ బిమల్ బాబు దాని ఎడమ గుబ్బ మీద , చను మొన కి కాస్త దూరంలో , తాజాగా ఉన్న ఓ ఎఱ్ఱటి గీరుని గమనించి , ‘...సారీ బకూ!...’ అంటూ , దాన్నీ... చనుమచ్చనీ...చూపుడు వేలితో మెత్తగా నిమిరాడు ... చిరుగాలికి లేత అరిటాకులా...సన్నగా వణికింది వకుళ పిల్ల...
...అంతే!...దాని ఎడం చనుమొన ...ట...క్కు...’ మంటూ అంగుళంన్నర మేరకి పొటకరించింది... ‘...ఆ కుడి వైపుది ఏం పాపం చేసుకుందీ! ...దానికీ వెయ్యి మంత్రం!!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
‘...అంతకన్నానా!!...’ అంటూ బిమల్ బాబు మరో చనుమచ్చ చుట్టూ నిమిరాడో, లేదో...నే తక్కువ తిన్నానా!...అన్నట్లుగా ఆ చను మొనా నిలబడి పోయింది... ఉఫ్ఫ్... మంటూ నిష్టూర్చారు హాల్లో మగాళ్లందరూ...
...ఇక ఆగలేక పోయాడేమో బిమల్ బాబు!...చుపుక్క్ ...పుచుక్క్ ... మని చప్పుడ్లయేలా వాటిని మార్చి ,మార్చి చీకడం మొదలెట్టాడు ...అతగాడు చీకుతూన్నకొద్దీ అవి మరింత నిక్కిపోయి , మేకుల్లా బిగిసిపోతూన్నాయి...
...బిమల్ బాబు చీకుడు స్పీడు పెరిగేకొద్దీ దానిలో కామం కట్టలు తెంచుకుందేమో!...అరమోడ్పు కళ్లతో చూసుకుంటూ, చీకుడ్లకి అనువుగా భుజాల్ని అటూ ఇటూ తిప్పుతూ తన చనుమొనల్ని వంతుల వారీగా అతగాడి పెదాలకి అందించడం మొదలెట్టింది ...
‘...అమృతం అంతా నువ్వే తాగేస్తే మేమేం కావాలి గురూ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...చేతులు దాని స్వాధీనంలో లేకపోవడంతో ఏం చెయ్యలేక ...ఛీ...కొట్టి ,బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ కళ్ళు మూసుకుంది వకుళ...
‘...చాల్లే సంబడం... నీ... ప...ని...పూర్తి చెయ్యి!...’ అంటూ ఖస్సుమంది దీపా మేడం... దాంతో వకుళ బ్లౌజ్ ని ఒక్క జెర్క్ తో కిందికి లాగి , బిక్కచచ్చిన మొహంతో నిలబడిపోయాడు బిమల్ బాబు...
...ఆవిడ కేకతో వకుళ ఉలిక్కిపడి ,కళ్ళు తెరిచి , నేల మీద పడున్న పైటని స్థనాల మీదికి లాక్కుంటూ , వాచిపోయిన చనుమొనల్ని లోపలికి నొక్కుకుంటూ మధువైపు పరిగెత్తింది వకుళ...కొంటె నవ్వుతో కందిపోయిన దాని గుబ్బల్ని పరిశీలనగా చూస్తూ , దాని నడుం చుట్టూ చెయ్యేసి సోఫా వైపు తీసుకొస్తూంటే ...కందిపోయిన మొహాలతో ఉబికిన చనుమొనల్ని లోపలికి నొక్కుకున్నాం ...మిగిలిన ఆడాళ్ళం...
‘...ఇప్పుడు నీ వంతు...’ అంటూ పక్కనే ఉన్న చిట్టీల డబ్బాని నాకందించాడు వికాస్....కొద్దిగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో ఓ కాగితాన్ని తీసి తనకి అందించాను...
‘...అహ్!...కలుసుకుని చాలా రోజులైందని , మిమ్మల్నే ఎంచుకుంది సర్ మా ఆవిడ!...రండి!!....’ అంటూ నన్ను చెయ్యట్టుకుని లేవ దీస్తూనే మదన్ జీజూ ని ఆహ్వానించాడు ...
...ముగ్గురం మధ్యలోకొచ్చింతర్వాత...‘...ఏం విప్పుతారో!...ఏది విప్పించుకుంటారో మీరూ, మీరూ చూసుకోండి...’ అని సిగ్గులేకుండా అంటూ నా చేతిని జీజూ చేతిలో పెట్టి , పక్కకి తప్పుకుని ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ నిలబడ్డాడు నా మొగుడు ...
‘...ఎవరు మొదలెట్టాలీ!...’ అంటూ కాసేపు ఆలోచిస్తున్నట్లుగా నటించి , ‘...టాస్ వేద్దాం...’ అంటూ ఓ రూపాయ బిళ్ళ జేబులోంచి తీసి, ‘... బొమ్మో బొరుసో చెప్పుకో...’ అంటూ నాణేన్ని ఎగరేసి పట్టుకున్నాడు మదన్ జీజూ... నేను బొమ్మ... అంటూండగానే అరచేతిని విప్పి నాణాన్ని చూపించాడు...
...ఆతృతగా వంగి చూద్దును కదా! ...అది బొరుసు...ఏం చెయ్యమంటాడో భగవంతుడా!... అనుకుంటూ, జీజూ మొహం చూడలేక కింది వైపు చూస్తూ నిలబడిపోయాను...
అతగాడి ట్రౌజర్ ని చూస్తున్నాననుకున్నాడో ,ఏంటో!... ‘...అంత ముచ్చటగా ఉంటే దాన్నే విప్పుదువుగాన్లే!...నువ్వేది విప్పించుకుంటావో అదీ టాస్ తోనే నిర్ణయిద్దాం...నువ్వు గెలిస్తే నీ ఇష్టమొచ్చిందీ , నేను గెలిస్తే నాఇష్టమొచ్చిందీనూ , ఎగరేయ్...’ అంటూ సాయన్ ని నా చేతిలో పెట్టాడు
కొద్దిగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో దాన్ని ఎగరేశానో లేదో...‘...బొరుసు...’ అన్నాడు జీజూ...కంగారుగా దాన్ని పట్టుకుందామని ప్రయత్నం చేసే సరికి అది అరచేతిలోంచి జారి , బ్లౌజ్ లో దూరింది...
