కుక్క తోక.... భర్తల మార్పిడి --7

****: పాత్రలూ - పరిచయాలూ:****
మధ్య తరగతి లోంచి , ఆర్థికంగా పైపైకెదగడానికి సేఫ్ సెక్స్ రూటు ని ఎంచుకున్న వికాస్ - సంధ్య ; మధు - వకుళ ల కధ ఇది... సంధ్య: ....ఓ డిల్లీ గర్ల్స్ కాలేజీలో జెనిటిక్స్ లెక్చరర్ .... డాక్టరేటు ... అందం కన్నా ఆకర్షణ ఎక్కువ ...సహజంగా కామం పాలు ఎక్కువున్న ఈవిడకి ఇద్దరు మగపిల్లలు ... మొగుడి ప్రోద్బలంవల్లే వైఫ్ స్వాప్ కి సిధ్ధమయ్యాననే తెలుగు మొహమాటస్థురాలు...వికాస్:. సంధ్య మొగుడు... డబ్బు సంపోదించాలనే కోరికతో పబ్లిక్ సెక్టర్ ఉద్యోగం ఒదులుకుని కార్పరేట్ సెక్టర్ లో చేరిన ఓ తెలుగు ఇంజనీరు, మాంఛి పర్సనాలిటీ స్వంతదారు ... ఈ సమాజంలో పైకెదగడానికి , బ్లూ ఫిలింస్ చూపించీ , ఓ కుఱ్ఱ పోటుగాడ్ని ( వెంకట్ ని ) లంచం పెట్టీ , గోడమీద పిల్లిలా ఉన్న భార్య ని ముగ్గులోకి లాగిన మహానుభావుడు .వకుళ:- బెంగాలీ...డిగ్రీ వరకూ సంధ్య క్లాస్ మేటు , అందగత్తె... ...సైకాలజీలో డాక్టరేటున్న కొలీగ్... ఇద్దరు పిల్లలు ... ఈవిడ ఆలోచనలుకూడా సంధ్య లాంటివే!... కాకపోతే ఇంకాస్త డేరింగు...మధు: - వకుళ పంజాబీ మొగుడు...ఇంజనీయరు... దిట్టమైన మనిషి ...వికాస్ బాపతే
మదన్ : వికాస్ పనిచేసే కంపెనీ సి యి ఓ ...యాభై ఏళ్ళు...డబ్బున్న పార్టీ... లస్టీ థర్టీస్ లో ఉన్న మరదళ్లమీద మోజెక్కువ ... వాళ్ళ పొందుకోసం ఏమైనా చేస్తాడు...మాధురి: మదన్ భార్య , ముగ్గురు ఎదిగిన పిల్లల తల్లి...నలభైల్లో పడినా ఫిగర్ మెయిన్టైన్ చేసే అందగత్తె... వికాస్ ఇమీడియట్ బాస్...గుట్టు చప్పుడుగా రంకు కోరుకునే ఆడది
ప్రొఫెసర్బిమల్ ( - బెంగాలీ సంధ్య , వకుళ , పని చేసే కాలేజీ ప్రిన్సిపాలు / ...మీడియం బిల్డ్ ఉన్న యాభై పైబడ్డ వ్యక్తి... వీళ్ళిద్దర్నీ దొంగచూపులు చూసే సరసుడు...
దీపా మేడం : - బిమల్ భార్య... పిల్లలు లేరు ...మొగుడి చెవులు మెలేసే బాపతు...అదే కాలేజి వైస్ ప్రిన్సిపాల్... దిట్టమైన మగాళ్ళంటే మోజావిడకి...
సుజాత: :- సంధ్య పెద్దమ్మ కూతురు...ఇద్దరు కవల ఆడపిల్లల తల్లి...బిడియస్థురాలు కానీ కుతి కి తక్కువేం కాదు....
కుమార్: - సుజాత మొగుడు , ఈ మధ్యే డిల్లీకి ట్రాన్స్ఫర్ మీదొచ్చిన మధు బాస్... కొత్త పిట్టలంటే మోజు...
పై ఐదు జంటలూ ప్రస్తుతం గ్రూప్ స్వాప్ లో పాల్గొంటున్నాయి...
మళ్ళీ తారసపడే మరికొన్నిపాత్రలు...
వెంకట్ :- వికాస్ జూనియర్ , తమిళియన్ కుఱ్ఱ పోటుగాడు...సంధ్యని ఆవిడ మొగుడిముందే వాడుకున్న అదృష్టవంతుడు...
సరళ : :- వెంకట్ భార్య , రెండేళ్ల కొడుకు వాళ్ళకి , స్కిన్ టు స్కిన్ , నో సిన్... అనుకునే బాపతు...తన , తన మొగుడి అభివృధ్ధులకోసం అన్నింటికీ సిధ్ధమే!
మిళింద్ :- మరాఠీ , సంధ్య - వికాస్ ; వకుళ - మధు లకి హాలిడే రిసార్ట్ లో పరిచయమైన కుఱ్ఱ గుఱ్ఱం...
రాధ : మిళింద్ తల్లి , నలభైఐదేళ్ళావిడకి ... మాంచి ఫిగరూ , బిగువూ , కుతీ ఉన్న విడో...కొడుకుకి జాగ్రత్తగా చదువు చెప్పిస్తూనే గుట్టుచప్పుడుగా కోరికలు తీర్చుకునే ప్రౌఢ...
సుధ : మళయాళీ , మిళింద్ కి కాబోయే భార్య...పెద్దగా పట్టింపులు లేని యవ్వనవతి...
వాసు : సుధ తండ్రి. , భార్యా విహీనుడు (విడోవర్.) ..కూతురి బాగుకోసం మళ్ళీ పెళ్ళి చేసుకోకపోయినా , దొరికిన ఆడదాన్ని విదిలిపెట్టని , యాభై ఏళ్లు పైబడిన సరసుడు
మిళింద్ , సుధలు అమెరికాకి వెళ్లబోయే యువ ఇంజనీర్లు... వెళ్ళేలోగా ప్రస్తుతం ఒంటరివాళ్లైన తమ తల్లితండ్రులని జంట గా చెయ్యాలని వాళ్లకోరిక...
ఫోర్ సమ్ కోసం హాలిడే రిసార్ట్ కి వెళ్ళిన సంధ్య - వికాస్ ; వకుళ - మధు జంటలకి అక్కడ పరిచయమౌతారు...
అక్కడ , రాధ , సుధ లని వికాస్ మధూ లు వాయిస్తే సంధ్య , వకుళ లని మిళింద్ , వాసూలు వాడుకుంటారు...
______________________________________________________________

​

ఏయ్... సంధ్యా!...లేవే!...ఆడాళ్ళందరూ లేచారూ!...’ అంటూ సుజాతక్క నన్ను కుదుపుతూంటే మూతలు పడిపోతూన్నకళ్ళని నెమ్మదిగా విప్పాను...హాల్లో గడియారం ఐదు గంటలు కొడుతూంటే ‘...మాట్లాడకుండా మరో గంట పడుక్కో తల్లీ!...’ అంటూ మళ్ళీ కళ్ళు మూసుకున్నాను...
...ఇంతలో ‘...మాధురీ!...’ అన్న మదన్ జీజూ పిలుపువిని తను కుమార్ బావ చేతుల్ని పక్కకి తప్పిస్తూ లేచి మొగుడి దగ్గరకి వెళ్తూంటే ...థాంక్స్ మాధురీ!...నాక్కావలసిన ప్లేసుని ఖాళీ చేశావ్!...’ అంటూ కుమార్ బావ పక్కన జేరింది దీపా మేడం ... ‘...పైకెక్కుతావా దీపా!...’ అంటూ మేడం ని మీదకి లాక్కున్నాడు కుమార్ బావ ‘... ఎవరికి కావలసిన చోట్ల వాళ్ళు సర్దుకుంటున్నారు ...’ అనుకుంటూంటే ‘...లేవే!...ఇతగాడొకడు మిగిలిపోయాడూ!...’ అంటూ నన్ను మళ్ళీ కుదిపింది సుజాతక్క ...‘...నిద్దరౌతూందతగాడిది...లేపుకోవాలక్కా!...’ అంటూ లేచాను... ‘...అదేదో నే చూసుకుంటాలే!...’ అంటూ ప్రొఫెసర్ పక్కలో దూరిన సుజాతక్క ‘...లేచే ఉందే తల్లీ !...’ అంటూంటే ,...‘ నువ్వు పక్కన జేరితే ఏ మగాడిది లేవదూ!...’ అంటూ ఖాళీ మంచం కోసం వెతుకుతూంటే‘...మా ఆయనకి నీమీద మోజు తీరలేదటమ్మా!...నిన్ను తీసుకు రమ్మన్నాడూ!!...’ అంటూ నన్ను తీసికెళ్ళి తన మొగుడి పక్కలో పడుకోబెట్టి , ‘...మళ్ళీ ఛాన్సు ఎప్పుడు దొరుకుతుందో!...’ అంటూ నా మొగుడి పక్కలో ఉన్న వకుళని లేపి , ఆ స్థానాన్ని ఆక్రమించింది మాధురీ దీదీ...
‘...అమ్మయ్య!...కాసేపు హాయిగా నిద్దరౌతాను...ఒళ్లు పులిసిపోయింది...’ అంటూ వకుళ ఖాళీగా ఉన్న మంచం వైపు వెళ్ళ బోతూంటే ‘... ఆ పడుక్కునేదేదో నా పక్కన పడుక్కో!...’ దాన్ని మీదికి లాక్కున్నాడు దాని మొగుడు...‘...ఇక పడుకున్నాట్లే!...’ అంటూ మొగుడి కౌగిలిలో ఒదిగిపోయిందది...
...‘...ఎన్నాళ్ళైంది సంధ్యా!...’ అంటూ నన్ను మదన్ దగ్గరకి లాక్కుంటూంటే...‘...నీకు అలసటే ఉండదా జీజూ!...’ అంటూ అతగాడి కౌగిట్లో ఒదిగిపోయాను...
‘...మెలుకువొచ్చేసరికి భళ్ళున తెల్లారి పోయింది...‘ నేనే లాస్టా!...’ అనుకుంటూ కంగారుగా లేచి , చుట్టూ చూసేసరికి సుజాతక్క ఒక్కర్తే కనిపించింది ప్రొఫెసర్ పక్కన నిద్దరౌతూ...
అలవాటుగా మంగళసూత్రాలని కళ్లకద్దుకుంటూంటే , నా పక్కనే ఇంకా నిద్రలో ఉన్న మదన్ జీజూ మొహం కనిపించింది... ఛీ!...అనుకుంటూ ఒంటివైపు చూసుకుంటే ఒక్క నూలు పోగులేదు... పక్కన పడున్న ఓ నైటీతో ఒళ్లు కప్పుకుని చురుగ్గా లేస్తూంటే , కిసుక్కుమని ఓ మగ నవ్వు వినిపించింది...అటు తల తిప్పేసరికి నా మొగుడు ఆశీర్వచనం పోజులో కుడి చేతిని పెట్టి , ‘...ఇటువంటి పాతివ్రత్యం తోనే పదికాలాలపాటు వర్థిల్లు...’ అంటున్నాడు చిన్నగానవ్వుతూ...
...తనకి ఛీ కొట్టి , ‘...లేవే సిగ్గు మాలిన దానా!...’ అంటూ సుజాతక్క పిర్ర మీద ఒక్కటిచ్చుకుని ,తలుపులు తీసున్న గెస్ట్ రూం వైపు పరిగెట్టాను...
లోపలికి అడుగు పెట్టానో లేదో... ‘...గుడ్ మార్నింగ్ సంధ్యా!...మా ఆయన ఇప్పటిదాకా విదల్లేదా!...’ అంటూ పలకరించింది ,అప్పటికే కడిగిన ముత్యంలా స్నానం చేసి , బ్రాసియర్ ఎక్కించుకుంటూన్న మాధురీ దీదీ ...
‘...పోండి దీదీ!...’ అంటూ నా బట్టల బాగ్ అందుకుని బాత్ రూమ్ వైపెళ్తూంటే ‘...దీప ఉంది లోపల...’ అని ఆవిడ అంటూండగానే...‘...నాదైపోయింది...’ అంటూ దీపా మేడం బైటికొచ్చొంది...పెట్టీకోట్ , బ్రాసరీలమీద...
‘...థాంక్స్ మేడం!...’ అంటూ నేను బాత్రూం లో కెళ్ళబోతూంటే...‘...నువ్వాగవే!...’ అంటూ ఓ చాలీచాలని నైటీ లోంచి ఎప్పుడు బైట పడదామా అన్నట్లుగా ఉబుకుతూన్న కొబ్బరిబోండాల్లాంటి స్థనాల్ని ఊపుకుంటూ గదిలోకి దూసుకొచ్చింది సుజాతక్క...
‘...ఒద్దక్కా!...నే రెండు నిముషాల్లో ఒచ్చేస్తాగా!...’ అని నేనంటూంటే...‘...ఇద్దరూ వెళ్ళండమ్మా!...లేకపోతే ఏ మగాళ్ళో వచ్చి మీతో కలిసి స్నానం చేస్తామనగల్రూ!...’ అంటూ మమ్మల్నిద్దర్నీ లోపలికి తోసిందే!...‘...నేననుకోలేగానీ , మాంఛి పోటుగాడమ్మా మీ ఆయనా!...’ అంటూ సుజాతక్క ని జబ్బట్టుకుని ఆపి మరీ చెప్పింది దీపా మేడం...
‘...మీ ఆయనేం తక్కువతిన్లేదు తల్లీ!...పిసికి, పిసికి పెట్టాడు వీటిని!...పొడిచి , పొడిచి పెట్టాడక్కడ ’ అంది, తన గుబ్బలవైపూ, తొడలవైపూ ఓ చూపు విసిరి...బాత్రూం లోకొచ్చి భడాల్న తలుపేసి , ఓ హేండ్ షవర్ అందుకుని స్నానం మొదలెట్టింది సుజాతక్క...
...సుజాతక్క స్థనాల మీద వేళ్ళ వాతలూ , చనుమొనల మీద పళ్ళగాట్లూ చూసి ‘...నిజమే సుమా!...’ అని గట్టిగా అనేశాను...
‘...మగాళ్లల్లా ఏంటా పాడు చూపూ!...ఓసారి అద్దంలో చూసుకో!...నువ్వేం తక్కువ నలగలేదులే!...’ అనేసింది సుజాతక్క, చక చకా ఒళ్ళు రుద్దుకుంటూ‘...ఆహాఁ...’ అని వెక్కిరింపుగా అంటూ , మరో హేండ్ షవర్ అందుకుని ఒంటిమీద తిప్పుకునేనేసరికి , మగాళ్ల గోరొత్తులమీదా , పంటి గాట్లమీదా ఒక్కసారి నీరడిందేమో! ...భగ్గుమంది శరీరం... సన్నగా వణికి , ఒళ్లు రుద్దుకుంటూ ఎదురుగా ఉన్న నిలువుటద్దం వైపు చూపు తిప్పాను ...
...కను రెప్పలు బరువుగా వాలిపోయున్నాయి...కళ్ళు ఎఱ్ఱబడ్డాయి...బుగ్గలు ఉబ్బాయి...పెదాలు వాచిపోయున్నాయి...చూపు ఇంకాస్త కిందికి దింపాను...‘...ఇంత పెద్దవి కావే నా ...ఇ...వీ!... రెండ్రోజుల్లోఅంతగా నలిగాయా!?...’ అనుకుంటూ అలవోకగా గుబ్బల్ని నిమురుకున్నాను...తీపి గుర్తులమీద సబ్బు నురగ తగిలిందేమో!...చు...ర్రు...మంది...
‘...అ...క్క...డ....కూడా ఇంతేనా!...’ అనుకుంటూ తొడలమధ్య సబ్బు నురగ పట్టించేసరికి ...చిర...చిర...లాడిపోయింది...‘...అయ్య్...’ అని నీల్లోసుకున్నాను గబగబా!...
...ఎప్పట్నుంచి నన్ను గమనిస్తూందో సుజాతక్క!...‘...నువ్వొక్కర్తివే కాదమ్మా!...ఆడాళ్ళందరం అదేస్థితిలో ఉన్నాం , తొందరగా తెములు...’ అంటూ ఒళ్ళు తుడుచుకోడం మొదలెట్టింది...
... మొహం లోకి రక్తం ఎగ జిమ్ముతూంటే నేనూ గబగబా స్నానం ముగించి , పెట్టీ కోటూ , బ్రాసరీలెక్కించుకుని బైట్కొచ్చేసరికి , పూర్తిగా రెడీ అయిపోయి కూర్చున్నారు ,మాధురీదీ , దీపా మేడంలు...‘ తొందరగా రెడీ కండి , వెళ్ళి వకుళకి సహాయం చేద్దాం...’ అన్నారు వాళ్లు, మమ్మల్ని చూడగానే... కాసేపట్లో అందరం గెస్ట్ రూం లోంచి బైటికొచ్చాం...
అప్పటికే మగాళ్లు ఫర్నిచర్ సర్దేసి మార్నింగ్ టీ తాగుతూ కూర్చున్నారు, డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర...ఎవరి తోనూ కళ్ళు కలపలేక తలలు దించుకుని వంటింటివైపు వెళ్తూంటే ‘...కమాన్ గర్ల్స్!...మీ గురించే చూస్తున్నాం...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘... ఇళ్లకిపోతాం ...రెడీ అయి ఆఫీసులకి పోవాలిగా!...అంటే బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసెళ్ళండంటున్నాడు మధు...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
‘...అంచేత తొందరగా ఆ ఏర్పాటు చూడండి...’ అన్నాడు వికాస్...‘...ఈలోగా మేం బట్టలు కట్టుకొస్తాం!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...‘...అంటే ఇప్పుడు విప్పుకున్నట్లా!...’ అన్నాడు మధు...అదో పెద్ద జోకైనట్లు మగాళ్లందరూ భళ్లున నవ్వారు...
‘...తొందరగా నడవండమ్మా!...మనమిక్కడుంటే మరిన్ని కుళ్ళు జోకులేస్తారూ!...’ అంటూ వంటింటి వైపు చకచకా నడిచింది మాధురీ దీదీ...
అందరం తన వెనకే నడిచాం...
...అప్పటికే ఆదర్శ గృహిణిలా పనులు చేసేస్తూంది వకుళ...అందరం తలో పనీ అందుకుంటూంటే...‘...ఎలా ఉందక్కా...మీ వెల్కం పార్టీ!?...’ అందది , కొంటెగా సుజాతక్కని చూస్తూ...
‘...అంటే!...మా ఒక్కళ్ళకోసమే ఇది ఏర్పాటు చేశారా!?...’ అందది చురుగ్గా... ‘...ఓ విధంగా అంతే!...ఎందుకంటే మీకే అందరూ కొత్త!...మిగిలిన వాళ్లకి కొందరితోనైనా పరిచయాలున్నాయిగా!...’ అని జవాబిచ్చింది వకుళ...
‘....తొడ పరిచయాలు కూడానా!?...’ అంది సుజాతక్క కోపంగా...‘...ఆహాఁ...ఉన్నాయి సుజా!...ఎవరి సంగతెట్లా ఉన్నా నాకు మాత్రం నచ్చింది వకుళా! ...’ అంది దీపా మేడం నిర్మొహమాటంగా!...‘...నాకూనూ!...’ అంది మాధురీ దీదీ...
‘...నచ్చలేదని నేనూ అనను గానీ!...ఎందుకో భయంగా ఉందమ్మా...’ అంది సుజాతక్క కాసేపు తరవాత... ‘...ఎందుకూ భయం!...’ అంది మాధురీ దీదీ... సుజాతక్క ఏమీ మాట్లాడలేదు...‘...భయమెందుకక్కా!...బావ అనుమతితోనే జరిగిందిగా!...’ అంది వకుళ...
... మళ్ళీ కాసేపు మౌనం...ఈసారెవ్వరూ ప్రశ్నించలేదు సుజాతక్కని...
...కాసేపు తరవాత తనే మొదలెట్టింది...‘...చెప్పుకోడానికి సిగ్గుగా ఉంది కానీ చెప్పుకోక తప్పదు!...’ అంటూ... ‘...ఊ కానీ!...’ అంటూ ప్రోత్సహించింది దీపా మేడం...
...మగాళ్ళందరూ కొస...కంటా...దిగేసి మరీ చిప్పిల్లిపోయారమ్మా!...అదీ ఒకసారా! , రెండు సార్లా!!...నిన్న సాయంత్రం నుంచీ మొత్తం ఎ...ని...మి...ది...సార్లు...’ అందది మొహం కందగడ్డలా చేసుకుని...
...‘...మాకూనూ!...’ అన్నారు మాధురీ దీదీ, దీపామేడంలు , మొహాలూ మొహాలూ చూసుకుని...‘...మాకూ అంతే!...’ అని నేనంటూంటే...‘...మనలెక్కలో మరో పది వేసుకోవచ్చమ్మా!...’ అంది వకుళ , నన్ను అల్లరిగా మోచేత్తో పొడుస్తూ... ‘...ఛీ నోరు ముయ్యవే!...’ అన్నాను సన్నగా!...


‘...వికాస్ తప్ప మగాళ్ళెవ్వళ్ళూ ఆపరేషన్ చేయించుకోలేదుట...’ అని సుజాతక్క మామాటల్ని పట్టించుకోకుండా చెప్పుకుపోతూంటే ‘...అలా అని తను చెప్పాడా!?...’ అంటూ అడ్డు తగిలాను... ‘...ఊఁ!...’ అంటూ ఒక్క ముక్కలో నాకు సమాధానం చెప్పి , ‘... మీరు చేయించుకున్నారేమోనమ్మా...అందుకే అంత ధైర్యంగా ఉన్నారు...నేను చేయించుకోలేదు మరి...’ అని దెప్పిందది...
‘...నే చేయించుకోలేదు...’ అంది దీపా మేడం ముందుగా!...నేనూనూ , అంటూ మిగిలిన ముగ్గురం కూడా ఒప్పుకున్నాం...
...అందరూ ఆలోచనల్లో పడ్డారు... ‘...ఓకే!...సేఫ్ పీరియడ్ కాని వాళ్ళు జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి ... తెలుసుగా!...ఐ - పిల్... డెభ్భైరెండు గంటల్లోగా!...’ అంది మాధురీదీదీ గంభీరంగా... అందరం తలలూపాం... కాసేపట్లో బ్రేక్ ఫాస్ట్ రెడీ చేశాం...
‘...బాధ పడకే అక్కా!...నలుగురు నడిచిన నేలమీద గడ్డి మొలవదుట!...’ అంది వకుళ నవ్వుతూ...‘...ఛీ బుధ్ధిలేని పిల్లా!...కొంపలు ములుగుతాయి జాగ్రత్త!...’ అంది సుజాతక్క ...కాసేపట్లో ఐదు జంటలం బ్రేక్ ఫాస్ట్ కి ఎవరి మొగుళ్ల పక్కన వాళ్ళు సెటిలయ్యామేగానీ , వాళ్లతో కళ్ళూ , మాటా కలపలేక , మనస్సుల్లో ఏవేవో ఆలోచనలు మెదులుతూంటే మౌనంగా తింటూ కూర్చున్నాం ఆడాళ్ళం...
‘...ఏయ్!...అమ్మాయిలూ...ఏమీ మాట్లాడరేం!!...నో ప్రాబ్లం విత్ అజ్...బాధ పడకండి!...’ అంటూ ప్రోత్సహించారు మొగుళ్ళు... చిన్నగా నవ్వి ఊరుకున్నామే తప్ప పెద్దగా స్పందించలేదు...
‘...బలే ఎంజాయ్ చేశాం ...థాంక్స్ మధూ! ...మళ్ళీ ఎప్పుడు వీలౌతుందో!...’ అంటున్నాడు కుమార్ బావ...‘ ...వెల్కం సర్...మదన్ భయ్యా , ప్రొఫెసర్ కొంతకాలం అవుట్ ఆఫ్ స్టేషన్ ట...తరవాతెప్పుడు అందుబాటులోకొస్తారో!?...’ అన్నాడు మధు...
‘...మూడు నెల్లంటూ ప్రొఫెసరూ , నాలుగు నెలల పైనే...అంటూ మదన్ జీజూ సమాధానాలు చెప్పారు‘... అవున్లే!...మనమూ టార్గెట్లమీద దృష్టి పెట్టాలి , రాబోయే నెలల్లో!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ... అవునన్నాడు వికాస్‘... కాన్ఫరెన్సులూ , పోర్షన్సూ , ఎగ్జామ్సూ...మా బాధలు మావి...సంధ్యా , బకుళా , మనం లంచ్ తరవాత కాలేజీలో కలుద్దాం...బోల్డన్ని ప్లాన్ చేసుకోవాలి...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...‘...మనమూ అంతే!...’ అన్నారు మదన్ జీజూ , కుమార్ బావలు , వికాస్ నీ , మధునీ ఉద్దేశించి...
‘...ఓకే సర్!...’ అన్నాం నలుగురం...
‘...ఓకే గైస్!...వీలైనంత తొందర్లో మళ్ళీ కలుద్దాం!...’ అంటూ మగాళ్ళు ఉత్సాహంగానూ , ఆడాళ్ళు అన్యమనస్కంగానూ , మగా, ఆడా అందరికీ ...హగ్... లు ఇచ్చి , ఎవరి దోవన వాళ్ళు బైల్దేరుతూంటే ...
‘...ఏంటమ్మా ఆ టాబ్లెట్ పేరూ!...’ అని రహస్యంగా అడిగింది సుజాతక్క ,మాధురీ దీదీ చెయ్యట్టుకులాగి ...
‘...ఐ - పిల్... డెభ్భైరెండు గంటల్లోగా!...మర్చిపోయేవు...’ అని మరోసారి చెప్పిందావిడ...
...ఎలా ఉంది ఈ ప్రోగ్రాం?...’ అన్నాడు వికాస్ , మా కార్ని రోడ్డెక్కిస్తూ...నేనేం మాట్లాడలేదు..‘...ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!...’ అంటూ కొంటెగా నవ్వాడు , , నన్ను రెచ్చగొట్టడానికి...
‘...నా సంగతెలాగున్నా నువ్వు పూర్తిగా ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!...’ అన్నాను చురచురలాడుతూ‘...ఉత్తిగా నవ్వుతాలకన్నాలే సంధ్యా!...ఆడా-మగా , అందరం ఎంజాయ్ చేశాంకదా!...అవునూ!...మీ సుజాతక్కేంటీ ?...దేనికో భయపడుతూన్నట్లుగా ఉందీ!?...’ అన్నాడు వికాస్...
‘...మీ మగాళ్లదేముందీ!...దులుపుకుని వెళ్లిపోతారు ...ఏమైనా ఐతే ఆడాళ్ళమేగా భరించేదీ!...’ అన్నాను ‘...అంటే!...ఎవరి విత్తనమైనా నాటుకుంటుందేమో అనా!...’ అన్నాడు , సిగ్గులేకుండా నవ్వుతూ...‘ ...ఒక్క తనకనే ఏముందీ!...’ అని సన్నగా నేనంటూంటే , నా మొబైల్ మోగింది....చిన్నాడు...
‘...అమ్మా!...బయల్దేరాం!...సాయంత్రం ఐదింటికల్లా వచ్చేస్తాం!...’ అంటూ మొదలెట్టాడు...‘...మేం స్టేషన్ కి వచ్చేస్తాం లే!...’ అని నేనంటూంటే ... ‘...స్పీకర్ ఆన్ చెయ్యి సంధ్యా!...చిన్నా!...’ అన్నాడు వికాస్ ఉత్సాహంగా , నేనాపని చేస్తూండగానే...
...ఇల్లు చేరేంత వరకూ పిల్లల కబుర్లతో గడిచిపోయింది... టైం చూస్తే పన్నెండు ...వికాస్ కారు గరాజ్ లో పెడుతూంటే , గబగబా తాళాలు తీసి లోపలికెళ్ళాను...ఏ స్థితిలో ఉందో!...అనుకుంటూ ...ముందే చెప్పడంతో , ఇల్లు క్లీన్ చేసి , లంచ్ డైనింగ్ టేబుల్ మీద హాట్ పాక్ లలో సర్ది వెళ్ళిపోయింది శ్యామా... ‘...అమ్మయ్య...’ అనుకుంటూ మా బెడ్ రూం చేరి , అటాచ్డ్ బాత్ లోకెళ్లబోతూంటే , మా ఇద్దరి బాగ్ లూ చెరో భుజానికీ తగిలించుకుని , మొబైల్ లో ఎవరికో , ఏదో ఆఙ్ఞలు జారీ చేస్తూ లోపలికి దూసుకొచ్చి , ‘...యస్!...గెట్ దెమ్ రెడీ!...ఐ విల్ బి దేర్ ఇన్ ఫార్టీ మినిట్స్...’ అంటూ , బాగ్ లు పరుపుమీద పడేసి...‘...నువ్వాగు సంధ్యా!...’ అంటూ నన్ను పక్కకి నెట్టి లోపలికి దూరిపోయాడు వికాస్...
... ‘...ఛీ!...ఎప్పుడూ ఇంతే!...’ అని సణుక్కుంటూ పిల్లల రూం లోకెళ్ళాను... అడివీ, ముళ్ళూలా ఉందది...ఇక బాత్ రూం సంగతి చెప్పక్కర్లేదు...ఎలాగో స్నానం ముగించి...‘...ఛీ!...దగ్గిరుండి చేయితే తప్ప సరిగ్గా చెయ్యరీ పని వాళ్ళు...’ అని తిట్టుకుంటూ సర్దుతూంటే ‘...సంధ్యా!...’ అంటూ డైనింగ్ హాల్లోంచి వికాస్ అరుపు...
...‘...వచ్చే!...’ అంటూ నేనక్కడికి చేరేసరికి నాకూ ఓ కంచం లో వడ్డించి , తను లాగిస్తున్నాడు వికాస్ , పూర్తిగా రెడీ అయిపోయి...
‘...తొందరగా రెడీ కా!...నిన్ను మీ కాలేజీ దగ్గర డ్రాప్ చేసి వెళ్తా!...ఇవాళ నీకు స్కూటర్ నడిపించే ఓపికుండదని తెలుసులే!...’ అన్నాడు కన్ను గీటుతూ...
‘...ఛీ!...’ అంటూ నేదేదో జవాబివ్వబోతూంటే...‘...రాత్రి విశ్రాంతిగా దెబ్బలాడుకుందాంలే సంధ్యా!...తొందరగా ముగించు!...’ అంటూ నా వీపు నిమిరి , తన ఆఫీస్ బాగ్ సర్దుకోడంలో ములిగిపోయాడు...
... గత రెండు , మూడు రోజుల్లో జరిగిందంతా ఇంత తొందరగా మర్చిపోడం సాధ్యమా!... అని లోలోపలే ఆశ్చర్యపోతూ నేనూ భోజనం ముగించి బయల్దేరాను...
...కాసేపు మౌనంగా డ్రైవ్ చేసింతరవాత ‘...రిలాక్స్ సంధ్యా!...ఇద్దరం ఎంజాయ్ చేశాంకదా!...ఎక్కడిది అక్కడే విదిలేసి , మన పనుల్లో ములిగిపోవడం మంచిది...’ అన్నాడు వికాస్... నేనేదో అనబోతూంటే మళ్ళి తన మొబైల్ మోగింది...మా కాలేజ్ వచ్చేదాకా ఆ సంభాషణ జరుగుతూనే ఉంది...

