காதல் விளையாட்டு - ஆண் ஓரின சேர்கை - பகுதி 6

//krot-group.ru சித்தார்த், செழியனின் கன்னங்களைக் கடித்து காது மடலை தீண்டி அவன் கழுத்தில் முத்தங்கள் பதித்து தன் வெப்பமான மூச்சுக் காற்றால் அவனை மயங்கச்செய்து கொண்டிருந்தான். செழியனின் கண்கள் அவனை மீறி செருகிக் கொண்டன. அவன் எவ்வளவு முயன்றும் அவற்றை திறக்க இயலவில்லை.

சித்தார்த், செழியனின் உதடுகளைக் கவ்வி, அதன் வழியே அவன் உயிரையே உறிஞ்சினான். ஆனால் இதழ்த் தேனை மட்டுமே அவனால் இனிக்க முடிந்தது. செழியனின் உதடுகளை வன்மையாகக் கடித்தான். கவ்வி இழுத்தான். அவன் நாவால் தடவிச் சுவைத்தான். செழியனின் முனகல்கள் சித்தார்த்தின் வாய்க்குள்ளேயே மடிந்துவிட்டன. சித்தார்த்தின் நாக்கு செழியனின் முகத்தையெல்லாம் ஈரப்படுத்தியது. அவன் எதையும் தடுக்க வில்லை. தடுக்கும் நிலையில் இல்லை. தடுக்கவும் விரும்பவில்லை. இத்துணைநாளும் தான் சேர்த்து வைத்திருந்த அழகையெல்லாம் இந்த ஆடவனின் கைகளில் இன்று சேர்த்துவிட்டே அவன் உறங்குவான்.

செழியனின் மார்பில் சித்தார்த்தின் உதடுகள் மெதுவாக வருடின. அவன் மீசை மயிர் அந்த மென்மையான வழவழப்பான மார்பில் குத்தி அவனைக் கிளர்ச்சியுறச் செய்தது. சித்தார்த்தின் விரல்கள், செழியனின் மார்பில் கோலமிட்டன. உணர்ச்சி மிகு பகுதிகளை தாக்கி செழியனை ஓலமிடச் செய்தன. சித்தார்த் தன் பற்களால் மென்மையாக செழியனின் மார்பைக் கடித்தான். பின் வன்மையாக்க் கடித்தான். அவனை அப்படியே உண்ணச் சொன்னாலும் செய்திருப்பான். அவன் முகம் செழியனின் மார்பில் புதைந்து அந்த புதையலைத் தேடிக் கொண்டிருந்தது. சந்தன நிற மார்பில் இப்போது பற்களின் அடையாளம். சிவந்த அந்த தடயங்களை எண்ணி சித்தார்த் மாய்ந்தான். செழியனின் ஆண்வாசம் அதில் ஏன் இத்துணை போதை.?
சித்தார்த் தன் தேடுதலில் இப்போது செழியனின் இடுப்பின் மடிப்புகளின் வழியே இறங்கிக் கொண்டிருந்தான். அவன் விரல்கள் செழியனின் பின்வாசலைத் தட்டிக் கொண்டிருந்தன. செழியனின் கன்னித்தன்மையை காவு வாங்க காத்திருந்தது சித்தார்த்தின் ஆண் குறி. அவன் ஆண்குறிக்கு செழியனின் ஆண்மையே குறி.. இதோ, செழியனுக்குத் தெரிந்துவிட்டது. தான் இழக்கப் போவது தன்னுடைய உயிர்க்கொண்ட காதலனுக்காக, தான் இத்துணை நாளும் சேர்த்து வைத்திருந்த அந்தப் புதையலை. அந்த காதலன் இவன் தான். இவனுக்கே அது சொந்தம்.. செழியன் தன் கால்கள் இரண்டையும் சித்தார்த்தின் இடுப்பில் மாலையாகப் போட்ட நேரம், அவன் கண்கள் இறுக மூடி, நா வறண்டு, வாய் திறந்து, மார்பி விம்மி, இடை எழுந்து, உடல் தளர்ந்து, உள்ளம் சிலிர்த்து, நெஞ்சு துடிதுடித்து, மூச்சு பெருகி, அவன் கோவெனெ சத்தம் செய்ய அந்த ஊடுறுவல் நிகழ்ந்தது. சித்தார்த்தின் உடல் முழுதும் ஒரு சிலிர்ப்பு.. இதுவரை அவன் புணர்ந்த யாரைவிடவும் இவன் ஒரு சிறந்த விருந்து. என்ன மென்மை. கதகதப்பு.. தளர்ச்சி. சுகம். சித்தார்த் தன்னை மறந்தான். செழியனையும் மறந்தான். அவன் காமத்தீ இப்போது கொஞ்சம் கொஞ்சமாகக் குளிர்ந்து கொண்டிருந்தது. அவன் வேகம் அளவிட இயலாதது. அவன் கைகள் செழியனின் கைகளை இறுகப் பற்றி அழுத்தியிருந்தது. அவன் இதழ்கள் செழியனின் இதழ்களை இறுக மூடியிருந்தது. செழியனின் உடல் இந்த வேகத்தை ஏற்றுக் கொள்ள இயலாமல் தவித்தது. அவன் செழுமையான ஆண்மை சிதைபட்டு செந்நிற குருதி சிறிது கசிந்தது. அவன் உடலில் உயிர் இல்லை.. அது சுவர்க்கத்தின் வாசலில் உலவிக் கொண்டிருந்தது. அவன் எதிர்ப்பு தெரிவிக்க வில்லை. எதிர்க்கவும் விரும்பவில்லை.. தன்னை அவன் இழந்து கொண்டிருந்தான். இதோ.. இதோ. என அந்த நொடி நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது.