‘...దాన్ని నేతీస్తా!...’ నంటే నే తీస్తా... అంటూ నా మొగుడితో సహా హాల్లో మగాళ్ళందరూ సిధ్ధమైపోయారు...
‘...ఛప్!...ఆగండి...ఇప్పుడు ఆ హక్కు నాది...వికాస్ ది కూడా కాదు...’ అంటూ మదన్ జీజూ గట్టిగా అనేసరికి అందరూ వెనక్కి తగ్గారు...
...‘...ఎన్నాళ్లైంది సంధ్యా వీటిని ముట్టుకునీ!...’ అంటూ కాయన్ ని బయటికి లాగే మిషతో రెండు చూపుడు వేళ్లనీ...లో...య...లోకి జొనిపేసి స్థనాల్ని నిమరడం మొదలెట్టాడు...అతగాడి స్పర్శ తో మైకం కమ్మినట్లై కనురెప్పలు మత్తుగా మూసుకున్నాను...ఇంకేముందీ!...అతగాడు విజృంభించి ,చనుమొనల్ని వెతికి పట్టుకుని , బొటకన వేలు, చూపుడు వేళ్ళ కాంబినేషన్ తో వాటిని తావళం తిప్పినట్లు మెలిపెడుతూంటే , ‘...ఊఁ...ఏ...య్య్... అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయాను...
...అవకాశం దొరికిందిగదా అని మదన్ జీజూ, నా నడుం చుట్టూ తన కుడిచేతిని చుట్టేసి, తమకంగా మీదికి లాక్కుని... నా పెదాల్ని తన పెదాలతో పీల్చేస్తూ ,నా స్థనాల్ని తన ఛాతీ కింద అణిచేస్తూ,నా పిరుదుల్ని అర చేతుల్లో అంకించుకుని కసిగా పిసికేస్తూ .‘...ఊఁ...చెప్పూ!...’ అన్నాడతగాడు...ఎదురు చూడని ఆ ఆక్రమణకి ఒళ్లు అదిరిపోవడంతో నోట మాట రాక , చెదిరిన పైటని సర్దుకుంటూ, పెదాల్ని కొన నాలిక తో రుద్దుకుంటూ , బరువుగా ఊపిరి పీల్చుకుంటూ ఉండిపోయాను...
...ఆ కదలికలు అతగాడ్ని మరింత రెచ్చగొట్టాయో ఏం పాడో! , నన్ను మళ్ళీ కౌగిట్లోకి లాక్కుని ,ఇంకో రెండు క్షణాలు నలిపేసి , ‘... చెప్పవేం !...’ అంటూ రెట్టించాడు...అప్పటిదాకా తన కౌగిట్లో నలగడంతో ఎగసెగసి పడుతూన్న నా స్థనాల్నీ , తన మొరటు పెదాల దాడికి అదురుతూన్న నా లేత అధరాల్నీ నవిలేసేలా చూస్తూ...‘...ఏం...టీ... మొ...ర...టు...తనం!?...’ అని సణిగాను, గుక్క తిప్పుకుంటూ...
‘...ఓహ్!...సారీ!!...చెప్పుమరి!!...’ అన్నాడు జీజూ...అదురుతూన్న నా అధరాల్ని చూపుడు వేలుతో నిమురుతూ...‘...ఓరెండు నెల...లైం....దే...మో!...’ అన్నాను ...’ సన్నగా...
‘...ఐదు వారాలైనా దాట లేదు...ఎంత విరహం!!...’ అంది మాధురీ దీదీ...వంకర నవ్వుతో...
‘...అలాగేం!...ఐదు రోజుల ఎడబాటుకే కాసేపు క్రితం వికాస్ ని నువ్వెలా అల్లుకుపోయావో గుర్తు తెచ్చుకో!...ఎన్నాళ్ళైంది వికాస్ , నువ్వు మా ఆవిడని ఎక్కీ??...’ అన్నాడు జీజూ ఘాటుగా...
‘...బహుశా ఓ వారమైందేమో సర్...కదూ భాభీ!...’ అన్నాడు మా ఆయన... ‘...ఏం కాదు, మూడు వారాలకి పై మాటే!...’ అంది దీదీ...
‘...అదేంటీ!...క్రితం వారం నీ ప్రైవేట్ రూం లోంచి షర్ట్ ని పాంట్ లోకి దోపుకుంటూ వికాస్ , చీర కుచ్చెళ్ళతో తొడల్నొత్తుకుంటూ నువ్వూ బైటికొచ్చారని తెలిసింది!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఎవరా చెప్తా!...మీ మరదలేగా!...శూర్ఫణక కదూ అదీ!!...’ అంటూ ఖస్సు మంది ...‘...నిజమే కదా భాభీ!...’ అని వికాస్ అంటూంటే ,
‘...అదీ ఓ ...ఇ...దే...నేంటీ?...ఆ రోజు మీటింగ్ కి టైమ్ అయిందంటూ ఐదు నిముషాల్లోనే సరిపెట్టావుగా!...అదీ నిలబెట్టి!!...’ అంటూ చురచురలాడింది మాధురీ దీదీ...
‘...నిజమేగా!...అరగంట కి తక్కువైతే నాటదు నీ దీదీ కి!...’ అంటూ వెక్కిరించాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఎంతసేపూ మా దీదీని ఆడిపోసుకోడమేనా?!...పని కానివ్వడమేమైనా ఉందా!?...’ అని ఆవిడని సపోర్టు చేశాననుకున్నానేగానీ...నాలిక కరుచుకున్నాను ...నా సిగ్గులేనితనం బయటపడిపోయిందికదా!... అనుకుంటూ...
...కానీ జరగవలసిన డామేజీ జరిగిపోయిందప్పటికే!...నా మాటలు విని భళ్ళున నవ్వారు మగాళ్లందరూ...చిరునవ్వులు చిందించారు ఆడాళ్ళు...