‘...నాలిగింటికల్లా రెడీగా ఉండు!...స్టేషన్ కి వెళ్దాం!...’ అంటూ ఎవరికో చెయ్యూపుతూ వెళ్లిపోయాడు వికాస్... ‘...ఎవరా!...’ అని చూస్తే ...మధు - వకుళ... అది భారంగా కారు దిగుతూంటే , నాకు కాజువల్ గా చెయ్యూపి వెళ్ళిపోయాడు మధు...
‘...చూశావే మన మొగుళ్ళని!...ఎలా నిర్లక్ష్యంగా వెళ్లిపోతున్నారో!...’ అంది వకుళ ‘... మోజు తీరిపోతే అంతేనేమోనమ్మా!...’ అని నేను అంటూంటే ... ‘...మీటింగ్ కి రమ్మంటూన్నారు మేడం ...’ అంటూ ప్యూన్ కబురు...
‘...వస్తున్నాం...’ అని వాడిని పంపించి ... ‘...వకూ!...బెడ్షీట్స్ అన్నీ మార్పించావే!...అంకుల్ , ఆంటీ వచ్చేస్తున్నారివాళ!!...’ అన్నాను , మీటింగ్ హాల్ వైపు నడుస్తూ... ‘...అందుకేకదమ్మా!...ఇంత ఆలస్యమౌత...’ అందది అలసటగా!
...మేము మీటింగ్ హాల్ జేరేసరికి అప్పటికే చాలా మంది వచ్చేశారు...బరువు కళ్ళతో దీపా మేడం , చాలా మామూలుగా ప్రొఫెసర్ , పలకరింపుగా నవ్వారు మమ్మల్ని చూసి... కాసేపట్లో అందరూ వచ్చేయడంతో నెక్స్ట్ వీక్ సెమినార్ ఏర్పాట్ల గురించి చర్చ మొదలెట్టాడు ప్రొఫెసర్...
...ఎవరు ఏం చెయ్యాలో చెప్పడం మొదలెట్టాడతగాడు... తలొంచుకుని వింటూ కూర్చున్నాను...కాసేపు తరవాత ‘...సంధ్యా!...’ అంటూ నా పేరు వినిపించేసరికి తలెత్తాను... ‘...నువ్వు ఫలానా , ఫలానా వాళ్ళని కలిసి ఆహ్వానించాలి...ఇవిగో వాళ్ళ వివరాలు...’ అంటూ,ఓ కాగితం అందించాడు...
...పక్క చూపులు చూస్తూ , సన్నగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో అందుకున్నాను ... ‘...ఓకే!?...’ అన్నాడు ఏ భావమూ లేకుండా నా వైపు చూస్తూ ... ‘...ఇతడేనా , నిన్న రాత్రి నన్ను ...మూడు...సార్లు ... అనుభవించిందీ?...ఎంత నిర్లిప్తంగా ఉన్నాడో!...’ అనుకుంటూ తలొంచుకునే బుర్రూపాను...
... ఏర్పాట్లగురించి ఓ గంట చర్చ జరిగింతరవాత ...టీ బ్రేక్...
‘... అంత పట్టనట్లుగా ఎలా ఉన్నాడా!... అని అనుకుంటున్నావా!... ఈ మగ జాతి లక్షణమే అంత!...దులుపుకుని పోయే రకాలు...’ అంటూ శాపనార్థాలు పెట్టింది , మెల్లిగా నా పక్కన జేరిన దీపా మేడం... ‘...నిజం...’ అంటూ వంత పాడింది వకుళ...
...మళ్ళీ చర్చ మొదలు.... అది పూర్తైంతరవాత , ప్రతీ డిపార్ట్మెంట్ వాళ్ల అవసరాల్నీ కనుక్కుని , ఒకటికి రెండు సార్లు ‘...నో ప్రాబ్లంస్...’ అనిపించి మీటింగ్ ముగించేసరికి నాలుగున్నర దాటింది . అందరికీ ...బై.. లు చెప్పుకుని నేనూ వకుళా బైటికొచ్చేసరికి మరో ఐదు నిముషాలు...
‘...ఏమైపోయారే ఈ మగాళ్ళూ!...పిల్లల ట్రైన్ వచ్చేస్తుందేమో!...మనం టాక్సీ లో వెళ్దాం!...’ అంటూ చిందిలు తొక్కింది వకుళ...
‘...ఇంకోసారి ఫోన్ చేసి చూద్దాం!...’ అంటూ వికాస్ నంబర్ ట్రై చేస్తే ...నో రిప్లై... వకుళ వైపు చూశాను ... లిఫ్ట్ చెయ్యట్లేదన్నట్లుగా చెయ్యాడించి మెట్లు దిగడం మొదలెట్టిందది...
...నేనూ కదులుతూంటే వికాస్ కారొచ్చి ఆగింది దుమ్ము లేపుకుంటూ... ‘...కూర్చో!...’ అంటూ ముందు తలుపు తెరిచాడు వికాస్...వెనక సీట్లో కూర్చోమన్నట్లుగా వకుళకి సైగ చేస్తూ , నేను ముందు సీట్ లో కూర్చోగానే బయల్దేరిపోయాడు... వకుళ మొహం మాడిపోయింది...
‘...ఏయ్ , ఆగు...అదీ వస్తూంది!...’ అంటూంటే , ‘...ఆ మాత్రం తెలీదనుకోకు...మధు వెనకే ఉన్నాడు...’ అని తను అంటూండగానే , మధు కారు క్రాస్ అయింది...
...మేము స్టేషన్ జేరేసరికి పిల్లల ట్రైన్ వస్తూన్నట్లు ఎనౌన్స్మెంటూ...మరికాసేపట్లో వకుళా వాళ్ళ అమ్మా, నాన్నా ...నలుగురు పిల్ల శాల్తీల లగేజీలతో సహా బైటికొచ్చాం... ‘...మాఇంటికి వెళ్దాం అందరం...భోంచేసి వెళ్దురుగాని...’ అంటూ ఆహ్వానించాను... ‘...నోరు ముయ్యవే!...’ అని వకుళ పక్కనించి పళ్ళు పిండుకుంటున్నా పట్టించుకోకుండా...
‘...ఇవాళ ఒద్దులే సంధ్యా!...అలిసి పోయున్నాం...అవునూ!...మీరిద్దరూ అలా ఉన్నారేంటీ...చీకేసిన మామిడి పళ్ళల్లా!!...ఎప్పుడొచ్చారూ పిక్నిక్ నించీ!!?...’ అంటూ ప్రశ్నల వర్షం కురిపించిందావిడ...
‘...అయిందా!...’ అంటూ నన్ను గిల్లి... ‘...మొన్ననే వచ్చాం లేవే అమ్మా!...నడు బయల్దేరుదాం...’ అంటూ , పిల్లల్ని సర్దుతూన్నట్లు మొహం పక్కకి తిప్పుకుని తల్లికి సమాధానం చెప్పింది వకుళ ...
...ఓ రెండ్రోజుల తరవాత డిన్నర్ కి వచ్చేట్లుగా ఆంటీ దగ్గర్నుంచి ప్రామిస్ తీసుకుని ఇంటికి బయదేరాం...
...మర్నాడు ఓ రెండు క్లాసుల తరవాత సెమినార్ పనులు... లంచ్అవర్ లో నా డబ్బా పట్టుకుని వకుళ వాళ్ల డిపార్ట్ మెంట్ కి వెళ్ళాను...‘...వచ్చావా!...’ అంటూ తన చుట్టూ ఉన్న స్తూడెంట్స్ ని లంచ్ చేసి రమ్మని పంపేసి...
‘...ఈ మధు తప్పుడు కూతలు కూసి నా పీకమీదికి తెస్తున్నాడే!... సర్దుకునేటప్పటికి తలప్రాణం తోకకొస్తూంది...’ అని మొదలెట్టిందది... తన లంచ్ బాక్స్ విప్పుతూ ‘...ఏమైందీ!...’ అన్నాను , లంచ్ కానిస్తూ‘...ఇంటికి చేరే లోపలే మొదటి సమస్య...ఏవైనా కాంపిటీషన్స్ లో పార్టిసిపేట్ చేశారా రోహిత్!...’ అన్నాడే డ్రైవ్ చేస్తూ...ఓ పక్క వాడు లిస్టు మొదలెడుతూంటే ... ‘...అవును నాన్నా! నువ్వు రన్నింగ్ కాంపిటీషన్ చేశావుకదా, సంధ్యా ఆంటీతో!...’ అని దివ్య అంటూంటే గబుక్కున దాని నోరు నొక్కి, మధు వైపు చురచురా చూశేసరికి అర్థమైందన్నట్లుగా చెంపలేసుకున్నాడు...అదీ ,నేనూ ముందుసీట్లోనూ ...అమ్మా, నాన్నా , రోహిత్ వెనక సీట్లోనూ కూర్చోడం వల్ల బ్రతికిపోయామనుకో!...వికాస్ ఇటువంటి పిచ్చి పనులు చెయ్యడ్లే!...’ అంది వకుళ...

ఎందుకు చెయ్యడూ!... ఇంటి దగ్గర దిగింతరవాత. ‘...బాగ్స్ తెచ్చుకోండి పిల్లలూ!...’ అంటూ కార్ తాళాలు వాళ్ల చేతికిచ్చి నాతోబాటు లోపలికొచ్చాడు వికాస్...
...కాసేపట్లో ఇద్దరి బాగ్సూ మోసుకుంటూ చిన్నాడొచ్చాడు . వాడి వెనకే మినీ ఫ్రిజ్ మోసుకుంటూ పెద్దాడూ లోపలికొచ్చారు...‘...బలే ఉందమ్మా ఇదీ!...ఎంతా!?’ అంటూ దాన్ని కిందకి దింపాడు , కాస్త ఆయాసపడిపోతూ...
‘...దాంట్లో నువ్వు పార్టీలో వేసుకున్న బ్లౌజూ , వాసు ...ఆ...సాంపిల్ ... ఉన్న నాప్కిన్ ఉండాలిగా!...’ అంది వకుళ , కాస్త గొంతు తగ్గించి...
...అందుకే!...గబగబా పరిగెత్తుకెళ్ళి , పిల్లలకి అడ్డంగా నిలబడి తలుపు తెరిచి చూశాను...ఖాళీగా ఉందది...వాసూ వాళ్ల లాబ్ లో...సాంపిల్స్ ని టెస్ట్ ...చేసింతరవాత బ్లౌజ్ బాగ్ లో పెట్టేసుకుని నాప్కిన్ పారేశానని గుర్తు రావడంతో ‘...అమ్మయ్య...అనుకుని ఊపిరి పీల్చుకున్నానమ్మా!...’ అన్నాను... ఊఁ ...అంది వకుళ...
...వెనక్కి తిరిగానో లేదో...‘...అది పిక్నిక్ లో మీ అమ్మ గెలుచుకున్న ప్రైజ్...కార్లోంచి దింపడం మర్చిపోయాం...’ అన్నాడు వికాస్ , నా వైపు కొంటెగా చూస్తూ...
‘...అలాగా!...ఏ కాంపిటీషన్ లో!?...’ అంటూ పెద్దాడి మరో ప్రశ్న... ఉక్కిరిబిక్కిరైపోతూ వికాస్ వైపు చురచురా చూశాను...
‘... ఫాన్సీ డ్రెస్ కాంపిటీషనేమో!...ప్రైజ్ బాగుందికదా!!...మన రూంలో పెట్టుకుందాం అన్నా...సాయం పట్టు!!...’ అంటూ నన్ను రక్షించాడు చిన్నాడు ,ఆ సమస్య నుంచి...
...వికాస్ కి క్లాస్ పీకుదామనుకుంటూంటే... అందరికీ స్నాక్సూ , పిల్లలకి బూస్టూ , మాకు కాఫీ , ఇచ్చి , డిన్నర్ వంటింట్లో రెడీగా పెట్టానని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది శ్యామా...ఈ లోగా పిల్లలు వెనక్కొచ్చేశారే...ఓ అరగంట పోరిన తరవాత చిన్నాడు మా బాత్ రూం లోనూ , పెద్దాడు వాళ్ళ బాత్ రూం లోనూ దూరారు స్నానాలకి... ముందు వాళ్ల బాగ్ లు అన్ పాక్ చేసి ఆ తరవాత మా బాగ్స్ విప్పుతూంటే ‘...అదేంటమ్మా!...మొన్ననగా వచ్చి , ఇవాళ దాకా బాగ్సే సర్దుకోలేదా?...షేమ్!!...’ అనేసి పరిగెత్తాడు ...అప్పుడే బాత్ రూంలోంచి బైటికొచ్చిన చిన్నాడు , గదిలోకొస్తూన్న తండ్రిని తోసుకుంటూ...
‘...జాగ్రత్తగా ఉండాలి సంధ్యా!...పిల్లలు పెద్దవాళ్ళౌతున్నారూ!...’ అన్నాడు వికాస్ , కాస్త ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో... సిగ్గుగా తలొంచుకుని , అవునన్నట్లుగా తలూపి గబగబా బట్టలు లాండ్రీ బాగ్ లో పడేసి మా బాగుల్ని దాచేశాను ...
... రైల్ లో పడుక్కున్నారేమో!...రాత్రి భోజనాలైన తరవాత మా మంచం మీద చేరి వాళ్ళ ట్రిప్ కబుర్లు మొదలెట్టారు పిల్లలు...తొమ్మిదిన్నర దాటింది...గత రెండు రాత్రులుగా నిద్ర సరిగా లేదేమో!...ఒకటే ఆవలింతలు నాకు... ‘...అమ్మా!...అప్పుడే నిద్రా!...’ అంటూ నన్ను ఓ రెండుసార్లు కుదిపాడు మా పెద్దాడు...‘...లేదు నాన్నా!...చెప్తూండు...వింటూన్నానులే!...’ అన్నాను , బలవంతంగా కళ్ళిప్పుకుంటూ...
...నా బాధ గమనించాడేమో!...‘...అలిసిపోయిందేమో!...మీ అమ్మని పడుకోనీండి...మనం మీ గదిలో కూర్చుని మాట్లాడుకుందాం!...అంటూ పిల్లల్ని పట్టుకుపోతూ ,వాళ్ళు చూడకుండా నాకు కన్ను గీటాడే వికాస్...ఛీ అనడానికి కూడా ఓపిక లేక మరుక్షణం మంచం మీద సోలిపోయానమ్మా ...నిద్రట్టేసింది!...’ అని ఆపి, ‘...నీ సంగతేంటీ!...’ అన్నాను...
‘...అమ్ముందిగా!...అంచేత బతికిపోయాను...వాళ్ల గదిలో తనతోనూ , దివ్య తోనూ కబుర్లు చెప్తూ...మధేమో హాల్ లో, రోహిత్ తోనూ , నాన్నతో కబుర్లు చెప్తూనే మా వైపు కాసేపు దొంగ చూపులు చూసి , గుడ్ నైట్ చెప్పి వెళ్లిపోయాడే!...నేను పని గట్టుకుని మరో అరగంట కబుర్లు చెప్పి , నెమ్మదిగా మా బెడ్ రూం చేరేసరికి మధు సన్నగా గుర్రెడుతూ నిద్దరౌతున్నాడు... బ్రతుకు జీవుడా!...అని తనకి దూరంగా మంచం మీద పడి పోయానమ్మా!... తెల్లార గట్ల మధు దగ్గరకి లాక్కునేదాకా తెలివిరాలేదు...’ అంది వకుళ...
...ఈ లోగా స్టూడెంట్స్ వచ్చేశారు... నేనూ లేచి మా డిపార్ట్ మెంట్ కి బయల్దేరుతూంటే ప్రిన్సిపాల్ ప్యూన్ మెసేజ్ పట్టుకొచ్చాడు... నేనూ వకుళా , ఓ గంట తరవాత గెస్ట్ లని ఆహ్వానించడానికి యూనివర్సిటీ కి వెళ్ళాలి...కాలేజ్ కార్ లో... అంటూ...
...‘...అంటే ఇంటికి ఓ గంట ఆలస్యంగా చేరతామన్నమాట...పిల్లలో!...’ అనుకుంటూటే ...‘...వాళ్లని రిటర్న్ లో పికప్ చేసుకోవచ్చులే!...’ అంది వకుళ...
...మూడింటికల్లా బయల్దేరాం...కాలేజి కారులో... ‘...ఊఁ!... మొదలెట్టవే!...’ అందది..‘...ఏంటీ మొదలెట్టేదీ!...’ అన్నాను...‘...తెల్లారగట్ల జరిగింది...’ అని అందించింది... ‘...ఎప్పుడూ ఉండేదేగా!...’ అన్నాను , డ్రైవర్ని గమనిస్తూ...‘... వాడికి తెలుగు రాదులే!...పైగా హెవీ ట్రాఫిక్...చర్చేమైనా జరిగిందా!...అని నేనడిగేది...’ అంది వకుళ...

‘...ఎంత సేపు నిద్దరయ్యానో తెలీదుగానీ ఓ బలమైన మగ చేతుల జత నన్ను దగ్గరకి లాక్కుంటూంటే కొద్దిగా మెలుకువ ఒచ్చింది...’ అంటూ మొదలెట్టాను...‘...మళ్ళీ కలా!...’అందది..
.‘...అలాగే అనిపించిందమ్మా కాసేపూ...ఇష్ష్!...ఏంటీ!...’ అంటూ అతగాడి మెడచుట్టూ నా చేతుల్ని పెనవేస్తూ , దగ్గరగా జరిగానేగానీ...వాడి మొరటు చొరబాటుకి వణికిపోతూ దూరం జరగబోయాను...
...ఆ చేతులు నన్ను జరగనిస్తేగా!...వెలకిలా తిప్పేసి , వాటి ఓనర్ నా మీదెక్కిపోడానికి మార్గం సులువు చేశాయి... నా కళ్ళు బైర్లు కమ్మేలా దిగబడిపోయాడా ఓనర్... ‘ఉమ్ఁ...మ్మాఁ...మిళీన్...నెమ్మదీ!...’ అని మూల్గుతూ లొంగిపోయాను...తన చిత్తం వచ్చినట్లు నన్ను వాడుకుని...‘...థాంక్స్ సుజా!...’ అంటూ అతగాడు ధారగా నాలోకి చిమ్మేస్తూంటే ...అది వికాస్ అని అర్థమై ...‘...ఇప్పుడదెందుకు గుర్తుకొచ్చిందీ!? ...’ అన్నానే చిర్రెత్తి!!...
‘...నువ్వా మిళింద్ గాడి దెం...గు...డు...ఎలా మర్చిపోలేక పోతున్నావో , నేనూ అలాగే మీ సుజాతక్క ఇచ్చిన సుఖాన్ని మర్చిపోలేకపోతున్నాననుకో!...’ అంటూ కన్ను గీటి నిద్రలోకి జారుకున్నాడమ్మా!...
...దాంతో నాకు మాత్రం నిద్ర తేలిపోయింది...‘...ఛీ!...మొగుడి కౌగిల్లో ఉన్నా పరాయి మగాళ్ళే గుర్తుకొస్తారా నాకికనుంచీ!...ఏమౌతూంది నా సంసారం!??...’ అనుకుంటూ మధనపడ్డానమ్మా!...’ అని ఆగాను...

‘...ఉహూఁ!...కాసేపు వికాస్ చాతీనీ , దండల్నీ నిమురుతూ...మనస్సు అదుపులో పెట్టుకోవాలనీ , ఇక పైన ఇవన్నీ మానేద్దామని వికాస్ ని ఒప్పించాలనీ అనుకుంటూ టైమ్ చూశేసరికి ఐదున్నర... కాసేపు పడుకుని లేద్దాంలే అని కళ్ళు మూసుకున్నాను...ఏవేవో ఆలోచనలతో నిద్ర పట్టదే!...
...వికాస్ వైపు చూశాను... ప్రశాంతంగా నిద్దరౌతున్నాడు...ఒళ్ళు మండిపోయింది నాకు... ‘...నన్ను లేపి గుర్రెట్టి నిద్దరౌతావా!...’ అంటూ కుదిపి కుదిపి లేపాను... ‘...ఏమైంది సంధ్యా!...’ అంటూ కళ్ళిప్పాడు కాసేపు తరవాత...
‘...ఇక పైన ఇవన్నీ మానేద్దాం వికాస్...’ అన్నాను , ఓ లిప్త తన కళ్ళల్లోకి చూసి , వెంటనే చూపు వాల్చుకుని...కుడి తొడని అతడి నడుం మీదేస్తూ...
‘...ఏం?...ఎందుకనీ!?...’ అన్నాడు వికాస్ నన్ను ఇంకాస్త మీదకి లాక్కుంటూ...నేనేం మాట్లాడకుండా తన కౌగిలిలో సర్దుకున్నాను...‘...బాగానే ఎంజాయ్ చేశావ్ గా, గత మూడు రోజుల్లో!?...’ అన్నాడు ,
‘...నే చెప్పానా అలా అనీ!...’ అంటూ అతడి మెడవంపులో మొహం దాచుకున్నాను...
‘...వేరే చెప్పాలా!...మొదట్లో వెంకట్ గుర్తుకొచ్చేవాడు నీ ఙ్ఞాపకాలల్లో...కొద్దిరోజుల క్రితం వరకూ మధు పేరు మెదిలేదినీ పెదాలమీద !...’ అన్నాడు నా పెదాల్ని చూపుడు వేలితో నిమురుతూ... ‘...ఛీ!...’ అంటూ ఆ వేల్ని సున్నితంగా కొరికాను...
...ఉఫ్ప్...ఏంటదీ!...ఉన్నమాటన్నాననా!...ఇందాకా మిళింద్ గాడి పేరు పలవరించావ్...ఇవి చాలవూ!...’ అన్నాడు వికాస్ ‘... అదేగా నా బాధ...అదీ నీ కౌగిట్లో ఉన్నప్పుడు!...అందుకే ఇవన్నీ మానేద్దామంటున్నా!!...పైగా పిల్లలు పెద్దవాళ్ళౌతున్నారు కూడానూ!!!...’ అని వాపోయాను , గొంతు పూడుకుపోతూంటే...
‘...జాగ్రత్తగా ఉంటే సరీ!.. అవునూ , నీ లిస్ట్ లో ఇంకెవరున్నారబ్బా!...’ అంటూ ఆలోచన నటిస్తూంటే...‘...ఛీ!...ఎవరూ లేరు!!... అన్నానే!...’ అని ఆగాను... ‘...నమ్మాడా ఆ మాట!...’ అంది వకుళ...
‘...నన్ను చెప్పనీ!...మొన్న పార్టీలో నీ కళ్ళెవరిమీద పడ్డాయ్!?...ఆ కుర్ర గుఱ్ఱాలిద్దరూ , ఆ ఎమ్. సీ గాడు...ఏంటీ వాళ్ళ పేర్లూ!...’ అంటూ తల కొట్టుకున్నాడు గుర్తు తెచ్చుకోడానికి...
‘...మనోజ్ , వినోద్...ఆ కుర్రాళ్ళ పేర్లూ , ఎం సీ పేరు ...అనిరుధ్ధ్ ...’ అనేశాను వెంటనే...
‘...చూశావా! ఎంత మోజు లేకపోతే ఇంతగా గుర్తుంటాయా!...’ అంటూ నన్ను కవ్వించాడే!...’ అని నేనాగేసరికి...నిజమేగా ఆమాటా!... అంటూ నవ్వింది వకుళ...
‘...ఛీ!...ఊరుకోవే!...అడిగావని చెప్పాగానీ!....’ అంటూ మాట సగంలో ఆపేసి , అంకిన వికాస్ రొమ్ముని కొరికానమ్మా!...
‘...అబ్బ!...రాక్షసిలా ఏంటా కొరకడాలూ!!...అవునూ, మీ సుజాతక్కేంటీ...అంత టెన్స్ గా ఉందీ వెళ్ళేటప్పుడూ!...’ అంటూ మాట మార్చాడు...
‘...ఏమో...నాకేం తెలుసూ?...ఇంకిటువంటివి మానేద్దామన్న నా మాటకి సమాధానం చెప్పకుండా మాట మారుస్తావేం!?...’ అని నిలదీశాను...
‘...చూద్దాంలే!... మాధురీ మేమ్ ని ఏదో మందుగురించడుగుతుంది కదూ మీ సుజాతక్క !...ఏంటదీ?...’ అన్నాడు వికాస్ , కొంటెగా నా కళ్ళల్లోకి చూస్తూ...
...తెలిసే నన్నడుగుతున్నాడని గ్రహించి , ‘...ఏమో!!...’ అన్నాను చురచురా చూస్తూ...
‘...వెంకట్ గాడు నీకు చెప్పిందేంటదీ...ఆఁ...ఐ పిల్...కదూ... ఎవడి విత్తనమైనా నాటుకుందని భయమా!...’ అన్నాడు వెక్కిరింపుగా...
‘...కాదామరీ!... అందులో , మీ మగ పశువులందరూ ...కొసకంటా దింపి , ప్రతొక్కడూ ఒకటికి నాలుగు సార్లు విదిలేస్తే భయముండదేంటీ!...’ అన్నాను...
‘...నీకూ ఉందికదూ ఆ భయం!...’ అన్నాడు నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ... జవాబు చెప్పకుండా చూపు తిప్పుకున్నాను...

 