சித்தார்த் இன்னும் வேகமாக இயங்கினான்.. அவன் கைகள் இன்னும் இறுகின. அவன் இதழ் இப்போது ஏறக்குறைய செழியனின் உதடுகளைக் கடித்திருந்தது. அதன் ஓரங்களில் குருதியின் தடங்கள். அவன் ஆழப் புணர்ந்தான். அழுந்தப் புணர்ந்தான். அதிவேகமாய் புணர்ந்தான். பின் அந்த நொடியின் முடிவில் ஓவென ஒலித்து தன் ஆண்மையின் சாரத்தை செழியனின் உடலில் செலுத்தினான். செழியன் தன்னை இழந்தான். தன் 20 ஆண்டு சேமிப்பை இழந்தான். அவன் உடலில் நீக்கமற இப்போது சித்தார்த்தின் ஒரு பகுதி கலந்து விட்டது. செழியன் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக இந்த பூவுலகிற்கு திரும்பிக் கொண்டிருந்தான். சித்தார்த் இன்னும் திரும்பவில்லை..
செழியனின் மார்பில் முகம் புதைத்து மயக்கத்தில் விழுந்து கிடந்தான். அவன் உடல் சுகத்தால் பூரித்தது.

சித்தார்த் தன் வாழ்நாளில் இதுவரை புணர்ச்சி கொண்ட எந்த ஒரு ஆடவனுடனும் இவ்வளவு நேரத்தை செலவிட்டதில்லை. செழியன் தான் முதன்முதலாக அவன் உள்ளத்தை இந்தளவிற்குக் கவர்ந்தவன். இப்போது செழியனின் மார்பில் உறக்கம் கொள்ளாமல் தவித்திருந்தான் சித்தார்த். அதற்குக் காரணம் அவன் காமத்தீ இன்னும் குளிராததுதான். அவன் எழுச்சி இன்னும் அடங்கவில்லை. அவன் பசி இன்னும் தீரவில்லை. அவன் தாகம் இன்னும் தணியவில்லை. அவன் மெல்ல செழியனின் மீது மீண்டும் படர்ந்தான். செழியன் தன் உடலை அசைக்கக்கூட வலிவற்று படுத்துக் கிடந்தான். சித்தார்த் இம்முறை கொஞ்சம் பொறுமை காட்டினான். மெல்ல செழியனின் இதழ்களைச் சுவைக்கத் துவங்கினான். இளஞ்சிவப்பு நிறத்தில், எச்சிலொழுகும் அந்த இதழில் தான் எத்துனை சுவை, எவ்வளவு இன்பம்.. செழியனின் இதழ் தேனில் தோய்ந்த பலாச்சுளையாக இனித்தது சித்தார்த்திற்கு.