‘...సారీ సంధ్యా!...కాయన్ ఎప్పుడో కింద పడిపోయింది...మనిద్దరం గమనించలేదు సుమా!...’ అంటూ దాన్ని అందుకుని , ‘...ఈ సారి నే గెలిచా!...పాంటీ విప్పుతా...’ అంటూ మోకాళ్ళమీద కూలబడిపోయి చీరని తొడల్దాకా పైకెత్తేశాడు మదన్ జీజూ... ‘...ఛీ!...అ...లా... ఏం అక్కర్లేదు...’ అంటూ ముందుకొంగి చీర ని కిందికి తోసుకుంటూంటే...పైట జారినట్లుంది...మొహం ముందుకొచ్చిన నా ఎడం చనుమొనని బ్లౌజ్ మీదినుంచే లటుక్కున అందుకుని , దవడల్ని సుతారంగా కదుపుతూ ముని పళ్ల మధ్య అటూ, ఇటూ దొర్లించడం మొదలెట్టాడు మదన్ జీజూ...
...ప్రాణాలు జిల్లార్చుకుపోతూంటే...‘... ప్లీజ్...విదిలేయ్ జీజూ!...బ్లౌజ్ చిరిగిపోతుందీ!...’ అంటూ వేడుకున్నాను...దా...న్ని...అతగాడి పళ్ళమధ్యనుంచి విడిపించుకోడానికి తంటాలు పడిపోతూ...
‘...ఐతే దాన్ని విప్పేస్తే సరీ!...’ అంటూ చను మొనని పూర్తిగా విదలకుండానే బ్లౌజ్ పై రెండు హుక్స్ నీ ఊడలాగేశాడు జీజూ...
‘...ఛీ..’అంటూ అతగాడి చేష్టల్తో పొడుచుకొచ్చిన మరో చనుమొనని కుడి చేతి వేళ్ళతో లోపలికొత్తుకుంటూ , అతగాడి పళ్లమధ్య నలుగుతూన్న నా ఎడం చనుమొనని ఎడం చేతి వేళ్లతో పట్టుకుని ఓ అడుగు వెనక్కి వేశాను...
...జీజూ మాట్లాడడంతో పట్టు కాస్త సడలిందేమో!...కోరుకోని...విముక్తి కలిగింది ...ఆ చను మొన...కి...
‘...ఇష్ష్!...ఇ...ది... కాదు మీ ...ప...ని...’ అన్నాను ...సుతారంగా దాన్ని రుద్దుకుంటూ...
‘...ఒహ్ సారీ సంధ్యా, మళ్ళీ మర్చిపోయా...కానీ తప్పునాది కాదు సుమా!...పిచ్చెక్కించే నీ గుబ్బల పొంకానిదీ, బింకానిదీనూ ... చాలా రోజులైంది...ఒక్కసారి వాటిని గ్రిప్ చేయచ్చా!...’ అంటూ చేతులు ముందుకి జాపాడు మదన్ జీజూ...
..మనసు అప్పగించేయమని చెప్తూన్నా నలుగురూ చూస్తున్నారనే సిగ్గు , నా పెదాలతో ...ఇప్పుడు కాదు... అనిపించి ఓ అడుగు వెనక్కి వేయించింది...
...పోనీ!...పొరపాట్న ఊడదీసిన ఆ హుక్స్ ని సర్దేసి , అసలు పని చేస్తా...ఏమంటావ్?...’ అని జీజూ అనేసరికి, జాలనిపించి , ...ఊఁ...అన్నట్లుగా కనురెప్పల్ని ఓ లిప్త వాల్చాను...మరుక్షణం ఉత్సాహంగా మోకాళ్ళమీద నిలబడిపోయి , రెండు చేతుల్తో నా స్థనాల్ని కుదుళ్ల దగ్గర్నుంచీ గుచ్చెత్తి పట్టుకుని మొహాన్ని ...వా...టి...కి...రుద్దుకుంటూ ముద్దుదమీద ముద్దులు గుప్పించడం మొదలెట్టాడు...నా ఒళ్ళు స్వాధీనం తప్పడంతో...‘...ఏ...య్!...జీ...జూ!!...ఏంటి బాబూ...ఇ...దీ!?...ఒద్దూ!!’ అని గునుస్తూనే...రెండు చేతుల్తోనూ అతగాడి తలకాయని నా గుబ్బలకి బలంగా అణిచేసుకుంటూ మత్తుగా కళ్ళు మూసుకున్నాను...అయినా చుట్టూ జరుగుతూన్న మాటలు వినిపిస్తూనే ఉన్నాయి...
‘...అబ్బ!...ఎంత తమకంతో ముద్దులెట్టేసుకుంటున్నాడో!...’ అంటున్నాడు ప్రొఫెసరు...‘...ఉత్తి ముద్దులేనా!...పిసికి పాకం పడుతున్నాడు!...మీ లాగే!!’ అంటూంది సుజాతక్క‘...నీ ...వా...టి...లాగే ఆవిడ గుబ్బలూ చేతుల్లో పట్టవులే దీపా! పైగా వాటిమీద చెయ్యెయ్యనీదేమో కూడానూ!!..’ అంటున్నాడు కుమార్ బావ ,
‘...ఆఁ!...చెయ్యెయ్యనీక పోతే ఊరుకుంటారు మీ మగాళ్ళు!!...’ అంటూంది దీపా మేడం... ‘...అవును...’ అంటూంది మాధురీ దీదీ‘...పోనీ...బ్లౌజే విప్పించుకో సంధ్యా!...మా బాసు ముచ్చట పడుతున్నాడు...’ అంటూన్న నా మొగుడి గొంతు చెవిలో వినిపించేసరికి తెలివొచ్చి , చటుక్కున అతగాడి బుర్రని వెనక్కి తోసేసి , నేల చూపులు చూస్తూ , విడిపోయిన హుక్స్ ని పెట్టుకుంటూ ఉండిపోయాను...