...గత మూడు రోజుల్లో ఎంతమందీ?...లెక్క చూడనీ!...మధుగాడు సరేసరి...వాడు కాక వాసూ, మిళింద్ , మీ కుమార్ బావ , మదన్ సర్ , ప్రొఫెసరూ... రంకు మొగుళ్ళు ఆరుగురయ్యారిక్కడికి...’ అంటూంటే...‘...వెంకట్ గాడిని మర్చిపోయావ్!...’ అన్నాను ఒళ్ళు మండి...
‘...వాడి గండం దాటిందిగా!... , అవునూ!...ఆ కుఱ్ఱ్గగాళ్ళ పేరేంటన్నావ్!?...’ అంటూ ఆగాడు ...‘...మనోజ్ , వినోద్...’ అంటూ మళ్ళీ చెప్పాను...వాళ్లకి గానీ , ఆ ఎం.సీ. గాడు...అనిరుధ్ధ్...కిగానీ , లేక ముగ్గురికీ గానీ...చాటు మాటుగా ఛాన్స్ ఇచ్చావా!...’ అన్నాడు ...తల తిప్పుకోడానికి వీల్లేకుండా చుబుకాన్ని పట్టుకుని కళ్ళల్లోకి చూస్తూ...
‘...ఛీ!... మనిషినా...పశువునా! ... అంత...మంది...తో ఇ...ది...అవడానికి!...ఐనా టైమెక్కడుందీ!?...’ అన్నాను , విడిపించుకోడానికి పెనుగులాడుతూ...
‘...టైంఉంటేఅ...దీ...అయ్యేదన్నమాట!...పోనీ!...ఆరుగుర్నేలెక్కెట్టుకుందాం...అందరూ కొ...స...కం...టా... లో...పలికి గెం...టే...గా...విదుల్త!...’ అన్నాడే , కసిగా ఒక్కొక్క అక్షరాన్నీ ఒత్తిపలుకుతూ...అందుకేగా నే భయపడి ఛస్తూంట!... అని ఘాటుగా సమాధానం చెప్పాననుకో!...’ అంటూ ఆగాను...
...‘...అది విని ఊరుకున్నాడా!?...’ అంది వకుళ...
‘...ఉహూఁ! ... పిక్నిక్ కి బయల్దేరే ముందు నీకు సేఫ్ పీరియడే అన్నావ్ గా!...’ అని నిలదీశాడు...కరెక్ట్ గా లెక్క చూసుకోవాలి... అని సణిగేసరికి ,
...మదన్ జీజూ స్టెరిలైజ్డు , మీ కుమార్ బావా , ప్రొఫెసర్ల పస మీద నాకు నమ్మకం లేదు...ఎటొచ్చీ మిళిందూ , మధూలే!...మిళింద్ గాడు సేఫ్ పీరియడ్ లో కవరైపోతే సమస్యేమీ ఉండదేమోలే!... మిగిలింది మధే!...పార్టీ లో వకుళ నా దగ్గరకొచ్చింది కానీ , నువ్వు తన దగ్గరకెళ్లలేదుగా!... అన్నాడమ్మా... లేదన్నట్లు అడ్దంగా బుర్రూపాను...చూడాలి దాని సంగతి...అందుకే స్టెరిలైజేషన్ చేయించుకో అంటాను నేనెప్పుడూ!... అన్నాడే ! ...అని ఆగాను...మరి నువ్వేం అన్నావ్?...’ అంది వకుళ‘...ఏంటీ చూసేదీ!?... ఐనా నాకో ఆడపిల్లకావాలి వికాస్!...ఆ తరవాత ఆలోచిద్దాం...’ అన్నానమ్మా!... తనని అతుక్కుపోతూ... ...చెప్పవేం!... అంటూ నన్ను వెలకిలా తిప్పేసి మీదెక్కిపోయాడు...
...ఛీ...మళ్ళీనా!...అరగంట కూడా కాలేదు నా ప్రాణాలు తోడేసి!... అని గునుస్తూనే తొడలిప్పుకున్నాను...
...నీలాంటి మదవతి ఇలా అతుక్కుపోతే ...లేవని వాడు మగాడే కాదు...పైగా నీదో కోరిక మిగిలిపోయింది కూడానూ !...’ అంటూ వాయింపు మొదలెట్టాడు ...పావుగంట దాటినా ఆపడే!...‘...చా...లు బా...బూ! ...ఛంపే...స్తావా!... అన్నాను ఊపిరి తిప్పుకోడానికి తంటాలు పడిపోతూ...
...కొసకంటా లోపలికి గెంటి...అప్పుడు విదిలాడే...వేడి పిచికారీ!... అదీ తెరలు తెరలుగా!!...దాంతో సొమ్మసిల్లిపోయానమ్మా!!!!...’ అన్నాను బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ ...
...కాసేపాగిపోయి , ‘...తెలివొచ్చేసరికి ఏడౌతూంది...వికాస్ బాత్రూం లోంచి వస్తున్నాడు స్నానం చేసి...‘...లే సంధ్యా !...పిల్లలూ లేస్తున్నారు...’ అంటూ బట్టలేసు కుంటూంటే , గబగబా బాత్రూం లో దూరానే!...’ అని ముగించి...దాని మొహం లోకి చూశాను...నీ విషయం చెప్పమన్నట్లు...
...ఇంతలో యూనివర్సిటీ లోకి కారు ప్రవేశించింది... అది వెళ్లవలసిన డిపార్ట్మెంట్ ముందు రావడంతో వకుళ ముందు దిగిపోతూంటే ‘...సేఫ్ పీరియడ్ లెక్కచూసుకో ఈ లోగా!...’ అని గొణిగాను దాని చెవిలో ...‘...ఊఁ...నువ్వూ కానీ!...చెక్ చేసుకుందాం!...’ అని వెళ్లిపోయింది
...నేను ఆహ్వానించవలసిన ప్రొఫెసర్ ని కలిసి , పని పూర్తి చేసి వచ్చేసరికి వకుళ కూడా బైటికి వచ్చింది...‘...ఏమే!...లెక్క చూశావా!...’ అన్నాను... అది కారెక్కగానే...
‘...ఆఁ!...చెప్తా గానీ...నువ్వూ పలవరించావ్ వాడి పేరూ!...నేనూ పేలానుటే!...నాకు తెలీనేలేదు!...మంచంమీద వాలడంతో కన్నంటిందని చెప్పానుగా! ...ఎప్పుడు మీదెక్కిపోయాడో తెలీనే లేదు...మిళీన్...అంటూ తొడలు తన నడుంకి పెనవేసి చెరువైపోయానటమ్మా...తెల్లారగట్ల ...నన్ను సుజా...అని పిలుస్తూ మీదకి లాక్కుని ...పచ్చి...పచ్చిగా...దున్నేసింతరవాత చెప్పాడామాట!...అప్పుడెప్పుడో జయంత్ తో , ఆ మధ్య మీ ఆయన తో గడిపానని చెప్పిన రాత్రి... మధు వాయింపులు గుర్తుకొచ్చాయనుకో ’ అంది వకుళ...
‘...దాని పేరెందుకెత్తావని నిలదీయలేదా!...’ అన్నాను...
‘...చేశానమ్మా ...ఓ పావు గంట తరవాత ఆ పిచ్చి పని!...‘...బలే సుఖపెట్టిందిలే వకూ, మీ అక్క!...ఆ బిగువూ...ఆ మెత్తదనం...ఆ ఒళ్లప్పగించే తీరూ!... అంటూ దాన్ని గుర్తు చేసుకుంటూ నా మీదెక్కిపోయి , మరో పది నిముషాలు ఒళ్ళు హూణం చేశాడు!...
...ప...ని...అయిపోయినా దాని ధ్యాసే!... అలసటతో కాస్త కళ్ళంటాయో లేదో...వకూ! , వెళ్ళిపోయేటపుడు మీ అక్క టెన్స్ గా ఉందెందుకనీ?...అంటాడే నన్ను నిద్దర లేపీ...ఒళ్ళు మండిపోయిందనుకో!...’ అందది...
‘...ఏం చెప్పావేంటీ?...’ అన్నాను ‘...దాన్నే అడుగు...’ అన్నానే , ఒళ్లు చిరచిర లాడడంతో... ఎలా అడుగుతానూ!...మా బాసు భార్య కదా!...నీకు చెప్పకుండా ఉంటుందా!?... అంటూ బ్రతిమాలడం మొదలెట్టాడు... అప్పడికీ నేనేం చెప్పకపోడంతో...ఏమైనా అవుతుందని భయం కదూ ఆవిడకీ?...’ అన్నాడే...
...ఏమో!?...అన్నాను...అప్పుడు బైట పడ్డాడు...నీకూ ఉందా ఆ భయం!...అంటూ!...
...ఉండదామరీ!... అన్నాను ... తనూ వికాస్ లాగే సరసుల ఎనాలిసిస్ చేసి , ఇక మిగిలింది వికాస్...పార్టీలో రెచ్చిపోయి చే...యిం...చు... కున్నావ్ కదూ!...అదీ అందరి ముందరా!...సంధ్యే దొరకలేదారోజు...అని కాసేపు ఆలోచించి...తనని ఓ రెండు రాత్రులు పంపించమంటాలే వికాస్ ని...అయితే వాడి దానికీ...నాదానికీ...పోటీ...అన్నాడే!... దేనికీ?... అన్నానమ్మా బుధ్ధి తక్కువై!... , విత్తనాలకి...చూద్దాం అని ధైర్యం చెప్పి...అందుకే స్టెరిలైజ్ చేయించుకోమంటాను...ఏ బాదరబందీ ఉండదు...అన్నాడే!...అంటూ వకుళ చెప్పుకుపోతూంటే...
...అమ్మో!...నా వల్లకాదమ్మా!... అన్నాను సన్నగా వణికి... ‘...ఏదీ!...స్టెరిలైజేషనా?...’ అంది వకుళ......అదెలాగూ తప్పేట్టులేదులే...అన్నాను ‘...మరేంటీ!?...’ అందది విదలకుండా!
...మీ ఆయన తో రెండు , మూడు రాత్రులు!...మాంఛి కసిమీదున్నాడు కూడానూ!...అన్నాను... ‘...నన్ను మీ ఆయన విదుల్తాడనుకున్నావేంటీ ఆ రాత్రులూ!...ముహూర్తాలు పెట్టు...’ అంది వకుళ...
... అంత తొందరగా ఉందా!...మనిద్దరి ఫెర్టిలిటీ కాలెండరు చూసి అలాగే పెట్తుకుందాంలే!... నీ సమాధానం చెప్పనేలేదు... అన్నాను...
‘...నేనొప్పుకోలేదు ... రోహిత్ కి మరో మగతోడు వచ్చిన తరవాత!... అన్నాను... ఇంకేం!... అదేపనిమీదుందాం!...అంటూ మళ్ళీ లంకించుకున్నాడమ్మా!...పిచ్చెక్కి పోయిందనుకో తన వరస చూసేసరికి... అమ్మ దగ్గరకెళ్ళిపోతానని బెదిరించాను...అప్పుడు కాస్త జోరు తగ్గించినా , మళ్ళీ స్పీడందుకున్నాడు...ఐనా సుజాతక్కేంటే...అంతరెచ్చిపోయిందీ!...సేఫ్పీరియడేనా!?...పీకలమీదికి తెచ్చుకుంటుందేంటీ!!...’ అందది...
‘...తన సంగతలా ఉండనీ తల్లీ!...మన లెక్క చూశావా, అంటే మాట్లాడవేం!?...’ అన్నాను...నా గొంతులో ఆదుర్దా పసికట్టిందేమో!... ‘...నాకు ఎఱ్ఱ జండా కనిపిస్తూందమ్మా!...’ అందది కాస్త దిగులుగా ...
‘...కదూ!...శుక్రవారం రాత్రి వరకూ పర్లేదుగానీ , శనివారమే భయపెడుతూందే!..’ అన్నాను , మరోసారి వణుకుతూ...
...చూశాడేమో డ్రైవర్...‘...ఠండ్ షురూ హోగయీ...హీటర్ ఆన్ కర్ దూఁ మేమ్ సాబ్!...’ అన్నాడు... హాఁ... అనీ , పిల్లల స్కూల్ కి వెళ్లమనీ చెప్పి ఆలోచనల్లో పడిపోయాం , రకరకాల భావాలు బుర్రుల్లో మెదుల్తూంటే... ‘...స్కూల్ పహుంచ్ గయే మేమ్ సాబ్...’ అన్న మాటవిని , పిల్లలని తెచ్చుకోడానికి బయల్దేరాం...
‘...మరో సారి జాగ్రత్తగా లెక్కచూసుకోవే!...రేపు మాట్లాడుకుందాం!!...’ అంది వకుళ , ఇళ్ళకి బయల్దేరేముందు... బుర్రూపి బయల్దేరాను...
ఇల్లు చేరేసరికి ఐదైంది...పిల్లల్ని ఎగ్జామ్స్ కి తయారు చెయ్యడంలో ములిగిపోయాను కాసేపట్లో... పూర్తైంతరవాత పిల్లలకి అన్నం పెట్టి పడుక్కోబెట్టేసరికి తొమ్మిది...
...ఇంతలో ఓ అరగంటలో ఇంటికొస్తానని వికాస్ ఫోను...తొందరగా రా , భోంచేద్దాం ...అని పెట్టేసి టివి ఆన్ చేశానో లేదో, ఫోను మళ్ళీ మోగింది...సుజాతక్క...
‘... మాఅత్తగారొచ్చారే!...నిన్న సాయంత్రం...’ అంటూ ఆవిడకి ఫోనిచ్చింది...కాసేపు మాట్లాడి మళ్ళీ సుజాతక్కకి ఇచ్చేసిందావిడ...‘...నిన్ను చూస్తానంటున్నారే...రారాదూ!...మేం రావాలంటే కొత్త!...’ అందది... ‘...సరే!...నేనూ , వకుళా వస్తాంలే ...ఇంతకీ ...ఆ...పని ...చేశావా!?...’ అన్నాను...‘...ఏదీ!?...’ అని దాని ఎదురు ప్రశ్న... ‘...ఐ పిల్...’ అని గుర్తు చేశాను... ‘...తెప్పించుకోడానికి వీలుకాలేదమ్మా...రేపు నువ్వు తీసుకురారాదూ!...మీ బావొచ్చినట్లున్నాడు!!...’ అంటూ పెట్టేసిందది...
...కొంప ముంచేట్టుందిది ...అనుకుంటూంటే వికాస్ వచ్చాడు ...ఎవరూ ఫోన్?... అంటూ...సుజాతక్క...అని సమాధానం చెప్పాను...
...‘...నన్ను రమ్మంటుందా!...’ అని , ‘...నిన్ను కాదు...నన్నూ!...’ అని నే అంటున్నా వినిపించుకోకుండా, తన కుళ్ళు జోక్ కి తనే నవ్వుకుంటూ బట్టలు మార్చుకోడానికి వెళ్ళాడు...
...రేపు నేనూ వకుళా , సుజాతక్కా వాళ్ళింటికెళ్తున్నాం కాలేజయ్యాక...నువ్వు మనవాళ్ళనీ , రోహిత్ , దివ్యాలనీ పికప్ చేసి మనింట్లో డ్రాప్ చేసెళ్ళు!...ఆడుతూంటారు...శ్యామా ని ఉండమంటాను ,మేమొచ్చేదాకా!...’ అన్నాను భోజనాలు చేస్తూంటే...‘...దేవి గారి ఆఙ్ఞ శిరోధార్యం...’ అన్నాడు నాటకీయంగా...
...సుజాతక్క రమ్మందే ...కాలేజ్ అయినతర్వాత వెళ్దాం వాళ్ళింటికి...’ అన్నాను వకుళ తో మర్నాడు లంచ్ టైమ్ లో...‘...మరి పిల్లలో!...’అందది....వికాస్ పికప్ చేసెళ్తానన్నాడులే నలుగుర్నీ!...శ్యామా ఉంటుంది మనమొచ్చేదాకా!...అన్నాను...సరే నన్నట్లుగా తలూపిందది...
...అనుకున్నట్లుగానే వెళ్ళాం , సుజాతక్క ఇంటికి ...దోవ లో ఓ మెడికల్ షాప్ దగ్గరాగి....
...టిఫెన్లూ , కాఫీలూ , కబుర్లే తప్ప ...తెచ్చావా అదీ ...అని అడగదే సుజాతక్క!...దాన్ని పక్కకి పిలిచి నేనే చేతిలో పెట్టాను , వచ్చేసే ముందు...
... దానికీ , వాళ్ల అత్తగారికీ బై చెప్పి , నేనూ వకుళా మా ఇల్లు చేరేసరికి పిల్లలు హోరాహోరీగా ఆడుతున్నారు...ఇల్లంతా పరుగులెడుతూ...
...‘...బోర్న్ వీటా , స్నాక్సూ ఇచ్చాను దీదీ!...డిన్నర్ రెడీ చేశాను...’ అంది శ్యామా...అడక్కుండానే...ఇంకా ఉండాలో , వెళ్ళాలో తెలుసుకోవడం కోసం...
...మాకూ కాఫీ , స్నాక్స్ ఇచ్చెళ్లమని శ్యామా కి చెప్తూంటే , వకుళ కష్టపడి దివ్యని పట్టుకుని ‘...ఆడింది చాల్లే!...బాగ్ తీసుకో!...రేపటి ఎగ్జామ్ కి తయారు కావక్కర్లే!?...’ అనేసరికి అది రాగం లంకించుకుంది...అప్పుడేనా!?...అంటూ...
ఇంతలో ఎక్కడ్నుంచో సుడిగాలిలా వచ్చి ‘...ఓ టెన్ మినిట్స్ ఆంటీ!...’ అంటూ దివ్య ని విడిపించుకుని పోయాడు మా పెద్దాడు...
‘...పెద్దైంతర్వాత నా కూతుర్ని ఇలాగే ఎత్తుకుపోతాడేమోనే నీ కొడుకూ!...’ అంది వకుళ ... వీళ్ల వరకూ ఐతే వరసలు పర్లేదు కానీ... అని నే నంటూంటే కాఫీ , బిస్కెట్లూ తెచ్చింది శ్యామా... తాగెళ్దుగానిలే!...అంటూ దాన్ని కూర్చోబెట్టేశాను...
...శ్యామా వెళ్ళిందో లేదో ...‘...ఏంటే నీ ఉద్దేశ్యం!?...’ అని నిలదీసింది వకుళ, కాఫీ ముట్టుకోకుండా ...
...తీసుకోమ్మా... అంటూ కప్పు అందించి....వీళ్ల వరకూ తండ్రులెవరో తెలుసు కనక పర్లేదు...అని ఆపేశాను ...‘...అదే నేనడిగేది...ఏంటి నీ ఉద్దేశ్యమని?...’ అంటూ రెట్టించిందది...
...ఈ సారి ...ఏమైనా...అయితే...తండ్రులెవరో చెప్పగలమంటావా!?...అన్నాను ...దాని కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ...
‘...అంటే...లెక్క చూశావా!?...’ అంది వకుళ... ఆ!......నిన్న మనం అనుకున్నదే కరెక్టు...శనివారం పొద్దున్నకే అయిపోయింది మన సేఫ్ పీరియడ్... అన్నాను...
మౌనంగా కాఫీ తాగుతూ ఆలోచనల్లో పడ్డాం...
‘...ఎన్ని కొన్నావవీ!?...’ అందది...కాసేపు తరవాత ...ఓ అరడజను కొన్నానుగానీ...మనకి పనిచేయవేమో!...అన్నాను...
‘...ఎంచేతా!...’ అందది ... 72గంటలైపోయిందిగదమ్మా!...అన్నాను... ‘...ఎలా?...’ అందది...
...లెక్కెట్టు... శనివారం...ఏదైనా అయిందనుకుంటే...ఆది , సోమ , మంగళ... , ఇవాళ బుధవారం...సాయంత్రం ఆరు దాటింది... టైమైపోలే!? ...అన్నాను‘...మరేంటి మార్గం?...ఎమ్.టి.పి యేనా!...’ అందది మొహం కందగడ్దలా చేసుకుని... ... నీ మొహం ...చూలేలేదింకా...మెడికల్టెర్మినేషనేంటీ?! ...అన్నాను...
‘...అంటే!...నెల తప్పేదాకా ఏమీ చెయ్యలేమంటావా!...ఆలోచిస్తూంటే నాకు బి .పి ...పెరిగిపోతూందే...ఇంటికి పోతాను...’ అంటు లేచి...‘...ఇంక చాలాటలు...రండి!...’ అని అరిచింది వకుళ...తల్లి గొంతులో సీరియస్నెస్ గుర్తు పట్టి వెంటనే బాగులు తగిలించుకుని పక్కన చేరారు దాని పిల్లలిద్దరూ...
...అంతకన్నా చేయగలిగిందేముందీ!?... అన్నాను ,... దాన్ని సాగనంపడానికి గేటు దాకా వెళ్తూన్నపుడు... అది నిష్టూర్చి ,‘...అవునూ! ..సుజాతక్కకి...అ...ది...ఇచ్చావా?...వేసుకుందా!?...’ అంది... టాక్సీ కోసం చూస్తూ...ఇచ్చాను కానీ వేసుకుందో!...లేదోతెలీదు...‘...మీతో ఓ ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడాలనుకుంటే మా అత్తగారుంది పక్కన...వీలు చూసుకుని ఫోన్ చేస్తాలే ’ అంది... అన్నాను...
ఇంతలో వకుళకి మధు ఫోను...ఎక్కడున్నావంటూ!...‘...సంధ్యా వాళ్ల గేటు దగ్గరున్నా...’ అని దాని సమాధానం...ఓ రెండు నిమిషాల్లో అక్కడుంటా...టాక్సీ ఎక్కకు...అంటూ...
...కంగారు పడకే!...మార్గం దొరక్క పోదు... మనిద్దరి పొలాల్లో విత్తనాలు నాటే పోటీ పెడదాం మన మొగుళ్ళకి!...అంటూ దానికి ధైర్యం చెప్పాను, నాకూ కాళ్ళు వణుకుతూన్నా , వకుళ భయాన్ని చూసి నేను ధైర్యం తెచ్చుకుంటూ...
ఇంతలో మధు కార్ ఆగింది...నన్ను చూడగానే చాటంతైంది మధు మొహం... ఈ రాత్రే అంటాడేమో! అనే ఊహ మెదలడంతో ... ఒళ్ళు ఝల్లుమంటూన్నా...కాఫీ తాగి వెళ్లు మధూ...అంటూ నేను గృహిణి ధర్మాన్ని వెలగబెట్టాను...‘...సరే...’ అంటూ కారు దిగబోయాడు...
‘.. నడు...పిల్లల్ని చదివించాలి... ఇంటికెళ్ళింతరవాత నేనిస్తాలే!...’ అంటూ పిల్లల్ని లోపలికి తోసి అదీ ఎక్కింది...మొగుడివైపో కోర చూపు విసిరి...పిల్లలు బై లూ , టాటాలూ చెప్పుకుంటూంటే కదిలింది వాళ్ళ కారు...
...మర్నాడు మధ్యాహ్నం , నేను ప్రాక్టికల్స్ క్లాస్ లో కూర్చుంటే వచ్చింది వకుళ...‘...ఏమ్మా!...మా ఆయన మీద అంత ప్రేమ ఒలకబోసేస్తున్నావ్!?...’ అంటూ...
...నీ మొహం...ఇంటికొచ్చింతరవాత కాఫీ తాగి వెళ్ళమనకపోతే ఏవనుకుంటాడే!?... అని ఎదురు ప్రశ్నేశాను... ‘...ఆహాఁ...ఆదర్శ గృహిణివమ్మా!..ఏమైందో తెలుసా దాని వల్ల!... విత్తనాల పోటీ గుర్తుకొచ్చి వికాస్ కి ఫోన్ చేశాడు...ఏం మాట్లాడుకున్నారో ఏమోగానీ వీకెండ్ నైట్స్ కి ఫిక్స్ అయిపోయింది వాయింపు ప్రోగ్రామ్... ’ అంది వకుళ...
...అదెలాగూ జరిగేదే!...అన్నాను... ‘ సర్లే! ఇంతకీ ... అ...ది... వేసుకున్నానని సుజాతక్క ఫోన్ చేసిందా?...’
...చెప్తా విను... అంటూ మొదలెట్టాను...
...నువ్వెళ్ళింతరవాత బుర్రలో పరిపరి విధాల ఆలోచనలు వస్తూంటే మనస్సు చిక్కబట్టుకుని పిల్లల్ని చదివించడంలో పడ్డాను...ఎనిమిదిన్నర దాటింది . చిన్నాడు జోగుతూంటే చదువు ఆపి వాళ్లకి అన్నాలు పెడుతూంటే వికాస్ ఫోను...ఆలస్యమౌతూందంటూ...దాంతోపిల్లలతోబాటు నేనూ భోజనం ముగించి , వాళ్లని పడుకోబెట్టి , హాల్లోకొచ్చానో లేదో...సుజాతక్క పోను...
...‘...మా అత్తగారు హాల్లో టి వి... చూస్తున్నారు’ అందది నేనడక్కుండానే... ...ఇంతకీ వేసుకున్నావా?... అన్నాను...
‘...లేదింకా!...దానిగురించే నీ సలహా కావాలి...’ అందది... దేని గురించీ!...అన్నాను...‘...ఇది చెప్పు...అదేసుకుంటే తరవాత పిల్లలు పుట్టడం కష్టమా!?...’ అందది సీరియస్ గా... ...ఆ మాటా అంటారు... అని ఒప్పుకున్నాను...
‘...అయితే ఆ రిస్క్ తీసుకోలేను...’ అందది కాసేపాగి...
‘...అయితే ఏమిటీ!...అంది వకుళ... నేనూ అదే అన్నానే ...రేపు సాయంత్రం మీ బావ వాళ్లమ్మ గారిని దింపడానికి వైజాగ్ వెళ్తాడు...ఐదింటి ఫ్లైట్ లో ... అంచేత రాత్రి వికాస్ ని మా ఇంటికి పంపించు...అంది సిగ్గు పడిపోతూ...
‘... ఉఫ్ఫ్...అంత బరితెగించిందా!...’ అంది వకుళ ... ఊఁ!... ఓ అరక్షణం నాకు నోట మాట రాలేదు ...
...ఈలోగా ‘...పంపిస్తావుగా!...మా అత్తగారొస్తున్నారే!...పెట్టేస్తా!...’ అందది...
...కొంపలంటుకుంటాయేమోనే!?... సేఫ్ పీరియడ్ కాదన్నావ్!...అన్నాను , ప్రయత్నం మీద ... ‘ ‘...అందుకే!...’ అందది... ... అంటే!?...అన్నాను , బిత్తరపోయి...
...బావే చెప్పారు , వికాస్ ని పిలిపించుకోమని...చెప్పడానికి తను మొహమాట పడ్డాడు!...’ అంది సుజాతక్క...
...ఛీ...నే నమ్మను...అన్నా వకూ!... ‘...తనేమందీ?...’ అంది వకుళ‘...కారణం తరవాత చెప్తా గానీ , ముందు నే చెప్పిన పని చెయ్యి...’ అని సుజాతక్క మాట తుంచేస్తూంటే...ఆగు!...ఎవరైనా చూస్తే అభాసుపాలైపోతావ్...మీ అత్తగారు వింటూండగా ఒక్కర్తినీ ఉండలేననీ, మా ఇంటి దగ్గర దింపెళ్ళమనీ చెప్పు బావకి... అన్నానే!...
‘...అలాగే...’ అంటూ ఫోను పెట్టేసిందది...
......ఏం ధైర్యం దీనికి!... అనుకుంటూ ఫోన్ పెట్టేస్తూంటే మరో ఆలోచనొచ్చి...మా ఇంట్లో భోంచేసి వెళ్దురుగాని... అని దాని అత్తగారిని ఆహ్వానించాను...నేనే ఫోన్ చేసి... కాసేపు మాట్లాడి పెట్టేస్తూంటే వికాస్ వచ్చాడు ...ఎవరూ ఫోన్?... అంటూ.

..సుజాతక్క...అని సమాధానం చెప్పాను...‘...ఇవాళైనా నన్ను రమ్మందా!...’ అన్నాడు ... సర్లే !...బట్టలు మార్చుకురా!...అన్నం తిందుగాని...అంటూ దాటేశాను...

‘...అంటే ఇవాళ రాత్రి శోభనం ఏర్పాట్లల్లో బిజీగా ఉంటావన్నమాట!...’ అందది వ్యంగ్యంగా... అదేదో మీఇంట్లోనే జరిగిందిగా!... అన్నాను ఒళ్ళు మండి...
‘...అది కాదు...ఇంకో పేరుందే!....అదే శోభనం తరవాత మళ్ళీ కలుసుకోడాని కి...’ అందది గుర్తు తెచ్చుకోడానికి బుర్ర కొట్టుకుంటూ...
‘...పునఃస్సమాగమనం...’ అన్నాను... ‘...ఆఁ...ఆ ఏర్పాటు చూడు...’ అందది
...తప్పేట్లు లేదమ్మా!...అన్నాను చిన్నగా నిష్టూరుస్తూ... ‘...ఎందుకూ!...’ అని సాగదీసిందది ... వికాస్ కూడా దాని మీద తెగ మోజు పడిపోతున్నాడు... అన్నాను సన్నగా... ‘...చెప్పాడా ఆ మాట!...’ అందది వదలకుండా...
... ఆహాఁ... ‘...నన్ను రమ్మనలేదా మీ సుజాతక్క!... అని అడిగితే సమాధానం చెప్పవేం?...’ అని రెట్టించాడమ్మా , పక్క మీద చేరిన తరవాత నన్ను దగ్గరకి తీసుకుంటూ... ‘...దానిమీదంత మోజు పెరిగిపోయిందేంటీ!...’ అంటూ దూరంగా జరిగాను...
‘...ఊరుకున్నాడా!...’ అంది వకుళ...
...ఉహూఁ...వెంటనే నన్ను దగ్గరకి లాక్కుని ...‘...నువ్వేమైనా అనుకో సందూ!...ముందూ వెనకల మీ సుజాతక్క సైజులూ , వాటి మెత్తదనాలూ , ...ఆ...రెమ్మల బిగువులూ... చొరబడుతూంటే ఆవిడ జలదరింపులూ, ఆ పైన సిగ్గుపడుతూనే గుబ్బల అప్పగింతలూ , దున్నుతూంటే ఆవిడిచ్చే ఎదురొత్తులూ...ఒహ్...మర్చిపోలేననుకో!...వీలు చూసుకుని వాళ్లని పిలవరాదూ మనింటికీ!...’ అంటూ మొరటుగా నాలోకి దిగబడిపోయాడమ్మా!... అన్నాను...వకుళ ఏదో అనబోతూంటే ప్రాక్టికల్ ముగించిన స్టూడెంట్స్ నా చుట్టూ చేరారు...వాళ్ళకి కావలసింది చెప్పి పంపించేసరికి ఓ పావు గంట ...
...‘...నాకూ తప్పదేమోనే ఈ డ్యూటీ!...’ అంది వకుళ నిష్టూర్చి... ‘...ఏమీ?...మధూ ఇలాగే ఉన్నాడేంటీ??...’ అన్నాను...
‘...ఆహా!...తెలుసుగా తన సంగతి నీకూ!...పచ్చి బూతుల్తో చెప్పాడు... మదన్ భయ్యా చెప్పింది నూటికి నూరుపాళ్ళూ నిజం...ఏం పూబిగువులు!...లోపలికి దింపిన ...మ...డ్డ...ని బైటికి లాగి మళ్ళీ గెంటుదామంటే ఓ పట్టాన విదలవే!...అది చాలనట్లు గాలి దూరే సందు లేకుండా ఆవిడ అతుక్కుపోడాలు...పిలవనా వాళ్లని ఈ వీకెండ్ కీ!...లేకపోతే ఆవిడ కనిపిస్తే పక్కన మొగుడున్నా లెక్కచేయకుండా ఎక్కిపోతానేమో!...అని భయం గా ఉంది... అని పచ్చి పచ్చిగా పేలుతూ నన్ను కసి...కసిగా దున్ని... , ...ఇది చెప్పూ!...ఎలా ఉంది...మా బాస్ పని?... అంటూ మామూలుకన్నా రెట్టింపు ...సరుకు... ఒదిలాడే!...మొన్నా, నిన్నా తెల్లారు జామున లేపి ఇదే పని!...నిద్ర చాలక ఛస్తున్నాననుకో!...’ అంది వకుళ , నీరసపు మొహం వేసుకుని...
...అది తప్పేది కాదుగా!...ఇంతకీ ఎలా ఉంది వకూ!...కుమార్ బావ ...ప....ని...!!...అని కూపీ లాగాను ‘...అదేంటీ, అట్లా అంటావ్!?...అ...ద...ర...గొట్టేశాడు...నువ్వూ ఒప్పుకున్నావుగా ... మాం...ఛి... పనివాడనీ!...’ అంది వకుళ , నా మొహం లోకి ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ... కాదని అన్నానా!... అని ఎదురు ప్రశ్న వేస్తూంటే మా లాబ్ అసిస్టెంట్ వచ్చింది ...బెల్ అయ్యింది మేడం... అంటూ...
‘...సర్లే!...రేపు వివరాలు చెప్పు...నేనూ చేసుకోవాలిగా ఏర్పాట్లూ!...’ అంటూ లేచింది వకుళ...
...మర్నాడు నేను ఫస్ట్ పీరియడ్ క్లాసు ముగించి వస్తూంటే గబగబా వస్తూంది వకుళ...పేరంటం కెళ్ళొస్తున్నావేంటమ్మా!...అన్నాను...దాని పాపిట్లో కుంకుమా , చేతిలో పళ్ళూ చూసి...
‘...ఆఁ...వెళ్ళొస్తున్నా!...పొద్దున్నే ఫోన్ చేసి మరీ అంటగట్టావుగా గర్భాదానపు పేరంటం...దానికీ!!...’ అంటూ చర్రుమందది ...
...సర్లే!...ఇవాళ మధ్యాహ్నం కూడా నాకు లాబ్ వర్క్... వచ్చీసీ!...వివరాలు చెబ్దుగాని... అని వెళ్లిపోయాను , దాని రియాక్షన్ కి నవ్వుకుంటూ ... మధ్యాహ్నం స్టూడెంట్స్ కి ఎక్పరిమెంట్ చేసే పద్దతి చెప్పి కుర్చీ లో కూలబడుతూ , టైమ్ చూసుకున్నాను...రెండుంపావు...ఏక్షణాన్నైనా వస్తుందీ వకుళ పిల్ల...అనుకున్నాను , ఒకళ్ల టైంటేబుల్ మరొకళ్ళకి తెలియడంతో...
...అనుకున్నట్లుగానే ఓ రెండు నిముషాలతరవాత , కాంటీన్ అమ్మాయిని వెంటబెట్టుకుని సుడిగాలిలా దూసుకొచ్చింది వకుళ ...టీ కప్పులు ముందుపెట్టి అది వెళ్ళింతరవాత నన్ను నిలదీసింది...‘...ఇంత సిగ్గు మాలిన పని చెయ్యమని నాకెలా చెప్పగలిగావే!?...’ అంటూ...
...ఇంతకీ చేశావా, లేదా?...ఐనా నీకు కొత్తేం కాదుగా!... అన్నాను...
‘...తప్పుతుందా?...చేశాలే!...ఐనా నాకు కొత్త కాదంటావేంటీ!?...ఎప్పుడు చేశానేంటీ ఈ పాడు పనీ!...’ అందది కోపంగా...
...అబ్బ!...కోపంలో కూడా ఎంతందంగా ఉందే నీ మొహం!!...అపుడే మర్చిపోయావా...నన్ను నీ మొగుడి పక్కలో పడుకోబెట్టలే!?... అన్నాను ,గొంతు చిన్నగా చేసి , మందారం లా ఎఱ్ఱబడ్డ దాని మొహం చూస్తూ...
‘... దాని కేసూ, నీకేసూ వేరు వేరు...అదీ నువ్వు , కావాలి కావాలని అడిగితేనేగా నే చేస్త!...’అందది రోషంగా...
... ఆఁ...చేశావ్ లే!...నీ కోరిక తీర్చుకోడానికి కాదూ , నా కా తాయిలం ఇస్త!...అంటూ రెచ్చగొట్టాను... ‘...ఛీ!...కృతఘ్నురాలా!...’ అంటూ వీపుమీద ఓ దెబ్బేసిందది...
...చుర్ర్తు మంది...అబ్బ! ...ఊరుకో తల్లీ!...ఎన్నింటికెళ్ళారేంటీ సుజాతక్క ఇంటికి!... అంటూ మాట మార్చాను...
‘...తొమ్మిది దాటింది...పిల్లల్ని స్కూలుకి పంపించి వెళ్ళాలిగా!...అదలా ఉండనీ!... ఎ...లా... జరిగిందేంటీ...ఆ ... పునఃస్సమాగమనం...’ అందది...
...బ్రహ్మాండంగా!...అని ఊరుకున్నాను... ‘...వివరాలు చెప్పందే నే వదుల్తాననుకున్నావా!...’ అందది...
సరే , విను తల్లీ... పొద్దున్న బావ ఫోన్ చేశాడట , వికాస్ కి ‘...వైజాగ్ వెళ్తున్నాను... వదినని మీ ఇంట్లో దింపనా!...’ అంటూ... , ...తప్పకుండా!... అని చెప్పి తనూ ఏడింటికల్లా వచ్చేశాడింటికి...రండి ఆంటీ...రండి అన్నా...రండి వదినా!... అంటూ వికాస్ మామూలుగానే ఆహ్వానిస్తూన్నా , కార్ దిగుతూండగానే మెలికలు తిరిగిపోయింది సుజాతక్క ... దాని అత్తగారేమనుకుంటుందో అని భయపడుతూ , తనని కవర్ చెయ్యలేక చచ్చాను , వాళ్ళు వెళ్ళేదాకా!... అని ఊపిరి పీల్చుకోడానికి ఆగాను...
‘...వీళ్ళకి ...కార్యం...ఎక్కడ ఏర్పాటు చేశావ్?... గెస్ట్ రూం లోనా , మాస్టర్ బెడ్రూం లోనా!...’ అంది వకుళ...మంచానికి పూలు కట్తడం లాంటి ఏర్పాట్లేం చెయ్యలేదుగానీ...కింద గెస్ట్ రూమే నయం అనుకుని ,అక్కడికే పంపించాను... అన్నాను...