- தொடரும்

Comments

comments

 

//krot-group.ru காதல் விளையாட்டு - ஆண் ஓரின சேர்கை - பகுதி 6

சித்தார்த், செழியனின் கன்னங்களைக் கடித்து காது மடலை தீண்டி அவன் கழுத்தில் முத்தங்கள் பதித்து தன் வெப்பமான மூச்சுக் காற்றால் அவனை மயங்கச்செய்து கொண்டிருந்தான். செழியனின் கண்கள் அவனை மீறி செருகிக் கொண்டன. அவன் எவ்வளவு முயன்றும் அவற்றை திறக்க இயலவில்லை.

சித்தார்த், செழியனின் உதடுகளைக் கவ்வி, அதன் வழியே அவன் உயிரையே உறிஞ்சினான். ஆனால் இதழ்த் தேனை மட்டுமே அவனால் இனிக்க முடிந்தது. செழியனின் உதடுகளை வன்மையாகக் கடித்தான். கவ்வி இழுத்தான். அவன் நாவால் தடவிச் சுவைத்தான். செழியனின் முனகல்கள் சித்தார்த்தின் வாய்க்குள்ளேயே மடிந்துவிட்டன. சித்தார்த்தின் நாக்கு செழியனின் முகத்தையெல்லாம் ஈரப்படுத்தியது. அவன் எதையும் தடுக்க வில்லை. தடுக்கும் நிலையில் இல்லை. தடுக்கவும் விரும்பவில்லை. இத்துணைநாளும் தான் சேர்த்து வைத்திருந்த அழகையெல்லாம் இந்த ஆடவனின் கைகளில் இன்று சேர்த்துவிட்டே அவன் உறங்குவான்.

செழியனின் மார்பில் சித்தார்த்தின் உதடுகள் மெதுவாக வருடின. அவன் மீசை மயிர் அந்த மென்மையான வழவழப்பான மார்பில் குத்தி அவனைக் கிளர்ச்சியுறச் செய்தது. சித்தார்த்தின் விரல்கள், செழியனின் மார்பில் கோலமிட்டன. உணர்ச்சி மிகு பகுதிகளை தாக்கி செழியனை ஓலமிடச் செய்தன. சித்தார்த் தன் பற்களால் மென்மையாக செழியனின் மார்பைக் கடித்தான். பின் வன்மையாக்க் கடித்தான். அவனை அப்படியே உண்ணச் சொன்னாலும் செய்திருப்பான். அவன் முகம் செழியனின் மார்பில் புதைந்து அந்த புதையலைத் தேடிக் கொண்டிருந்தது. சந்தன நிற மார்பில் இப்போது பற்களின் அடையாளம். சிவந்த அந்த தடயங்களை எண்ணி சித்தார்த் மாய்ந்தான். செழியனின் ஆண்வாசம் அதில் ஏன் இத்துணை போதை.?
சித்தார்த் தன் தேடுதலில் இப்போது செழியனின் இடுப்பின் மடிப்புகளின் வழியே இறங்கிக் கொண்டிருந்தான். அவன் விரல்கள் செழியனின் பின்வாசலைத் தட்டிக் கொண்டிருந்தன. செழியனின் கன்னித்தன்மையை காவு வாங்க காத்திருந்தது சித்தார்த்தின் ஆண் குறி. அவன் ஆண்குறிக்கு செழியனின் ஆண்மையே குறி.. இதோ, செழியனுக்குத் தெரிந்துவிட்டது. தான் இழக்கப் போவது தன்னுடைய உயிர்க்கொண்ட காதலனுக்காக, தான் இத்துணை நாளும் சேர்த்து வைத்திருந்த அந்தப் புதையலை. அந்த காதலன் இவன் தான். இவனுக்கே அது சொந்தம்.. செழியன் தன் கால்கள் இரண்டையும் சித்தார்த்தின் இடுப்பில் மாலையாகப் போட்ட நேரம், அவன் கண்கள் இறுக மூடி, நா வறண்டு, வாய் திறந்து, மார்பி விம்மி, இடை எழுந்து, உடல் தளர்ந்து, உள்ளம் சிலிர்த்து, நெஞ்சு துடிதுடித்து, மூச்சு பெருகி, அவன் கோவெனெ சத்தம் செய்ய அந்த ஊடுறுவல் நிகழ்ந்தது. சித்தார்த்தின் உடல் முழுதும் ஒரு சிலிர்ப்பு.. இதுவரை அவன் புணர்ந்த யாரைவிடவும் இவன் ஒரு சிறந்த விருந்து. என்ன மென்மை. கதகதப்பு.. தளர்ச்சி. சுகம். சித்தார்த் தன்னை மறந்தான். செழியனையும் மறந்தான். அவன் காமத்தீ இப்போது கொஞ்சம் கொஞ்சமாகக் குளிர்ந்து கொண்டிருந்தது. அவன் வேகம் அளவிட இயலாதது. அவன் கைகள் செழியனின் கைகளை இறுகப் பற்றி அழுத்தியிருந்தது. அவன் இதழ்கள் செழியனின் இதழ்களை இறுக மூடியிருந்தது. செழியனின் உடல் இந்த வேகத்தை ஏற்றுக் கொள்ள இயலாமல் தவித்தது. அவன் செழுமையான ஆண்மை சிதைபட்டு செந்நிற குருதி சிறிது கசிந்தது. அவன் உடலில் உயிர் இல்லை.. அது சுவர்க்கத்தின் வாசலில் உலவிக் கொண்டிருந்தது. அவன் எதிர்ப்பு தெரிவிக்க வில்லை. எதிர்க்கவும் விரும்பவில்லை.. தன்னை அவன் இழந்து கொண்டிருந்தான். இதோ.. இதோ. என அந்த நொடி நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது.