‘...ముచ్చట పడ్డ మాట నిజమే ఐనా , నేనన్నమాట నిలబెట్టుకోవాలిగా!...అంచేత మీ ఆవిడ పాంటీయే విప్పుతా!...’ అంటూ మళ్ళీ చీరని పైకెత్తబోయాడు మదన్ జీజూ...కానీ నేనతడి చేతుల కదలికల్ని గమనించి ‘...అలా వద్దన్నానా!...’ అని చుర చురా చూస్తూ ఓ అడుగు దూరంగా జరిగాను...‘...మరింకెలా!?...’ అంటూ చీరమీదనుంచే వెతకడం మొదలెట్టాడు, అమాయకంగా మొహం పెట్తి...
‘...ఛీ!...’ అంటూ తడుముతూన్న చేతిని పట్టుకుని , ఒడుపుగా దాన్ని నా చీర కిందికి దూర్చుకున్నాను...‘...ఓహో!...ఇలాగా!...’ అంటూ రెండో చేతిని కూడా చీరలోపలికి దూర్చి , నా పాంటీ ని చటుక్కున తొడలమీంచి కిందికి లాగి , ఓ పక్క నా కామకీలని ఒక చూపుడు వేలుతో కెలులుతూనే , మరో చేతి వేళ్లతో నా పూరెమ్మల్ని నిమిరి...‘...బాగా వాచిపోయాయ్ వికాస్ మీ ఆవిడ నిలువు పెదాలూ!...ఎవరిదో ఆ పుణ్యం!?...’ అన్నాడు జీజూ...
‘...మిళింద్!...’ అన్నారు మధు , వికాస్ ...ఒక్క గొంతుకతో!...
‘...ఛీ!...ఏం కాదు...’ అంటూ...వాడి తలపుకే పూలోతుల్లోంచి ఉబికే రసాల్ని ఆపుకోడానికి తొడలు దగ్గరగా నొక్కుకుంటూనే...కందిపోయిన మొహాన్ని అరచేతుల్లో మొహం దాచుకుని ...పాదాల దగ్గర పడిపోయిన పాంటీలోంచి బయటికి అడుగెట్టాను...
‘...సంధ్య సిగ్గు పడుతూంది , ఒప్పుకోడానికి...కావలిస్తే మా ఆవిడని అడగండి...దాన్నీ వాయించాడు వాడు...’ అన్నాడు మధు...
‘...నిజమా వకుళా?...’ అంటూ ఈర్ష్యగా మిగిలిన మగాళ్ళూ...‘...అంతటి పోటుగాడామ్మా వాడూ!?...’ అంటూ జీరగొంతుకలతో మిగిలిన ఆడాళ్ళూ , అడుగుతూంటే...‘ఛీ!...సిగ్గులేకపోతేసరీ!...’ అంటూ తల తిప్పుకుంది వకుళ...
...ఆ మాటలు వింటూ అక్కడ నిలబడ్లేక ‘...వెళ్ళిపోదాం...’ అంటూ పక్కనే ఉన్న నా మొగుడి మీదడిపోయి గుండెల్లో మొహం దాచుకున్నాను...‘...అప్పుడే ఎలా?...నీ ...ప...ని... పూర్తి చెయ్యవూ!...’ అంటూ చూపుడు వేలుతో మదన్ జీజూ ని చూపించాడు...
‘...ఛీ!...అందరి ముందూ ...ఆ... పాడు పని చెయ్యడం నా వల్ల కాదు బాబూ!...’ అని తలదించుకుని గొణిగాను...వికాస్ వేలు మదన్ జీజూ ..జీన్...డేరా ని... చూపిస్తూన్నట్లు అనిపించడంతో...
‘...ఏంటనుకుంటున్నావ్!?...అంత ముచ్చట గా ఉంటే ...అ...దీ...చేద్దుగాన్లే!...ముందు ఆ జీన్ ని విప్పు మరీ!...’ అని వికాస్ అంటూంటే సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ మదన్ జీజూ ముందు మోకాళ్ల మీద వాలిపోయి , పాంట్ జిప్ లాగుదామని ప్రయత్నించాను...కొంత వరకూ తెరుచుకున్న తరవాత మరి రాలేదు....
‘...రావటం లేదు...’ అని గొణిగాను...జీజూ కి అర్థం కాలేదుగానీ వికాస్ గ్రహించినట్లున్నాడు ...‘...నువ్వు సాగదీయడంతో మరింత బిగిసిపోయినట్లుంది , డేరా గుంజ...ని కిందికి ఒత్తూ!...’ అన్నాడు వికాస్ , కొంటెగా కన్ను గీటుతూ ...
...‘...ఛీ!...నేనలా ఏం చెయ్యలేదు...’ అంటూనే జీజూ...దా...న్ని...ఎడం చేత్తో కిందికొత్తి , కుడి చేతి వేళ్లతో అతడి అండర్ వేర్ ని పక్కకి తప్పిస్తూ జిప్ ని పూర్తిగా కిందికి లాగేశాను...మరుక్షణం నా ముక్కు పుటాల్లో ఘాటైన ...మగ...వాసన...‘...కొంపదీసి అ...వు...ట్... ఐపోలీదు కదా గురుడు !...’.అనుకుంటూ బెల్ట్ బటన్ విప్పి జీన్ ని పాదాల దాకా లాగేశాను గానీ , అండర్వేర్ మీదినుంచే అతగాడి...అ...ది... నా చుబుకాన్ని వెచ్చగా కొట్టడంతో అభిప్రాయాన్ని మార్చుకుని ...చేతికి అందిన దాన్ని...ఊతంగా పట్టుకుని నిలబడ్డాను
ఇంతలో ,‘...ఇం...కా...నీ జీజూ దా...న్ని... వదల బుధ్ధి కావటం లేదేంటి సంధ్యా!?...’ అంటూన్న మాధురీ దీదీ గొంతు వినబడడం తో నా చెయ్యి దేని మీదుందో చూసుకుని ... చటుక్కున...దా...న్ని... విదిలేసి, నా మొగుడి వైపు పరిగెత్తాను.వికాస్ నన్ను దగ్గరకి తీసుకుని , నడుం చుట్టూ చెయ్యి చుట్టేసి సోఫా వైపు నడిపిస్తూంటే ‘..ఏంటీ!?....దాని నడుంనీ , పిర్రల్నీ తినే...సే...లా...చూస్తున్నారూ!...వెళ్ళి డబ్బా తీసుకురండి... మళ్ళీ నా టర్న్ వచ్చింది!...’ అంటూ తన మొగుడ్ని అదిలిస్తూన్న మాధురీ దీదీ గొంతులో ఈర్ష్యని గమనించి , గర్వంతో గుండెలు పొంగుతూంటే , ఉండుండి జీజూ వైపో ఓర చూపు విసురుతూ మరింత వయ్యారంగా కదిలాను...