 

‘...అవున్లే!...మూల్గులూ , రొప్పులూ పిల్లలకి వినబడకుండా ఉంటాయి...ఇంతకీ , తొమ్మిదింటికే మంచమెక్కారా వీళ్ళు!?...’ అందది ...
...ఎక్కడా!...ఆ కాసేపట్లోనే సుజాతక్క పిల్లల్నితెగ ముద్దు చేసిందేమో!...దాంతో వాళ్ళు పదిన్నర దాటిపోయినా వదల్లేదు...దొడ్డమ్మ , దొడ్డమ్మంటూ...కష్టపడి వాళ్లని పడుకోబెట్టి , దాన్ని తీసుకుని బైటికొచ్చేసరికి వికాస్ ఎదురయ్యాడు నైట్ డ్రెస్ లో...అది సిగ్గుపడిపోతూ మాస్టర్ బెడ్ లోకి పరిగెత్తింది ...
వికాస్ మెట్లు దిగబోతూంటే...ఏయ్,ఆగు!...ఇద్దరూ కలిసే వెళ్ళచ్చుగా!...’అన్నానే...తనాగలేదు. ...మొహమాటపడుతున్నావా?...దాన్ని నే తీసుకొస్తాలే...అనుకుంటూ వెనక్కి తిరిగేసరికి... ‘...ఇలా రా!...’ అంటూ తన పిలుపు...
‘...ఏమన్నాడేంటీ!...’ అందది కాస్త ముందుకు జరిగి...
‘...నువ్వూ , మీ అక్కా , కబుర్లు చెప్పుకుంటూ మన బెడ్ రూం లో పడుక్కోండి...నేను గెస్ట్ రూం లో పడుక్కుంటాను...’ అని తనంటూంటే , నా చెవుల్ని నే నమ్మలేక పోయానమ్మా!... అని ఆగి , వకుళ మొహంలోకి చూశాను...
...‘... ఊఁ...కానీ...’ అందది , కాస్త సీరియస్ గా...
..అదేంటీ!?...’ అన్నానే...తనేం మాట్లాడకుండా గెస్ట్ రూం లోకెళ్ళిపోయాడు... ఇలా కాదని , తనని దాటుకెళ్ళి , ...ఏంటీ!...బెట్టు చేస్తున్నావ్!?... అన్నానే...
‘... నాకిష్టం లేదు...’ అన్నాడే... ఓహో!...మెన్న ఆదివారం చేసిందేంటో!...అపుడదిచ్చిన సుఖాల్ని రోజూ గుర్తు చేసుకుని , మళ్ళీ మళ్ళీ కావాలని వెంపర్లాడడమేమిటో!!...అన్నానమ్మా...
‘...ఏం సమాధానం చెప్పాడూ?... ’ అంది ఆసక్తిగా...
‘...ఇప్పుడూ కోరుకుంటున్నాను... కానీ...ఇలా... అన్న లేకుండా మనసొప్పటంలేదు సంధ్యా... అందుకే , ఇద్దర్నీ పిలుద్దామనే నేనంట...’ అన్నాడే ,నన్ను వాటేసుకుని...అని ఆగాను...
‘... ఆశ్చర్యంగా ఉందే!...ఇంచుమించు మధు కూడా ఇలాగే అన్నాడు...’ అందది ...
...అలాగా!...ఏమన్నాడేంటీ?...అన్నాను ...‘...చెప్తాగా!...ముందు నువ్వు పూర్తి చెయ్యి...ఒప్పించావా...లేదా?...’ అంది...
‘...ఒప్పించక ఊరుకుంటానా!...అదేం పర్లేదులే!...నేనూ వెళ్తా , ఓ రోజు బావ దగ్గరకి...ఇలాగే , నీకు తెలీకుండా!!... అన్నాను... ‘...నీకది కొత్తేం కాదుగా!...’ అని దెప్పేసరికి...ఒక్కసారేగా నేనా పని చేస్త!...నువ్వెన్ని సార్లు చేశావో నీకే తెలీదు... కోరి వచ్చినదాన్ని కాదనకు...చిన్నబుచ్చుకుంటుంది...అని వెనక్కి తిరిగాను...అక్కని తీసుకురావడానికి ... అంటూంటే‘...దాంతో బాటు నువ్వూ లోపలికి దూరావా గెస్ట్ రూం లోకి!?... అంది వకుళ కొంటెగా...
...ఎలా వీలౌతుందీ?...పిల్లలున్నారుగా ఇంట్లో!!...అప్పటికీ చూద్దామని ఆఫర్ చేశాలే!...అది సిగ్గు పడిపోయింది...దాంతో స్వీట్లూ , బాదాం పాలూ ఉన్న ట్రేని దాని చేతిలో పెట్టి లోపలికి పంపించాను... అన్నాను...‘... తరవాత నెమ్మదిగా తలుపు పక్కన చేరుంటావ్, అవునా!...’ అందది...
...ఓ క్షణం నిలబడ్డానమ్మా! , సవ్యంగా జరుగుతూందో లేదో చూద్దామని... ఉమ్మ్... అని సుజాతక్క మూలుగు వినిపించిన తర్వాత పైకెళ్ళి మా బెడ్రూం లోకెళ్లబోతూంటే మంచం కిరకిరలు వినిపించాయి...దాంతో భయమేసి పిల్లల పక్కనెళ్ళి పడుక్కున్నాను...వాళ్ళు లేస్తేనో!...అనుకుంటూ... నిద్రట్టిపోయింది...అన్నాను...
‘...మధ్యలో వెళ్ళి చూడలే?...’ అంది వకుళ...
...ఉహూఁ...ఆరౌతూండగా మెలుకువొచ్చింది...అదీ సుజాతక్క కుదిపితే...ఇంకో జత బట్టలు తెచ్చుకుందేమో!...కడిగిన ముత్యం లా తయారైపోయుంది... అప్పుడే స్నానం చేశావా?... అన్నాను బధ్ధకంగా ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ..
.‘...చెప్తా!...మొహం కడుక్కుని , బట్టలు మార్చుకురా!...నన్ను మాఇంటిదగ్గర దింపాలి...’...అంటూ కిందికి వెళ్ళిపోయింది... నేను తయారై వచ్చేసరికి కాఫీ సిప్ చేస్తూ డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరుందది...నేనూ కానిచ్చి ,బయల్దేరేముందు వికాస్ ని లేపుదామని గెస్ట్ రూంలోకెళ్ళి తనని చిన్నగా కుదిపాను...
...అంతే!...సుజా!...అంటూ నన్ను మంచం మీదికి లాక్కోబోయాడే!...నేను సంధ్యని...బైటికెళ్తున్నాను ...లే!... అని చెప్పి తప్పించుకునేసరికి తాతలు దిగొచ్చారు... సుజాతక్క తలుపు దగ్గర్నుంచే చూసినట్లుంది...ముసి ముసి నవ్వులు చిందిస్తూ వెనక్కి తిరిగుంది...నవ్వుగా ఉంది కదూ!...తెల్లారిపోయిందిగానీ...మళ్ళీ గదిలోకి తోసుండేదాన్ని నిన్ను... అంటూ బయల్దేరాం... అని ఆగాను...
...తీపి అనుభవాల గురించి ఏం చెప్పలేదా అక్క!...’ అంది వకుళ...
...నేనడక్కుండానే మొదలెట్టిందిలే!...‘...పన్నెండైపోయిందా నేను లోపలికెళ్ళే సరికి!... ఎందుకో!...మొదట్లో మొహమాటపడ్డా , తన ఒంటికి... నా ...ఒళ్ళు...రుద్దేసరికి , మూడింటిదాకా నిద్ర పోనీలేదమ్మా మీ ఆయన...మూడు సార్లు!...ఐనా అంత వెర్రేంటే !...ఒళ్ళు హూనం చేశేశాడు!....ప్రతిసారీ ఎంతెంత కార్చాడో!... , మొదటి సారి తట్టుకోగలిగాను కానీ , రెండో సారి..., దీ...ని...తో బాటు...’ అంటూ తొడల వైపు వేలు చూపించి ‘... బొడ్డు కూడా నిండిపోయిందంటే నమ్ము...’ అందే సుజాతక్క ...అని చెప్తూంటే...
‘...ఛస్తే కాదలా!...రెమ్మల్లో వేడి ధార తట్టుకోలేక , తనే ...దా...న్ని...బైటికి లాగి బొడ్లో దోపుకుందేమో!...’ అంది వకుళ కసిగా ...
...నేనూ ఆమాటే అన్నానమ్మా!... ఒళ్ళు మండి... ‘...దా...న్ని...పట్టుకోడం కూడానూ!...అరచేతిలో అంకితేగా!...పైగా...ఎక్కడిదో ఆ...జిగట...ఒకటే జారిపోవడం!...’ అందది....
‘...ఎక్కడిదేంటీ!...నీదే...ఆ జిగట... అని చెప్పలేకపోయావా?...’ అంది వకుళ , తమకంతో కందిన మొహంతో...
...ఆమాటన్లేదు గానీ ...అందుకోసమా అంత పెంద్రాళే లేచి స్నానం చేస్త!...అన్నాను...‘...మూడోసారి ఒళ్లంతా బంక బంక చేశేశాడే తల్లీ నీ మొగుడు!...దాంతో తప్పలేదు!...’ అందది...
‘...ఎందుకైందో అడిగావా?...’ అంది వకుళ... బాగ్ లోంచి ఆపిల్ పళ్ళు తీసి ...అడిగానులే బుధ్ధి తక్కువై...అది చెప్పింది విన్నాక తలెక్కడెట్టుకోవాలో అర్థం కాలేదు...అన్నాను...
‘...ఏవందేంటీ!?...’ అంది వకుళ ఓపండుని కసకసా కోస్తూ ... కసిగా ఉంది కదూ!...విను... అంటూ కంటిన్యూ చేశాను
...మొదటి సారి... బాత్ రూం లెళ్ళి కడుక్కొచ్చాగానీ , రెండోసారి ఓపిక లేక అలాగే పడుకుండిపోయాను...నిద్దర్లోనే పక్కకి ఒత్తిగిల్లేసరికి అరచేతికేదో ...మెత్తగా తగిలింది ... అనాలోచితంగా దాన్ని ఒత్తానమ్మా!... అంతే..అ...ది... చెక్కపేడులా బిగుసుకుపోయింది... దాంతో...అదేంటో అర్థమై , చటుక్కున విదిలేసి దూరంగా జరుగుతూంటే ... నీ మొగుడికీ మెలుకువొచ్చినట్లుంది...ఇ...ది...కావాలా వదినా!...అంటూ ...దా...న్ని... నా నోట్లో దోప బోయాడు... ’ అంది ...అంటూ నేనాపేసరికి...
‘...తీసుకుందా!?...’ అంది వకుళ...బిస్కెట్ ని పరపరా నములుతూ...లేదుట... ‘...ఛీ!... అంటూ పరుపు మీద పైకి జరిగి , తన నడుం చుట్టూ కాళ్ళు పెనవేశాను...ఒద్దా?...సరే!... అంటూ ఖసు...క్కున... దోపేశాడు...అసలు చోట...కిందటి సారిది...కడు...క్కోక...పోయినా ప్రాణాలు జిల్లార్చుకుపోయాయంటే నమ్ము... మొదట్లో గెం...టు...కీ , గెం...టు...కీ గాప్ ఇచ్చి...ఆ... గోడలు విడివడేలా తన ...దా...న్ని...తిప్పినా...ఆపైన ఊపిరి తిప్పుకోనీకుండా దున్నాడే! ...ఓపికున్నంతసేపు ఓర్చుకుని ...ఇక నా వల్లకాదు బాబూ...తీసీ!...అన్నానే!...’ అని ఆగింది సుజాతక్క...అంటూ మళ్ళీ ఆపి నేనూ ఓ బిస్కెట్ అందుకుని , అలికిడైతే తలెత్తాను...
...స్టూడెంట్స్ వచ్చారు...ప్రాక్టికల్ పూర్తి చేసి , దేనికో తొందర పడుతూన్నట్లున్నాయి వాళ్ల మొహాలు ...టైం చూస్తే మూడైంది...అప్పుడేనా?...ఇంకా అరగంటుంది...డౌట్స్ ఉన్నాయా!?... అన్నాను...లేవన్నారు... ప్రశ్నలడిగాను...చకచకా సమాధానాలు చెప్పేశారు... రికార్డ్స్ తియ్యమన్నాను... కొందరు తీస్తూంటే ఒకర్తి వకుళ చెవిలో ఏదో గొణిగింది...
...వకుళ నవ్వి , ‘...ఓకే గర్ల్స్...రేపు చూపించండి...’ అంటూ నాబదులు పర్మిషనిచ్చేసింది... పొలో మంటూ పరిగెత్తారు వాళ్ళు...
‘...ఏంటే ఆ పనీ!...’ అన్నాను కాస్త కోపంగా... ‘...మాట్నీ కెళ్తారటమ్మా!...వెళ్ళనీ!...అదీ కాక కధని మాంఛి రంజులో ఆపేశావ్...కానీ!...ఇంతకీ తీశాడా!...లేదా!!...’ అంటూ నన్ను పొడిచిందది...
...తీశాడట లే!...దాని మాటల్లోనే చెప్తా విను... ‘... బారెడు పొడుగున...బెడ్ లైట్ కాంతిలో కూడా నూనె మెరుగెట్టిన గంధం చెక్కలా మిలమిలా మెరిసిపోతూందమ్మా నీ మొగుడిది...గుండెలు దడదడ లాడాయంటే నమ్ము...ముట్టుకోవాలని అనిపించినా చూపు మరోవైపు తిప్పుకుని మంచం దిగబోయాను...’ అని చెప్తూంటే...
‘...దిగనిచ్చాడా వికాస్!...’ అందది బొంగురుగా...
...నీ మొగుడూ , నా మొగుడూ మనని ...అలా...ఎప్పుడైనా మంచాలు దిగనిచ్చారేంటీ!...అడ్డు తగలకుండా... అది చెప్పింది చెప్తా విను... ‘...మరి...వీడి గతేంటి వదినా!...’ అన్నాడే నీ మొగుడూ... ఎవడిదీ!... అన్నానమ్మా...పొరపాట్న... మరుక్షణం నా కుడి చెయ్యట్టుకుని...అరచేతిలో ...తన...ది...పెట్టి... వీడిదీ!... అన్నాడు ...జార్చేయకుండా నా వేళ్ళు నొక్కి పట్టుకుని...’ అని నే చెప్తూంటే...
‘...ఏం చేసిందట!...’ అంటూ మళ్ళీ వకుళ కసి ప్రశ్న...
...పట్టించుకోకుండాకంటిన్యూచేశాను...‘...ఏంచెయ్యమంటావ్?...అన్నానే!...అ...క్క...డ...ఓపికలేకపోతే,మరోచోట!...అన్నాడు... ఇంకెక్కడా!? ...అన్నానమ్మా...ఎక్కడంటాడో! అన్న భయంతోనూ...ఎలా ఉంటుందో అది...అన్న ఉద్వేగంతోనూ , నా గొంతు సన్నగా వణుకుతూంటే!...
...ఇందాకా ముచ్చట పడ్డవుగా!...ఇక్కడ!... అంటూ నా పెదాల్ని చూపుడు వేలితో నిమిరాడే!...ఎన్నడూ ...చె...య్య...లేదలా!... అన్నాను మనస్సు కాస్త కుదుట పడుతూంటే...
...నా గుంజాటనని గ్రహించినట్లున్నాడు...ప్రతీ పనికీ ఓ మొదటి సారి ...అనేదుంటుందిగా!... అంటూ నన్ను మంచం మీద పడుక్కోబెట్టి , నా నడుం పైనుంచి ఓ తొడని అవతలవైపు వేస్తూ మీదెక్కిపోయి...తన దా...న్ని... నోట్లో పెట్ట బోయాడమ్మా!...ఒద్దు... అంటూ పట్టుకున్నాను, పక్కకి తప్పిద్దామని...అ...ది...నా చేతుల్లోంచి జారి...వీ...టి... మీద పడిందే!... అంటూ తన స్థనాల వైపు కనురెప్పలార్పింది ...’ ఓహో!...అక్కడ ...ఇష్టమేంటీ!...అన్నాను వెక్కిరింపుగా...
‘...ఛ...అ...ది...చేతిలోంచి జారిందని చెప్పానా!...మీ ఆయన కూడా నీలాగే అనుకుని , ...వీ...టి...ని...’ అంటూ గుబ్బలవైపు కనురెప్పలార్పి... ‘...అరచేతుల్లో ఇముడ్చుకుని...వీలైనంత దగ్గరగా ఒత్తి...మధ్య సందులోకి జొనిపాడమ్మా...దా...న్నీ!...ఛీ...ఇక్కడేంటీ!...తీసీ!!...అని నే పెనుగులాడుతున్నా వదలకుండా పుసుకూ, పుసుకూ చప్పుడ్లయేలా గెంటడం మొదలెట్టాడు...మొదట్లో సిగ్గుతో కళ్ళు మూసుకున్నా , ఆపైన అరమోడ్పుగా కళ్ళిప్పి మొహమాటంగా ...దా...ని...కదలికని చూడడం మొదలెట్టానే!...’ అందది...అని నే ఊపిరి తిప్పుకుంటూంటే...
‘...ఎలా ఉందిట!...’ అంది వకుళ కసి గొంతుతో...
...విను...అంటూ కంటిన్యూ చేశాను...‘...వీ...టి అవతల దాకా దూసుకొచ్చిందమ్మా అదీ...పై చర్మం వెనక్కి జరగడంతో అదో ఎరుపు రంగులో ఉన్న గుండు స్పష్టంగా కనిపించడం మొదలైంది...మధ్య లో సన్నటి చీలికా , దాంట్లోచి తోసుకొస్తూన్న తెల్లటి తొలి మదపు చుక్క కనిపించేంత దగ్గరగా, నా పెదాల్ని తాకేంత దగ్గరగా ...రావడం మొదలైంది ...దా...న్ని... భయంగా చూస్తూంటే ...వదినా!...అని పిలిచాడే మీ ఆయన...బెరుకుగా తనకళ్ళల్లోకి చూశాను... ఊఁ...అన్నాడమ్మా...దా...ని వైపు కళ్ళతోనే సైగచేసి!...
...వద్దన్నట్లుగా తల అడ్దంగా తిప్పాను...రొమ్ముల్లో పోట్లు భరిస్తూ...కనీసం ఓ ముద్దు... అన్నాడే ... ఇక బాగుండదని ట్రై చేశాను...పెదాలకి అందలేదు... నాలికని బైటికి జాపాను...గుండు తగిలింది...అదో తమాషా రుచి...ఇదీ అని చెప్పలేనులే!...మళ్ళీ కావాలనిపించి , మోచేతుల మీద పైకి లేచాను...అంతే పుసుక్కున నా పెదాల్లో చొరబడిందే గానీ ...అంతకన్నా లోపలికెళ్ళదే!...మంచం మీద వాలిపోయి...రెండు చేతుల్తో పట్టుకుని ట్రై చేసినా వెళ్లదే!...
...వీటిని బాగా విప్పుకో వదినా!...అంటూ నా పెదాల్ని విడదీశాడు...కాస్త లోపలికెళ్ళినా ఆ పైన నా వల్లకాలేదు...పక్కకి తోశేసి మొహం తిప్పుకున్నాను...మళ్ళీ స్థనాల మధ్య దోపి దున్నడం మొదలెట్టాడు...అప్పుడు మొదలైంది తడిగా తగలడం...ఉన్నట్లుండి నా నడుం మీదినుంచి లేచిపోయి...తొడల్ని విడదీసి చొరబడ్డాడు తల్లీ...కళ్ళు బైర్లు కమ్మాయనుకో...కసి కసిగా దంచడం మొదలెట్టాడు...
...నిస్త్రాణగా ఆ పోట్లని భరిస్తూంటే...మళ్ళీ నడుం మీదికొచ్చి,గుబ్బల్నిదున్నాడు...కాసేపు తరవాత దిగిపోయి...నా తొడల మధ్య తలెట్టేశాడు...కాసేపు కొన నాలికతో కెలికి , ఆపైన బిళ్లని తినేసి...కాసేపు పూరెమ్మల్ని దున్నడం , ఆ పైన మళ్ళీరొమ్ముల్ని!...

ఇలా ఎన్ని సార్లు ఇలా మారాడోగానీ పిచ్చెక్కిపోయిందంటే నమ్ము...వీర్యం విదలడం మాత్రం తొడల మధ్యే తల్లీ...అదీ కొసకంటా గెంటి...ఆ వేడికి సొమ్మసిల్లిపోయాను...మళ్ళీ మెలుకువొచ్చేసరికి ఐదున్నర దాటింది... మీ ఆయన మొద్దులా నిద్దరౌతున్నాడు... చప్పుడు చేస్తే ఎక్కడ మీదడిపోతాడో!...అని పిల్లిలా బైటికొచ్చాను....ఇతగాడితో ఎలా కాపురం చేస్తున్నావోగానీ తల్లీ!...నేనైతే ఎప్పుడో అమ్మ దగ్గరకి పారిపోయుండేదాన్ని...’ అందది...అష్ట వంకర్లు తిరిగిపోతూ...
‘...నాటకాలు...’ అంది వకుళ ...నాకూ అదే అనిపించిందే... చెక్ చేద్దామని ...కాసేపు ఏమీ మాట్లాడకుండా ఉండి ..బావ ఇవాళ కూడా రాకపోతే సాయంత్రం వచ్చేస్తావేంటి మా ఇంటికి!?...అన్నాను... ‘..ఊఁ...’ కొట్టిందది ఎఱ్ఱబడ్ద బుగ్గల్తో... ఎంత సిగ్గు లేదు దీనికి!... అనుకున్నా వకూ!... అని ఆగాను...
‘...మాంచి హీట్స్ లో ఉన్నట్లుందిది...ముందు వాయింపుల వివరాలేం చెప్పలేదా?...’ అంది వకుళ...
... అడిగితే చెప్పునేమో!...తనేదో ఆలోచనల్లో ములిగిపోవడం చూసి నేను పెద్దగా అడగలేదు... వాళ్ల ఇల్లు దగ్గరపడుతూంటే అందమ్మా...‘...ఓ సహాయం చెయ్యి సంధ్యా!...’ అంటూ... ఏంటదీ?... అన్నాను...చెప్పింది... దాని కోరిక విని నిర్ఘాంతపోయాననుకో!... దింపి వచ్చేస్తూంటే , మళ్ళీ గుర్తు చేసింది...
...ఏంటే ఈ వెఱ్ఱి!...ఆ కాప్సూలు వేసుకోనంటున్నావ్...ఏమవచ్చో తెలుసా!...’ అని హెచ్చరించాను...వినలేదు...పైగా నే చెప్పింది చెయ్యి!... అంటూ చేతులట్టుకుంది...సరే దాని ఖర్మ!...అనుకుని , ఇంటికొస్తూ నీకు ఫోన్ చేశాను...ఇంతకీ చేశావా ఆ పనీ!...మధు రియాక్షనెలా ఉందీ!...అంటూంటే బెల్ అయింది...
...నడు , కాంటీన్ లో ఓ పావుగంట కూర్చుందాం...నీ కధ వినేదాకా ఇంటికెళ్ళలేను... అన్నాను...
‘...ఏమక్కర్లే!...సుజాతక్క మనిద్దర్నీ రమ్మంది , కాలేజయ్యాక...ముఖ్యమైన విషయాలు మాట్లాడాలిట...దగ్గిరేగా!...నీ వాహనం మీదే వెళ్దాం......నీ పిల్లల్ని మీ ఇంట్లో దింపి , మా శాల్తీలని బావా వాళ్ళింటికే తీసుకురమ్మని చెప్పేశాలే మధుకి...’ అంది వకుళ...
...నేనొచ్చేదాకా శ్యామా ని ఉండమని ఫోన్ చేసి... పొద్దున్న దింపేసి వెళ్ళిపోయాడా!...అన్నాను...ఊఁ కొట్టిందది , బైటికి నడుస్తూ...
‘...మొదలెట్టు...’ అన్నాను , నా స్కూటర్ కాలేజి కాంపౌండ్ దాటగానే...

...‘...పొద్దున్నే లేచి బాత్ రూంకి వెళ్తూంటే నీ ఫోన్ ...అదీ నీ మొబైల్ నుంచి...ఏమైందా?...అనుకున్నాను మొదట!... చెప్పింది విన్నాక , నా చెవుల్ని నేనే నమ్మలేకపోయాననుకో !... మధు కి ఎలా చెప్పాలా?...అని ఆలోచిస్తూ , అవసరాలు తీర్చుకుంటూంటే ఐడియా వచ్చింది...

... ఇంకా నిద్దరౌతూన్న మధు పక్కన చేరి , తన మొహాన్ని గుండెలమీదికి లాక్కున్నాను...అంతే... సుజా!... అంటూ నామీదెక్కిపోయాడు...
...ఏయ్!...ఎప్పుడూ దాని ధ్యాసేనా!...నేను వకుళని...అన్నాను తెచ్చిపెట్టుకున్న కోపంతో తనని పక్కకి తోసేస్తూ...
..దాంతో మెలుకువొచ్చినట్లుంది...కళ్ళు తెరిచి ...‘...మూడొచ్చిందా అమ్మాయి గారికి!...’ అంటూ మళ్ళీ నన్ను దగ్గరకి లాక్కున్నాడు...
...ఇష్ష్...లేచి తొందరగా తయారుకా... మనమోచోటికి వెళ్ళాలి... అన్నాను...విడిపించుకోకుండానే... ...ఎక్కడికీ!?... అన్నాడు నా గుండెలకి మొహం రుద్దుకుంటూ...
...సుజాతక్కా వాళ్లింటికి!... అన్నాను...‘...ఎందుకూ!?...’ అన్నాడు తలెత్తకుండా...
...దాని పేరు పగలూ , రాత్రీ పలవరిస్తున్నావుగా!...’ అన్నాను తన చిక్కటి జుట్టులోకి వేళ్ళు పోనిచ్చి క్రాఫు సవిరిస్తూ...
...‘...మా బాసు వైజాగెళ్ళాడు...వచ్చింతరవాత నైటౌట్ చెయ్యడానికి వెళ్దాంలే!...’ అన్నాడు , నా మొహం లోకి కొంటెగా చూస్తూ ...
...కాదు , ఇవాళే వెళ్ళాలి... అన్నాను సీరియస్ గా...‘...వాళ్లింటికి నేనెలాగూ వెళ్ళాల్లే ఓ ఫైల్ తీసుకోడానికి ...’ అన్నాడు...మంచం మీదినుంచి లేచి...

 

...ఇంకేం!?...నేనూ వస్తా!... అన్నాను...‘ ...కబుర్లు చెప్తూ కూర్చుంటావేమో!...ఇవాళో మఖ్యమైన మీటింగుంది , పదకొండున్నరకి...’ అన్నాడు... పిల్లలు స్కూల్ కి పంపించగానే బయల్దేరుదాం...అన్నాను ... సరే అంటూ బాత్ రూంలో దూరాడు...
...అనుకున్నట్లుగానే బయల్దేరాం...దోవలో అడిగాడు...‘...నీకేం పనీ!?...’ అంటూ...చెప్తాగా!... అని దాటేశాను...
...కాసేపట్లో వాళ్లిల్లు జేరేసరికి తొమ్మిదైంది...కావాలనే మధుని బెల్ కొట్టమని , తన వెనక నిలబడ్డాను ...
...తలుపు తీసిన సుజాతక్క మొహం చాటంతైంది , మధుని చూడగానే!...‘... ఓ ఫైల్ కావాలి... కుమార్ భయ్యా ఫోన్ చేశారా!?...’ అన్నాడు నా మొగుడు ... ‘...ఆఁ ...లోపలికి రా మధూ!...’ అంది పక్కకి తప్పుకుని...‘...నువ్వెందుకొచ్చావే!?...’ అంది సుజాతక్క ,నన్ను చూడగానే...