சித்தார்த் இன்னும் வேகமாக இயங்கினான்.. அவன் கைகள் இன்னும் இறுகின. அவன் இதழ் இப்போது ஏறக்குறைய செழியனின் உதடுகளைக் கடித்திருந்தது. அதன் ஓரங்களில் குருதியின் தடங்கள். அவன் ஆழப் புணர்ந்தான். அழுந்தப் புணர்ந்தான். அதிவேகமாய் புணர்ந்தான். பின் அந்த நொடியின் முடிவில் ஓவென ஒலித்து தன் ஆண்மையின் சாரத்தை செழியனின் உடலில் செலுத்தினான். செழியன் தன்னை இழந்தான். தன் 20 ஆண்டு சேமிப்பை இழந்தான். அவன் உடலில் நீக்கமற இப்போது சித்தார்த்தின் ஒரு பகுதி கலந்து விட்டது. செழியன் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக இந்த பூவுலகிற்கு திரும்பிக் கொண்டிருந்தான். சித்தார்த் இன்னும் திரும்பவில்லை..
செழியனின் மார்பில் முகம் புதைத்து மயக்கத்தில் விழுந்து கிடந்தான். அவன் உடல் சுகத்தால் பூரித்தது.

சித்தார்த் தன் வாழ்நாளில் இதுவரை புணர்ச்சி கொண்ட எந்த ஒரு ஆடவனுடனும் இவ்வளவு நேரத்தை செலவிட்டதில்லை. செழியன் தான் முதன்முதலாக அவன் உள்ளத்தை இந்தளவிற்குக் கவர்ந்தவன். இப்போது செழியனின் மார்பில் உறக்கம் கொள்ளாமல் தவித்திருந்தான் சித்தார்த். அதற்குக் காரணம் அவன் காமத்தீ இன்னும் குளிராததுதான். அவன் எழுச்சி இன்னும் அடங்கவில்லை. அவன் பசி இன்னும் தீரவில்லை. அவன் தாகம் இன்னும் தணியவில்லை. அவன் மெல்ல செழியனின் மீது மீண்டும் படர்ந்தான். செழியன் தன் உடலை அசைக்கக்கூட வலிவற்று படுத்துக் கிடந்தான். சித்தார்த் இம்முறை கொஞ்சம் பொறுமை காட்டினான். மெல்ல செழியனின் இதழ்களைச் சுவைக்கத் துவங்கினான். இளஞ்சிவப்பு நிறத்தில், எச்சிலொழுகும் அந்த இதழில் தான் எத்துனை சுவை, எவ்வளவு இன்பம்.. செழியனின் இதழ் தேனில் தோய்ந்த பலாச்சுளையாக இனித்தது சித்தார்த்திற்கு.

- தொடரும்

Comments

comments