...నా చేష్టల్ని గమనించాడేమో!...‘...భాభీ కి తొందరగా ఉన్నట్లుంది...ముందా పని చూడండి సర్!...మా ఆవిడ ఒళ్ళు మీకు ...కొ...త్తేం...కాదుగా!...’ అంటూన్న వికాస్ మాటల్తో తేరుకున్న మదన్ జీజూ, కింద పడున్న బ్లూ బాక్స్ ని మాధురీ దీదీ కి అందించాడు... ఆవిడో స్లిప్ తీసి చదవకుండానే మొగుడికందించింది...
...అది చదివి , ‘...రావయ్యా మగడా!...ఇందాకట్నుంచీ ముచ్చట పడిపోతున్నావ్...మా ఆవిడ ...అ...వి...ముట్టుకోవాలని!...’ అంటూ కుమార్ బావని ఆహ్వానించాడు మదన్ జీజూ...
‘...నా పేరు తీశావా మాదురీ!...థాంక్స్...దేన్నిప్పమంటావ్?...చీరేగా!!...’ అంటూ చేతులు ముందుకి జాపాడు కుమార్ బావ... ఆగవయ్యా పాంటీల స్పెషలిస్టూ!...ముందు నీ వంతు...ఏదిప్పించుకుంటావ్?...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...‘...సరే , టీ షర్టు...’ అన్నాడు బావ...చేతులు పైకెత్తుతూ...‘...రా!...’ అన్నట్లుగా కన్ను గీటి...‘...వెళ్ళూ!...’ అన్నట్లుగా తలూపాడు మదన్ జీజూ...
..సిగ్గుల మొగ్గైపోయి , చీర కొంగుతో ఒళ్ళు కప్పుకుంటూ హంసలా అడుగులేస్తూ కుమార్ బావకి కొంచెం దూరంలో ఆగి , టీ షర్ట్ అడుగు కొనలు పట్టుకుని పైకెత్తింది ...బావ ఆరడుగులవాడు కావడంతో అతడి భుజాలు దాటలేదు దీదీ చేతులు... ఇక తప్పక ఓ అడుగు ముందుకేసి , తన చేతులు వీలైనంత పైకెత్తి తలమీదినుంచి లాగడానికి ప్రయతించిందావిడ...చీర వెనక నగ్నంగా ఉన్న తన స్థనాలు అతగాడి ఛాతీకి తగలకుండా జాగ్రత్త పడుతూ...
...కానీ టీ షర్టు బావ చెవుల్ని దాటలేదు...
...‘...ఆ కాస్తా విప్పుకోవచ్చుగా!...’ అని ఎఱ్ఱ బడ్ద మొహంతో గొణిగింది దీదీ... చీర మరుగునించి బైట పడుతూన్న తన స్థన సౌందర్యాల్ని కళ్లతోనే జుర్రేసుకుంటూన్న బావ చూపుల్ని గమనించి... ‘...ఉహూఁ!...’ అన్నాడు బావ...
...ఇక తప్పక , మరో అడుగు ముందుకేసి , ముని వేళ్ళమీద పైకి లేచి ,అతగాడి టీ షర్ట్ ని పైకి లాగిందావిడ...ఆ పని చేస్తూంటే ఆవిడ చనుమొనలు బావ ఛాతీకి గీరుకోడం స్పష్టం గా కనిపించిందందరికీ...అట్వంటప్పుడు ఏ మగాడు ఆగగల్డూ !...కొంగుమీదినుంచే ఆవిడ గుబ్బల్ని రెండు చేతుల్లో ఇముడ్చుకుని , మోకాళ్ళమీద వాలిపోయి, మెత్తగా ...పి...స...క...డం...మొదలెట్టాడు కుమార్ బావ...
‘...అ...బ్బ్..బ్బ!...వి...ద...లం...డి...బాబూ!!...’ అంటూ విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నం చెయ్యకుండానే తల వెనక చేతులెట్టుకుని ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ మెలికలు తిరిగిపోయింది మాధురీదీదీ...దాంతో ఆవిడ పైట ...ఎప్పుడు గుబ్బల మధ్య చేరిపోదామా!... అన్నట్లుగా బిగిసింది కానీ పొటకరించిన చనుమొనలు అడ్డుపడ్డాయి...పార్టీకొచ్చేముందే చంకల్లో జుత్తు తీసేసుకున్నట్లుంది...అవి ధగ ధగా మెరిసిపోతున్నాయి...

... గోరొత్తుల్తో, వేళ్ళ అచ్చుల్తో కందిపోయిన ఆవిడ బంగారం రంగు చనుగుబ్బలు కుమార్ బావ చేతివేళ్లమీద తిరుగుబాటు చేసి, పక్కలకి పొంగుతున్నాయి ప్రొఫైల్ లో కనిపిస్తూందేమో మగాళ్లకి... కళ్ళు చక్రాల్లా ఐపోయాయి...

‘... ఉఫ్ఫ్...గంట క్రితంకన్నా బాగా పెద్దవైనట్లనిపిస్తున్నాయి...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ ...మడ్డని కిందికొత్తుకుంటూ...‘...ఎందుకు కావూ!...అందుబాట్లోకొస్తే చాలు...రొట్టెల పిండి పిసికినట్లు...పిసికేస్తూంటేనూ!?...’ అంటూ అతగాడ్ని కోరగా , వికాస్ ని కోరికగా చూస్తూ తన స్థనాలనొత్తుకుంది దీపా మేడం...