...ఇరుగమ్మలూ , పొరుగమ్మలూ బుగ్గలు నొక్కుకోకుండా ఉండడానికి...అని సమాధానం చెప్తూ , ఎదురింట్లోంచి మమ్మల్నే చూస్తూన్నావిడకి చెయ్యూపాను...ఆవిడా చెయ్యూపి లోపలికెళ్లగానే , తలుపేసి హాల్లోకెళ్ళామిద్దరం...
సోఫాల్లో కూర్చోగానే దాని వైపు చూశాను ...అప్పుడే పక్కమీదినుంచి లేచొచ్చిందేమో!...జుత్తు కాస్త రేగుంది...రాత్రి నిద్ర లేదేమో కను రెప్పలు బరువుగా వాలిపోతున్నాయి... శోభనం పెళ్ళికూతురు కదూ!...అనుకుని , దాని డ్రెస్ వైపు చూశాను ... చిన్న ప్రింట్లున్న లైట్ పింక్ వాయిల్ చీర దాని ఒంటికి అంటుకునుంది...దాంతో బరువైన దాని... ఆ... సంపద... కనిపించీ , కనిపించనట్లు కవ్విస్తూంది....
.‘..ఆడదాన్నైన నాకే ఇలా అనిపిస్తే...’...అనుకుంటూ మధు వైపు ఓరగా చూశాను...వా..టి...నే ... చూస్తూన్నా , ఎందుకో మధ్య మధ్యలో చూపు తిప్పుకుంటున్నాడు...మొహం కాస్త ఎఱ్ఱబడుంది... సిగ్గుపడుతున్నట్లున్నాడు... అనుకుంటూ , మళ్ళీ అక్క వైపు చూశానే!...
... చిన్న మెడ ఉన్న బ్లౌజైనా ...అ...వి... బైటికి ...ఉబ...కడం మొదలైంది...చూపు ఇంకాస్త కిందికి జార్చాను... ...ఊపిరి వేగం బాగా పెరిగిందేమో...అ...వి... కెరటాల్లా పొంగుతున్నాయి...సిధ్ధంగా ఉందిది...అనుకుంటూ మధు వైపు ఓరగా చూశాను ...
...తనూ ...వా...టి...నే చూస్తున్నాడు... మా చూపులు గమనించిందేమో!...సుజాతక్క ఇబ్బందిగా కదిలి ‘...కాఫీ తెస్తా!...’ అంటూ లోపలికెళ్తూంటే పరిశీలనగా చూశాను...తొడలు ఎడంగా పెట్టుకుని నడుస్తూందది...కనీసం రెండు రౌండ్లైనా పడుంటాయి దీనికి... అనుకున్నాను ,అదో...లాంటి , నడుం విరుపుల్నీ బరువుగా కదుల్తూన్న దాని పిరుదుల్ని చూసి... అంటూ అది చెప్పుకుపోతూంటే ... చెప్పా కదే!...మూ...డు ...సార్లనీ!... అన్నాను‘...అది ఇందాక కదా...నువ్వు చెప్త!... పొద్దున నాకేం తెలుసూ!...’ అని సాగదీసింది వకుళ... సర్లే...తొందరగా ముగించు తల్లీ!...వాళ్లింటికి వచ్చేస్తున్నాం!...అన్నాను‘...అలాగేలే!... ఏం చెప్తున్నానూ!...ఆఁ...దాని నడక...నడుం కదలికల గురించి...కళ్ళార్ప కుండా చూశేస్తున్నాడు మధు... తెలుస్తుంది కదమ్మా...మనని మగాళ్ళు వెనకనించి చూస్తూంటే!... అదీ గ్రహించి ,నడుం చుట్టూ పైటని సర్దుకుంటూ ఆగి, ...వకూ!... అంటూ నన్ను పిలిచింది...కాస్త సైడుకి తిరిగి... ఇంచుమించు ఓ అడుగు ముందుకి పొడుచుకొచ్చిన దాని యవ్వనాన్ని చూసి డంగైపోతూ మధువైపు ఓరగా చూశానే!...రెప్పవాల్చకుండా చూసేస్తున్నాడు వాటిని...
...తనవైపో అర వవ్వు విసురుతూ , కొనగోటితో పైటని ...ఆ...ఎ...త్తు...మీదికి లాక్కుని.. ‘...రా!...’ అంటూ మళ్ళీ పిలిచింది నన్ను...ఒక్క పరుగున దాని పక్కన చేరాను...ఏంటక్కా!... అంటూ...
‘...నువ్వుకూడా ఏంటే!...మగాళ్లల్లా ...ఆ...పాడు చూపులూ!?...కాఫీ కలుపుదాం దా!...’ అంటూ వంటింట్లోకి తీసికెళ్ళి...‘...ఇది చెప్పూ!...నువ్వూ ఉంటావా ఇక్కడే?...’ అని అడిగిందది సిగ్గుగా!...
...తలుపవతల నుంచి చూద్దామని అనుకున్నాను...అయినా ఎందుకంత మొహమాటం!...ఓ నాల్రోజుల క్రితం ...నీ మొగుడితో సహా , మేమంఅందరం చూస్తూండగానే నిన్ను...వా...యిం...చా...డు...గా నామొగుడు... అన్నాను... ‘...ఆ రోజు స్థితి వేరు!...అందరం...అదే...ప...ని... లో ఉన్నాం...’ అందది ...ఏ గాస్ వాడో , కోరియర్ వాడో వస్తే, పక్కమీంచి లేచొస్తావా!?...అన్నాను...‘...ఉండుతల్లీ!...నీకోదండం...కానీ ...మమ్మల్ని...చూ...డ...కు...హాల్లోనే కూర్చో ప్లీజ్!...’అని వేడుకుంది సుజాతక్క...
అంతగా మొహమాట పడిపోతూందికదా అని , ...ఇంతకీ ఆ ఫైల్ ఎక్కడ పెట్టావ్?... గెస్ట్ రూం లోనేగా!...అన్నాను... ‘... ఫైలేంటీ?..’. అంటూ కొశ్చన్ మార్కు మొహం పెట్టిందే!...నా మొహం లో చిలిపి నవ్వుచూసి ...‘...ఉహూఁ...మా బెడ్ రూం లోనే!...’ అంది ఎఱ్ఱ బడ్డ మొహంతో మరో వైపు చూస్తూ...
...ఇంతకీ ఏమైనా తిన్నావా!...అన్నాను...ఫ్రిజ్ తలుపు తీస్తూ...‘...ఇంకా లేదు...ఓవెన్ లో ఎగ్ రోల్స్ ఉన్నాయి...’ అందది...సరే ఇప్పుడే వస్తాను... అంటూ హాల్లోకొచ్చి ...మధూ!...నీ ఫైల్ మాస్టర్ బెడ్ లో ఉందిట ...అక్కడికెళ్ళు...సుజాతక్క వచ్చి తీసిస్తుంది...అన్నాను...
...నా మొహం లో కొంటెతనం ఇంకా పోలేదేమో!...మధు కి అర్థమైపోయింది విషయం...‘...బుధ్ధుందా వకూ!...బాస్ లేనప్పుడా ఇదీ!...అదీ వాళ్ళ బెడ్ రూం లోనా!?...’ అన్నాదు...ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...
...ఏం బాధపడకు... మన బెడ్ రూం లో ...నేనూ ఇస్తాలే , ఇలాంటి ఫైలే , మీ...బాస్ కి !..అదీ నీకు చెప్పకుండా! ...ఆ లుంగీ తీసుకో!...మీటింగ్ కి వెళ్ళాలి కూడానూ!... అని కన్ను గీటుతూ , గర్భాదానపు పెళ్ళికొడుకుని ఆ రూం లో కూలేసి , వంటిట్లోకెళ్ళాను...
...అప్పటికే కాఫీ తయారు చేసింది సుజాతక్క...గబగబా ఎగ్ రోల్స్ ప్లేట్ నీ, కాఫీ పాట్ నీ ఓ ట్రే లో పెట్టి...దాని చేతిలో పెట్టను...అది సిగ్గుతో మరోవైపు చూస్తూ ‘...వస్తానే!...’ అని బయల్దేరింది...ఒక ఐడియా వచ్చి... ఆగు... అన్నాను...
...ఏంటీ!...అందది...ఆలస్యం భరించలేనట్లుగా...ఫ్రిజ్ లోంచి మల్లెపూల దండ తీసి , దాని తలలో తురిమి...ఇంక వెళ్ళు... అన్నాను...
...‘...ఛీ!...ఏమనుకుంటాడే!...’ అందది సిగ్గుపడిపోతూ...నిప్పు తొందరగా రాజుకుంటుంది...వెళ్ళు!... అంటూ దాన్ని పంపించి , నేనూ ఓ రెండు రోల్సూ , కాఫీ కప్పూ అందుకుని హాల్లోకొస్తూండగానే...మెల్లగా బెడ్ రూం తలుపేసిన చప్పుడూ...సోఫాలో కూర్చుంటూండగానే మంచం కిరకిరలూ...
...టైమ్ వేస్ట్ చెయ్యటం లేదు వీళ్ళు ... అనుకుంటూ తెచ్చుకున్నవి కానిస్తూంటే ...మంచం కిరకిరల స్పీడు పెరిగింది...తిండి ముగించి బెడ్ రూం తలుపు పక్కకి చేరేసరికి రొప్పులూ , మూలుగులూ పెద్దవయ్యాయి...కీ హోల్ లోంచి చూద్దామని ట్రై చేశాను...అవతల వైపు కవరుంది...లాభం లేదని లేస్తూంటే... అ...య్య...బాబో...య్...చాలు...తీసీ!...ఛీ!...వినవుకదా!...అంటూన్న సుజాతక్క విలవిలలు సన్నగా వినిపించేసరికి ...మొదటి రౌండ్ అయినట్లుంది ... అనుకుంటూ గడియారం చూశాను... తొమ్మిదీ నలభై...
...మరో రౌండ్ కి టైం ఉంది...ఈ లోగా వంట చేద్దాం... అనుకుంటూ వంటిట్లోకి వెళ్ళాను...అందిన వాటితో లంచ్ రడీ చేసి హాల్లోకొచ్చేసరికి పదీ ఇరవై...క్లాస్ టైంకి అందుకోవాలంటే పది నిముషాల్లో బయల్దేరాలి... అనుకుంటూంటే...
...ఢబాల్న తలుపు తెరుచుకుని సుజాతక్క బైటికి వచ్చింది...ఇంచుమించు పరిగెత్తుతూ... చీర అస్తవ్యస్తంగా ఉంది...పల్చని వాయిల్ చీరేమో!...ప్పొంగుతూన్న దాని ఎత్తుల్ని దాచ లేక పోతూంది...ఏమైందమ్మా!...అన్నాను...
..‘...రెండు సార్లు...చే...సింది...చాలక ...మ...ళ్ళీ...అంటు...న్నాడు...’...అంటూ బాత్ రూం లోకి పరిగెత్తింది...మాస్టర్ బెడ్ లోకెళ్ళేసరికి మధు లుంగీ కట్టుకుంటున్నాడు...హాల్లో కూర్చో...ఇప్పుడే వస్తాను... అంటూ బాత్రూం లోకి దూరాడు నన్ను చూడగానే...నవ్వుకుంటూ వెనక్కి తిరిగాను...
...కాసేపట్లో రెడీ ఐపోయి బైటికొచ్చాడు , ఓ ఫైల్ పట్టుకుని...‘...వెళ్దామా!...’ అన్నాడు పక్కచూపులు చూస్తూ...చెప్పొస్తాను...అంటూ వెళ్ళి ...అక్కావెళ్తానే!... అంటూ బాత్ రూం తలుపు తట్టాను...
‘...తను అక్కడే ఉన్నాడా!?...’ అంది లోపల్నీంచే...మధువైపు చూసి బైటికెళ్ళమన్నట్లుగా సైగ చేశాను...కాసేపట్లో బైటికొచ్చిందది...బొట్టెట్టించుకుని వెళ్దుగాని ... అంటూ వంటిట్లోకెళ్ళొచ్చి , పాపిట్లో బొట్టూ , చేతిలో రెండు ఆపిల్ పళ్ళూ పెట్టి...‘...చాలా థాంక్సే!...’ అంది ...మెరుస్తూన్న కళ్లతో...
...ఐ పిల్ వేసుకోలేదుటగా!...ఫలితం ఏమవచ్చో తెలుసునా!?...’ అన్నాను ...సీరియస్ గా దాని కళ్ళల్లోకి చూస్తూ...‘...సంధ్య చెప్పిందా!...కాలేజయ్యాక , నువ్వూ , అదీ, రండి...బోల్డెన్ని చెప్పాలి...’ అందది... ...అలాగే!...అంటూంటే , సుజాతక్క చీర మీదినుంచే చనుమొనల్ని రుద్దుకోడం గమనించి...ఏమైందీ?... అన్నాను...వా...టి... వైపు సైగ చేస్తూ ‘...అదీ చెప్తాలే!...’ అంది ...సిగ్గుగా రెప్పలు వాల్చుకుంటూ... టైమ్ అయిపోతూందని గబగబా బైటికొచ్చి కార్ లో కూలబడ్డాను...
...దోవంతా మధు ఒక్క మాట మాట్లాడలేదే!...కాలేజీ దగ్గర నేను దిగుతూంటే... ‘...నా తరఫున ...సారీ...చెప్పు మీ సుజాతక్కకి...’ అని చెప్పి ...ఎందుకూ?...అని నేనడుగుతూన్నా , వినిపించుకోకుండా వెళ్ళిపోయాడమ్మా!....అంటూ ముగించిందది...
.... తెలుసుకుందాం...నడు... అంటూ సుజాతక్కా వాళ్లింటి ముందు నేను స్కూటర్ పార్క్ చేస్తూంటే బెల్లు కొట్టింది వకుళ... ఓ రెండు నిముషాల తరవాత తలుపు తీసి , ‘...రండి , మీ గురించే చూస్తున్నాను...మొహాలు కడుక్కొస్తే కాఫీ తాగుదాం...’ అంది వంటింటి వైపు దారితీస్తూ...
...కాసేపుండి తాగుదాంలే!...ముందు తినడానికేమైనా పట్రా!... అంటూ నేనూ , వకుళా బాత్రూముల్లో దూరాం ...
...ఆ పని ముగించి నేను బైటికి వచ్చేసరికి సుజాతక్క సమోసాలూ , నీళ్ళ బాటిలూ ముందు పెట్టుకుని ...చనుమొనల్ని రుద్దుకుంటూ కూర్చునుండడం నా కళ్ల బడింది... అప్పుడే నా పక్కన చేరిన వకుళకీ చూపించానా సీను...
...చెప్పాగా!...పొద్దున్న నే బయల్దేరే టైమ్ కి కూడా ఇదే పని చేస్తూందనీ!...కనుక్కుందాంపద...విషయమేమిటో!...అని, ...ఏంటమ్మా!.... ...ఇ...వి...బాగా...వాచిపోయినట్లున్నాయి...అంటూసుజాతక్క...చనుమొనలవైపు...ఓ...కొంటెచూపువిసిరి...అంతగా...న...లి...పే...శాడా! ...పొద్దున్నీంచీ...నె...ప్పి... తగ్గనే లేదా!... అంది వకుళ...సోఫాలో కూర్చుంటూ...

‘...పోవే!... అవెప్పుడూ ఉండేవే!...ముందివి కానిద్దాం!...’ అంటూ సమోసాలప్లేట్లు మా వైపు తోస్తూ దాటేయబోయింది సుజాతక్క, ...
...చెప్తానని పొద్దున్న ప్రామిస్ చేశావ్...తప్పించుకోకు...అంది వకుళ ఓ సమోసా అందుకుంటూ...కాసేపు అందరం తిండిలో పడ్డాం...
...మొదలెట్టూ!... అన్నాను రెండోది అందుకుంటూ... ఊఁ... అంది వకుళ , తనూ అదే పని చేస్తూ...
‘... గదిలోకెళ్తూంటే గుండెలు దడదడ లాడాయమ్మా...ఉగ్గబట్టుకుని వెళ్ళాను...మధు కిటికీ లోంచి బైటికి చూస్తున్నాడు , ఆఫీస్ కి వెళ్ళడానికి తయారైఉన్నాడేమో! హుందాగా ఉన్నాడమ్మా!...’ అని సుజాతక్క మొదలెట్టేసరికి...
... అదేంటీ!...నేను లుంగీ కట్టుకునుండమన్నానే!!...అంటూఅడ్డొచ్చిందివకుళ, సమోసాని షోగ్గా కొరుకుతూ... ...కాసేపయ్యాక,అక్కేకట్టిందేమో!...నువ్వడ్డురాకే!!...అంటూవకుళనిగదిమి,...నువ్వుకానీవేఅక్కా!... అన్నాను...‘...మీరు చేస్తారేమోగానీ నే చెయ్యలేనమ్మా అలాంటి సిగ్గుమాలినపనులూ!...’ అంటూ సాగదీసింది సుజాతక్క...నువ్వు విప్పుతావ్ కానీ , కడ్తావ్ కూడానూ!... అంటూ వెక్కిరించింది వకుళ...
‘...ఛీ!...ఇందుకే నేనేమీ చెప్పనన్నాను...’ అంటూ మూతి ముడుచుకుంది సుజాతక్క... ...చెప్పు, చెప్పు... నీనింక నోరిప్పన్లే!... అని వకుళ బ్రతిమాలాక ... ‘...తనచేతే కట్టించాలే!...కాసేపు తర్వాత...’ అంటూ మొదలెట్టింది సుజాతక్క... ఊఁ...కొట్టాం...ఇద్దరం...
‘...ఎందుకో సీరియస్ గా ఉన్నట్లనిపించాడు!...ఏవనుకున్నాడో!...ఇలా పిలిపించి నందుకు...అని భయపడుతూ నువ్వు చేతిలో పెట్టిన ట్రే ని సైడ్ టేబుల్ మీద పెడుతూంటే చప్పుడవడంతో నా వైపు చూశాడు...నేను బెరుకుగా చూపులు విడదీసుకుంటూంటే తన కళ్ళల్లో ...అదో... రకమైన మెరుపు... తీక్షణంగా చూస్తూ నావైపే వస్తున్నాడు......నా ఒంటి వైపు చూసుకుందును కదా...సిగ్గుమాలిన పైట జారిపోయుంది...’ అని అది చెప్తూంటే...
...సొంత దారుకి లేని సిగ్గు దానికెక్కడ్నుంచి వస్తుందీ!?...అని వెక్కిరించింది వకుళ...
‘...అదుగో...మళ్ళీ!...’ అంటూ అక్క జేవురించిన మొహంతో ఏదో అనబోతూంటే...నువ్వు నోరిప్పావంటే చెప్తా!...అంటూ వకుళని గదిమి...నువ్వు కానీవే అక్కా!... అంటూ దాన్ని బుజ్జగించాను...
‘...పవిఁట జారుందని ఎప్పానా!...’ అంటూ మళ్ళీ మొదలెట్టిందది...ఊఁ...కొట్టాం...నేనూ, వకుళా...
‘...నేను ...దా...న్ని... సర్దుకోబోతూంటే రెండడుగుల్లో నా వెనక చేరి, ఓ చేత్తో నా నడుం చుట్టేసి , నన్ను తన ఒంటికి గుద్దుకుంటూ ,మరో చేత్తో పైటని దిగలాగేశాడమ్మా!...ఇంకా ఈ అడ్డెందుకు భాభీ!...అంటూ...’ అంది సుజాతక్క , తీపి ఙ్ఙాపకాలతో మొహం ఎఱ్ఱబడుతూంటే...
...మేమేమీ మాట్లాడలేదు...
‘... మీటింగ్ ఉందేమో కదా!?...అన్నాను... టైమ్ కి గుర్తు చేశావ్ భాభీ!...అంటూ టై వదులు చేసి, గబగబా షర్టూ , బనీనూ విప్పి కిందడేసి , పాంటు కూడా విప్పేసుకో బోయాడే!...అప్పుడు గుర్తు చేశానమ్మా...మంచం మీద లుంగీ ఉందీ!... అంటూ...అదెందుకూ?...టైం దండగ!...అన్నాడు... ...ఛస్తున్నా బాబూ...చూడలేక !...అన్నానమ్మా!...తన ఛాతీ మీద , వీపుమీద దట్టంగా పరుచుకున్న రింగులు తిరిగిన జుత్తుని ఓర గా చూస్తూ!... ఎలా తట్టుకుంటున్నావే తల్లీ ...పక్కమీద అవి పెట్టే కితకితల్ని...’ అంటూ వకుళ వైపు చూసింది...
‘...నాకే కాదు, సంధ్యకీ అలవాటైపోయిందిలే!...కానీ...’ అందది బుధ్ధిగా!...
‘...అపుడు మీ ఆయన నవ్వుతూ చేస్తూన్న పని ఆపేసి , నే మంచంమీద పెట్టిన మీ బావ గ్లాస్కో పంచ ని చుట్టబెట్టుకుంటూ పాంటుతో బాటు అండర్వేర్ ని కూడా జార్చేశాడే...ఇంకా చూడాల్సినవి...చాలా ఉన్నాయంటూ... అ...ది... కూడా చూపించేస్తాడేంటి దేవుడా!...అనుకుంటూ తల దించుకున్నాను...గుండెలు దడదడా కొట్టుకుంటూంటే...’ అని ఆగింది సుజాతక్క...పొద్దున్నే దర్శనం కూడా అయిపోయిందా!... అన్నాను ఒళ్లు వేడెక్కుతూంటే...‘...కాలేదు కానీ, కాసేపు తరవాత దాని ఒత్తిడి అనుభవించాను...’ అంది సుజాతక్క...సిగ్గులొలకబోస్తూ...
... మా ఆయన దగ్గర పడుక్కోని వాళ్ళల్లా ఏంటా వగలూ!...అని ఖస్సు మంది వకుళ....‘...ఏకాంతంలో మొదటిసారికదమ్మా!...’ అంది సుజాతక్క...
...సర్లే!...కానీ!...అందది ...
‘...గ్లాస్కో పంచ లోంచి కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తూన్న మీఆయన బలుపు ని చూసి భయంతో తలొంచుకుని పైట సర్దుకుంటూంటే...ఎప్పుడొచ్చాడో దగ్గరకి...ఆ పనొద్దన్నానా!... అంటూ పవిటనీ , కుచ్చెళ్లనీ ఒకే సారి లాగేశాడే...చీర నా కాళ్ల దగ్గర కుప్పలా పడిపోయింది...నన్ను అమాంతం ఎత్తేసుకుని మంచం వైపు మోసుకుపోతూంటే అనుభవించానమ్మా... దాని ఒత్తిడీ... ఇంతలో పిర్రల మధ్య వెచ్చటి తడి తగిలేసరికి...అప్పుడే... అక్కడిదాకా వచ్చేంత కార్చేసుకున్నానా!...అనుకుంటూ పెట్టీకోటు తో ఒత్తుకుందామని ట్రై చేస్తే...అటువంటిదేదీ చేతికి తగల్లేదు.... నన్ను పరుపు మీద పడుకోబెడుతూంటే కాస్త దూరం లో కనిపించింది , కింద పడున్న నా పెట్టీ కోటు ... చెయ్యి తిరిగిన వాడేనమ్మా నీ మొగుడు...ఎప్పుడు లాగేశాడో తెలీలేదంటే నమ్ము!...’ అంది సుజాతక్క ...
...ఎప్పుడెప్పుడా అని ఎదురుచూస్తూన్న నీకు ఒంటిమీద సోయెలా ఉంటుందిలే!... అంది వకుళ కసిగా... ‘...ఛ...’ అంది సుజాతక్క... ఉన్న మాటేగా!...కానీ!!... అన్నాను నేను...
‘...పల్చటి బ్లౌజు తప్ప ఒంటిమీద నూలుపోగు లేని నా ఒంటిని , మధు కన్నార్పకుండా చూస్తూంటే సిగ్గుతో తొడలు ముడుచుకుంటూ కళ్లు పక్కకి తిప్పుకున్నానే!... అబ్బ...ఏం సైజులు భాభీ!... అంటూ ...వీ...టి...ని చెరో చేతిలోనూ ఇముడ్చుకుని...’ అంటూ తన గుబ్బలవైపు కనురెప్పలార్పి... ‘...కసుక్కున పిసికాడే!...టపటప లాడుతూ హుక్స్ అన్నీ ఒక్క సారి తెగిపోయి...ఒ...ళ్ళు... బైట పడింది...సిగ్గుతో చఛ్ఛిపోతూ బోర్లా తిరిగిపోయానే! ...’ అంది అక్క...
...అలాగే మీదడిపోయాడా?... లేకపోతే నిన్ను వెలకిలా తిప్పి ఎక్కిపోయాడా?...??...అన్నాను... ‘...ఎలా అయుంటుందని నీ ఉద్దేశ్యం?...’ అంది అక్క... ...మొదటిదే!...అన్నాను...
‘...ఎలా ఊహించగలిగావే?...’ అంది సుజాతక్క... ...ఎలాగేంటీ?...దాన్నీ అలాగే చేశాడు...డాగీ...తన ఫేవరెట్ పొజిషన్...నువ్వు కానీ!... అని తొందరపెట్టింది వకుళ...
‘...మొన్న మీ ఇంట్లో మదన్ కూడా ఇదే పేరు చెప్తూ ...చే...శా...డే నన్ను!...ఎందుకో...తేడాగా ఉన్నాయి...ఇద్దరి స్టైల్సూ...అయినా ఏంటో ఆ తప్పుడు పేరు!...డా...గీ...అంటూ...’ అంది సుజాతక్క...
...ఆడ కుక్కల్లాగానే కదమ్మా మనం...చే...యిం...చు...కుంట!...మదన్ జీజూ నిలబెట్టి ...చే...స్తా...డు... , మధు మంచం మీద వంగోబెట్టి ...చే...స్తా...డు... మొదటిది స్టాండింగ్ డాగీ...రెండోది... పధ్ధతైన డాగీ...తొందరగా కానీ...మేమిళ్ళకెళ్ళాలి...అన్నాను...
‘...సర్లే!...అడ్డు రాకండి మరి!... ’ అంటూ అందుకుని... మంచం మీద నే బోర్లా తిరిగిపోయానని చెప్పానా!...అలా తిరిగిపోయినా ఓరకంటితో మధు వైపు చూశాను ఏం చేస్తున్నాడా!...అని... అలవాటు లేని పంచని పరపరా విప్పి పక్కన పడేస్తున్నాడు నే చూసేసరికి... గబుక్కున కళ్ళు మూసుకున్నాను... పరుపు కిందికి కుంగేసరికి అర్థమైంది ...పోటు పడబోతూందని...
...ఏ తప్పుడు చోట పడుతుందో !...అని తిరగ బోయాను...అదెప్పుడూ ఉండేదేగా!...కొత్త పొజిషన్ చూడండి భాభీ!... అంటూ నా నడుం పట్టుకుని , నన్ను మళ్ళీ బోర్లా తిప్పి నా కాళ్లమధ్య సర్దుకున్నాడు...ఇలా...ఎలా...బాబూ!...అన్నానే...నిలబడనా!...అనడానికి మొహమాటమనిపించి...

...చిన్న పిల్లలు పాకే పొజిషన్ లోకి రా భాభీ!... అంటూ నా నడుముచ్చుకుని కొంచెం పైకెత్తుతూంటే ...మోకాళ్ళమీదా , మోచేతులమీదా పైకి లేచాను....తొడలు కాస్త విప్పుకో భాభీ!...అంటూ పిర్రల్ని కాస్త విడదీసి , తన మగతనం గుండుని నా రెమ్మలకి రుద్దుతూంటే...నేనే పిర్రల్ని కాస్త పైకెత్తాను... గుడ్!...అంటూ బలిసిన చిలగడ దుంపలాంటి తన మగతనాన్ని...కొసకంటా గెంటాడే వకుళా!... నీ మొగుడూ!!...’ అంటూ ఒళ్ళంతా కదిలిపోయేలా వణికి ఆగిపోయింది సుజాతక్క...బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ...
...దాని గుబ్బల ఎగిసిపాటు చూస్తూ ఉండిపోయామే తప్ప...నేనూ ,వకుళా నోరిప్పలేదు...
‘...ఆ గెంటుకి జావకారిపోయి మంచం మీద బోర్లా పడిపోతూంటే...అప్పుడేనా భాభీ...కాస్త లేవండి... అని బుజ్జగిస్తూ తనే నా నడుముచ్చుకుని పైకి లేపి...ఎలాగో సత్తువ కూడగట్టుకుని మో చేతుల మీద లేచాను , ఇందాకట్లా!... మళ్ళీ నేను పడిపోకుండా , పిరుదుల దిగువన నా నడుం ని పట్టుకుని...ముందు నెమ్మదిగా మొదలెట్టి , ఆ పైన దున్నేస్పీడు పెంచాడు...అ...క్క...డ...బాగా తడిబారినా ఒళ్ళదిరిపోతూంటే పంటి బిగువున ఓర్చుకుంటూ ...నెమ్మదీ!...అని గొణిగాను...ఆవు పొదుగుల్లా ఊగి పోతూన్న ...వీ...టి...ని జబ్బల మధ్య నొక్కి పెడ్తూ...అంటూ తన స్థనాలవైపు రెప్పలార్పింది సుజాతక్క...
...ఊఁ...అన్నాం , నేనూ వకుళా...
‘...ఇ...వి ...అస్సలు కదలటంలేదంటే ...స్పీడు చాలటం లేదన్నమాట... అంటూ కసి కసిగా దంపడం మొదలెట్టాడు...అది తట్టుకోడానికి మోచేతుల్ని కాస్త ఎడం చేసేసరికి , తెగిపోయేలా ఊగిపోడం మొదలెట్టాయి...ఈ పాడు బంతులు...మొహానికి కొట్తుకోడం మొదలెట్టాయి అప్పుడప్పుడు... పట్టుకోడానికా!...చేతులు ఖాళీ లేవు...మొహం పక్కకి తిప్పుకున్నాను తప్పుకోడానికి...
...ఏమని వినిపించిందోగానీ నీ మొగుడికి... నా పెదాల్నందుకోడానికి ట్రై చేశాడు...ఇదెక్కడి బాధరా!...అనుకుంటూ మొహం పక్కకి తిప్పుకునేసరికి...అవి...ఇవ్వవు కదూ భాభీ!...అంటూ నా నడుం మీదున్న చేతుల్ని , ఎత్తుల మీదికి జార్చాడు...మీ ఆయనదీ పెద్ద పట్టే తల్లీ!... కుదుళ్ళదగ్గర్నుంచి అరచేతుల్లో ఇముడ్చుకుని కసి , కసి గా పిసికేస్తూ, ఆపకుండా ...దెం...గా...డే!..’... అంటూ ఆగిపోయింది...సుజాతక్క...
...కాసేపు దాన్ని ఆయాసం తీర్చుకోనిచ్చి...కానీ!...అన్నాను...
‘....ఇంతలో పుసుకూ , పుసుకూ మంటూ ...పా...డు... చప్పుడ్లు మొదలయ్యాయి!...కాసేపట్లో ...ఏ...వో...తుంపర్లు పెదాల మీద పడడం మొదలెట్టాయి....కొన నాలికతో పెదాలని తుడుచుకునేసరికి...పొద్దున్న మీ ఆయన చూపించిన రుచేనే సంధ్యా!...
...ఛీ!...అనుకుంటూ ముందుకి వాలిపోయాను..ఐనా మధు లింకు తెగనీకుండా, తనూ ముందుకు వాలిపోయి , మోచేతులమీద బరువాపుకుని , దు...న్ను...తూ...నే ఉన్నాడు...ఎన్ని సార్లు...ఎంతెంత కార్చేసుకున్నానో గానీ , గదంతా ...అ...దో... వాసన... నీ మొగుడి ...అ...ది... దోవ తప్పి నా తొడల్ని బంక బంక చెయ్యడం మొదలైంది...అయినా సర్దుకుని దంచుతూనే ఉన్నాడు...
ఇంకాసేపు , ఇదే పొజిషన్ లో ఉంటే...నా ఒళ్ళింకెంత ...బం...క బారుతుందో!...అనుకుని , తన...అ...ది...మరోసారి దోవ తప్పగానే , చటుక్కున వెలకిలా తిరిగిపోయి తన నడుంచుట్టూ తొడలు పెనవేసి గాఠ్ఠిగా కౌగిలించుకునేసరికి ...భా...భీ! ... అంటూ నన్నతుక్కుపోయి వే...ఢి...గా ...చిప్పిల్లిపోతూంటే నేను సొమ్మసిల్లిపోయానమ్మా!...’ అంటూ ఆగిపోయింది సుజాతక్క...తొడల మధ్య రెండరచేతులూ దోపుకుని...
...ఎంత సేపుతరవాత లేచావేంటీ!...అన్నాను...
‘...ఏమో!...టైం చూడలేదుగానీ...నే చేసిన పిచ్చిపని వల్ల మరో రెండు నిముషాల్లో ...వా...యిం...పు మొదలైపోయింది...’ అందది మెలికలు తిరిగిపోతూ... ‘...ఏం చేశావేంటీ!...మీటింగ్ కి వెళ్ళాలంటూ మంచం మీంచి లేస్తూన్న మా ఆయన ...దా...న్ని...పట్టుకుని ...ఆపావా!...’ అంది వకుళ...
‘...అంత సిగ్గు లేని దాన్ననుకున్నావా నన్నూ!?...’ అంటూ ఖస్సుమంది సుజాతక్క... ...నవ్వుతాలకందిలే!...ఏం చేశావో చెప్పు...అంటూ నేను దాన్ని దువ్వింతరవాత ... ‘...అనుకోకుండా అంతపనీ జరిగిపోయిందమ్మా!...’ అంటూ ఒప్పుకుంది సుజాతక్క ...నే చెప్పలే!...అన్నట్లుగా చూపుడు వేలూపుతూ నవ్వింది వకుళ...ఊరుకోమన్నట్లుగా దానికి సైగ చేసి , అదెలా జరిగిందీ!?... అన్నాను మెత్తగా...
‘...నా కుడి తొడ మీద ...ఏదో...తడిగా...తగిలేసరికి మెలుకువొచ్చింది... నా ఎడం పక్క కాస్త దూరంలో మధు పుట్టిన వాడు పుట్టినట్లుగా సన్నటి గుర్రెడుతూ నిద్దరౌతున్నాడు ... అతగాడి ఓ తొడ నా నడుం మీదుంది...రెండర చేతులూ ...వీ...టి...ని పట్టుకునున్నాయి...’ అంటూ తన రొమ్ముల వైపు కళ్ళార్పి...
‘...మెలుకువ తెప్పిస్తే మళ్ళీ ...దంపుడు...మొదలౌతుందేమో!...అనుకుని కాసేపు కదలకుండా అలాగే ఉన్నానే...నా ఎడం తొడ మీద త...డి... పెరుగుతున్నా ఓర్చుకుంటూ... ఇంతలో మీటింగ్ కి టైమ్ అయిపోతుందేమో ...గడియారం చూద్దాం!...అనుకుంటే , అది నా వెనకవైపుంది ...
...నెమ్మదిగా , నా నడుం మీద వెచ్చటి దూలంలా పడున్న మధు తొడని రెండు చేతుల్తోనూ పైకెత్తి ...నెమ్మదిగా పక్కకి జరిగి... టైం చూశాను...’ అంటూ కంటిన్యూ చేసింది...
...ఊఁ... కొట్టాం ఇద్దరం...
...పావుతక్కువ పది...నెమ్మదిగా లేపాలి...ఇతగాడ్ని...అదీ తన చేతికంకనంత దూరం నుంచి!...అనుకుంటూంటే ...నా తొడ మీంచి ...చిక్కటి ...జిగట... నెమ్మదిగా కిందికి జారడం మొదలైంది...చేతికందిన ...ఏదో...మెత్తటి బట్ట తో ...ఆ ...తడి...ని తుడుచుకుని , దాంతోనే నా...తొడల మధ్య ఒత్తుకుంటూంటే ఏదో ఇనపదానిలా గుచ్చుకుంది...ఏంటా అదీ!... అని చూద్దునుగదా!...అది నా బ్లౌజు...గుచ్చుకున్నది బ్లౌజ్ హుక్కు...సర్లే...లేచి ఏదో చుట్టుకోవచ్చు...అనుకుని నెమ్మదిగా లేస్తూ కుడి పక్కకి చూశేసరికి ...మీ ఆయన ...అ...ది...కనిపించిందే వకూ!...

...నన్నంత సేపు ...దు...న్ని...అలిసిపోయినా...ఇంకా ఓ మోస్తర బిగువుతో ... బియ్యపు పిండిలో పడ్డ చిలగడ దుంపలా బెడ్ షీట్ మీద అలవోకగా ఆని ఉంది...ఏంటా ...దా...ని...కి... అంటుకున్నదీ?...అని జాగ్రత్తగా చూశా...అప్పుడర్థమైంది...అది మా ఇద్దరి...త...డీ!...అని...
...సిగ్గుతో చూపు తిప్పుకుంటూంటే గుండు లోంచి...ఇంకా చుక్కలు చుక్కలుగా బెడ్ షీట్ మీద పడుతూన్న వీర్యం... కనిపించింది...వేస్ట్ అయిపోతుందే!...అని మనస్సు చివుక్కుమనిపించింది...’ అని , ఙ్ఞాపకాల్లో తేలిపోతూ ఓ లిప్త ఆగింది సుజాతక్క...

 

...వేస్ట్ అయిపోడమేంటీ?... అని వకుళ అంటూన్నా వినిపించుకోకుండా...
‘... అదంతా...బెడ్ షీట్లోంచి పరుపులోకి ఇంకదు కదా!...అనుకుని నా బ్లౌజులో ఓ భాగాన్ని గుండు కిందికి జాగ్రత్తగా తోసి ఊపిరి పీల్చుకుంటూంటే ...దీనికి తోడు ...లేస్తూంటే ఇతగాడి...దా...ని...కి... అంటిన మా జాయంటు...తడి...కూడా జేరితే!... ...ఆ చెమ్మ తగిలి...కొత్త పరుపు!... అప్పుడే ఏంటిదీ!?...అని రాత్రికి మీ బావ అడుగుతే?...
ఏం చెప్పాలా!... అనుకుని... ఆఁ... జాయెంటు త...డి...ని... తుడిస్తే పోలా!...అనిపించి ...నెమ్మదిగా ఆ పని చేశానమ్మా!... అంతే!!... మళ్ళీ గాలి పోసుకుందది...నీ మొగుడు కొద్దిగా కదిలాడు...కొంప ములిగింది... అనుకుంటూ నేను జరగబోతూంటే ... వీ...టి... మీద...వేళ్ళ పట్టు బిగిసింది...’ అంటూ ముసిముసి నవ్వుల్తో తన చను మొవలు నిమురుకుంది సుజాతక్క...
...నెమ్మదిగా వేళ్ళల్లోంచి లాక్కోలేక పోయావా!?...అన్నాను ...
...‘...ఆ పని చేస్తేనే తల్లీ!...వీటికీ గతి పడత!...’ అందది జీరగా...
...మెలి పెట్టేశాడా!... అన్నాను కసెక్కిపోతూంటే...
‘...ఒక్క మెలి పెట్టడమేనా!...ఆ ఊతంతో నన్ను దగ్గరకి లాక్కుని మీదెక్కి పోయాడు...’...అంది సుజాతక్క బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ...
...ఒద్దని చెప్పి తొడల్ని ముడుచుకోలేకపోయావా?... అంది వకుళ...
‘...వినే ఘటమేనా నీ మొగుడూ! ...మద్ది మానుల్లాంటి తొడలాయిరి అతడివి... దానికి తోడు వాటి మీద దట్టమైన జుత్తూ!...వాటిని పొత్తి కడుపు దగ్గర మొదలెట్టి , మోకాళ్ళదాకా రుద్దుతే... తొడలు పుస్తకంలా విప్పుకోని ఆడదాన్ని చూపిస్తే చెవిచ్చుకుంటాను...’ అని సవాలు చేసింది సుజాతక్క ...ఎవరో ఎందుకూ?...నేనే ఉన్నాను...నీ చెవి నాకేం అక్కర్లేదుగానీ , దానికున్న డైమండ్ దుద్దు ఇటు పడేయ్...అంది వకుళ నవ్వుతూ...
...‘...పన్నెండేళ్లు కాపురం చేసి , అతగాడికి ఇద్దరు పిల్లల్ని కన్నతరవాతకూడా అలవాటు కాదేంటీ?...నా ఉద్దేశ్యం...అప్పుడప్పుడు కలుసుకునే ఆడదని...’ అంది సుజాతక్క...దుద్దుని సవిరించుకుంటూ...
...దాని మొహం!...అదీ ఆగలేదూ...నేనూ సాక్ష్యం!...ఆ విషయం పక్కన పెట్టి జరిగింది చెప్పు!... అన్నాను , సుజాతక్కని మళ్ళీ లైన్ మీదికి లాక్కొస్తూ!...
‘...ఏవుందీ చెప్పడానికీ!... క్షణాలమీద నన్ను లొంగదీసుకుని , ఇష్టమైన్నట్లు నన్ను నలిపేసి , చిత్తమున్నంత సేపు దున్ని , ఇంకో సోలెడు వీర్యం నా...లో...తు...ల్లో... ఒలకబోసి నిద్దరోతున్నట్లు కళ్ళు మూసుకున్నాడు... టైమ్ చూశాను ...పది దాటింది...
...దొంగ నిద్ర...నమ్మకూడదు!...తనే లేస్తాడు కాసేపట్లో!...అనుకుంటూ చప్పుడు చెయ్యకుండా మంచం మీదనుంచి దిగి బాత్రూం లోకి దూరాను... అక్కడ ఉన్నబట్టలేసుకుని బైటికొచ్చేసరికి మధు పాంటూ , షర్టూ , నేల మీద పడున్నాయి...
...మీటింగ్ కి వెళ్ళాలికదా పాపం...అనుకుంటూ వాటిని తీసి హాంగర్ కి తగిలించి ఓ అల్మారా హాండిల్ కి తగిలిస్తూంటే చప్పుడైంది...దాంతో కళ్ళు తెరిచాడమ్మా మీ ఆయన!...వాట్లో మెరిసిన పశువాంఛ చూశేసరికి నా గుండెలు జారి పోయాయి...ఎందుకా!...అనుకుంటూ నే కట్టుకున్న బట్టలవైపు చూసుకున్నాను...పల్చటి చీరా , బ్లౌజూ మాత్రమే ఉన్నాయి నా ఒంటిమీద ...ఆమాత్రపు పైటకూడా పక్కకి తొలిగిందేమో!...ముప్పాతిక వంతు ఒళ్ళు కనిపిస్తూనే ఉంది...తను మంచం దిగుతూంటే ఓరగా తన మొలవైపు చూశాను...గుండెలు దడదడ లాడాయి...అప్పుడే నిగిడిపోయుంది... నీ మొగుడి...అ...ది.. ...తట్టుకోలేను మరో...వాయింపు ... తప్పించుకోవాలి ఎలాగైనా! అనుకుని , ఎక్కడున్నానా!...అని చూసుకున్నాను...ఇద్దరం మంచానికి చెరోవైపూ ఉన్నాం...తలుపు తన వెనక ఉంది...
...ప్లీజ్ భాభీ!.... ఐదే ఐదు నిముషాలు...అంటూ నన్ను పట్టుకోడానికి ట్రై చేశాడు...
...ఊఁహూఁ... అంటూ తనమీంచి చూపు తిప్పకుండా మంచం చుట్టూ కదిలాను... నేను తలుపువైపుకి రాగానే పారిపోతానని గ్రహించి మంచం మీద వెలకిలా పడిపోయి నా వైపు చేతులు విసిరాడు... ఎంత తొందరగా వెనక్కి జరిగినా , ఇ...వి...’ అంటూ తన చను మొనల్ని మళ్ళీ రుద్దుకుని ...‘...నీ మొగుడి వేళ్ళకి చిక్కిపోయాయే వకూ!...భగవంతుడు నా పక్షాన్న ఉండడంతో ...వా...ట్ని...విడిపించుకుని గదిలోంచి బైట పడగలిగాననుకో!...తరవాతది నీకు తెలిసిందే!...’ అని ముగించింది సుజాతక్క...
...కందిపోయిన దాని మొహాన్నీ , బరువుగా కదులుతూన్న దాని రొమ్ముల్నీ , కాసేపు కన్నార్పకుండా చూసి...బావెప్పుడొస్తున్నాడే అక్కా!...రేపా!...ఎల్లుండా!!...అంది వకుళ ...
‘...ఎందుకూ!...’ అంది సుజాతక్క...
...టైం ఉంటే చెప్పు...పిల్లల్ని సంధ్యకి అప్పజెప్పి , మధునీ , వికాస్ నీ ఇక్కడికి తీసుకొస్తా...జోడు గుఱ్ఱాల స్వారీ కూడా రుచి చూద్దూగాని!...అంది వకుళ చిలిపిగా...
‘...అంటే!...ఇద్దరూ వంతులేసుకుని వాయిస్తారా!?...’ అంది సుజాతక్క...కళ్ళు పెద్దవి చేసి , కుడిచేత్తో రొమ్ముల మధ్య ఒత్తుకుంటూ!...
...అలాగూ చేస్తారు...నువ్వు సరే నంటే ఒకే సారీ చేస్తారు!... అంది వకుళ...
‘...ఛీ!...’ అంటూ చివుక్కున లేచి ...‘...నీ నోటికి శుద్ధీ , బుర్రలో బుధ్ధీ లేదే!..అ...లా...ఐతే...చ...చ్చి... పోనూ!?...’ అని సుజాతక్క అంటూంటే మాఇద్దరి మొబైల్సూ మోగాయొక్కసారే...
మొబైల్ లో ఫొటో కనిపించగానే...మన జాయెంటు మొగుడు... అన్నాం ఇద్దరం ఒక్కసారే...

... నాక్కాదేంటీ!... అని సిగ్గుపడిపోతూ ...‘...కాఫీ తెస్తానుండండి...’ అని సుజాతక్క వంటింటివైపు బయల్దేరింది...మేమిద్దరం చెరో వైపూ వెళ్ళాం , మాట్లాడడానికి...
...ఏంటి వికాస్!?...అన్నాను... ‘...మధు మన పిల్లల్ని దింపుతూంటే నేనూ ఇంటికొచ్చాను...పొద్దున్న జరిగింది చెప్పాడులే!...నువ్వూ , వకుళా మీ సుజాతక్కింట్లో ఉన్నార్ట కదా!...పిల్లల్ని నే చూసుకుంటాలే! ... విశ్రాంతిగా వివరాలు తెలుకుని రా!... రాత్రి వెచ్చగా చెబ్దూగాని...వీకెండ్ కూడానూ...జాగారం చెయ్యచ్చు!!...’ అన్నాడు కొంటెగా...
...తొందరగానే వచ్చేస్తాలే!...అని కట్ చేస్తూంటే ...వచ్చీమంటున్నాడా!?...అంది వకుళ...
...ఇంకేవంటాడేంటీ!... మధు కూడా అదేగా అంట!?... అన్నాను...సోఫాలవైపు దారితీస్తూ...
...ఆఁ...నీ పిల్లల్ని వికాస్ కి అప్పగించి , మీ ఇంట్లో టీ తాగుతూ...అతడి రా...త్రి వివరాలు తెలుసుకుని , తన పొద్దున్న... వివ...రాలు చెప్పి , ఇంటికెళ్తున్నాడట...ఇక్కడ విశేషాలు తెలుసుకురా!...వీకెండ్ కదా! వెచ్చగా చెబ్దూగాని!... అన్నాడే... అంది వకుళ...
...అది ...తప్ప మరో దృష్టి ఉండదు కదా!...ఈ మగాళ్లకి ... అనుకుంటూ నేనూ ,వకుళా సోఫాల్లో సెటిలయ్యేసరికి కాఫీ ట్రే పుచ్చుకుని అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ వస్తూంది సుజాతక్క...
‘...అలా నడుస్తున్నావేంటే!...’ అంటూ ఎదురెళ్ళి దాని చేతిలో ట్రే అందుకున్నాను...
...‘...ఇంకెలా నడుస్తానూ!...’ అంటూ సుజాతక్క బరువుగా కూర్చుంటూంటే ... చెప్పడం మర్చిపోయా!...నీకు సారీ చెప్పమన్నాడమ్మా మధు!...అంది వకుళ... వికాస్ కూడానూ!...అంటూ జత కలిపాను...
‘...ఆఁ...చేసే...వన్నీ చేసి...సారీలొకటీ!...’ అంది సుజాతక్క...మాకు కాఫీకప్పులిస్తూ ...
...అవునూ! ...ఇందాకా ...వేస్ట్ అయిపోతుందే!...అని మనస్సు చివుక్కుమనిపించింది... అన్నావ్!... ఏంటదీ!...అంది వకుళ...
‘...దేనికన్నానూ!...’ అంటూ కాసేపు ఆలోచించించి , గుర్తు రావడం తో ‘...ఏదో లేద్దూ!...పోనీండి!!...’ అంది సుజాతక్క , బుగ్గలు ఎఱ్ఱబడుతూంటే!...
...చెప్పచ్చుగా!...అని దాన్ని దువ్వాను...
‘... మధు... వి...వేస్టవుతూంటే!...’ అని సగంలో ఆపేసిందది సిగ్గు పడిపోతూ...
...ఏంటా వేస్టైనవీ!?...అంది వకుళ వదలకుండా!...
‘...దీనింట్లో జాగ్రత్త పడ్డాలే!...’ అంటూ నన్ను చూపించి , ‘... మీ ఆయన విత్తనాలు...పడవలసిన పడకుండా పరుపు మీద పడుతుంటే అనిపించదేంటీ!...’ అందది కోపంగా ...లీటర్లు లీటర్లేం అక్కర్లేదులే!... పసున్న పది బొట్లు చాలు...అన్నాను... ... కాప్సూలేసుకోలేదు...డబల్ గర్భాదానమైపోగల్దు...ఏవనుకుంటున్నావో!...’ అంది వకుళ కసిగా!...
‘...నీ మాట నిజం కావాలనే కోరుకుంటున్నానమ్మా!...’ అంది సుజాతక్క...
‘...బావకి తెలిస్తే ఏమౌతుందో తెలిసే మాట్లాడుతున్నావా...?!... అన్నాను...
‘... నేనూ , మీ బావా కోరుకుంటూన్నదే ఇది...’ అంది సుజాతక్క వెంటనే... ...కాసేపు అవాక్కైపోయాం...నేనూ , వకుళా!..
...మీకు తెలుసో తెలీదో!... మీ బావ విత్తనం నాకు సరిపోదట...’ అందది , మేము మాట్లాడలేకపోవడం చూసి...
...నాకు తెలీదా సంగతి...అని ఒప్పేసుకుంది వకుళ...చూచాయగా ఆ మాట నే విన్నా పైకి ఒప్పుకోడం ఇష్టం లేక ...నాకూనూ!... మరి అమలా , విమలాలు...!?..అన్నాను , ...దాని కవలపిల్లల్ని గుర్తు చేస్తూ...
‘...నా ఉద్దేశ్యం...వాళ్ళు మా మరిది విత్తనాలు...కానీ మీ బావ ఉద్దేశ్యం ఏంటో తెలుసునా!...’ అని మా రియాక్షన్ కోసం ఆగింది సుజాతక్క... .
...తెలీదన్నట్లుగా తలలు అడ్డంగా ఊపాం...
‘...తన విత్తనానికి తోడు మరో మగాడిది ఉంటే నాకు సంతానం కలుగుతుందని తన ఉద్దేశ్యం...’ అందది... ...ఛస్తే జరగదలా!... అని టీ పాయ్ ని గుద్ది మరీ చెప్పింది వకుళ...
‘... నా అభిప్రాయం కూడా అదే!... డొంకతిరుగుడుగా చెప్పినా మీ బావ ఒప్పుకోడే!... చామనచాయగా ఉన్న విమల తన తమ్ముడి విత్తనమనీ , తెల్లటి అమల తనదనీ , మీ బావ అభిప్రాయం!... అంతేకాదు... అజయ్ ... అదే మా మరిది పిల్లల్లో తెల్లగా ఉండే పెద్దాడు , మీ బావ సంతానమనీ , ...కాస్త రంగు తక్కువుండే విజయ్ తన మొగుడి విత్తనమనీ రమ , ...అదే నా తోడి కోడలు... అభిప్రాయం కూడానూ...’ అందది...
‘...నీ మొహంలా ఉంది ...అలా జరగదు...’ అంది వకుళ మరోసారి...
‘...అలా తీసి పారేయకు...డైజ్వోటిక్ ట్విన్స్...(Dizygotic twins)... అని ఒక రకపు కవలలుంటారుట!...’ అని నే చెప్తూండగానే ...ఏంటో వాళ్ళ ప్రత్యేకత!... అంది వకుళ ...చెప్తున్నాగా...వినూ!...ఒక స్త్రీకి ఒక కాన్పులో వేరు వేరు తండ్రులద్వారా కలిగిన సంతానాన్ని ఆ పేరుతో పిలుస్తారు...కావలిస్తే నెట్ లో చూడు...వీళ్ళ కేసు అటువంటిదో ,కాదో నే చెప్పలేను...ఒక విషయం... అటువంటి కేసులు చాలా, చాలా తక్కువ... అన్నాను...
...ఎవరం మాట్లాడలేదు , కాసేపు...
...సంతానం విషయంలో నమ్మకం ప్రధానం... అంది వకుళ... మళ్ళీ మౌనం...
...అసలు ఇదంతా ఎలా జరిగిందీ?...అన్నాను...
‘...మీ బావా ,అతడి తమ్ముడూ ఐడెంటికల్ ట్విన్స్ అని తెలుసుగా!...కాస్త రంగే తేడా!...మీ బావ కాస్త తెలుపు... మా మరిది చామనచాయ...అప్పటికీ పెళ్ళికి ముందు మీసం పెంచాడు...ఎందుకైనా మంచిదని... తెలుసుగా! ...అన్నదమ్ములిద్దరికీ పెళ్ళిళ్ళు ఒకే సారి అయ్యాయనీ!...ఇంచుమించు వెంటనే మా మరిది యు.కె... వెళ్ళిపోయాడు భార్య తో సహా...మరో రెండేళ్లకి మీ బావ ఆఫీసు ట్రిప్ మీద యూరప్ వెళ్తూ నన్నూ తీసికెళ్ళారు...తన తమ్ముడ్ని చూసొద్దాం అంటూ...
...వాళ్ళ దగ్గరకెళ్ళినపుడు జరిగిందిది... కారణమూ ఉందిలే!...అక్కడికెళ్ళింతరవాత మా మరిది తెల్లబడ్డాడు!...పైగా మీసం తీశేశాడు కూడానూ...దాంతో జరిగిందా పొరపాటు...’ అంది సుజాతక్క...
‘...నేనొప్పనా మాట!...నువ్వూ, నీ తోడికోడలూ తికమక పడినా , మగాళ్లకి తెలుసుగా!...ఎవరి భార్యలెవరో?...’ అంటూ లాజిక్ ఉపయోగించింది వకుళ...
...‘...తరవాత మాకూ అర్థమైందిలే...అన్నదమ్ములకి ఇటువంటి ...తప్పుడు...కోరికుండడంతో కావాలనే నాటకాలాడారని!...ఎలాగూ ...తప్పు...జరిగిందికదా!...ఉన్న నాలుగు రోజులూ ఇలాగే...కానిస్తే తప్పేంటీ!... అని వాళ్ళు బ్రతిమాలితే , బుధ్ధి తక్కువై ఒప్పుకున్నామమ్మా , నేనూ , రమా!..
ఇంకేముందీ!...ఇద్దరం ఒకే సారి నెల తప్పాం... అంది సుజాతక్క...
‘...మన చిన్నప్పటి ఓ కత్తి యుధ్ధం సినిమాలో చూపించారే... కవలల్లో ఈ లక్షణముండడం!...అవకాశముందన్నమాట...అటువంటి దానికి!...పోస్ట్ డాక్టరల్ వర్క్ కి పనికొస్తుందీ టాపిక్!...’ అంది వకుళ , అల్లరిగా...