....‘... ఏం చళ్ళు సంధ్యా నీ దీదీవి...పిచ్చెక్కించేస్తున్నాయ్!... ముట్టుకునే ఛాన్స్ వసుందో రాదో నాకు!?...’ అన్నాడు మధు , తనూ మడ్డనొత్తుకుంటూ...‘...రాకపోతే ఏంటిట!...వేరే ఆడాళ్ళెవరూ లేనట్టూ!!...అంది సుజాతక్క , ఓపక్క బ్లౌజ్ పిగిలిపోయేలా గుబ్బల్నొత్తుకుంటూనే కామం కారే కళ్లతో మధుని చూస్తూ ...
...‘...‘...ఏ...య్...అక్కడ కాదిక్కడా!...’ అంటూ తన స్థనాల్ని మర్దిస్తూన్న కుమార్ బావ వేళ్లని సున్నితంగా విడదీసి నడుం మీదికి లాక్కుని , ‘...టైమొచ్చినపుడు అందరి కోరికలూ తీరుతాయిలేమ్మా! ...’ అంటూ సుజాతక్కని జాణతనంగానూ , మధుని ఓదార్పుగానూ చూసింది , కళ్ళు మూసుకున్నా అన్నీ వింటూన్న మాధురీదీదీ ...
‘...ఓహో!...ఇక్కడ్నుంచి మొదలెట్టమంటావా!...’ అంటూ లోతైన దీదీ బొడ్డుని కొననాలికతో కెలుకుతూ చీర కుచ్చెళ్ళలోకి చేతి వేళ్ళు దూర్చేసి ...దే...ని...కోసమో...తడమడం మొదలెట్టాడు కుమార్ బావ... ‘...ఏయ్...ఛీ!...చీర కాదని చెప్పానా!?...’ అంటూ ముందుకొంగి ‘...పాం...టీ...’ అన్నట్లుగా పెదాలు కదిపింది... కానీ ఆవిడ పెదాల కదలికని కాక కొబ్బరి బోండాల్లాంటి స్థనాల్నే కళ్ళార్పకుండా చూస్తూన్న కుమార్ బావ, పైట చాటు నుంచి బైటపడిన ఎడం చనుమొనని లటుక్కున అందుకుని మునిపంటితో మెత్తగా కొరకడం మొదలెట్టాడు...

... మనస్సు లో విడిపించుకోవాలని లేకపోయినా , ఈ సరసాన్ని మొగుడితోబాటు మరో ముగ్గురు మగాళ్లు కన్నార్పకుండా చూస్తున్నారని గ్రహించి ... ‘...అందరూ చూస్తున్నారుబాబూ...విదులూ!!...’ అని గారాలు పోతూ, నలుగుతూన్న తన చను మొనని వేళ్లతో పట్టుకుని ఓ అడుగు వెనక్కేసింది మాధురీ దీదీ ...కుమార్ బావ విదల్లేదేమో! ...అ...ది... అంగుళం మేరకి సాగిపోయింది...

‘...మా ఆవిడ చను మొనల్ని వకుళ వాటికి కాంపిటీషన్ గా తయారు చేస్తున్నావు గురూ!...’ అన్నాడు జీజూ నవ్వుతూ...‘ఆహాఁ!...అంత పొడుగా మధూ మీ ఆవిడవి!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ ...‘...అంగుళంన్నర కి పైమాటే!...’ అన్నాడు వికాస్...నిజమే!... అని సర్టిఫై చేశాడు ప్రొఫెసరు... ‘...సిగ్గు మాలిన సామ్యాలు మాని పని చూసుకోండి...’ అని గదిమింది వకుళ ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో... ‘...నిజమే!...ఒక నిముషమే ఉంది...గబగబా మా ఆవిడ పాంటీ విప్పేసీ!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...

‘...ఒహ్!...అలాగే!...’ అంటూ ఆవిడ చీరని పైకెత్తేసి తలని లోపలికి దూర్చేశాడు కుమార్ బావ...‘... ఛీ!...ఏంటీ పాడుపని!?...’ అంటూ అతగాడి తలని బైటికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది దీదీ... ‘...ఎవరూ చూడకూడదన్నావుగా!...’ అని లోపల్నుంచే సమాధానం చెప్తూనే ఎక్కడెక్కడో తడిమాడేమో!...ఆవిడ మెలికలు తిరిగిపోయింది...ఎలా ఐతేనేం ఆవిడ పాంటీని మడమల్దాకా జార్చాడు.
...వెంటనే పాంటీలోంచి పాదాలు బైటికి తీసుకుని బావ తలట్టుకుని కిందికి నొక్కబోయింది కానీ ఆవిడ వశంకాలేదు......‘...ఏ...య్...ఇక లేవచ్చుగా!...’ అంటూ బుజ్జగించినా తల బైటికి తియ్యలేదు... చీర చాటున అతగాడి కదలికలు తెలుస్తూనే ఉన్నాయందరికీ!... రెండు చేతుల్తోనూ ఆవిడ పిర్రల్ని ఒడిసి పట్టుకుని రెచ్చిపోతున్నట్లున్నాడు కుమార్ బావ ...‘...ఇ...ష్ష్...ఏంటిదీ!...’ అంటూ విలవిల్లాడిపోయింది దీదీ...
‘...మీ దీదీ మాట ఫోర్సుగా ఉన్నా, ప్రయత్నం బలహీనంగా ఉందికదూ!...నా...కిం...చు...కో...డం....ఇష్టమనుకుంటా!’ అన్నాడు మధు ... అతగాడి తలని బైటికి లాగడానికి దీదీ ప్రయత్నాల్ని చూస్తూ...విందేమో ఆ మాట!... ఏం చేసిందో...బావ పట్టు విడిపోయింది... ఓ లిప్త చీర పైకెత్తి , అడుగు వెనక్కి వేసింది మాధురీ దీదీ...‘...అబ్బ ... పచ్చటి మెరుపులు... అన్నారు మగాళ్లు...లొట్టలేస్తూ. ముంజేతులు విదిలించుకుంటూ పైకి లేచాడు కుమార్ బావ...అతగాడి మూతిమీద తెల్లటి తడి!...