‘...ఆ పని చెయ్యకు తల్లీ!...కవలలందరూ యుధ్ధానికొస్తారు నీ మీదకి!... అని వకుళని ఆపి ...అక్కా!...ఇద్దరాడపిల్లలున్నారుగా చాలదా!...అంటే బావేమంటాడే!!’ అన్నాను...
‘...మగ పిల్లలుంటే బాగుంటుందని అంటాడు... నాదీ అదే కోరికనుకో!...’ అంటూ బైట పడింది సుజాతక్క...
...ఆ అభిప్రాయమే ఉంటే మళ్ళీ మీ మరిదీ వాళ్లతోనే ట్రై చెయ్యవలసింది...అలవాటైన కేసేగా!... అంది వకుళ....
...‘...అదీ జరిగింది ఓ రెండు సార్లు...రెండోసారి తిరిగొచ్చేస్తూంటే చల్లగా బైట పడ్డారు...రెండేళ్ళ క్రితమే ఇద్దరం స్టెరిలైజ్ చేయించుకున్నామని!...’ అంది సుజాతక్క...
ఒకళ్ళు చేయించుకుంటే చాలుగా!...ఇద్దరూ ఎందుకూ?... అంది వకుళ కాస్త ఫోర్సుగా!... ...మన మొగుళ్ళ నస మర్చిపోయావా!?... అన్నాను నేనింకాస్త ఫోర్సుగా...
...సర్లే!...ఇంకెవరితోనూ ట్రై చెయ్యలేదా!?... అంది వకుళ...‘...సరైన కేసుల్ని ఎన్నుకోవాలి కదా!...మరో రెండు సేఫ్ పార్టీలు దొరికినా ఫలితం దక్కలేదు...’ అంది సుజాతక్క...
...అటువంటప్పుడు , నామొగుడ్నో, దాని మొగుడ్నో...ఎవరో ఒకర్ని బావకి తోడుగా తీసుకోవాలిగానీ ... ఇద్దర్నీ ఎందుకు తీసుకున్నావ్?... అని నిలదీసింది వకుళ...
...‘...ఓ మాట చెప్పనా!...ఆ ...పని...తనం...కి లోటు లేక పోయినా...ఈ మధ్య మీ బావ విత్తనాల్లో పస తక్కువైపోయిందని అనిపిస్తూందే నాకు!...చాలా కాలం నుంచీ ట్రై చేస్తున్నామని చెప్పాగా! ... ఇంకో విషయం...ఎందుకో నాకు జోడువిత్తనాలు తప్ప , ఒంటివి పనిచేయవేమో అనిపించింది మనసుకి ... నచ్చిన జోడుగుఱ్ఱాలుదొరికాయి , నాకూ ముఫ్ఫైఏడేళ్ళు దాటుతున్నాయి...ఎంతకాలమీ వెతుకులాట!... అయితే గియితే ఈ సారే కావాలి... అనిపించి ఈ పని చేశానమ్మా!...’ అంది సుజాతక్క...
...గొప్పపని చేశావులే!... అన్నాను వెక్కిరింపుగా... అదేం మాట్లాడలేదు ... అవునూ... ఇద్దరి...దీ , చూశావ్ గా!...ఎవ...రిది...ఎలా ఉందీ!?... అంది వకుళ కొంటెనవ్వుతో...
‘...ఏంటా సిగ్గు మాలిన ప్రశ్నా!...’ అంది సుజాతక్క కోపంగా...
.ఊరుకోవే!... అంటూ వకుళని ఆపి ... ఎందుకైనా మంచిది!...వచ్చాక ... బావతో కూడా!... అంటూ వాక్యం పూర్తి చెయ్యకుండా విదిలేశాను...
‘...దానికేమీలోటు లేదమ్మా!...ఓరోజు తప్పిపోతే మర్నాడు రెట్టింపు కోటాయే!...కాకపోతే ... అన్ని వైపులా...సాగ...దీశేశారుగా...మీ వాళ్ళూ! మీ బావకి గోడలు తగలవేమో!... అని భయం గా ఉంది...’ అంది సుజాతక్క...
...అదే నేనడుగుత!...ఎవరు...ఎటేపు...ఎంతగా సాగదీశారూ!... అని... అంది వకుళ ...‘...ఛీ!...పోవే!!...’ అంది సుజాతక్క ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుతూ... చెప్పచ్చు కదమ్మా!...అన్నాను మూడ్ లోకొచ్చిందని గ్రహించి...
‘...మీ ఆయనేమో పక్కలకి ఎక్కువగా...దీని మొగుడు , అన్ని వైపులకీ సమానంగా...’ అని అరచేతుల్లో మొహం దాచుకుంది సుజాతక్క...
...నేనూ , వకుళా హై - ఫై కొట్టుకున్నాం ...
...ఆ చప్పుడు కి తలెత్తి ... ‘...ఓ పక్క ...సా...గి...పోయి నే ఛస్తూంటే...దేనికీ ...ఆ సిగ్గుమాలిన సంబడం!...మా మొగుళ్ళే కదా... ఈ ఘనకార్యం చేస్త ...అనా!?...’ అంది సుజాతక్క కోపంగా...
...అహాఁ...అదికాదులే!... మా అభిప్రాయాలని ధృవీకరించినందుకు!... అన్నాను నేను... అవును...ఇక ...సా...గు...దలంటావా! దానికి Kegel Excercises నేర్పిస్తాంగా!... అంది వకుళ ...హాల్లో ఉన్న డెస్క్ టాప్ వైపు వెళ్తూ... ‘...ఏంటవీ!?...’ అంది సుజాతక్క...
...చూస్తావ్ గా!... అంటూ ఓ సెర్చి సైటు ఓపెన్ చేసి ఆ ఎక్సర్సైజుల పేజీ ఓపెన్ చేసిచ్చింది... అది చదువుతూంటే...ఆపైన పధ్ధతి వివరించే వీడియో చూస్తూంటే సుజాతక్క మొహంలో రంగులు మారాయి...ఛీ!... అందది...ఆఖరికి...
...ఛీ ఏంటీ?.. డెలివరీ తరవాత మనలాంటి పిల్లల తల్లులు చేయవలసినవి... ఇవి జాగ్రత్తగా ప్రాక్టీస్ చేస్తే....వదులు...ఐపోయిందనే భయం ఉండదు... అంది వకుళ...
...అంతే కాదు...ఏ సైజు మగాడితో అయినా...కన్నెపిల్లలా ఫీల్ అవుతాం...అన్నాను...
‘...నిజమా!... ఐతే చేస్తాలే!...ఇవాల్టికేదోవిధంగా మానేజ్ చేసుకోవాలి...మీ బావని...’ అని సుజాతక్క అంటూంటే , ... వకుళకి మధు ఫోను...ఐదునిముషాల్లో అక్కడుంటాను , బైటికి రమ్మంటూ...
...నడు... అంటూ లేచింది వకుళ...బాత్ రూం కి వెళ్ళొస్తానని అటెళ్ళాను...నేను బైటికొచ్చేసరికి ఇద్దరూ ఏదో గుసగుసలాడుతున్నారు...ఏదోలే!...అనుకుని , నా బాగూ , వగైరాలు తీసుకుని బైల్దేరుతూ ...బైటిదాకా రావా!... అన్నాను సుజాతక్కతో...
...‘...ఓ నాలుగురోజులదాకా మీ మొగుళ్ళ మొహాలు చూడలేను బాబూ!...’ అంది సుజాతక్క , మొహం కందగడ్డలా చేసుకుని... ...నవ్వుకుని బయల్దేరాను...
.. మేము .గేటు దగ్గరకొస్తూంటే...మొహాలు చూడలేదుగానీ...కోరికలకి తక్కువేం లేదు...అని వకుళ అంటూంటే , మధు కారు ఆగింది ... ...తరవాత చెప్తాలే!... అని కారెక్కింది... పిల్లలు ...బై ఆంటీ!...అంటూంటే , తనూ ...చెయ్యూపి బయల్దేరాడు మధు...
...రోజూ కాలేజీ లో కలుస్తూనే ఉన్నా విశ్రాంతిగా మాట్లాడుకోడానికి ఓ నాలుగు రోజులదాకా వీలు కాలేదు...తన వర్క్ ఐపోగానే మా లాబ్ కి వచ్చింది వకుళ...‘...ఏవంటూంది సుజాతక్క...’ అంటూ...
...నిన్న రాత్రి తొమ్మిదౌతూండగా ఫోన్ చేసింది ... కాసేపు పిచ్చాపాటీ తరవాత...వచ్చాడా బావ!?...అన్నాను...
‘...ఆఁ...వచ్చాడు , పదింటికి...పిల్లలెలాఉన్నారూ! , ఎప్పుడు తీసుకొద్దాం వాళ్ళనీ!?... అని అడుగుతూంటే , పొడి మాటల్తో సమాధానాలు చెప్తూ బట్టలు మార్చుకుని , పక్కెక్కడానికి సిధ్ధమైపోయాడు...మాటా, మంతీ లేకుండా , ఎంతసేపూ ఇదే యావా?...అని గునుస్తూ , మధ్యమధ్యలో నిష్టూరుస్తూ , మీ బావని ఎలాగో మేనేజ్ చేశాగానీ... పెద్దగా పని చెయ్యలేదే ఆ ఎక్సర్సైజూ!...’ అందది...
...మేం వెళ్లగానే మొదలెట్టావేంటీ?...అన్నాను ... అవునంది...
...నయం!... క్షణాలమీద ముడుచుకు పోతుందనుకున్నావా! ...అలా ...చేస్తూ ఉండాలి...ఓ నెల్రోజుల తరవాత గుణం కనిపించచ్చు... అన్నాను...
... ‘...అయినా ఇప్పడ్నీంచే ఎందుకే! ... పదినెలల తరవాత ఎలాగూ తప్పదుగా!...’ అందమ్మా సుజాతక్క!...
...అప్పుడే వేవిళ్ళొచ్చేసినట్లు మాట్లాడతావేంటీ?...అవుతుందో , కాదో!...ఈలోగా బావని మానేజ్ చెయ్యాలిగా!... ప్రాక్టీసు అవుతుంది ... అని ఒప్పించా! , ... అవునూ!...ఆరోజు ఏదో చెప్తూ ఆపేశావేంటీ!?... అన్నాను...
‘...అదా!...నువ్వు బాత్రూం లోకెళ్ళగానే... వకూ!...జోడు గుర్రాల స్వారీ...అన్నావ్ కదా ఇందాకా!...అది నిజంగా సాధ్యమా?...’ అని అడిగిందే!... అబ్బ!...ఎంత కోరిక దీనికి!... అనుకుని , ...ఆ పని చేస్తే , ఇవాళ నాటుకున్న విత్తనాలు జారిపోయే ప్రమాదముందే అక్కా!... అని భయపెట్టాను...నమ్మిందో లేదో గానీ , ఇంతలో నువ్వు బైటికొచ్చావ్...బహుశా ఆ ప్రయత్నం మానుకుందేమో!... తనదగ్గర్నుంచేమీ ఫోన్ లేదు...’ అంది వకుళ...
...అంటే ఇది చాలా సీరియస్ గా ఉందన్నమాట ... మగ సంతానం కోసం!...పనౌతుందో కాదో!...అన్నాను ...
‘... ఆడదానిలో సంతానేచ్చ బలంగా ఉన్నపుడు ...ప...స.... ఉన్నమొగాడితో కలిస్తే...పనైపోతుందని ఓ సిధ్ధాంతం... ...సుజాతక్క ఒకడు కాదు...ఇద్దరటువంటి మగాళ్లతో కలిసింది... పనైపోవాలి మరి!...’ అంది వకుళ...
‘...మంచిదేగా!...దాని మాటల ప్రకారం , బావకీ అభ్యంతరం ఉన్నట్లు లేదు... చూద్దాం!...’ అన్నాను...వకుళ బుర్రూపింది , అవునన్నట్లుగా...ఇద్దరం కాసేపు మాట్లాడకుండా ఉండిపోయాం...
...ఏంటాలోచిస్తున్నావ్!...మన గతేంటా అనా!...’ అంది వకుళ...
...అంతేగా!...మళ్ళీ పీరియడ్సు మొదలయ్యేదాకా టెన్షనే!... అన్నాను...
‘...అక్కడికి నాకు లేనట్టూ!...ఒకవేళ నెల తప్పితే...ఎ...వ...రి... వల్లా... అని?!....’ అంది వకుళ... సరసుల్ని లెక్కెట్టుకుందామేంటీ...నీమొగుడూ , నా మొగుడూ , మిళింద్ గాడూ , వాసూ....అని నే మొదలెడితే...
‘...మదన్ జీజూ , కుమార్ బావా , ప్రొఫెసరూ!...’ అని పూర్తి చేసి....‘...వీళ్లల్లో ఎవరివల్లా!...అని నా ప్రశ్న....’ అంది వకుళ...
...లిస్టులోంచి వాసూ , మదన్ జీజూ , కుమార్ బావ ,ప్రొఫెసర్ ల ని తీసేయచ్చనుకుంటాను...ఏవంటావ్!?... అంటూ దాని మొహం చూశాను...
...‘...అవును , మా నాన్న ఎప్పుడో స్టెరిలైజ్ చేయించుకున్నాడని సుధ చెప్పినట్లు గుర్తు!...’... అంది వకుళ...
... మదన్ జీజూ , పొఫెసరూ మాంఛి ప...ని...వాళ్ళే ఐనా విత్తనాల దగ్గరకొచ్చేసరికి కుమార్ బావ టైపా !...అనిపిస్తూంది...అని వెయిట్ చేశాను...
‘...ఒప్పుకుంటాను...అయితే ఏంటీ!?...’ అంది వకుళ...అక్కడికే వస్తున్నా...ఇక మిగిలింది , మన మొగుళ్ళూ , ఆ మిళింద్ గాడూనూ... వాడితో ఓ రెండు మూడు సార్లేగా ...చే...యిం...చు...కుంట!...అంచేత మన మొగుళ్ళ విత్తనాలే అటూ, ఇటూ అయితే పోయిందేమిటీ... అన్నాను...
‘....దాని సమస్యలు వేరే!...తరవాత ఆలోచిద్దాం... ముందో మాట చెప్పనా!...’ అంది వకుళ...
...ఊఁ!... అన్నాను ‘...ఆడది హీట్స్ లో ఉన్న రోజున మనసుకి నచ్చిన మగాడితో రమిస్తే , వాడి విత్తనం వెంటనే నాటుకుంటుందని ఓ థియరీ ఉందే!...’ అందది...
...అసలే భయపడి ఛస్తూంటే ఏంటే ఆ దిక్కుమాలిన థియరీలూ!... అని విసుక్కున్నాను...
‘...కాదంటే పోతుందేంటీ!...‘...నీ సంగతి తెలీదుగానీ...మొన్న శనివారం , అదే...పార్టీ అయిన మర్నాడు ...ఆ మిళింద్ గాడి మీద వల్ల మాలిన కామంగా ఉందమ్మా నాకైతే!...’ అందది ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...
...నీకు వాడి ...టచ్... అదే మొదలు...నేనసలు...ప...ని... తప్ప మిగిలినవన్నీ , ...చే...సి...న...దాన్నీ , చేయించుకున్నదాన్నీనూ!...నీకే ...అ...లా... ఉంటే నాకింకెలా ఉంటుందో ఊహించు... అన్నాను...
‘...వాడికి మొదట నే దొరికానేమో...కసి ,కసిగా దున్ని , మదంతో ...నిం...పే...శా డననుకో నన్ను... నాతరవాతేగా నిన్ను ...చే...స్త... , జోరు కాస్త తగ్గిందేమోలే!...’ అంది వకుళ...
...ఏం కాదు...ముందైనా , వెనకైనా నన్నూ నింపేశాడులే!....అన్నాను , ఙ్ఞాపకాల మనో ఫలకంమీద ఆరోజు మిళింద్ గాడి పిచికారీలు మెదలడంతో మనసూ , ఒళ్ళూ , పులకరిస్తూంటే...
‘...అంటే!...అయితే గియితే...మనిద్దరికీ పుట్టబోయే పిల్లలకి వాడే తండ్రా!...’ అంది వకుళ ... ఎడం రొమ్ముని అరచేత్తో నొక్కుకుంటూ...
...చెప్పలేం!...మన మొగుళ్ళకన్నా , ఆమాటకొస్తే మనకన్నా కూడా చిన్నవాడు...విత్తనాల్లో విపరీతమైన పస ఉన్నవాడూ...భార్యనీ , తల్లినీ మన మొగుళ్ళకప్పగింఛానని కసిమీదున్నవాడూనూ... అన్నాను...
‘...ముష్టి ప్రాసల తో చంపకు...వాడి విత్తనాల్లో విపరీతమైన పస ఉందని ఎలా తెలుసూ!?...’ అంది వకుళ...మామా అల్లుడ్ల వీర్య పరీక్ష చేసింది నేనే అని మర్చిపోకు...బ్రహ్మాండమైన స్పెరం కౌంట్ వాడిది...నీ థియరీ నిజమయ్యే అవకాశం ఎక్కువ... అన్నాను...
‘...ఉఫ్ఫ్...జరగబోయేది తలుచుకుంటే ఒళ్ళు కంపరం ఎత్తుతూందమ్మా!...ఇంటికి పోదాం నడు!....’ అంటూ వకుళ లేస్తూంటే బెల్ అయింది...

 

...అప్పట్నుంచీ ...ప్రతీ శుక్రవారం రాత్రీ , మా ఇంట్లోనో...వాళ్ళ ఇంట్లోనో!...పిల్లలతో సహా కలుసుకోడం...పిల్లల్ని పడుకో బెట్టి , పార్ట్నర్లు మారడం...తెల్లారే దాకా వాయింపులు... శని, ఆది వారాల్లో, పిల్లల చదువులూ , పన్లు చూసుకోడం... రెస్టూ....
...ఆ తరవాత కూడా ఎన్నో సార్లు ...ఇటువంటి చర్చలు జరిపాం. , నేనూ వకుళా.....ఎలా ఆలోచించినా ఇదే పాయంటుకి వచ్చి ఆగిపోవడం...రోజులు గడిచిపోతూన్నా మార్గం దొరకలేదు....రెండు వారాల తరవాత పాలిపోయిన మొహంతో వచ్చింది వకుళ, మా డిపార్ట్మెంటుకి...
‘...ఏమే!...నువ్వూనా!?...’ అంది ...నా మొహం చూసి!... అవునన్నట్లు తలూపాను...‘...ఏం చేద్దాం?...’అంటూ కూలబడిపోయింది , నా ముందర కుర్చీలో...
‘...చెబ్దామా మగాళ్లతో!...’ అందదే! ...ఇప్పుడే ఎందుకూ!...ఈ వారం లో ఏమైనా అయిపోతుందేమో!...చూద్దాం!... అన్నాను...
‘...నాకేం నమ్మకంలేదు...మనకి నాటుకున్నది ... మాంఛి బలమైన విత్తనం...’ అంది వకుళ , సన్నగా వణికి...
...అబ్బ!...భయపెట్టకే!!... అన్నాను...నాకూ వెన్నులోంచి వణుకొస్తూంటే... ‘...సరే!...కన్ఫర్మ్ అయింతరవాతే చెబుదాం లే!...’ అంది వకుళ...
...వాళ్ళూ ఎదురు చూస్తున్నారనుకుంటా!...న్యూస్ వినడానికి... అన్నాను...
...‘...వాళ్లనీ తీసుకెళ్దామేంటీ గైనకాలజిస్టు దగ్గరకి !...’ అని అది అంటూంటే ...దీపా మేడం రమ్మంటున్నారు మిమ్మల్నిద్దర్నీ!... అని కబురు...
...ఆవిడ కూడానా!...అన్నాను.... ‘...ఏమో?...అదీ తేలిపోతుంది కాసేపట్లో!...నడు...’ అంది వకుళ కుర్చీలోంచి లేస్తూ...
...ఇద్దరం దీపా మేడం ఛేంబర్ జేరేసరికి , కాంటీన్ పిల్ల రెడీగా ఉంది టీ ఫ్లాస్క్ పట్టుకుని...మమ్మల్ని చూడగానే బిస్కెట్లూ , టీ సర్వ్ చేసి వెళ్లిపోయింది...
...‘...ఎలా చెప్పాలో తెలీటంలేదు నాకు!...’ అని ఊరుకుని పోయింది...మేమేమీ మాట్లాడకుండా టీ సిప్ చేస్తూ కూర్చున్నాం , ...ఆవిడనే బైట పడనీ!... అనుకుని...
‘...మన పార్టీ ...కాగానే జాగ్రత్తలు తీసుకుందామనుకున్నామా!...సెమినార్ హడావిడిలో పడి మర్చిపోయాను...గుర్తొచ్చేసరికి పుణ్యకాలం దాటిపోయింది...అప్పుడే మీతో మాట్లాడుదామనుకున్నాను...మొహమాటమనిపించీ , మీరూ గుంజాటన పడడం గమనించీ , ... చూద్దాం... అని ఊరుకున్నాను... నేను నెల తప్పి రెండు వారాలు దాటింది...మీరు నిన్నో , మొన్నో...అనుకుంటాను అవునా!?...’ అని ఆగిందావిడ...
...మొహాలూ , మొహాలూ చూసుకున్నాం...నేనూ వకుళా...అంత తెలిసిపోయేట్లున్నామా!... అనుకుంటూ...
‘...మిమ్మల్ని గమనిస్తూనే ఉన్నాలే!...బాధ పడకండి...ఇక నా విషయం...నిన్ననే గైనకాలజిస్ట్ దగ్గరకి వెళ్తే , ఎగ్జామిన్ చేసి కంగ్రాట్యులేషన్స్ చెప్పింది...నవ్వాలో ఏడవాలో తెలీలేదు...’ అని ఆగిపోయింది దీపా మేడం...
...ఏమనాలో తెలీక నోరుమూసుకునుండిపోయాం... ...ప్రొఫెసర్ కి చెప్పారా!?... అన్నాను ఎలాగో గొంతు పెగుల్చుకుని...
‘...నెక్స్ట్ మంత్ చెబుతాను...అపుడైతే సంతోషిస్తాడు...’ అందావిడ...
... నెక్స్ట్ మంత్ చెప్పడమేంటీ?...కన్ ఫర్మ్ అయిందంటున్నారుగా!...’ అంది వకుళ...
‘...మీకు పూర్తిగా అర్థం కావాలంటే కొన్ని విషయాలు చెప్పాలి...మాకు పిల్లలు లేరనే తెలుసుగానీ , నాకు రెండు మిస్ కారేజస్ ...అదీ కన్ఫర్మ్ అయిన వారం తరవాత...జరిగాయని మీకు తెలీదనుకుంటాను...ఏదో సీరియస్ హార్మోను తేడాలుట... మందులు వాడుతూ ప్రయత్నిస్తూండండి...అన్నారు డాక్టర్లు... అంచేత , నిలిచిన తరవాత చెపితే మంచిదని ఆగాను!...’ అందావిడ..
...మొన్న పార్టీ తరవాత కదా ...ఇ...ది... అవుత!...మ...రీ...?!... అని మాట తేల్చేశాను...
‘... తను అటువంటి అభ్యంతరాలు ఎపుడూ చెప్పలేదు , చెప్పడు కూడానూ...ఒకవేళ చెప్పినా పట్టించుకోను...నేనెప్పట్నించో జాగ్రత్తలు మానేశాను...’ అనేసిందావిడ నిక్కచ్చిగా...
...ఇంకా ఏమైనా చెప్తూందేమో నని ఊరుకున్నాం.. ఓ రెండు , మూడు నిముషాలైనా ఆవిడేదో ఆలోచిస్తూ ఉండిపోయిందేగానీ ఏమీ మాట్లాడకపోడంతో ...ఇంక వెళ్తామన్నట్లుగా కదిలాం కుర్చీల్లో...
‘...కూర్చోండి...ఇంకా అసలు విషయం అడగనేలేదు...’ అంటూ మమ్మల్ని ఆపేసింది... ఏంటన్నట్లు మొహాలు పెట్టాం...
‘...మొన్న పార్టీలో మగాళ్లందరూ ...ఆక్టివే కదా!...’ అందావిడ... ...మీరే చూశారుగా!...అని నేనంటూంటే ...కోటా చాలలేదేమో ఈవిడకి!... అని సణిగింది వకుళ సన్నగా...
‘...అహఁ...ఆ ...ప...ని...కి అందరూ ఉద్దండులే!...అది కాదు...ఎవరైనా స్టెరిలైజ్ చేయించుకున్నారేమో తెలుసుకుందామనీ!...’ అని ఆపేసింది దీపా మేడం...
...మదన్ జీజూ స్టెరిలైజ్డు , కుమార్ బావ స్పెరం కౌంట్ తక్కువగా ఉందని అనుమానం... అనేశాను , ఇంక ముసుగులో గుద్దులాటెందుకని...
‘...అది తెలుసుకుందామనే పిలిచాను!...’ అనేసిందావిడ , విప్పారిన మొహంతో...వస్తాం...అంటూ మేం లేచేసరికి , ఇంటర్ కాం లో వకుళకి పిలుపు...లైబ్రరీ కి రమ్మని...నేనూ వస్తా...అని లేస్తూంటే ...
‘...నీకు వర్కేం లేదుగా!...’ అంటూ కూర్చోబెట్టేసింది దీపా మేడం...
...బెల్ అయింతరవాత బైటికొస్తూ టైం చూశా... అరగంట వర్ణించిందా ఈవిడ!...అనుకుంటూ ఇంటికి బయల్దేరాను...
...ఆరోజు శుక్రవారం కావడంతో మళ్ళీ సోమ వారమే వకుళని చూస్త... థంబ్స్ డౌన్ చూపించుకుని , ఎవరిపనుల మీద వాళ్ళం , వెళ్ళిపోయాం...రోజూ ఇదే తంతు...
...మళ్ళీ నేనూ , వకుళా , విశ్రాంతిగా మా డిపార్ట్మెంటులో కలుసుకునే సరికి వారం పట్టింది...
‘...ఏవంటుందమ్మా నీ సవితి!... అరగంట పైగా మనసులిప్పుకుని మాట్లాడుకున్నారనుకుంటా!...’ అంది వకుళ వెక్కిరింపుగా...
...నీ మొహం!... ఒక వేళ సవితైతే మనిద్దరికీ అవుతుంది!... అన్నాను ...
‘...పిల్లల్ని కంటేతప్ప...మొగుడితో పక్క పంచుకున్న ప్రతీ ఆడదీ సవితైపోతుందేంటీ!...ఆ లెక్కెన నువ్వూ ,నేనూ కూడా సవతులమే!...’ అంది వకుళ...
......డబ్బొకటేనేంటీ!...సుఖ సంతోషాల్లో వాటాకొస్తే చాలదూ!...అదలా ఉండనీ...మొన్నటి పార్టీ లో ఆవిడ పొలంలో కూడా విత్తనాలు వెదజల్లాడుగా నీ మొగుడూ!...అన్నాను ‘...తను వాళ్ళింటి పార్టీలో కూడా రెండు సార్లు కలిశాడట... పని కాలేదంటే ...తన విత్తనం ఈవిడకి సెట్ కాలేదని!... అంటే ఫలించింది నీ మొగుడి విత్తనమేగా!?...’ అంది వకుళ...ఏం చెప్పగలం!...ఈ రౌండ్ లో సరిపోయిందేమో?... తొమ్మిది నెలలతరవాతేగా తెలిసేదీ?!... వారం రోజులే మిగిలింది...ఏమీ...కాలేదన్న టెన్షన్ తో ఛస్తూంటే ,ఏంటీ దిక్కుమాలిన చర్చా!... అంటూ విరుచుకు పడ్డాను దాని మీద...
‘...అది తగ్గించుకోడానికే గదమ్మా , దీపా మేడం ముచ్చట్లు చెప్పమంటూంట!...అరగంటసేపు ఏం చెప్పిందేంటీ?...’ అంది వకుళ...
...వికాస్ ...ప...ని... తనం... గురించి...చెప్పుకొచ్చింది... నీకూ , నాకూ తెలియని కావుగా!... అన్నాను ... అవే చెప్పమంటూ పట్టు పట్టింది వకుళ...
...ఇదెట్లాగూ విదిలేట్టులేదు...టైం పాసూ అవుతుంది...అది చెప్పినట్లు టెన్షనూ తగ్గుతుందని ...
‘...మాంఛి జబ్బసత్తువున్నవాడమ్మా నీ మొగుడూ!... ఇంత లావున్న నన్ను అవలీలగా నన్ను మంచం మీదికి మోసుకుపోయాడు...’ అని దీపా మేడం అంటూటే...అంతలావేమీ కాదు మేడం మీరూ!...హైట్ కి తగ్గట్లున్నారు...అన్నానే!.. అని చెప్పడం మొదలెట్టానో లేదో..
‘...ఇప్పట్నుంచే మంచి చేసుకుంటున్నావనమాట ...కాబోయే సవితిని!...’ అని వెక్కిరించింది వకుళ...
...నీ మొహం!...ఇలా అడ్డొస్తే మానేస్తా!...అని బెదిరించాను... ‘...రానులే తల్లీ!...కానీ!...’ అందది...
...సరే!...గుర్తున్నంత వరకూ ఆవిడ మాటల్లోనే చెప్తున్నా!... అంటూ మొదలెట్టాను...
‘...జబ్బ సత్తువొకటే కాదు!...ఆడదానిలో కోరిక కట్టలు తెంచుకునేలా చేసేగల్డు నీ మొగుడు!...’ అందావిడ... మనకి తెలియంది కాదుగా!...అంచేత నవ్వి ఊరున్నాను ‘...మంచం మీద పడుకోబెడుతూనే మీదడిపోతాడనుకున్నానమ్మా...అందరి మగాళ్ళల్లాగ! ...అలా ఏమీ చెయ్యకుండా , కాసేపు జుత్తు దగ్గర్నుంచి కాలి గోళ్ళదాకా చూసి... విశాలమైన నుదురు భాభీ మీదీ... అంటూ అక్కడ తొలి ముద్దు పెట్టి... పెద్ద పెద్ద కళ్ళు భాభీ మీవి! ... అంటూ వాటి మీద చెరో రెండు ముద్దులెట్టేసుకున్నా’...డట... అని తెగ సిగ్గు పడిపోతూ చెప్పుకొచ్చిందావిడ ...
అని నేను గుర్తుతెచ్చుకుంటూంటే...‘ పెద్ద పెద్ద కళ్ళన్నాడా!...పెద్ద...పెద్ద...ఇం...కే ...వన్నా అన్నాడా!?.... ’ అంటూ సన్నాయి నొక్కులు నొక్కింది వకుళ...
....అనకుండా ఉంటాడా!...ఓపిక పట్టూ!... అంటూ మళ్ళీ మొదలెట్టాను...
‘...చక్కటి ముక్కు భాభీ మీది...కరెక్టు సైజులో , ఇమిడిక గా ఉంది... అంటూ ముక్కు కొన మీద ఓ ముద్దెట్టి...ఇది...ఈ ముక్కు పుడక బలే ఉంది ... ఎంతైందేంటీ!? ...అన్నాడు...నచ్చితే చెప్పు...సంధ్య కోసం నే ఆర్డర్ చేస్తాగా!...అన్నానమ్మా!... మీ ఆయనకి ఎంత ప్రేమో నీమీద!...’ అని రవ్వంత ఈర్ష్యగా ఆవిడ...అంటూంటే ... అన్నీ నాటకాలు మేడం!... అన్నాను వకూ!... అని నే చెప్తూంటే...
...‘...ఇంకేమీ!...ముక్కుకి చిల్లు కొట్టించుకుని సిధ్ధంగా ఉండు... నిన్ను మచ్చిక చేసుకోడానికి రవ్వలదో , డైమండ్ దో ముక్కుపుడక ప్రజెంట్ చేస్తూంది నీ...స...’ అని వకుళ అంటూండగానే దానికో చిన్న తొడ పాయసం పెట్టాను ...టేబుల్ కిందినీంచి...
‘...అబ్బ!... వెక్కిరిపించనులే!...చెప్పు!...’ అంది వకుళ దూరం జరుగుతూ...
‘...తరవాత ఇంకాస్త కిందికి దిగి...పిచ్చ రంగు భాభీ వీటివి....ఇదేమో మన్మధుడి విల్లులా ఉంది ...అంటూ నా పైపెదవినీ , ఇదేమో మంచులో తడిసిన లేత తమలపాకులా ఉంది! అంటూ నా కింది పెదవినీ చూపుడు వేలితో నిమిరేసరికి ... చెప్పద్దూ!...పట్టలేని గర్వమనిపించింది సంధ్యా! .
.. మీ ఆయన నామీదికి వంగుతూంటే ...తన తియ్యని శ్వాస నా చెంపలకి వెచ్చగా తగులుతూంటే ... జుర్రుకోనీ!... అని మనస్ఫూర్తిగా అనుకుంటూ , ఆ పనికి వీలుగా... ఉంటుందని మెడ పైకెత్తానే గానీ ...సిగ్గు కమ్మేయడంతో కళ్ళు అరమోడ్పుగా మూసుకున్నానమ్మా...చుంబన సుఖం కోసం అర్రులు చాచుతూ...
...కానీ మీ ఆయన నే ఎదురుచూసిన ...ప...ని... చెయ్యకుండా నా చెంపల్ని స్పృశించి ...ఉఫ్ఫ్...పిచ్చెక్కిస్తూంది భాభీ ఈ పుట్టు మచ్చ...అంటూ నాకింది పెదవికింద ... ముద్దెట్టుకున్నాడమ్మా! ...అక్కడ పుట్టుమచ్చేంలేదు... అన్నాను సిగ్గు ముంచుకొచ్చేస్తూంటే...

లేకపోడమేంటి భాభీ... ఇక్కడుంది... ఇక్కడుంది ...అంటూ నా పెదాల మూలాల్లో, పెదాల చుట్టూ, అసలు చోట తప్ప ...అన్ని చోట్లా...ముద్దుల మీద ముద్దులు కురిపించేస్తూంటే నాకర్థమైందమ్మా , నన్ను రెచ్చగొడుతున్నాడని...

...ఓర్చుకోవాలి...అనుకుంటూ వీలైనంతసేపు ఉగ్గబట్టుకున్నానే గానీ , ఇక నా వల్ల కాక మీ ఆయన జుత్తట్టుకుని మీదికి లాక్కుని...నేనే గాఠ్ఠిగా ముద్దెట్టేసుకున్నానమ్మా!... ...తన పెదాల్తో నా పెదాల్ని కాసేపు సున్నితంగా రుద్ది ...ఆ పైన కొననాలికతో వాటిని ట్రేస్ చేయడం మొదలెట్టాడు...నువ్వెలా తట్టుకుంటున్నావో సంధ్యా!...నే మాత్రం ఓర్చుకోలేక పోయాననుకో!...’ అందే ఆవిడ బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ!...
...అని ఆగాను ...మంచినీళ్ళు తాగడానికి...
‘...నీ మొగుడు నా మీదా ప్రయోగించాడులేమ్మా ఈ ట్రిక్కు...’ అంది వకుళ జీరగా... చెప్పనేలేదు!...ఎప్పుడూ!?...ఏంచేశావేంటీ!...అన్నాను ...
‘...ఆవిడేం చేసిందేంటీ!?...’ అని తప్పించుకుంది వకుళ , సూటిగా సమాధానం చెప్పకుండా...
...నువ్వూ , నేనూ ఏం చేశామో , ఆవిడా అదేచేసింది...పన్నెండేళ్ళనుంచీ తనతో కాపురం చేస్తూన్నా...ఇప్పటికీ పడిపోతానమ్మా ఆ ట్రిక్కుకీ!... అన్నాను...నిన్నరాత్రే పడిపోయానన్న విషయం గుర్తుకి రావడంతో విచ్చుకుంటూన్నపెదాల్ని ముని పంటితో అదుపు చేస్తూ...
‘...నీ మొగుడి ప్రతాపాన్ని తలుచుకుని పొంగిపోవడమేనా?...విషయం చెప్పడమేమైనా ఉందా!?...’ అంది వకుళ చురచురలాడుతూ...
...సరే!...నే సగం చెప్తాను...నువ్వు సగం చెప్పాలి...అన్నాను రాజీ మార్గం లో!... ‘...తప్పుతుందా!?...మొదలెట్టు...’ అంది వకుళ అర నవ్వుతో...