...దాన్ని చూసిందేమో దీదీ , పిచ్చిబలంతో అతగాడి జుత్తట్టుకుని పైకి లేపి, తన మొగుడివైపు అతడి వీపుండేటట్లుగా తిప్పి , దగ్గరకి జరిగి కొంగుకో తుడవబోయింది...బావకి ...మ...రో...లా...అర్థమయ్యాయేమో...ఆచేష్టలు...ఒక్కగుంజుతో ఆవిడని కౌగిట్లోకి లాక్కుని పెదాల్నందుకోబోయాడు... ‘...ఇష్ష్...’ అంటూ తప్పించుకుని ... బావకి మాత్రమే వినిపించేట్లు మెల్లగా పెదాల్ని కదిపింది ...
‘...ఏవంటూంది వకూ మీ దీదీ!?...’ అనడిగాడు వికాస్... ...నలుగుర్లోనూ నా వల్లకాదు బాబూ!... అంటూంది...అని లిప్ రీడర్ సమాధానం...
‘...నాన్సెన్స్...’ అన్నాడు మధు...అదేమాటంటూ మళ్ళీ దాడి మొదలెట్టాడు కుమార్ బావ...తల అటూ ఇటూ తిప్పేస్తూ అందనీయలేదు దీదీ... ‘...ఇ...న్ని...చే...యిం...చు...కున్నదానివి ... ఓ ముద్దిస్తే ఏం పోయే!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
...మొగుడికి ...ఛీ...కొట్టడానికి ఓలిప్త తలతిప్పడం ఆపిందేమో , దీదీ పెదాల్ని ఆక్రమించేసుకున్నాడు కుమార్ బావ... ‘...ఉఁ...మ్ఁ...ఊఁమ్...’ అని కాసేపు పెనుగులాడినా తరవాత మెడచుట్టూ చేతులు పెనవేసి,...గాఢమైన ముద్దిస్తున్నట్లుగా అతగాడి తలట్టుకుని , పెదాల మీదా, మీసాల మీదా ఉన్న...తెల్లటి త...డి...ని నాలుక తో ...క్లీ...న్... చేసేసి,ఒడుపుగా కౌగిట్లోంచి బైటపడి...ఉవ్వెత్తున పొంగుతూన్న స్థనాల్ని చేతుల్తో కప్పుకుంటూ... కొన వేళ్ళతో చీర కుచ్చెళ్ళని ఎత్తిపట్టుకున్నట్లుగా తొడలమధ్య ...త...డి... ని ఒత్తుకుంటూ , ఒక్క పరుగున మొగుడి వెనక్కెళ్ళి దాక్కుందావిడ...
...మదన్ జీజూ ఏదో స్వీట్ నథింగ్స్ చెప్తూ సోఫా వైపు తీసుకెళ్తూంటే , అతగాడి కళ్లబడకుండా అదిరే అధరాల్ని కొన నాలిక తో నొక్కిపెడ్తూ కుమార్ బావ వైపో మెచ్చికోలు చూపు విసిరి , వయ్యారంగా మొగుడి వెంట కదిలింది మాధురీ దీదీ... ఆ చేష్టలకి కుదేలైపోయిన కుమార్ బావ పెదాల్ని రుద్దుకుంటూ ఆవిడ అంగాంగాల కదలికల్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ అక్కడే నిలబడిపోయాడు ...
...‘.... ఆడదాని ముద్దెరగనివాడిలా ఎలా మూతి నాక్కుంటూ నిలబడిపోయాడో మీ బావ...మీసాలమీద తడి ఇంకా అలాగే ఉంది...వెళ్ళి తీసుకురావే!...’ అంది సుజాతక్క...
...నువ్వే వెళ్ళచ్చుగా!...’ అన్నాను ...
‘...నా బ్లౌజు చంకల్లో పిగిలిపోయిందమ్మా!...’ అంటూ తను చేతుల్తో ఒళ్లు కప్పుకుంటూటే , వకుళ చటుక్కున లేచెళ్ళి , బావ చెయ్యట్టుకుని లాక్కొచ్చి, వాళ్ళ సోఫాలో కూలేసింది...ఈలోగా లేచెళ్ళి పేర్ల డబ్బాని దీపా మేడం కి అందించాడు మధు...
...ఆవిడ ఉత్సాహంగా దాన్నందుకుని ఓ చిట్టీని తీసి మొగుడికందించింది...అది చదువుకుని ‘...మదన్...దా!...’ అని పిలుస్తూ , దీపా మేడం చేయట్టుకుని చటుక్కున లాగాడు ప్రొఫెసర్...సిధ్ధంగాలేదేమో దీపా మేడం , కొద్దిగా ముందుకి తూలినా ఆ పైన నిల దొక్కుకుని , చనుకొండలమధ్య నదిపాయలా ముడుచుకుపోయిన పైటని విడదీసుకుంటూ వెంట నడిచింది...
‘...అహ్!...దీపా!...వాట్ ఎ వ్యూ!... బంగారు కొండలు!!..’ అంటూ రెండంగల్లో ఆవిడ ముందు వాలిపోయి ....లో నెక్ జాకెట్ లోంచి ఎప్పుడు బైట పడదామా!...అనేలా పొంగుతూన్న స్థనాల్ని ముద్దుల్తో ముంచెత్తడం మొదలెట్టాడు...
...పులకింతలోపక్కా, మొగుడి చూపులు మరో పక్కా ఇబ్బంది పెడుతూంటే...‘...ఏ...య్ మాట వినకుండా ...ఏంటిదీ!...’ అంటూ దీపామేడం జుత్తట్టుకుని అతగాడి తలని వెనక్కి లాగింది‘...చెప్పు ఏం విప్పమంటావ్?...చీరేగా!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...కుచ్చెళ్ళవైపు చేతులు జాపుతూ ‘...ఛీ!...ఒద్దు!...పాంటీ కూడా లేదాయె!!...’ అని గునిసింది దీపా మేడం...
‘...ఓ...కే...’ అంటూ ఆవిడ చీర కొంగు దిగ లాగాడే గానీ అమృత భాండాల్లాంటి ఆవిడ గుబ్బల్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ ఉండిపోయాడు...
‘...ఏం...టా...చూపూ!...’ అంటూ ఆ వేడిని భరించలేనట్లుగా భుజాల్ని కుదిపి కళ్ళు అరమోడ్పుగా మూసుకుంది...దాంతో ఆవిడ స్థనాలు అలవోకగా కదిలేసరికి జీజూ కి వెఱ్ఱెక్కిపోయినట్లుంది... ‘...పి ...చ్చ...సైజులు గురూ మీ ఆవిడవి!...మా ఆవిడ ...వా...టి...కన్నా బాగా పెద్దవికదూ...చేతుల్లో పడతాయంటావా!!..’ అంటూ ప్రొఫెసర్ వైపు చూశాడు...
‘...ఉఃహూఁ!...నిజానికి ఇద్దరివీ పట్టవు...!...’ అని సమాధానం...‘...ఎందుకంటావ్!...అన్నాడు మదన్ జీజూ, దీపా మేడం స్థనాల్ని రుద్దుతూ...




...‘...ఇద్దరివీ , ఆమాటకొస్తే సుజాతవి కూడా, కొబ్బరి బోండాలే! కుదుళ్ల దగ్గర ఇద్దరి బలుపూ సమానమే!..మా ఆవిడవి పూర్తి గుండ్రటివి.... మీ ఆవిడవి కాస్త కోలదేరినవి. అంచేత చేతుల్లో పడతాయేమో!...అని భ్రమ కలిగిస్తాయి...కానీ పట్టవు...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...
‘...బ్రహ్మాండమైన ఎనాలిసిస్ ప్రొఫెసర్... మీ ఆవిడ వరుకూ నూటికి నూరు పాళ్ళూ నిజం !...కాకపోతే మాధురీభాభీ ...వా...టి...గురించే తెలీదు...అవకాశం ఇవ్వలేదుగా!...వికాస్...నీ అనుభవం ఏంటో!?...’ అన్నాడు మధు...కొంగు మాటున ఉన్న ఆవిడ స్థనాల్ని ఎక్స్ రే కళ్ళతో చూస్తూ...
‘...సిగ్గు మాలిన ఎనాలిసిస్!...’ అంటూ సణిగింది దీదీ , కొంగుని ఇంకాస్త సర్దుకుంటూ...అది పట్టించుకోకుండా ‘...డిటో!...మాధురీ మేడం గురించైతే ఒప్పుకుంటాను గానీ దీపా మేడం గురించే తెలీదు...డాన్సుల్లో కూడా చెయ్యెయ్యనీలేదుగా ఆవిడ!...కాకపోతే...’ అంటూ వికాస్ ఓ లిప్త ఆగాడు...‘...ఎప్పుడెప్పుడా అని తపించిపోతుందావిడ!...’ అని గొణిగింది వకుళ...
‘...ఊఁ...కాకపోతే...ఏంటీ!?...’అన్నాడు,వకుళ మాటవినని కుమార్ బావ... ‘...సుజాతొదినవి వీళ్ళిద్దరికన్నా కొం...చెం...పె...ద్ద...వని...నా నమ్మకం...’ అన్నాడు వికాస్ , చీర మరుగు లేని సుజాతక్క గుబ్బల్ని తీక్షణంగాచూస్తూ... ‘...అవకాశం ఇస్తే అదీ తేలుస్తా!...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు...
...మగాళ్ల చూపులన్నీ తన వైపు తిరగడంతో...ఛీ...కొడ్తూ చేతుల్తో ఒళ్ళు కప్పుకుంది సుజాతక్క...
‘... ఇస్తుందిలే!...ఇంతకీ మీ ఆవిడవి వి చేతుల్లో పట్టవంటావ్!...’ అన్నాడు మధు...మర్దించే వేగం పెంచుతూ...
‘... అవును...ఒప్పుకోదుగానీ...వా...టి...ని ...చేతుల్లో ఇముడ్చుకోగల్గిన మగాళ్ళు లేరని తన గర్వం ...’ అన్నాడతగాడు...‘...అలాగేం!?...’ అంటూ ఆవిడ గుబ్బల్ని కుదుళ్ళ దగ్గర్నుంచి అంకించుకుని ...క...సి...గా ...పి...సి...కా...డు...మదన్ జీజూ...
...ఓ మూడు హుక్స్ ...టప...టపలాడాయి...‘...అ...బ్బ్...బ!...విప్పమన్నాను గానీ, తెంపేయ మన్లేదుగా!...’ అని వగలు పోతూ జీజూ వేళ్లని గిల్లేస్తూ మెలికలుతిరిగిపోయింది దీపా మేడం...
...ఈలోగా జీజూ దృష్టి బ్లౌజ్ చాటునుంచి తొంగి చూస్తూన్న గులాబీ రంగు చనుమచ్చల మీద పడడంతో , పట్టు సడలించకుండా ఆవిడ్ని దగ్గరకి గుంజుకుని , కొద్దిగా పైకి లేచి బ్లౌజ్ లోకి నాలికని జొనిపి , దాని కొన తో ...వా...టి...ని ... ట్రేస్ చెయ్యడం మొదలెట్టాడు...‘...ఏ...య్... ఒ...ద్దూ!...’ అంటూ తల వెనక చేతులెట్టుకుని ... మత్తుగా ఒళ్ళు విరుచుకుంది దీపా మేడం...దాంతో ఆవిడ చనుమొనలు పూర్తిగా బైటపడ్డాయి...
‘...ఉ...ఫ్ఫ్...ఏం సైజులు!...’ అంటూ ఓ అర క్షణం వాటిని పరిశీలనగా చూసి ,ఆ పైన వంతులవారీగా వాటిని చీకడం మొదలెట్టాడు మదన్ జీజూ...కాసేపు అతగాడి ఆక్రమణని మురిపెంగా చూసుకుని ... ‘...చాలు బాబూ...ఎలా ...వా...చి...పోతున్నాయో అవి!...విదిలీ!!...’ అంటూనే భుజాల్ని తిప్పుతూ గుడపడం మొదలెట్టింది...