 

.ముందు పెదాల్ని తెరిచీ తెరవనట్లుగా తెరిచి... అని వకుళ మొహం చూశాను... ‘...కొన నాలికని కొద్దిగా బైటికి చాపి...’ అని ఆపేసి నా వైపు కొంటెగా చూసింది వకుళ... తన నాలిక అందుబాటులోకి రాగానే... అని మళ్ళీ వకుళ మొహం చూశాను...‘...నా నాలికని చటుక్కున బైటికి చాపి...’ అని ఆగిపోయిందది...తన నాలికతో పెనవేసి... అన్నాను నా వంతుగా...
‘...దాన్ని నోట్లోకీ...జుత్తట్టుకుని తలకాయని ...’ అంది , అది తన వంతుగా...దగ్గరగా లాక్కుని...కదలకుండా పట్టేసుకుని ...అంటూ నే చెప్తూంటే... ‘...తన నాలికని ,నా నాలికతోనూ , తన పెదాల్ని నా పెదాలతోనూ పెనవేసి...ఒకరి తడిని మరొకరు జుర్రేసుకోడమే!...’ అని ఒక్క బిగిన పూర్తి చేసేసి...‘...ఆవిడ ఇదే చేసిందా!...’ అంది వకుళ...గుండెలు ఉవ్వెత్తున పొంగుతూంటే!...
...చెయ్యక ఛస్తుందేంటీ!... ‘... ఓర్చుకోగలిగినంత సేపు పెదాలప్పగించేసి , ఆ పైన నీ మొగుడి మొహాన్ని రొమ్ముల కొత్తేసుకున్నానమ్మా...తను మొహాన్ని రుద్దుకుంటూ...వా...టి...ని గ్రిప్ చేస్తూంటే , ...న...లి...గి...పోవడానికి సిధ్ధపడిపోయాను...కానీ తనేం చేశాడో తెలుసా!...’ అంది వకూ!...నువ్వు చెప్పుకోగలవేంటీ!...అంటూ దాని కళ్ళల్లోకి చూశాను కవ్వింపుగా...
‘...ఏం చేసుంటాడో తెలీదేంటీ , నీకూ నాకూ నూ! ....’ అని తప్పించుకోబోయిందది... ...తెలీదు...చెప్పు... అన్నాను ...
...‘...నేనే నైటీ బటన్లు విప్పుకునేలా రెచ్చగొట్టాడు...’ అందది.... ...అదే ఎలాగో చెప్పమంటున్నాను.... , అన్నాను విదలకుండా...
...‘...క్రిందటి వీకెండ్ కి మా ఇంట్లో కలుసుకున్నాం చూడు!... అపుడు ఇలాగే ... వీ...టి...ని రెండుచేతుల్తోనూ పొంగేలా ఒత్తుతూ...పళ్ళతో నైటీ బటన్ ని విప్పడానికి ట్రై చేశాడు...వస్తుందేంటీ!... మళ్ళీ మళ్ళీ ప్రయత్నం చేస్తూన్నట్లు నటిస్తూ ...పొంగుల మధ్య కొన నాలిక తో కెలకడమా!...ముని పళ్ళతో అంకిన కండని మెత్తగా కొరకడమా!...పిచ్చెక్కి పోయి , పై రెండు బటన్సూ నేనే విప్పేసుకున్నాననుకో!...దీపా మేడం కూడా అంతేనా!?...’ అంది వకుళ బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ...
...ఆహా...ఇంచుమించు అంతే!...కాక పోతే ఒకటే తేడా!...నువ్వు విప్పేసుకున్నావు...ఆవిడవి తెగిపోయాయట ...ఆ తరవాత నామొగుడు పెట్టిన రతి హింసని రెచ్చిపోయి చెప్పుకొచ్చిందావిడా!...విను...

‘...నాలికని నైటీ లోపలికి జొనిపి, ఆకురాయిలాంటి దానికొనతో చను మచ్చల్ని ట్రేస్ చేస్తూంటే , చనుమొనల కోసమేమో ఈ తపన ! అనుకుని మూడో బటన్ ని విప్పుకుని , నైటీని వదులు చేశాను....మేకుల్లా బిగిసిపోయాయేమో అవీ!... నైటీ బట్ట వాటికి చిక్కుకుపోయినట్లుంది...దాన్ని కొన నాలుకతో పక్కకి తప్పించడానికి నీ మొగుడు తంటాలు పడుతూంటే , ఆపుకోలేక నేనే ఆ పని చేశాను... తన గరుకు గెడ్డం నా గుబ్బలకి రుద్దేస్తూ... వా...టి...ని నాలుకతో పెనవేసి నోట్లోకి లాక్కుందామని ప్రయత్నించాడు...అవి నీ మొగుడి పెదాల దాకా వచ్చి జారిపోతూంటే , ఓర్చుకోలేక ... నేనే ...వా...ట్ని... నోట్లోకి తోశానమ్మా!

...కాసేపు వాట్ని మార్చి మార్చి చప్పరించి మళ్ళీ పెదాల మీద పడ్డాడు... కాసేపు ఓర్చుకున్నా , తరవాత ఊపిరాడక , జుత్తట్టుకుని నీ మొగుడి తలని మళ్ళీ రొమ్ముల మీదకి లాక్కున్నా!...... కాస్త విసురుగా లాగానేమో!...తన మొహం పొట్టమీద పడింది... నా బొడ్డు అందుబాటులో కనిపించిందేమో!...నాలికని నైటీ లోపలికి జొనిపి ...బొడ్డులో తిప్పుదామని ట్రై చేస్తూంటే...
... పోనీ కదా!...అని దాని కింది బటనూ విప్పేశాను...కాసేపు ఆపని చేసినట్లే చేసి , నా మీద ఇంకాస్త కిందికి పాకి , ...పొత్తికడుపుమీద ముద్దులెట్టుకోడం మొదలెట్టాడు...నీ మొగుడి ఒంటిమీద నైట్ గౌన్ ఉన్నా, నా రొమ్ములకి తన మగతనం వెచ్చగా కాపడం పెడుతూంటే పిచ్చెక్కిపోయిందనుకో సంధ్యా... నేనిబ్బందిగా దూరం జరుగుతూంటే...ఏమైంది భాభీ!...ఎందుకలా దూరంగా వెళ్తున్నావ్?... అంటూ పైపైకి జరగడం మొదలెట్టాడు...
...గు...చ్చు...కుంటూందీ!...అంటూ , ఎడంచేత్తో ...దా...న్ని... పక్కకి తప్పించబోయాను... అం...తే!...అది చెక్క పేడులా బిగిసిపోయింది...దాని మీది నరాలు నైట్ గౌన్ మీదనుంచే చేతికి తగులుతూంటే , ...చూ...డా...లనే ఉబలాటాన్ని అణుచుకోలేక , నెమ్మదిగా గౌన్ ని పక్కకి తప్పిస్తూంటే చూశాడమ్మా నీమొగుడూ... ...తన కొంటె నవ్వు గిలిగింతలు పెడుతూంటే , చటుక్కున ...దా...న్ని... విదిలేసి...అరచేతుల్తో మొహాన్ని కప్పుకున్నాను...

...ఎందుకు భాభీ , అంత మొహమాటం!...చూ...డ...కూడందీ... , ... ము...ట్టు...కో...కూడందీ ఏమీ కాదుగా!...ఊఁ... అంటూ బెల్లించాడమ్మా...నా చేతులు పక్కకి తప్పించి , కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ!... సిగ్గు ఓపలేక కళ్ళు మూసేసుకున్నా , తన చూపులు నా మొహం మీదే ఉండడం తెలుస్తూనే ఉంది...నెమ్మదిగా కళ్ళిప్పాను , చూడటం లేదనుకుని...నేను కళ్ళు అరమోడ్పుగా తెరిచేసరికి మరోసారి...ఊఁ...అన్నాడమ్మా నీమొగుడూ...ఇంకాగలేక నా కళ్లముందు వేలాడుతూన్న నైట్ గౌన్ బెల్టు ని ఊడలాగాను...

...నేనా పని చేస్తూంటే తమాషాగా భుజాలు కదిపాడమ్మా నీ మొగుడూ!...మరుక్షణం తన నైట్ గౌన్ నేలమీదుంది... హాల్లో తనని నగ్నం గా చూసినా, ఎంతైనా అది అందరిముందూగా!...ఏకాంతం లో అదే మొదటిసారి...అంచేత తనివి తీరా చూశాను...ఇప్పటికీ కళ్ళముందు మెదులుతూంది... ఎక్కడా ఒక్క వెంట్రుక ముక్క లేకుండా , నూనె మెరుగెట్టిన గంధపు బొమ్మలా , తన శరీరం నిగనిగా మెరిసి పోతూంటే కళ్ళు తిప్పుకోలేకపోయానంటే నమ్ము...దిష్టి తీసుకో ఇంటికెళ్ళి!...’ అని కాసేపాగిందే దీపా మేడం!... అని నేనూ ఆగితే...

‘...ఏం చేశాడటా ఆ తరవాతా!?...ఐస్ఫ్రూట్ నోటికందించాడా?...’ అంది వకుళ వెక్కిరింపుగా... ...ఆహా!...అంతే!!...కానీ కాస్త తేడా ఉంది... విను... అంటూ కంటిన్యూ చేశాను...
‘...నా వైపు కాసేపు చిరునవ్వుతో చూసి , ...ఆపేసిన పని... మళ్ళీ లంకించుకున్నాడు...’ అంటూ నా వైపు చూసింది దీపా మేడం... నేను కొశ్చన్ మార్కు మొహం పెట్టాను... అది చూసి ...‘...అదే!...నైటీ తొలగిన మేరకి ,బొడ్డుకి కిందుగా ముద్దులు కురిపించడం...అదీ తన ఎడం మోకాలుని అలవోకగా నా భుజం పక్కన ఆన్చి!...
...సెకన్లు గడిచిపోతున్నాయి...ఎంత సేపైనా ...అ...క్క...డ... ముద్దు పడదే!...ఎందుకా!...అని నా ఒంటివైపు చూసుకుంటే ఇంకా నా నైటీ ఆఖరు బటన్ ఊడలేదు...కనీసం అదైనా విప్పడా!...చూద్దాం!!...అనుకుంటూ ఉగ్గబట్టుకుని కూర్చున్నాను...ఈ సారి వేళ్లకి పని చెప్పాడు...రెండు చూపుడు వేళ్ళతోనూ నైటీ లోకి జొనిపి ...నా ...రెమ్మల్ని...పైనుంచి అడుగుదాకా రుద్దేసేసరికి , కరెంటు పాకినట్లై , తొడల్ని సడెన్ గా తెరుచుకున్నాను...దాంతో ఆఖరి బటన్ కూడా ఫాఠ్ఠ్ మంది...థాంక్స్ భాభీ!...అంటూ కన్ను గీటాడు నీమొగుడు..
..ఇక తలెట్టేస్తాడు ...అక్కడ!... అనుకుంటూ నా కళ్లని కప్పుతూన్న కుడిచేతిని కిందికి విసిరాను... ఇంకేముందీ!...అరచేయి కణకణలాడుతూన్న మగతనపు కడ్డీ మీద పడింది...వెనక్కి లాక్కో!... అని సిగ్గు పోరుతూన్నా , కోరికే జయించడంతో సుతారంగా అరచేతిని ...పొడవంటా ముందుకీ వెనక్కీ కదిపాను... అ...ది...ఇంకింత నిగిడినట్లనిపించింది...
...వద్దనుకుంటూనే చూశాను...నా కుడి స్థనాన్ని తగిలీ తగలనట్లుగా కదులుతూంది...చెక్కపేడేనమ్మా నీ మొగుడిది...ఇంత వెడల్పున ... ఇంత బారున ... అంటూ మూడు వేళ్ళూ , మూరెడు చెయ్యీ చూపించి...మొదట్లో పెద్ద సైజు దోర సపోటా పళ్ళు!...ఎంత సరుకు నిండుందో దీంట్లో!... అనుకుంటూ వాటిని నిమిరాను...
...అప్పుడు ఆనాయి , నీ మొగుడి పెదాలు ...నా తొడల మధ్య... ...పుచుక్కు మని చప్పుడు చేస్తూ నోట్లోకి లాక్కున్నాయి , ఉబ్బిన నా కామకీలని...
...ఇంక ఆగలేక ... మంచం మీద ఆనున్న తొడ క్రిందినుంచి తల దూర్చి...నీ మొగుడి మగతనాన్ని ముద్దెట్టుకున్నాను....చుపుక్కు మని చప్పుడైంది...అది విని, నా వైపు చూసి , కన్నుగీటి , చటుక్కున ముందుకొంగి...నా పూరెమ్మలమధ్య నాలిక తో కెలికాడు...తట్టుకో లేక ...నడుం పైకెత్తాను...ముని పంటితో నా ...బొ...డి...పె... ని కొరికాడు నీమొగుడు...
...దాంతో నాకు ...అయి...పోయినా...పగ తీర్చుకోవాలనే కసి పెరగడంతో ,రెండు చేతుల్తోనూ తన మగతనాన్నట్టుకుని ...దా...న్ని... కొరికేద్దామని నోరు విప్పాను... కొద్దిగా అయినా ఇమడదే నోట్లో!... ఇలా కాదని పక్కల్నుంచి ప్రయత్నించాను...పళ్ళు దిగవే!...ఒళ్ళు మండిపోతూంటే , అంకిన...సపోటా... ని సున్నితంగా కొరికాను...
...అది నాటిందేమో!...ఏయ్...భాభీ!...ఏంటాపనీ!...బిళ్ళ తినీగల్ను...అంటూ బెదిరించాడు...ఎగతాళిగా నవ్వుతూ , మరో సపోటాని కొరికాను...వినవుకదూ!... అంటూ ఎడం తొడని నా ఎడమ భుజానికి అవతలొచ్చేలా వేసి , తన మగతనాన్ని నా నోట్లోకి జొనపబోయాడు...పెదాలు బిగించాను... వాటికే రుద్దాడు ... తెరూ!...అంటూ...
...మనసులో ...పూ...ర్తి...గా తెరవాలనే ఉన్నా పైకి బెట్టు గా తన మొత్తని బలంగా పైకి తోస్తూ , పెదాలకంటిన తడిని నాలిక తో తుడుచుకున్నాను... తన ...తొలితడి తగిలింది...కాస్త తీపిగా , కాస్త వగరుగా!...ఈ తీపెక్కడ్నుంచొచ్చిందో!?... అనుకుంటూ పెదాలిప్పానో లేదో... దిం...పే...శాడు...గొంతులోకి... ఛీ!...కొట్టి వెనక్కి తన మొత్తని తోద్దామనుకుంటూంటే...ఎంత...వరకూ... మింగానో చూసుకుందామనిపించింది... ...నెమ్మదిగా వేళ్ళతో నిమిరాను...

...చూస్తున్నట్లున్నాడమ్మా నీ మొగుడూ!... నలభై పర్సెంటే భాభీ!...ఇంకాస్త విప్పుకో!... అన్నాడమ్మా!...కోరిక మనస్సుని దొలిచేస్తూంటే , నా తొడల్ని నీ మొగుడి మెడకి చుట్టేసి , నా మొత్తకొత్తుకుంటూ , ఓపిన మేరకి ...దిం...పు... కున్నానేగానీ , ఓ పావు నిముషం కన్నా ఉంచుకోలేక , బైటికి తీసేసి , ...ఇది చాలు బాబూ! , పైకి రా!...అని వేడుకున్నాను...ఏ మూడ్ లో ఉన్నాడో!...వెంటనే వచ్చాడు కానీ!...’ అంటూ ఆగిపోయిందే దీపా మేడం... అన్నాను...
‘...ఏమైందిట!?...’ అంది వకుళ...నేనూ అదే అన్నాను... ‘...సిగ్గనిపిస్తూంది సంధ్యా చెప్పడానికి!...’ అందావిడ... ‘...ఇంతవరకూ లేని సిగ్గు ఇపుడెందుకూ!... అనలేకపోయావా?...’ అంది వకుళ... సీనియర్ కదా!...బాగోదని ఊరుకున్నాను...కాసేపు తరవాత ఆవిడే మొదలెట్టింది...
...నా ...త...డి...ని నేనే రుచి చూడాల్సొచ్చింది... అంటూ... అన్నాను... ‘...ఆ పైన దంపుడు పనేగా!...కానీ!...’ అంది వకుళ... వినూ!...అంటూ కంటిన్యూ చేశాను...
‘...అంత వరకూ చూపించిన సున్నితత్వం ఎటు పోయిందోనమ్మా!...ఒక్క సారిగా , ...కొస...కంటా...గెంటేశాడు...గొంతు పగిలేలా మొర్రో!...మన్నాను కానీ... చప్పుడు బైటికి రాలేదు...పావుగంట పైగా ...పచ్చి...పచ్చి...గా నా ఒళ్ళు నలిపేసి...పూరెమ్మల్ని ...నిం...పే...సి... నా రొమ్ముల మీద సోలిపోయాడు...
అలసటతో నా కళ్ళు మూతలడిపోతూంటే ... ఎందుకమ్మా!...ఇంత కసీ!...అన్నాను ఓ ఐదు నిముషాల తరవాత ఊపిరి తిప్పుకుని...అలా ఐతే తప్ప మీకు నాటదు కదా భాభీ!... అన్నాడు , కొద్దిగా తలెత్తి... ...ఛీ!... అ...లా... అని నేనన్నానా! ... అన్నాను...
...పోనీ మరోలా ట్రై చేద్దామా!...అంటూ పక్కకి దొర్లి , నన్ను మీదకి లాక్కోబోయాడు...
...ఇప్పుడేనా!... నా వల్లకాదుబాబూ... అని వేడుకున్నాను... సరే!...కాసేపు రెస్టు తీసుకోండి... అంటూ నడుంకిందినుంచి చెయ్యి దూర్చి , నన్ను దగ్గరకి లాక్కున్నాడు...గువ్వపిట్టలా ఒదిగిపోయి , విశాలమైన మీ ఆయన ఛాతీ మీద తలెట్టి నిద్దరోయానమ్మా...

ఎంతసేపలా పడుకుండిపోయానోగానీ అలారం చప్పుడికి కళ్ళు తెరిచి చూసుకుందునుకదా!...ఒంటిమీద నూలు పోగు లేకుండా వెలకిలా పడున్నాను...నీ మొగుడి కుడి తొడ నా పొత్తికడుపుమీద పడుంది...నెమ్మదిగా తనని పక్కకి దొర్లించి లేద్దామనుకుంటూంటే నీ మొగుడి మీద చూపు పడింది...పుట్టిన వాడు పుట్టినట్లుగా , ప్రశాంతం గా నిద్దరౌతున్నాడు... ,మొహాన్నీ , ఛాతీ నీ దండల్నీ సుతారంగా నిమిరి మోచేతిమీద లేస్తూంటే తన పొత్తికడుపు మీది కట్స్ పైన చూపు పడింది...ముచ్చటనిపించి వాటిని ట్రేస్ చేస్తూంటే ...అ...ది...గాలి నింపుకోడం మొదలైంది...
...ఇక చాలు...అనుకుంటూ లేవబోతూ...దా...న్ని...చూపుడు వేలి గోరుతో నిమిరాను...అ...ది...టక్కున ...నిలబడి పోయింది... నేరక పోయి ముట్టుకున్నానురా భగవంతుడా!...అనుకుంటూ మంచం మీంచి దిగబోతూంటే ...నా నడు మీద నీ మొగుడి పట్టు బిగిసింది...ముచ్చట తీర్చుకోండి భాభీ!... అన్నాడు కొంటెగా నిగిడిన తన ...దా...ని ...వైపు సైగ చేస్తూ...
...ఛీ!...నాకటువంటి తప్పుడు ముచ్చట్లేమీ లేవు...అంటూ దూరం జరగబోయాను......పోనీ ...పగ...తీర్చుకోండీ! అంటూ నన్ను మీదకి లాక్కున్నాడు...
...నాకది కొత్త...ఇంతవరకూ ఏ మగాడిమీదా ...ఎ...క్క...లేదు...నీ మొగుడి ...అ...ది... నా రెమ్మలకి కొద్దిగా పైన గిలిగింతలెడుతూంది...నా స్థనాలు నీ మొగుడి మొహానికొత్తుకుంటున్నాయి...అందిన చోటల్లా ముద్దులెట్టేసుకుంటూ ...ఊఁ...కానీండి!... అన్నాడు...
... ఛీ!...ఇలా ఎలా బాబూ!...అంటూ దిగిపోబోయాను...
నే చెప్తాగా !...అంటూ నా నడుం ని రెండు చేతులతోనూ పట్టుకుని , అలవోకగా నన్ను పైకెత్తి తొడలిప్పుకోండి భాభీ!...అన్నాడు... ఏంటా సిగ్గుమాలిన మాటలూ!...అంటూనే మోకాళ్లని నీ మొగుడి నడుంకి రెండువైపులా ఆనించాను... ఇప్పుడు ...అ...ది ....రెమ్మలమీద ...గుచ్చు...కోడం మొదలైంది...మైకంగా కళ్ళు మూసుకున్నాను...
గుడ్! సర్దు...కోండి భాభీ!...అంటూ... దా...ని...వైపు మళ్ళీ సైగ చేసి , తన మొహం మీద వేలాడుతూన్న నా చనుమొనల్ని వంతుల వారీన చప్పరించడం మొదలెట్టాడు...
...సిగ్గు ముంచుకొస్తూంటే ...చటుక్కున ...దా...న్ని... రెమ్మల మధ్య సర్దుకుని తన మీదడిపోయాను...పుసుక్కున చొరబడిపోయిందది...
...ఊఁ...దంచండి...అన్నాడు , నా పక్కటెముకల దగ్గర పట్టుకుని నన్ను పైకెత్తి , స్థనాల్ని నిర్లజ్జగా చూస్తూ...
...నా వల్ల కాదు బాబూ , ఆపనీ!...అంటూ మళ్ళీ తనమీద సోలిపోయాను...
...నేను హెల్ప్ చేస్తా!...చేతులమీద పైకి లేవండి... అన్నాడు , నా తొడలకింద అరచేతులు జొనుపుతూ... మాట్లాడకుండా అలాగే పైకి లేచి నా గుబ్బల్ని నీ మొగుడి మొహానికదిమాను...
...గుడ్...అంటూ మణికట్ల మీద నామొత్తని పైకి లేపి , మళ్ళీ కిందికి దింపేసరికి మళ్ళీ పు...సు...క్క్... మని చప్పుడు... అదీ పధ్ధతి...అంటూ మళ్ళీ , మళ్ళీ ఆ పని చేస్తూ...ఎలా ఉంది భాభీ!...మీరు...నన్ను...దెం...గు...తూ...న్నట్లు లేదూ!...అన్నాడమ్మా...ఛీ!...ఏంటా బూతులూ!!... అంటూ మళ్ళీ మీదడిపోయాను... ఇపుడు మీరే కదుపుకోండి ... అంటూ చేతులు పక్కకి తీసేసుకున్నాడు...
...నా వల్లకాదని కాసేపు బెట్టు చేసినా నెమ్మదిగా చేతుల మీద పైకి లేచి , ఆ పైన మొత్తని కొద్దికొద్దిగా పైకి లేపుతూ , దింపుతూ థపక్, థపక్ చప్పుడ్లని ఎంజాయ్ చేస్తూ...చే...శా...నమ్మా నీ మొగుడ్ని...
...గుడ్!...స్పీడు పెంచండి భాభీ!...అంటూ నా మొత్తని రెండు చేతుల్తోనూ పట్టుకుని సాయం చేశాడు...కాసేపలా చేశేసరికి...నాకు...అయి...పోడం తో తన ఛాతీ మీద వాలిపోయాను...
...అప్పుడేనా!...ఇంకాసేపు...అంటూ నన్ను బ్రతిమాలడం మొదలెట్టాడు....నా వల్ల కాదంటే ,కాదని భీష్మించుకుంటూ తనని వాటేసుకున్నాను...
ఏమనుకున్నాడో... తనే నా మొత్త కింద చేతులు దూర్చి , గుండు బైటికొచ్చేదాకా పైకెత్తి , కాసేపు పైకీ, కిందికీ కదిపి ఒక్క సారి విదిలేశాడు నా మొత్తని... భళ్ళుమని కార్చేసుకున్నాను ...ఆ ....కుదుపుకి ....మళ్ళీ ,మళ్ళీ చేశాడాపని... కుదుపు, కుదుపుకీ ...కా...రి... పోతూండడంతో నీరసం కమ్మేసి తోటకూర కాడలా వాలిపోయాను ...నీ మొగుడి ఛాతీ మీద...
...నా పరిస్థితి గమనించాడేమో!... నా జుత్తుని నిమురుతూ తనే కిందనీంచి కుమ్మడం మొదలెట్టాడు...కాసేపు తరవాత దానికీ ఒళ్ళు కదిలిపోతూంటే ...ఇంక చాలమ్మా!...అని మొరెట్టుకున్నాను...
... స...రే!... అంటూ స్పీడు పెంచాడు...ఇలా నేనోర్చుకోలేను... అంటూ వెలకిలా తిరిగిపోయాను...నామీదెక్కిపోయి...నన్ను పశువులా ...కచకచా దున్ని విదిలేశాడమ్మా నీ మొగుడూ!...నా కోరిక తీరుతుందన్న నమ్మకంతో వీలైనంత మదాన్ని రెమ్మల్లో ఇముడ్చుకుని వెలకిలా పడుకుండిపోయాను కళ్ళు మూసుకుని...
...కళ్ళు తెరిచేసరికి... లేచారా!... ఫ్రెష్ అయి రండి మనం హాల్లోకెళ్ళాలి...అన్నాడు మీ ఆయన...అని ముగించి చిరునవ్వు తో కళ్లు మూసుకుంది...
...కాసేపు వెయిట్ చేసి...మేడం!... అని పిలిచాను...ఆవిడ నెమ్మదిగా కళ్ళు తెరిచి...ఒహ్...అసలు విశయం చెప్పనే లేదుకదూ! ...నా కోరిక తీర్చాడుగ మీ ఆయన!...ఒక్క సారి ...పర్సనల్ గా కలుసుకుని...థాంక్స్ ...చెప్పుకుందామని... అందావిడ...
‘...దానికేముందీ రేపు సాయంత్రం కాలేజీ కి రమ్మను వికాస్ ని!...’ అంది వకుళ...
...నేనన్నానామాట...కాలేజీ కి కాదు కానీ ఇంటికి పంపించమంది... రేపు ప్రొఫెసరు కాన్పరెన్సుకెళ్తాడట...కనుక్కుంటానని వచ్చేశాను...
...‘...అంటే!...మరో పునఃసమాగమనమన్నమాట...మనకి అడ్డొస్తుంది...అదురుకి మళ్ళీ మిస్కారేజ్ అయిపోగల్దని బెదిరించు...నోరు మూస్తుంది...’ అంది వకుళ ఘాటుగా...
...నాకూ అదే మార్గమనిపించింది... రేపు ఫోన్ చెయ్యమంది కదా! అప్పుడు చెప్పేస్తాను... అంటూ లేచాను...
...మరో పది రోజులు గడిచాయి... ఏమీ కాలేదు...నేనూ , వకుళా సమావేశమయ్యాం...మా డిపార్ట్ మెంట్ లో... ...మగాళ్లకి చెప్పక తప్పదు... అనుకున్నాం...ఎలా?...ఎప్పుడూ?...ఎక్కడా?...లాంటి విషయాలు చర్చించుకుని తయారైపోయాం ...
...ప్రోగ్రాం ప్రకారం ... ఆ వీకెండ్ కలుసుకునేది మా ఇంట్లో!....ఏర్పాట్ల డ్రిల్ అలవాటైపోయింది శ్యామాకి... ...గెస్ట్ రూం లో మరో ఇద్దరు పిల్లలకి పక్కలు ఏర్పాటు చేసి... గెస్టులకి డిన్నర్ రెడీ చెయ్యడం లో ములిగిపోయింది... ...ఆరింటికల్లా చాటంత మొహం తో వచ్చేశాడు వికాస్ ...స్వీట్లూ , వగైరాలు పుచ్చుకుని...

సాధారణంగా పిల్లల ఆట పాటల్తో ఓ రెండు గంటలు గడిపి, ఆపైన డిన్నర్ ముగించి , మరో గంట సేపు వాళ్లనాడించి ఆపైన నిద్రపుచ్చి ... వికాస్ ,మధూ లు చెరో గదిలోకీ వెళ్ళిపోతారు...ఈలోగా నేనూ , వకుళా నైటీలలోకి మారి , పూలు సింగారించి...పాలూ , స్వీట్లున్న ట్రేలుచ్చుకుని , శోభనం పెళ్లికూతుళ్ళలా ఒకళ్ళ మొగుళ్ల గదిలోకి మరొకరెళ్ళమెళతాం...
...రాత్రి కనీసం ఓ రెండు రౌండ్లు... తెల్లారుతూండగా మరో రౌండ్ గ్యారెంటీ! ...ఆ తరవాత మగాళ్ళు నిద్దరోయినా , ఆడాళ్ళం లేచిపోయి పిల్లల పక్కన జేరి , కాసేపు రెస్టు తీసుకుని ఆపైన వాళ్ళని లేపుతాం ... రాత్రి ఇక్కడే పడుక్కున్నారా!?... అని వాళ్లడగడం ... ఆంటీ తో మాట్లాడుతూ పడుకుండిపోయాం... అని బొంకడం అలవాతైపోయింది , నాకూ , వకుళకీ...బ్రేక్ ఫాస్ట్ తరవాత ఎవరిళ్లకి వాళ్ళు...
...బలే ఉంటుందీ రొటీన్!...కొంతతకాలం దీనికి బ్రేకు పడక తప్పదు...అని నిష్టూరుస్తూ వికాస్ కి ఎదురెళ్ళాను...
‘...ఈ సారి రొష్ గుల్లా పట్టుకొచ్చా సంధ్యా , వకుళ కిష్టమనీ...’ అన్నాడు డబ్బాలు నా చేతిలో పెట్టి... బట్టలు మార్చుకొస్తా...’ అంటూ తను బెడ్ రూం లోకెళ్తుంటే ...
... వకుళా వాళ్ళొచ్చింతరవాత నలుగురం బైటికెళ్ళాలి...అన్నాను...‘...అలాగే!...’ అంటూ మేడ పైకెళ్ళిపోయాడు... ...ఎక్కడికీ?...ఎందుకూ?... వంటి ప్రశ్నలతో వేధించడు వికాస్!... తృప్తి గా అనుకున్నాను , స్వీట్లని ఫ్రిజ్ లో సర్దుతూ...
... కాసేపట్లో దిగారు... పిల్లలకి తిండి ఏర్పాటు చేసి , వాళ్ళాటల్లో పడ్డాక మేమూ స్నాక్సూ , కాఫీలూ లాగించి , ఇప్పుడే వస్తాం పిల్లలూ!... అని వాళ్లకీ , చూస్తూండమని శ్యామాకీ చెప్పి బయల్దేరాం , మధు కార్ లో...
...‘...ఇప్పుడైనా చెప్తావా వకూ!...ఎక్కడికెళ్ళాలో!?...’ అన్నాడు మధు కాస్త చిరాగ్గా... ‘...రిలాక్స్ మధూ , అలా వెళ్తూండు...వాళ్లు తిప్పమన్న వైపుకి స్టీరింగు తిప్పు!...’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెనవ్వుతో మా వైపు చూస్తూ...
‘...అలా చేయచ్చుగా!...తినేస్తున్నావ్ ఇందాకట్నుంచీ!...’ అని రుసరుసలాడుతూ , వెళ్ళవలసిన రోడ్డు పేరూ , డాక్టరు పేరు చెప్పింది వకుళ ... వినగానే ‘...ఒహ్...’ అన్నారు మగాళ్ళు , విషయం అర్థం కావడంతో!... అడంగు జేరేదాకా అందరం మౌనంగా ఉండిపోయాం... ఆవిడ క్లినిక్ ముందు దిగి... ‘...మీరూ రండి!...’ అంటూ లోపలికి దారితీశాం..